Mateu 15
1 Atëherë skribët dhe farisenjtë e Jeruzalemit erdhën te Jezusi dhe i thanë:
അപരം യിരൂശാലമ്നഗരീയാഃ കതിപയാ അധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച യീശോഃ സമീപമാഗത്യ കഥയാമാസുഃ,
2 “Përse dishepujt e tu shkelin traditën e pleqve? Sepse nuk i lajnë duart para se të hanë”.
തവ ശിഷ്യാഃ കിമർഥമ് അപ്രക്ഷാലിതകരൈ ർഭക്ഷിത്വാ പരമ്പരാഗതം പ്രാചീനാനാം വ്യവഹാരം ലങ്വന്തേ?
3 Por ai u përgjigj dhe u tha atyre: “Dhe ju përse shkelni urdhërimin e Perëndisë për shkak të traditës suaj?
തതോ യീശുഃ പ്രത്യുവാച, യൂയം പരമ്പരാഗതാചാരേണ കുത ഈശ്വരാജ്ഞാം ലങ്വധ്വേ|
4 Perëndia, në fakt, ka urdhëruar kështu: “Ndero atin dhe nënën”; dhe: “Ai që e mallkon të atin ose të ëmën të dënohet me vdekje”.
ഈശ്വര ഇത്യാജ്ഞാപയത്, ത്വം നിജപിതരൗ സംമന്യേഥാഃ, യേന ച നിജപിതരൗ നിന്ദ്യേതേ, സ നിശ്ചിതം മ്രിയേത;
5 Kurse ju thoni: “Kushdo që i thotë atit ose nënës: “Gjithçka me të cilën mund të të mbaja i është ofruar Perëndisë”,
കിന്തു യൂയം വദഥ, യഃ സ്വജനകം സ്വജനനീം വാ വാക്യമിദം വദതി, യുവാം മത്തോ യല്ലഭേഥേ, തത് ന്യവിദ്യത,
6 ai nuk është më i detyruar të nderojë atin e vet dhe nënën e vet. Kështu ju keni prapësuar urdhërimin e Perëndisë për shkak të traditës suaj.
സ നിജപിതരൗ പുന ർന സംമംസ്യതേ| ഇത്ഥം യൂയം പരമ്പരാഗതേന സ്വേഷാമാചാരേണേശ്വരീയാജ്ഞാം ലുമ്പഥ|
7 Hipokritë, mirë profetizoi Isaia për ju kur tha:
രേ കപടിനഃ സർവ്വേ യിശയിയോ യുഷ്മാനധി ഭവിഷ്യദ്വചനാന്യേതാനി സമ്യഗ് ഉക്തവാൻ|
8 “Ky popull po më afrohet me gojë dhe më nderon me buzët; por zemra e tyre rri larg meje.
വദനൈ ർമനുജാ ഏതേ സമായാന്തി മദന്തികം| തഥാധരൈ ർമദീയഞ്ച മാനം കുർവ്വന്തി തേ നരാഃ|
9 Dhe më kot më nderojnë, duke i mësuar doktrina që janë urdhërime nga njerëzit””.
കിന്തു തേഷാം മനോ മത്തോ വിദൂരഏവ തിഷ്ഠതി| ശിക്ഷയന്തോ വിധീൻ ന്രാജ്ഞാ ഭജന്തേ മാം മുധൈവ തേ|
10 Pastaj e thirri turmën pranë tij dhe u tha atyre: “Dëgjoni dhe kuptoni:
തതോ യീശു ർലോകാൻ ആഹൂയ പ്രോക്തവാൻ, യൂയം ശ്രുത്വാ ബുധ്യധ്ബം|
11 Njeriun nuk e ndot çfarë i hyn në gojë, por ajo që del nga goja e tij e ndot njeriun”.
യന്മുഖം പ്രവിശതി, തത് മനുജമ് അമേധ്യം ന കരോതി, കിന്തു യദാസ്യാത് നിർഗച്ഛതി, തദേവ മാനുഷമമേധ്യീ കരോതീ|
12 Atëherë dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: “A e di se farisenjtë, kur i dëgjuan këto fjalë u skandalizuan?”.
തദാനീം ശിഷ്യാ ആഗത്യ തസ്മൈ കഥയാഞ്ചക്രുഃ, ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വാ ഫിരൂശിനോ വ്യരജ്യന്ത, തത് കിം ഭവതാ ജ്ഞായതേ?
13 Por ai duke u përgjigjur u tha: “Çdo bimë që Ati im qiellor nuk e ka mbjellë, do të shkulet me rrënjë.
സ പ്രത്യവദത്, മമ സ്വർഗസ്ഥഃ പിതാ യം കഞ്ചിദങ്കുരം നാരോപയത്, സ ഉത്പാവ്ദ്യതേ|
14 Hiqni dorë prej tyre; ata janë të verbër, prijës të verbërish; dhe në qoftë se një i verbër i prin një të verbëri tjetër, të dy do të bien në gropë”.
തേ തിഷ്ഠന്തു, തേ അന്ധമനുജാനാമ് അന്ധമാർഗദർശകാ ഏവ; യദ്യന്ധോഽന്ധം പന്ഥാനം ദർശയതി, തർഹ്യുഭൗ ഗർത്തേ പതതഃ|
15 Atëherë Pjetri iu përgjigj dhe i tha: “Na e shpjego këtë shëmbëlltyrë”.
തദാ പിതരസ്തം പ്രത്യവദത്, ദൃഷ്ടാന്തമിമമസ്മാൻ ബോധയതു|
16 Dhe Jezusi tha: “As juve s’keni kuptuar akoma?
യീശുനാ പ്രോക്തം, യൂയമദ്യ യാവത് കിമബോധാഃ സ്ഥ?
17 A nuk e kuptoni se çdo gjë që hyn në gojë kalon në bark dhe jashtëqitet në gjiriz?
കഥാമിമാം കിം ന ബുധ്യധ്ബേ? യദാസ്യം പ്രേവിശതി, തദ് ഉദരേ പതൻ ബഹിർനിര്യാതി,
18 Por gjërat që dalin nga goja, dalin nga zemra; dhe ato ndotin njeriun.
കിന്ത്വാസ്യാദ് യന്നിര്യാതി, തദ് അന്തഃകരണാത് നിര്യാതത്വാത് മനുജമമേധ്യം കരോതി|
19 Sepse nga zemra dalin mendimet e mbrapshta, vrasjet, shkeljet e kurorës; kurvëria, vjedhjet, dëshmitë e rreme, blasfemitë.
യതോഽന്തഃകരണാത് കുചിന്താ ബധഃ പാരദാരികതാ വേശ്യാഗമനം ചൈര്യ്യം മിഥ്യാസാക്ഷ്യമ് ഈശ്വരനിന്ദാ ചൈതാനി സർവ്വാണി നിര്യ്യാന്തി|
20 Këto janë gjërat që e ndotin njeriun, kurse të hash pa i larë duart nuk e ndot njeriun”.
ഏതാനി മനുഷ്യമപവിത്രീ കുർവ്വന്തി കിന്ത്വപ്രക്ഷാലിതകരേണ ഭോജനം മനുജമമേധ്യം ന കരോതി|
21 Pastaj Jezusi, pasi u largua që andej, u nis drejt rrethinave të Tiros dhe të Sidonit.
അനന്തരം യീശുസ്തസ്മാത് സ്ഥാനാത് പ്രസ്ഥായ സോരസീദോന്നഗരയോഃ സീമാമുപതസ്യൗ|
22 Dhe ja, një grua kananease, që kishte ardhur nga ato anë, filloi të bërtasë duke thënë: “Ki mëshirë për mua, o Zot, o Bir i Davidit! Vajza ime është tmerrësisht e pushtuar nga një demon!”.
തദാ തത്സീമാതഃ കാചിത് കിനാനീയാ യോഷിദ് ആഗത്യ തമുച്ചൈരുവാച, ഹേ പ്രഭോ ദായൂദഃ സന്താന, മമൈകാ ദുഹിതാസ്തേ സാ ഭൂതഗ്രസ്താ സതീ മഹാക്ലേശം പ്രാപ്നോതി മമ ദയസ്വ|
23 Por ai nuk iu përgjigj fare. Dhe dishepujt e tij iu afruan dhe iu lutën duke thënë: “Lëshoje atë, sepse po bërtet pas nesh”.
കിന്തു യീശുസ്താം കിമപി നോക്തവാൻ, തതഃ ശിഷ്യാ ആഗത്യ തം നിവേദയാമാസുഃ, ഏഷാ യോഷിദ് അസ്മാകം പശ്ചാദ് ഉച്ചൈരാഹൂയാഗച്ഛതി, ഏനാം വിസൃജതു|
24 Por ai u përgjigj dhe tha: “Unë nuk jam dërguar gjetiu, përveç te delet e humbura të shtëpisë së Izraelit”.
തദാ സ പ്രത്യവദത്, ഇസ്രായേൽഗോത്രസ്യ ഹാരിതമേഷാൻ വിനാ കസ്യാപ്യന്യസ്യ സമീപം നാഹം പ്രേഷിതോസ്മി|
25 Por ajo erdhi dhe e adhuroi, duke thënë: “O Zot, ndihmomë!”.
തതഃ സാ നാരീസമാഗത്യ തം പ്രണമ്യ ജഗാദ, ഹേ പ്രഭോ മാമുപകുരു|
26 Ai u përgjigj, duke thënë: “Nuk është gjë e mirë të marrësh bukën e fëmijëve dhe t’ua hedhësh këlyshëve të qenve”.
സ ഉക്തവാൻ, ബാലകാനാം ഭക്ഷ്യമാദായ സാരമേയേഭ്യോ ദാനം നോചിതം|
27 Por ajo tha: “Éshtë e vërtetë, Zot, sepse edhe këlyshët e qenve hanë thërrimet që bien nga tryeza e zotërinjve të tyre”.
തദാ സാ ബഭാഷേ, ഹേ പ്രഭോ, തത് സത്യം, തഥാപി പ്രഭോ ർഭഞ്ചാദ് യദുച്ഛിഷ്ടം പതതി, തത് സാരമേയാഃ ഖാദന്തി|
28 Atëherë Jezusi iu përgjigj duke thënë: “O grua, i madh është besimi yt! T’u bëftë ashtu si dëshiron”. Dhe që në atë çast e bija u shërua.
തതോ യീശുഃ പ്രത്യവദത്, ഹേ യോഷിത്, തവ വിശ്വാസോ മഹാൻ തസ്മാത് തവ മനോഭിലഷിതം സിദ്യ്യതു, തേന തസ്യാഃ കന്യാ തസ്മിന്നേവ ദണ്ഡേ നിരാമയാഭവത്|
29 Pastaj, mbasi u nis që andej, Jezusi erdhi pranë detit të Galilesë, u ngjit në mal dhe u ul atje.
അനന്തരം യീശസ്തസ്മാത് സ്ഥാനാത് പ്രസ്ഥായ ഗാലീൽസാഗരസ്യ സന്നിധിമാഗത്യ ധരാധരമാരുഹ്യ തത്രോപവിവേശ|
30 Dhe iu afruan turma të mëdha që sillnin me vete të çalë, të verbër, memecë, sakatë dhe shumë të tjerë; i ulën përpara këmbëve të Jezusit dhe ai i shëroi.
പശ്ചാത് ജനനിവഹോ ബഹൂൻ ഖഞ്ചാന്ധമൂകശുഷ്കകരമാനുഷാൻ ആദായ യീശോഃ സമീപമാഗത്യ തച്ചരണാന്തികേ സ്ഥാപയാമാസുഃ, തതഃ സാ താൻ നിരാമയാൻ അകരോത്|
31 Turmat mrrekulloheshin kur shikonin se memecët flisnin, sakatët shëroheshin, të çalët ecnin dhe të verbërit shihnin; dhe lëvdonin Perëndinë e Izraelit.
ഇത്ഥം മൂകാ വാക്യം വദന്തി, ശുഷ്കകരാഃ സ്വാസ്ഥ്യമായാന്തി, പങ്ഗവോ ഗച്ഛന്തി, അന്ധാ വീക്ഷന്തേ, ഇതി വിലോക്യ ലോകാ വിസ്മയം മന്യമാനാ ഇസ്രായേല ഈശ്വരം ധന്യം ബഭാഷിരേ|
32 Dhe Jezusi i thirri dishepujt e vet pranë vetes dhe u tha: “Unë kam mëshirë për turmën, sepse u bënë tri ditë që rri me mua dhe nuk ka asgjë për të ngrënë; nuk dua t’i nis të pangrënë, se mos ligështohen gjatë rrugës”.
തദാനീം യീശുഃ സ്വശിഷ്യാൻ ആഹൂയ ഗദിതവാൻ, ഏതജ്ജനനിവഹേഷു മമ ദയാ ജായതേ, ഏതേ ദിനത്രയം മയാ സാകം സന്തി, ഏഷാം ഭക്ഷ്യവസ്തു ച കഞ്ചിദപി നാസ്തി, തസ്മാദഹമേതാനകൃതാഹാരാൻ ന വിസ്രക്ഷ്യാമി, തഥാത്വേ വർത്മമധ്യേ ക്ലാമ്യേഷുഃ|
33 Dhe dishepujt e tij i thanë: “Po ku mund të gjejmë në këtë vend të shkretë aq bukë sa të ngopim një turmë kaq të madhe?”.
തദാ ശിഷ്യാ ഊചുഃ, ഏതസ്മിൻ പ്രാന്തരമധ്യ ഏതാവതോ മർത്യാൻ തർപയിതും വയം കുത്ര പൂപാൻ പ്രാപ്സ്യാമഃ?
34 Dhe Jezusi u tha atyre: “Sa bukë keni?”. Ata thanë: “Shtatë dhe pak peshq të vegjël”.
യീശുരപൃച്ഛത്, യുഷ്മാകം നികടേ കതി പൂപാ ആസതേ? ത ഊചുഃ, സപ്തപൂപാ അൽപാഃ ക്ഷുദ്രമീനാശ്ച സന്തി|
35 Atëherë ai u dha urdhër turmave që të uleshin për tokë.
തദാനീം സ ലോകനിവഹം ഭൂമാവുപവേഷ്ടുമ് ആദിശ്യ
36 Pastaj i mori shtatë bukët dhe peshqit, falënderoi, i theu dhe ua dha dishepujve të tij, dhe dishepujt turmës.
താൻ സപ്തപൂപാൻ മീനാംശ്ച ഗൃഹ്ലൻ ഈശ്വരീയഗുണാൻ അനൂദ്യ ഭംക്ത്വാ ശിഷ്യേഭ്യോ ദദൗ, ശിഷ്യാ ലോകേഭ്യോ ദദുഃ|
37 Dhe të gjithë hëngrën dhe u ngopën; dhe ngritën tepricën e copave, shtatë kosha plot.
തതഃ സർവ്വേ ഭുക്ത്വാ തൃപ്തവന്തഃ; തദവശിഷ്ടഭക്ഷ്യേണ സപ്തഡലകാൻ പരിപൂര്യ്യ സംജഗൃഹുഃ|
38 Dhe ata që hëngrën ishin katër mijë burra, pa i numëruar gratë dhe fëmijët.
തേ ഭോക്താരോ യോഷിതോ ബാലകാംശ്ച വിഹായ പ്രായേണ ചതുഃസഹസ്രാണി പുരുഷാ ആസൻ|
39 Pastaj, mbasi e lejoi turmën, hipi në barkë dhe u drejtua për në krahinën e Magdalas.
തതഃ പരം സ ജനനിവഹം വിസൃജ്യ തരിമാരുഹ്യ മഗ്ദലാപ്രദേശം ഗതവാൻ|
