< Mateu 15 >

1 Atëherë skribët dhe farisenjtë e Jeruzalemit erdhën te Jezusi dhe i thanë:
Hanchu Jerusalem renga pharisee le Balam minchupungei senkhat Jisua kôm an honga male a kôm.
2 “Përse dishepujt e tu shkelin traditën e pleqve? Sepse nuk i lajnë duart para se të hanë”.
“Ithomo nu ruoisingeiin ei pipungei chongmâk ngei hih an jôm ngâiloi? Sâk an sâk rang khomin balam angin an kut rusûk ngâi mak ngei!” tiin an rekela.
3 Por ai u përgjigj dhe u tha atyre: “Dhe ju përse shkelni urdhërimin e Perëndisë për shkak të traditës suaj?
Jisua'n an kôm, “Ithomo Pathien chongpêk jômloiin nin theia chongmâk nin jûi hih?
4 Perëndia, në fakt, ka urdhëruar kështu: “Ndero atin dhe nënën”; dhe: “Ai që e mallkon të atin ose të ëmën të dënohet me vdekje”.
Pathien'n, ‘Nu nû le na pa mirit tho roh,’ male ‘Tukhom a nû mo, a pa mo, khomâksâm chu that rang ani,’ a ti ani.
5 Kurse ju thoni: “Kushdo që i thotë atit ose nënës: “Gjithçka me të cilën mund të të mbaja i është ofruar Perëndisë”,
Hannirese, nangnin chu tutu a nu mo, a pa mo, sanna rang imini neinun a dôna, aniatachu, ‘Mahi Pathien ta kêng ani zoi a tiin chu,’
6 ai nuk është më i detyruar të nderojë atin e vet dhe nënën e vet. Kështu ju keni prapësuar urdhërimin e Perëndisë për shkak të traditës suaj.
a nû mo, a pa mo mirit a tho rang nâng khâi mak nin ti ngâia. Ma ang han, nin chongmâk nin jôm theina rangin Pathien chongpêk chu itên nin be ngâiloi ani.
7 Hipokritë, mirë profetizoi Isaia për ju kur tha:
Nangni asarotholngei! Isaiah'n nin chungroi alei misîr hah adik bâkna!”:
8 “Ky popull po më afrohet me gojë dhe më nderon me buzët; por zemra e tyre rri larg meje.
“Hi mingei hin an chongbâiin min mirita, aniatachu an mulungrîl chu adiktakin kei renga alazan.
9 Dhe më kot më nderojnë, duke i mësuar doktrina që janë urdhërime nga njerëzit””.
An miriem minchuna balamngei hah ka balamngei anghan an be sikin min biekna hih anni rangin kamnângloi kêng ani, Pathien'n a ti!” tiin a thuona.
10 Pastaj e thirri turmën pranë tij dhe u tha atyre: “Dëgjoni dhe kuptoni:
Hanchu Jisua'n lokongei hah a kôm a koi ngeia, an kôm, “Rangâi ungla, rietthei roi!
11 Njeriun nuk e ndot çfarë i hyn në gojë, por ajo që del nga goja e tij e ndot njeriun”.
Mi bâia lût han a minnim ngâi ni maka; manêkin chu a bâi renga hong suok han kêng a minnim ngâi,” a tia.
12 Atëherë dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: “A e di se farisenjtë, kur i dëgjuan këto fjalë u skandalizuan?”.
Male a ruoisingei an honga, a kôm, “No chong han Phariseengei mulung amophop ti ni riet mo?” an tia.
13 Por ai duke u përgjigjur u tha: “Çdo bimë që Ati im qiellor nuk e ka mbjellë, do të shkulet me rrënjë.
Jisua'n, “Kung murdi invâna ka Pa phun niloi chu phôipaiin om an tih,” tiin a thuona.
14 Hiqni dorë prej tyre; ata janë të verbër, prijës të verbërish; dhe në qoftë se një i verbër i prin një të verbëri tjetër, të dy do të bien në gropë”.
“An chungroia nin kângmindoi no roi! Anni ngei hah mitcho ngei ruoipu mitcho an nia; mitcho hah mitcho nanâkin a kairuoiin chu an ruonin khura tâk an tih,” tiin a thuona.
15 Atëherë Pjetri iu përgjigj dhe i tha: “Na e shpjego këtë shëmbëlltyrë”.
Peter a chonga, “Ma chong omtie hih mi rilminthâr pe roh,” a tia.
16 Dhe Jezusi tha: “As juve s’keni kuptuar akoma?
Jisua'n an kôm, “Midangngei nêkin atûnten la vâr uol mak chei.
17 A nuk e kuptoni se çdo gjë që hyn në gojë kalon në bark dhe jashtëqitet në gjiriz?
Nin rietthei loi mo ani? I neinun khom miriem bâia lût murdi chu a phûnga a lûta, masuole chu a nômsena ajôkpai ngâi ani.
18 Por gjërat që dalin nga goja, dalin nga zemra; dhe ato ndotin njeriun.
Aniatachu neinunngei bâi renga hong suok chu mulungrîl renga hong suok ania, ma neinunngei hah kêng miriem minnim ngâi.
19 Sepse nga zemra dalin mendimet e mbrapshta, vrasjet, shkeljet e kurorës; kurvëria, vjedhjet, dëshmitë e rreme, blasfemitë.
A mulungrîl renga mindonna saloi ngei ahong suoka, mangei han kêng a ruoia mi thatnangei, inrênangei, hur inditnangei, inrunangei, mi huongnangei le adikloi teta midang êronangei a musuok ngâi ani.
20 Këto janë gjërat që e ndotin njeriun, kurse të hash pa i larë duart nuk e ndot njeriun”.
Hi neinunngei hih, miriem minnim ngâi chu ani. Aniatachu an ti anghan nin kutngei rusûk loia sâknêk nin sâk hin chu miriem minnim ngâi mak,” a tia.
21 Pastaj Jezusi, pasi u largua që andej, u nis drejt rrethinave të Tiros dhe të Sidonit.
Jisua'n ha mun hah mâkin Tyre le Sidon khopuilienngei kôla ramhuol revêla a sea.
22 Dhe ja, një grua kananease, që kishte ardhur nga ato anë, filloi të bërtasë duke thënë: “Ki mëshirë për mua, o Zot, o Bir i Davidit! Vajza ime është tmerrësisht e pushtuar nga një demon!”.
Ha rama om Canaan nuvengte inkhat a kôm a honga, “David Nâipasal! Inrieng ni mu roh, pu! Ka nâinupang ramkhori'n a sûra, changrangintak sabakin aom ani,” tiin ânieka.
23 Por ai nuk iu përgjigj fare. Dhe dishepujt e tij iu afruan dhe iu lutën duke thënë: “Lëshoje atë, sepse po bërtet pas nesh”.
Hannirese, Jisua'n chongbâi khat luon thuon mak. A ruoisingei a kôm an honga, “Hi nu hih tîrpai ta roh! Ei nûk mi jûia, michok chuchur!” tiin an ngêna.
24 Por ai u përgjigj dhe tha: “Unë nuk jam dërguar gjetiu, përveç te delet e humbura të shtëpisë së Izraelit”.
Male Jisua'n, “Israel mingei lâia belri inmangngei kôm vai kêng tîr ki ni,” tiin a thuona.
25 Por ajo erdhi dhe e adhuroi, duke thënë: “O Zot, ndihmomë!”.
Ha chong hah nuvengtenu han a rietin chu a honga, a ke bula an boka. “Pu, ni san roh!” a tia.
26 Ai u përgjigj, duke thënë: “Nuk është gjë e mirë të marrësh bukën e fëmijëve dhe t’ua hedhësh këlyshëve të qenve”.
Jisua'n, “Nâingei vâipôl lâk pea uingei kôma pêk chu dik mak,” tiin a thuona.
27 Por ajo tha: “Éshtë e vërtetë, Zot, sepse edhe këlyshët e qenve hanë thërrimet që bien nga tryeza e zotërinjve të tyre”.
Nuvengtenu han a kôm, “Pu, maha chu adik, aniatachu uingei khomin an pungei dosâng nuoia vâipôl hâr atâk chu an sâk ngâi mo ka ta,” tiin a thuona.
28 Atëherë Jezusi iu përgjigj duke thënë: “O grua, i madh është besimi yt! T’u bëftë ashtu si dëshiron”. Dhe që në atë çast e bija u shërua.
Masikin Jisua'n a kôm, “Nuvengtenu taksônna lientak dôn ni ni! Nu nuom tak hah na ta rangin sinin om a tih,” a tipea. Male a nâinupang hah ma zoratak han a hong dam pe zoi ani.
29 Pastaj, mbasi u nis që andej, Jezusi erdhi pranë detit të Galilesë, u ngjit në mal dhe u ul atje.
Jisua'n ha mun renga hah a sea, Galilee dîl kôla a lôna. Tânga a kala male ân sung zoi.
30 Dhe iu afruan turma të mëdha që sillnin me vete të çalë, të verbër, memecë, sakatë dhe shumë të tjerë; i ulën përpara këmbëve të Jezusit dhe ai i shëroi.
Mipui tamtak a kôm an honga, kholra, mitcho, achôp, chongtheiloi le damloi dang tamtak Jisua ke bula an hong tuonga; a lei mindam ngei leta.
31 Turmat mrrekulloheshin kur shikonin se memecët flisnin, sakatët shëroheshin, të çalët ecnin dhe të verbërit shihnin; dhe lëvdonin Perëndinë e Izraelit.
Mipui ngei han chongtheiloi hong chong, ân-ûng a hong dam, kholra hong lônthei le mitcho hong muthei ngei hah an mûn chu an kamâm sabaka, hanchu Israel Pathien an minpâk zoi ani.
32 Dhe Jezusi i thirri dishepujt e vet pranë vetes dhe u tha: “Unë kam mëshirë për turmën, sepse u bënë tri ditë që rri me mua dhe nuk ka asgjë për të ngrënë; nuk dua t’i nis të pangrënë, se mos ligështohen gjatë rrugës”.
Hanchu Jisua'n a ruoisingei a koia, an kôm, “Mipui ngei hih sûnthum ko kôm an om zoia, atûn hin ite sâk rang an dônloi sikin ku lungkham ngei tatak. Bungêiin tîrpai ngei rang nuom mu-ung, aninôn chu lampuia châmsôl invei an tih,” a tia.
33 Dhe dishepujt e tij i thanë: “Po ku mund të gjejmë në këtë vend të shkretë aq bukë sa të ngopim një turmë kaq të madhe?”.
Ruoisingei han a kôm, “Hi dôra mipui vâi minkhopna rangin hi ramchâra hin khonmo sâknêk ei man ranga?” tiin an rekela.
34 Dhe Jezusi u tha atyre: “Sa bukë keni?”. Ata thanë: “Shtatë dhe pak peshq të vegjël”.
Jisua'n, “Vâipôl idôrmo nin dôn?” tiin a rekela; Anni han “Vâipôltâp sari” le “ngate atômte,” an tia.
35 Atëherë ai u dha urdhër turmave që të uleshin për tokë.
Masikin Jisua'n mipui ngei hah nuoia insung rangin chong a pêka.
36 Pastaj i mori shtatë bukët dhe peshqit, falënderoi, i theu dhe ua dha dishepujve të tij, dhe dishepujt turmës.
Male vâipôltâp sari le nga hah a lâka, Pathien kôm râisânchong rilin a khoia, ruoisingei kôm a pêka; male ruoisingei han mipui ngei kôm an pêka.
37 Dhe të gjithë hëngrën dhe u ngopën; dhe ngritën tepricën e copave, shtatë kosha plot.
An rêngin an sâka an khoppaka. Hanchu ruoisingei han an sâk minieng arnôi tabông sari an rût minsipa.
38 Dhe ata që hëngrën ishin katër mijë burra, pa i numëruar gratë dhe fëmijët.
Asâkngei hah nupangngei le nâipangngei telloiin mi isâng minli an ni.
39 Pastaj, mbasi e lejoi turmën, hipi në barkë dhe u drejtua për në krahinën e Magdalas.
Masuole chu Jisua'n mipui ngei a tîrpai ngei suolechu rukuonga a chuonga, Magadan ramhuol tieng a se zoi ani.

< Mateu 15 >