< Marku 8 >

1 Në ato ditë, duke qenë se u mblodh një turmë shumë e madhe dhe s’kishin ç’të hanin, Jezusi i thirri dishepujt e vet dhe u tha atyre:
Ын зилеле ачеля, фииндкэ се стрынсесе дин ноу мулт нород ши н-авя че мынка, Исус а кемат пе ученичий Сэй ши ле-а зис:
2 “Kam mëshirë për këtë turmë, sepse u bënë tri ditë që po rri me mua, dhe nuk ka ç’të hajë.
„Мь-е милэ де нородул ачеста, кэч ятэ кэ де трей зиле стау лынгэ Мине ши н-ау че мынка.
3 Dhe po t’i nis të pa ngrënë në shtëpitë e tyre, do të mbeten udhës; disa prej tyre kanë ardhur që nga larg”.
Дакэ ле вой да друмул акасэ флэмынзь, ау сэ лешине де фоаме пе друм, фииндкэ уний дин ей ау венит де департе.”
4 Dhe dishepujt e tij iu përgjigjën: “Si do të mund t’i ngopte me bukë këta dikush, këtu në shkretëtirë?”.
Ученичий Й-ау рэспунс: „Кум ар путя чинева сэ сатуре ку пыне пе оамений ачештя аич, ынтр-ун лок пустиу?”
5 Dhe ai i pyeti: “Sa bukë keni?”. Ata i thanë: “Shtatë”.
„Кыте пынь авець?”, й-а ынтребат Исус. „Шапте”, Й-ау рэспунс ей.
6 Atëherë ai e urdhëroi turmën të ulet për tokë; dhe mori të shtatë bukët, falënderoi, i theu dhe ua dha dishepujve të vet që t’ia shpërndajnë turmës; dhe ata ia shpërndanë.
Атунч а порунчит нородулуй сэ шадэ пе пэмынт, а луат челе шапте пынь ши, дупэ че а мулцумит луй Думнезеу, ле-а фрынт ши ле-а дат ученичилор Сэй ка сэ ле ымпартэ, ши ей ле-ау ымпэрцит нородулуй.
7 Kishin edhe disa peshq të vegjël; mbasi i bekoi, urdhëroi që edhe ata t’i shpërndahen turmës.
Май авяу ши кыцьва пештишорь, ши Исус, дупэ че й-а бинекувынтат, а порунчит сэ-й ымпартэ ши пе ачея.
8 Kështu ata hëngrën dhe u ngopën; dhe dishepujt çuan shtatë kosha me copat që tepruan.
Ау мынкат ши с-ау сэтурат; ши ау ридикат шапте кошнице плине ку рэмэшицеле де фиримитурь.
9 Ata që hëngrën ishin rreth katër mijë veta; pastaj i lejoi.
Ерау апроапе патру мий де иншь. Ын урмэ, Исус ле-а дат друмул.
10 Dhe menjëherë hypi në barkë me dishepujt e vet dhe shkoi në rrethinën e Dalmanutës.
Исус а интрат ындатэ ын корабие ку ученичий Сэй ши а венит ын пэрциле Далманутей.
11 Atëherë erdhën farisenjtë dhe nisën të diskutojnë me të, duke i kërkuar një shenjë nga qielli për ta vënë në provë.
Фарисеий ау венит деодатэ ши ау ынчепут о чартэ де ворбе ку Исус. Ши, ка сэ-Л пунэ ла ынчеркаре, Й-ау черут ун семн дин чер.
12 Por ai, duke psherëtirë në frymë, tha: “Përse ky brez kërkon një shenjë? Në të vërtetë po ju them se këtij brezi nuk do t’i jepet asnjë shenjë”.
Исус а суспинат адынк ын духул Сэу ши а зис: „Пентру че чере нямул ачеста ун семн? Адевэрат вэ спун кэ нямулуй ачестуя ну и се ва да делок ун семн.”
13 Atëherë i la, hipi përsëri në barkë dhe kaloi në bregun tjetër.
Апой й-а лэсат ши а интрат ярэшь ын корабие, ка сэ трякэ де чялалтэ парте.
14 Tani dishepujt kishin harruar të marrin bukë me vete, dhe në barkë s’kishin asgjë përveç një buke.
Ученичий уйтасерэ сэ я пынь; ку ей, ын корабие, н-авяу декыт о пыне.
15 Dhe Jezusi i qortoi duke thënë: “Kini kujdes, ruhuni nga majaja e farisenjve dhe nga majaja e Herodit!”.
Исус ле дэдя ын грижэ ши ле зичя: „Луаць сяма, сэ вэ пэзиць бине де алуатул фарисеилор ши де алуатул луй Ирод!”
16 Por ata diskutonin midis tyre duke thënë: “Nuk kemi bukë”.
Ученичий се гындяу ши зичяу ынтре ей: „Фииндкэ н-авем пынь.”
17 Jezusi e vuri re dhe u tha: “Përse dis-kutoni që s’keni bukë? Ende nuk po e kuptoni e nuk e merrni vesh? Ende e keni zemrën të ngurtë?
Исус а ынцелес лукрул ачеста ши ле-а зис: „Пентру че вэ гындиць кэ н-авець пынь? Тотну причепець ши тот ну ынцелеӂець? Авець инима ымпетритэ?
18 Keni sy dhe nuk shihni, keni veshë dhe nuk dëgjoni? Dhe nuk po mbani mend?
Авець окь ши ну ведець? Авець урекь ши ну аузиць? Ши ну вэ адучець аминте делок?
19 Kur ndava të pesë bukët për të pesë mijtë, sa kosha plot me copa mblodhët?”. Ata thanë: “Dymbëdhjetë”.
Кындам фрынт челе чинч пынь ла чей чинч мий де бэрбаць, кыте кошурь плине ку фиримитурь аць ридикат?” „Доуэспрезече”, Й-ау рэспунс ей.
20 “Po kur theva të shtatë bukët për të katër mijtët, sa shporta plot me bukë mblodhët?”. Dhe ata thanë: “Shtatë”.
„Ши кындам фрынт челе шапте пынь ла чей патру мий де бэрбаць, кыте кошнице плине ку фиримитурь аць ридикат?” „Шапте”, Й-ау рэспунс ей.
21 Dhe ai u tha atyre: “Po si, ende nuk po kuptoni?”.
Ши Ел ле-а зис: „Тот нуынцелеӂець?”
22 Pastaj arriti në Betsaida; dhe i prunë një të verbër e iu lutën ta prekte.
Ау венит ла Бетсаида; ау адус ла Исус ун орб ши Л-ау ругат сэ Се атингэ де ел.
23 Atëherë e mori për dore të verbërin, e nxori jashtë fshatit dhe, pasi i pështyu në sy dhe vuri duart mbi të, e pyeti nëse shihte gjë.
Исус а луат пе орб де мынэ ши л-а скос дин сат, апой й-а пус скуйпат пе окь, Шь-а пус мыниле песте ел ши л-а ынтребат: „Везь чева?”
24 Dhe ai, duke hapur sytë, tha: “Po shoh njerëz si pemë që ecin”.
Ел с-а уйтат ши а зис: „Вэд ниште оамень умблынд, дар ми се пар ка ниште копачь.”
25 Atëherë Jezusi i vuri përsëri duart mbi sytë dhe e bëri të shikojë lart; dhe atij iu kthye të parit dhe shikonte qartë gjithçka.
Исус й-а пус дин ноу мыниле пе окь; й-а спус сэ се уйте цинтэ ши, кынд с-а уйтат, а фост тэмэдуит ши а вэзут тоате лукруриле деслушит.
26 Dhe Jezusi e nisi të shkojë në shtëpinë e tij duke i thënë: “Mos hyr në fshat dhe mos ia trego askujt në fshat”.
Атунч, Исус л-а тримис акасэ ши й-а зис: „Сэ ну интри ын сат ши ничсэ ну спуй куйва ын сат.”
27 Pastaj Jezusi shkoi bashkë me dishepujt e vet ndër fshatrat e Cesaresë së Filipit; dhe gjatë rrugës i pyeti dishepujt e vet duke u thënë atyre: “Kush thonë njerëzit se jam unë?”.
Исус а плекат ку ученичий Сэй ын сателе Чезареий луй Филип. Пе друм ле-а пус урмэтоаря ынтребаре: „Чине зик оамений кэ сунт Еу?”
28 Ata u përgjigjën: “Disa Gjon Pagëzori, të tjerë Elia, dhe të tjerë një nga profetët”.
Ей Й-ау рэспунс: „Иоан Ботезэторул; алций: Илие; алций: Унул дин пророчь.”
29 Dhe ai u tha atyre: “Po ju, kush thoni se jam?”. Dhe Pjetri, duke iu përgjigjur i tha: “Ti je Krishti”.
„Дар вой”, й-а ынтребат Ел, „чине зичець кэ сунт Еу?” „Ту ешть Христосул!” Й-а рэспунс Петру.
30 Atëherë ai i urdhëroi rreptësisht që të mos i tregojnë askujt për të.
Исус ле-а порунчит ку тэрие сэ ну спунэ нимэнуй лукрул ачеста деспре Ел.
31 Pastaj nisi t’u mësojë atyre se Birit të njeriut i duhet të vuajë shumë gjëra, do të hidhet poshtë nga pleqtë, nga krerët e priftërinjve dhe nga skribët; se do të vritet dhe pas tri ditësh do të ringjallet.
Атунч а ынчепут сэ-й ынвеце кэ Фиул омулуй требуе сэ пэтимяскэ мулт, сэ фие тэгэдуит де бэтрынь, де преоций чей май де сямэ ши де кэртурарь, сэ фие оморыт ши дупэ трей зиле сэ ынвие.
32 Dhe ai i tha këto gjëra haptas. Atëherë Pjetri e mori mënjanë dhe filloi ta qortojë.
Ле спуня лукруриле ачестя пе фацэ. Петру ынсэ Л-а луат деопарте ши а ынчепут сэ-Л мустре.
33 Por ai u kthye, shikoi dishepujt e vet dhe e qortoi Pjetrin, duke thënë: “Largohu nga unë, Satana, se ti nuk ke shqisën për gjërat e Perëndisë, por për gjërat e njerëzve!”.
Дар Исус С-а ынторс ши С-а уйтат ла ученичий Сэй, а мустрат пе Петру ши й-а зис: „Ынапоя Мя, Сатано! Фииндкэ ту ну те гындешть ла лукруриле луй Думнезеу, чи ла лукруриле оаменилор.”
34 Pastaj e thirri pranë vetes turmën me dishepujt e vet dhe iu tha: “Kushdo që don të vijë pas meje, të mohojë vetveten, të marrë kryqin e vet dhe të më ndjekë,
Апой а кемат ла Ел нородул ымпреунэ ку ученичий Сэй ши ле-а зис: „Дакэ воеште чиневасэ винэ дупэ Мине, сэ се лепеде де сине ынсушь, сэ-шь я кручя ши сэ Мэ урмезе.
35 sepse ai që don të shpëtojë jetën e vet, do ta humbasë; por ai që do të humbasë jetën e vet për hirin tim e për ungjillin, do të shpëtojë.
Кэч орьчинева вря сэ-шь скапе вяца, о ва перде, дар орьчине ышь ва перде вяца дин причина Мя ши дин причина Евангелией, о ва мынтуи.
36 Ç’dobi do të ketë njeriu të fitojë gjithë botën, nëse më pas do të humbë shpirtin e vet?
Ши че фолосеште унуй ом сэ кыштиӂе тоатэ лумя, дакэ ышь перде суфлетул?
37 Ose çfarë mund të japë njeriu në shkëmbim të shpirtit të vet?
Сау че ва да ун ом ын скимб пентру суфлетул сэу?
38 Sepse kujtdo që do t’i vijë turp për mua dhe për fjalët e mia në mes të këtij brezi kurorëshkelës dhe mëkatar, për atë do t’i vijë turp edhe Birit të njeriut, kur të arrijë në lavdinë e Atit të vet, me engjëjt e shenjtë”.
Пентру кэде орьчине сева рушина де Мине ши де кувинтеле Меле, ын ачест ням прякурвар ши пэкэтос, Се ва рушина ши Фиул омулуй, кынд ва вени ын слава Татэлуй Сэу ымпреунэ ку сфинций ынӂерь.”

< Marku 8 >