Mateu 15
1 Atëherë skribët dhe farisenjtë e Jeruzalemit erdhën te Jezusi dhe i thanë:
To naah Jerusalem vangpui hoiah Farasinawk hoi thoemto ca tarik kaminawk Jesu khaeah angzoh o moe,
2 “Përse dishepujt e tu shkelin traditën e pleqve? Sepse nuk i lajnë duart para se të hanë”.
tipongah nang hnukbang kaminawk mah kacoehtanawk ih lok to aek o loe? Nihcae loe buhcaak naah ban amsae o ai, tiah a naa o.
3 Por ai u përgjigj dhe u tha atyre: “Dhe ju përse shkelni urdhërimin e Perëndisë për shkak të traditës suaj?
Jesu mah nihcae khaeah, To tiah nahaeloe tipongah nangcae mah doeh nangmacae ih khosakhaih dan hoiah Sithaw ih kaalok to na aek o toeng loe?
4 Perëndia, në fakt, ka urdhëruar kështu: “Ndero atin dhe nënën”; dhe: “Ai që e mallkon të atin ose të ëmën të dënohet me vdekje”.
Sithaw mah paek ih lok mah loe, Nam no hoi nam pa saiqat ah: ampa maw, to tih ai boeh loe amno maw loksae bah kami loe, dueh nasoe, tiah thuih.
5 Kurse ju thoni: “Kushdo që i thotë atit ose nënës: “Gjithçka me të cilën mund të të mbaja i është ofruar Perëndisë”,
Toe nangcae mah loe, Mi kawbaktih doeh ampa maw, to tih ai boeh loe amno khaeah maw, Kai khae hoi na hak han koi abomhaih boih loe, Sithaw ih tangqum ah ni oh boeh, tiah thui nahaeloe,
6 ai nuk është më i detyruar të nderojë atin e vet dhe nënën e vet. Kështu ju keni prapësuar urdhërimin e Perëndisë për shkak të traditës suaj.
anih mah ampa hoi amno saiqat han angai ai boeh, tiah na thuih o, to tiah nangmacae ih atawk pongah Sithaw ih lok to tidoeh avang ai ah na suek o.
7 Hipokritë, mirë profetizoi Isaia për ju kur tha:
Angsah thaih kaminawk, Isaiah mah,
8 “Ky popull po më afrohet me gojë dhe më nderon me buzët; por zemra e tyre rri larg meje.
hae kaminawk loe pakha hoiah kai khaeah anghnaih o moe, pahni hoiah kai ang pakoeh o; toe palung loe kai khae hoiah angthla o, tiah nangcae kawng thuih coek ih lok to oh boeh.
9 Dhe më kot më nderojnë, duke i mësuar doktrina që janë urdhërime nga njerëzit””.
Nihcae loe azom pui ah ni kai ang bok o, kaminawk mah thuih ih lok ni patuk o lat, tiah thuih ih lok loe amsoem tangak, tiah a naa.
10 Pastaj e thirri turmën pranë tij dhe u tha atyre: “Dëgjoni dhe kuptoni:
Anih mah paroeai kaminawk to kawk moe, Tahngai oh loe, thaih kop oh:
11 Njeriun nuk e ndot çfarë i hyn në gojë, por ajo që del nga goja e tij e ndot njeriun”.
pakha thungah akun hmuen mah kami amhnongsak ai; pakha thung hoi tacawt hmuen mah ni, kami to amhnongsak, tiah a naa.
12 Atëherë dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: “A e di se farisenjtë, kur i dëgjuan këto fjalë u skandalizuan?”.
To pacoengah a hnukbang kaminawk angzoh o moe, anih khaeah, Farasinawk mah hae lok thaih o naah palung hoih o ai, tito na panoek maw? tiah a naa o.
13 Por ai duke u përgjigjur u tha: “Çdo bimë që Ati im qiellor nuk e ka mbjellë, do të shkulet me rrënjë.
Toe anih mah, Van ih ampa mah thling ai ih thingkung loe, aphong boih tih.
14 Hiqni dorë prej tyre; ata janë të verbër, prijës të verbërish; dhe në qoftë se një i verbër i prin një të verbëri tjetër, të dy do të bien në gropë”.
Nihcae to om o taak duem ah: nihcae loe mikmaeng zaehoikung mikmaeng ah ni oh o. Mikmaeng mah mikmaeng to zaehoi nahaeloe, tangqom thungah krah hoi hmaek tih, tiah a naa.
15 Atëherë Pjetri iu përgjigj dhe i tha: “Na e shpjego këtë shëmbëlltyrë”.
Piter mah anih khaeah, Hae patahhaih lok hae kaicae khaeah kamtuengah na thui ah, tiah a naa.
16 Dhe Jezusi tha: “As juve s’keni kuptuar akoma?
Jesu mah, Nangcae doeh vaihi khoek to na panoek o thai ai vop maw?
17 A nuk e kuptoni se çdo gjë që hyn në gojë kalon në bark dhe jashtëqitet në gjiriz?
Pakha thungah akun hmuen loe zokthungah caeh boih moe, aek ah tacawt boih, tito na panoek o ai maw?
18 Por gjërat që dalin nga goja, dalin nga zemra; dhe ato ndotin njeriun.
Toe pakha thung hoi tacawt hmuen loe palung thung hoiah ni tacawt; to hmuennawk mah loe kami to amhnongsak.
19 Sepse nga zemra dalin mendimet e mbrapshta, vrasjet, shkeljet e kurorës; kurvëria, vjedhjet, dëshmitë e rreme, blasfemitë.
Poeksethaih, kami humhaih, zu sava laep ah zaehaih, daan ai ah zae sakhaih, paqukhaih, kahoih ai hnukung ah angdoethaih, Sithaw kasae thuihaihnawk loe palung thung hoiah ni tacawt.
20 Këto janë gjërat që e ndotin njeriun, kurse të hash pa i larë duart nuk e ndot njeriun”.
Hae hmuennawk mah ni kami to amhnongsak: toe ban amsae ai ah buhcaakhaih mah kami amhnongsak ai, tiah a naa.
21 Pastaj Jezusi, pasi u largua që andej, u nis drejt rrethinave të Tiros dhe të Sidonit.
Jesu loe to ahmuen hoiah tacawt moe, Tura hoi Sidon vangpui bangah caeh.
22 Dhe ja, një grua kananease, që kishte ardhur nga ato anë, filloi të bërtasë duke thënë: “Ki mëshirë për mua, o Zot, o Bir i Davidit! Vajza ime është tmerrësisht e pushtuar nga një demon!”.
Khenah, Kanaan nongpata maeto loe angmah prae hoiah angzoh moe, anih khaeah, Angraeng, David capa, ka nuiah palungnathaih tawn raeh; ka canu loe taqawk mah naeh moe, patangkhang parai boeh, tiah a naa.
23 Por ai nuk iu përgjigj fare. Dhe dishepujt e tij iu afruan dhe iu lutën duke thënë: “Lëshoje atë, sepse po bërtet pas nesh”.
Toe anih mah lok pakha to doeh pathim pae ai. To pongah a hnukbang kaminawk loe anih khaeah caeh o moe, nongpata to kalah bangah caehsak ving ah; anih loe aicae hnukah hangh khing, tiah a naa o.
24 Por ai u përgjigj dhe tha: “Unë nuk jam dërguar gjetiu, përveç te delet e humbura të shtëpisë së Izraelit”.
Anih mah, Kai loe kalah kaminawk khaeah patoeh ai, tuu kanghmaa kanghmaa Israel imthung khae khue ah ni patoeh, tiah a naa.
25 Por ajo erdhi dhe e adhuroi, duke thënë: “O Zot, ndihmomë!”.
To naah nongpata to angzoh moe, a hmaa ah cangkrawn hoiah Angraeng, na bom ah, tiah a naa.
26 Ai u përgjigj, duke thënë: “Nuk është gjë e mirë të marrësh bukën e fëmijëve dhe t’ua hedhësh këlyshëve të qenve”.
Anih mah, Nawktanawk ih takaw to lak moe, uinawk khaeah vah pae han hoih ai, tiah a naa.
27 Por ajo tha: “Éshtë e vërtetë, Zot, sepse edhe këlyshët e qenve hanë thërrimet që bien nga tryeza e zotërinjve të tyre”.
To nongpata mah, Loktang ni, Angraeng: toe uinawk mah doeh angraeng ih caboi nui hoi kakrah caaknoi to caak o toeng bae, tiah a naa.
28 Atëherë Jezusi iu përgjigj duke thënë: “O grua, i madh është besimi yt! T’u bëftë ashtu si dëshiron”. Dhe që në atë çast e bija u shërua.
Jesu mah anih khaeah, Nongpata, na tanghaih loe thuk parai! Na koehhaih baktiah nang khaeah om nasoe, tiah a naa. To na atue thuem hoiah a canu to ngantui roep.
29 Pastaj, mbasi u nis që andej, Jezusi erdhi pranë detit të Galilesë, u ngjit në mal dhe u ul atje.
Jesu loe to ahmuen hoiah caeh moe, Kalili tuipui taengah angzoh; mae nuiah a dawh tahang moe, to ah anghnut.
30 Dhe iu afruan turma të mëdha që sillnin me vete të çalë, të verbër, memecë, sakatë dhe shumë të tjerë; i ulën përpara këmbëve të Jezusit dhe ai i shëroi.
Pop parai kaminawk anih khaeah angzoh o, khokkhaem, mikmaeng, lokaa, khok ban akoep ai kaminawk hoi kalah pop parai kaminawk to anih khokkung ah angzoh o haih, anih mah to kaminawk to ngantuisak boih:
31 Turmat mrrekulloheshin kur shikonin se memecët flisnin, sakatët shëroheshin, të çalët ecnin dhe të verbërit shihnin; dhe lëvdonin Perëndinë e Izraelit.
lokaa doeh lok apaeh moe, khok ban akoep ai kaminawk doeh ngantui o, khokkhaem kaminawk lam a caeh o thaih, mikmaeng doeh mik amtueng: pop parai kaminawk mah to baktih hmuennawk to hnuk o naah dawnrai o moe, Israel Sithaw to saphaw o.
32 Dhe Jezusi i thirri dishepujt e vet pranë vetes dhe u tha: “Unë kam mëshirë për turmën, sepse u bënë tri ditë që rri me mua dhe nuk ka asgjë për të ngrënë; nuk dua t’i nis të pangrënë, se mos ligështohen gjatë rrugës”.
To pacoengah Jesu mah a hnukbang kaminawk angmah khaeah kawk moe, Hae kaminawk nuiah tahmenhaih ka tawnh, nihcae loe tidoeh caa ai ah, kai khaeah ni thumto thung oh o boeh; zok kamthlam ah caehsak han ka koeh ai, to tih ai nahaeloe loklam ah thazok o moeng tih, tiah a naa.
33 Dhe dishepujt e tij i thanë: “Po ku mund të gjejmë në këtë vend të shkretë aq bukë sa të ngopim një turmë kaq të madhe?”.
A hnukbang kaminawk mah anih khaeah, Kami hae zetto zok amhah hanah praezaek ah naa ih takaw maw ka hnu o tih? tiah a naa o.
34 Dhe Jezusi u tha atyre: “Sa bukë keni?”. Ata thanë: “Shtatë dhe pak peshq të vegjël”.
Jesu mah nihcae khaeah, Takaw nazet to maw na tawnh o? tiah a naa. Nihcae mah takaw kae sarihto hoi tanga zetta oh, tiah a naa o.
35 Atëherë ai u dha urdhër turmave që të uleshin për tokë.
To naah anih mah to ah kaom pop parai kaminawk long ah anghnut o hanah lok a paek.
36 Pastaj i mori shtatë bukët dhe peshqit, falënderoi, i theu dhe ua dha dishepujve të tij, dhe dishepujt turmës.
Takaw kae sarihto hoi tanga to a lak moe, anghoehaih lawk a thuih, a aeh pacoengah, a hnukbang kaminawk khaeah a paek, a hnukbang kaminawk mah pop parai kaminawk khaeah pazet o.
37 Dhe të gjithë hëngrën dhe u ngopën; dhe ngritën tepricën e copave, shtatë kosha plot.
Nihcae loe caak o moe, zok amhah o boih: nihcae mah caaknoi to phromh o naah, benthang sarihto koi.
38 Dhe ata që hëngrën ishin katër mijë burra, pa i numëruar gratë dhe fëmijët.
To ah buhcaa kaminawk boih loe nawkta hoi nongpata thui ai ah, nongpa ngai sang palito oh o.
39 Pastaj, mbasi e lejoi turmën, hipi në barkë dhe u drejtua për në krahinën e Magdalas.
Pop parai kaminawk caehsak pacoengah, palong thungah akun moe, Magdala avang taengah a caeh.
