Mateu 14
1 Në atë kohë Herodi, tetrarku, mori vesh famën e Jezusit,
Manoor Gelil dats k'eezfo Herodis, Iyesus shúúts eeni jango b́shishi.
2 dhe u tha shërbëtorëve të vet: “Ky është Gjon Pagëzori; ai u ngjall së vdekuri dhe prandaj fuqitë e mbinatyrshme veprojnë në të”.
B́ gútswotssh, «Han gupfo Yohansiye, bíye k'irotse tuure, adits keew jamanots bín bofineyr manshe» bíet.
3 Herodi, në fakt, e kishte arrestuar Gjonin, i kishte hedhur prangat dhe e kishte futur në burg, për shkak të Herodiadës, gruas së Filipit, vëllait të vet.
Herodis Yohanisi detsidek't tipi'moots kindsht tpire b́teshi, man b́k'alwere eegoshe? Bí'eshu Filip'os mááts teshtsu Herodiyad jangatse tuutsone.
4 Sepse Gjoni i thoshte: “Nuk është e lejueshme të bashkëjetosh me të!”.
Yohans Herodissh, «Nemon ní'eshu máátsu n dek'etwok'o baziyeke!» ett b́ teshtsotsna.
5 Dhe, ndonëse donte ta vriste, Herodi kishte frikë nga populli që e konsideronte Gjonin profet.
Mansh Herodis Yohansi úd'osha b́geyefo, ernmó Ayhudi ashuwots nebiyiwok'o bín bos'ilfotse ashuwotsi b́shat.
6 Kur po festohej ditëlindja e Herodit, e bija e Herodiadës vallëzoi përpara tij dhe i pëlqeu Herodit
Herodis shuweyi aawots Herodiyad ni'i waat s'eegets ashuwots taalotse k'afefetsat Herodisi b́ geneúshi.
7 aq shumë, sa ai i premtoi asaj me betim se do t’i jepte çfarëdo që t’i kërkonte.
Manatse tuutson Herodis, «N geets keewo taan aatwe! Taawere neesh imetwe!» ett bish b́ taari.
8 Dhe ajo, e shtyrë nga e ëma, tha: “Ma jep këtu, mbi një pjatë, kokën e Gjon Pagëzorit”.
Biwere indú bish b'ízre, «Gupfo Yohans tooko saniyots gerde taash and ime!» biet.
9 Mbretit i erdhi keq, po për shkak të betimit dhe të ftuarve që ishin me të në tryezë, urdhëroi që t’ia japin.
Nugúsonwere manatse tuutson shiyan b́wtsi, wotowa eree b́ taartsonat bínton mishimaratse beyat teshtswots egetaash boeteti ett Yohans tooko bish imetwok'o bíazazi.
10 Kështu dërgoi dikë për t’i prerë kokën Gjon Pagëzorit në burg;
Mansh tipi moo maants asho woshat, Yohns tooko tipi mootse b́ k'ut'iyi.
11 dhe kokën e tij e prunë mbi një pjatë dhe ia dhanë vajzës; ajo ia çoi s’ëmës.
K'ut'ets tookonowere sahaniyots dek' waat na'úsh boimi, biwere bindsh dek'am imbk'ri.
12 Pastaj erdhën dishepujt e tij, e morën trupin dhe e varrosën, mandej ata shkuan dhe ia treguan ngjarjen Jezusit.
Yohans danifwotswere waat duuno dek'am duukbok'ri, amtnwere keew man Iyesussh keewbok'ri.
13 Kur Jezusi i dëgjoi këto, u nis që andej me një barkë dhe u tërhoq në vetmi, në një vend të shkretë. Dhe turmat, kur e morën vesh, e ndiqnin në këmbë nga qytetet.
Iyesus Yohans k'iro b́ shishtsok'on jelbots kinddek't ash aal beyok ikok bíaal bewosh bí ami. Ash ashonwere man boshishtsok'on kit kitotse kesht tufoon sha'efere b́ shuutso bo tuwi.
14 Dhe Jezusi, kur doli nga barka, pa një turmë të madhe, pati dhembshuri për të dhe shëroi ata që ishin të sëmurë.
Iyesus jelbotse b́ oot'tsok'on ay asho bek't boosh maac'o b́k'ewi, boyitse shodetswotsnowere b́kashiy.
15 Pastaj në mbrëmje dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: “Ky vend është i shkretë dhe u bë vonë; lejo turmat të shkojnë nëpër fshatra për të blerë ushqime”.
Datsonwere b́iltsok'owon b́ danifwots b́ maants t'int́, «Beyokanwo dats basheree, datsonwere ilwtsere, mansh ash asho karnoke fa'a gál gálwotsits amr misho keew bodek'etwok'o damik'rowee» boet.
16 Por Jezusi u tha atyre: “Nuk është nevoja të shkojnë; u jepni juve të hanë”.
Ernmó Iyesus, «It bometwo boosh imere bako bo hank'on amo boosh geyiratse!» bíet.
17 Dhe ata i thanë: “Ne këtu nuk kemi tjetër përveç pesë bukë dhe dy peshq”.
B́ danifwotswere, «Noo hanoke no dets úts tushwotsnat git mus'wots s'uziye» boet.
18 Dhe ai u tha: “M’i sillni këtu”.
Iyesuswere «Manotsi tiyok dowere!» bíet.
19 Atëherë i urdhëroi që turmat të ulen mbi bar; pastaj i mori pesë bukët dhe dy peshqit dhe, pasi i çoi sytë drejt qiellit, i bekoi; i ndau bukët dhe ua dha dishepujve, dhe dishepujt turmave.
Maniyere il ash asho sisats bobetwok'o bíazazi, úúts tushonat mus' gitetswotsn k'audek't daromad s'iilt b́ deeriyakon tiitsdek't b́ danifwotssh b́'ime danifwots ashuwotssh bokayi.
20 Dhe të gjithë hëngrën dhe u ngopën; pastaj dishepujt mblodhën tepricat në dymbëdhjetë kosha plot.
Jametswotswere maat bowori, tushi ooronowere, b́danifwots tatse git mishi maron s'eentsdek't bok'aaúwi.
21 Dhe ata që hëngrën ishin rreth pesë mijë burra, pa i numëruar gratë dhe fëmijët.
Maats ashuwotswere máátsonat nana'oniye okoon uts kumok'o bodts nungushwotsi boteshi.
22 Fill pas kësaj Jezusi i detyroi dishepujt e vet të hyjnë në barkë dhe t’i prijnë në bregun tjetër, deri sa ai t’i lëshojë turmat.
Maniyere il Iyesus b́ danifwotssh, «Taa ash asho t fakshfetsosh itye jelbúts kindde'er taayere shino bak'ets kimeree, » ett bíazazi.
23 Mbasi i nisi ato, u ngjit vetëm mbi mal për t’u lutur. Dhe kur u ngrys ai gjëndej aty, i vetëm fare.
Ash ashonowere deen b́k'rihakn Ik' k'onosh gur iko abaats kesh b́dek'i, datso b́ilorowere Iyesus manoke bíaali b́tesh.
24 Ndërkaq barka ndodhej në mes të detit; dhe përplasej nga valët sepse era i ishte e kundërt.
Manoor jelbú aats k'ari taalotse biamiru kaaton bmaand jongiru jongon togefetsat jongon giwuts aatso hake bako jod'eftsatni b́tesh.
25 Në rojën e katërt të natës, Jezusi shkoi drejt tyre, duke ecur mbi det.
T'úwitsi jed'i sa'atoniyere il Iyesus aats k'ari abaatse sha'efere b́ danifwotsmand b́weyi.
26 Dishepujt duke parë atë që po ecte mbi det, u trembën dhe thanë: “Éshtë një fantazmë!”. Dhe filluan të bërtasin nga frika;
B́ danifwotswere aats k'ari abaatse sha'efe b́waafere bek't ayidek't shatoon tek'bowtsi, «Hanwo meeyee!» ett shatt bokúhi.
27 por menjëherë Jezusi u foli atyre duke thënë: “Qetësohuni; jam unë, mos kini frikë!”.
Iyesuswere manoor, «Shenwotso! taane shatk'ayere» bíet.
28 Dhe Pjetri, duke u përgjigjur tha: “Zot, nëse je ti, më urdhëro të vij te ti mbi ujëra”.
Manoor P'et'ros, «Doonzono! Neena wotiyal aatsi abaatse sha'efere twetwok'o taan azazowe!» bíet.
29 Ai tha: “Eja!”. Dhe Pjetri zbriti nga barka dhe eci mbi ujëra, për të shkuar te Jezusi.
Iyesuswere, «Wowe!» bíet. Mansh P'et'ros jelbútse oot't́ Iyesus maants amoosh aats k'aratse sha'o b́tuwi.
30 Por, duke parë erën e fortë, kishte frikë, dhe duke filluar të fundosej, bërtiti duke thënë: “O Zot, shpëtomë!”.
Ernmó jongi ango bek't shatb́wtsi, aats gitsots limo dek't b́tuutsok'on, «Doonzono! taan kashiwe!» ett b́kúhi.
31 Dhe Jezusi ia zgjati menjëherë dorën, e zuri dhe i tha: “O njeri besimpak, pse dyshove?”.
Iyesus manoor b́ kisho jargt detsdek't, «Nee n imnetiyo neesh shaptsan eegoshe n t'arat'ariri?» bíet.
32 Pastaj, kur hynë në barkë, era pushoi.
Iyesusnat P'et'rosn jelbots bokindtsok'on jongo s'k et b́wtsi.
33 Atëherë ata që ishin në barkë erdhën dhe e adhuruan, duke thënë: “Me të vërtetë ti je Biri i Perëndisë!”.
Jelbútse teshts jamwots, «Arikon nee Ik'o naay neene!» ett Iyesus shinatse gúp'gup'at bosagadi.
34 Pastaj, mbasi dolën në bregun tjetër, erdhën në krahinën e Gjenezaretit.
Iyesusnat b́ danifwots aats k'aroniyere kimt Genseret' datsats bobodi.
35 Dhe njerëzit e atij vendi, sapo e njohën, e përhapën fjalën në gjithë krahinën përreth; dhe i sollën të gjithë të sëmurët;
Datsmanatse teshts ashuwots Iyesusi b́woto bodantsok'on gúúrmanatse fa'a beyoke woshat shodetswotsi b́maants de'e weetwok'o bowoshi.
36 dhe iu lutën që të mund t’i preknin të paktën cepin e rrobes së tij; dhe të gjithë ata që e prekën u shëruan plotësisht.
Shodetswotswere b́ tahi jilo bodetsetwok'o bok'oni. Detsts jametswotswere boshodatse bokashi.
