Marku 8
1 Në ato ditë, duke qenë se u mblodh një turmë shumë e madhe dhe s’kishin ç’të hanin, Jezusi i thirri dishepujt e vet dhe u tha atyre:
Il arriva encore une fois, vers cette époque, que la foule étant très nombreuse et n'ayant pas de quoi manger, Jésus appela les disciples et leur dit:
2 “Kam mëshirë për këtë turmë, sepse u bënë tri ditë që po rri me mua, dhe nuk ka ç’të hajë.
«J'ai compassion de cette multitude; voici déjà trois jours qu'ils ne me quittent pas et ils n'ont pas de quoi manger.
3 Dhe po t’i nis të pa ngrënë në shtëpitë e tyre, do të mbeten udhës; disa prej tyre kanë ardhur që nga larg”.
Si je les renvoie chez eux à jeun, ils tomberont en défaillance sur la route; quelques-uns d'entre eux sont venus de loin.»
4 Dhe dishepujt e tij iu përgjigjën: “Si do të mund t’i ngopte me bukë këta dikush, këtu në shkretëtirë?”.
Ses disciples lui répondirent: «Où pourrait-on, au milieu de ce désert, trouver des pains pour les rassasier?» —
5 Dhe ai i pyeti: “Sa bukë keni?”. Ata i thanë: “Shtatë”.
«Combien de pains avez-vous?» leur demanda Jésus. — «Sept», dirent-ils.
6 Atëherë ai e urdhëroi turmën të ulet për tokë; dhe mori të shtatë bukët, falënderoi, i theu dhe ua dha dishepujve të vet që t’ia shpërndajnë turmës; dhe ata ia shpërndanë.
Il donna ordre à la foule de s'asseoir par terre. Prenant ensuite les sept pains et rendant grâces, il les rompit et les donna à ses disciples pour qu'ils en fissent la distribution; et ils les distribuèrent à la multitude.
7 Kishin edhe disa peshq të vegjël; mbasi i bekoi, urdhëroi që edhe ata t’i shpërndahen turmës.
Ils avaient encore quelques poissons. Jésus les bénit aussi et les fit distribuer.
8 Kështu ata hëngrën dhe u ngopën; dhe dishepujt çuan shtatë kosha me copat që tepruan.
Tous mangèrent et furent rassasiés. Des morceaux qui restèrent on emporta sept corbeilles;
9 Ata që hëngrën ishin rreth katër mijë veta; pastaj i lejoi.
or ils étaient quatre mille environ. Ensuite Jésus les congédia.
10 Dhe menjëherë hypi në barkë me dishepujt e vet dhe shkoi në rrethinën e Dalmanutës.
Immédiatement après, il monta dans la barque avec ses disciples il et se rendit dans le pays de Dalmanutha,
11 Atëherë erdhën farisenjtë dhe nisën të diskutojnë me të, duke i kërkuar një shenjë nga qielli për ta vënë në provë.
où survinrent les Pharisiens qui se mirent à discuter avec lui, lui demandant un signe venant du ciel; c'était pour le mettre à l'épreuve.
12 Por ai, duke psherëtirë në frymë, tha: “Përse ky brez kërkon një shenjë? Në të vërtetë po ju them se këtij brezi nuk do t’i jepet asnjë shenjë”.
Quant à lui, il dit en soupirant du plus profond de son coeur: «Pourquoi cette race-là demande-t-elle un signe? Je vous le dis en vérité, à cette race-là il ne sera point donné de signe!»
13 Atëherë i la, hipi përsëri në barkë dhe kaloi në bregun tjetër.
Il les laissa, remonta, dans la barque et passa sur l'autre rive.
14 Tani dishepujt kishin harruar të marrin bukë me vete, dhe në barkë s’kishin asgjë përveç një buke.
Or ils oublièrent de prendre des pains; ils n'en avaient qu'un seul avec eux dans la barque;
15 Dhe Jezusi i qortoi duke thënë: “Kini kujdes, ruhuni nga majaja e farisenjve dhe nga majaja e Herodit!”.
et comme Jésus leur adressait cette recommandation: «Faites bien attention, prenez bien garde au levain des Pharisiens et à celui d'Hérode», —
16 Por ata diskutonin midis tyre duke thënë: “Nuk kemi bukë”.
ils se communiquèrent leurs pensées: «C'est parce que nous n'avons pas de pains!»
17 Jezusi e vuri re dhe u tha: “Përse dis-kutoni që s’keni bukë? Ende nuk po e kuptoni e nuk e merrni vesh? Ende e keni zemrën të ngurtë?
Jésus, le sachant, leur dit: «Comment pouvez-vous penser aux pains que vous n'avez pas? N'avez-vous donc encore ni compréhension, ni intelligence? Votre coeur est-il toujours aveuglés?
18 Keni sy dhe nuk shihni, keni veshë dhe nuk dëgjoni? Dhe nuk po mbani mend?
Vous avez des yeux, vous ne voyez pas! Vous avez des oreilles, vous n'entendez pas! Vous n'avez pas de mémoire!
19 Kur ndava të pesë bukët për të pesë mijtë, sa kosha plot me copa mblodhët?”. Ata thanë: “Dymbëdhjetë”.
Quand j'ai rompu les cinq pains pour les cinq mille hommes, combien de paniers pleins de morceaux avez-vous emportés?» — «Douze», répondirent-ils. —
20 “Po kur theva të shtatë bukët për të katër mijtët, sa shporta plot me bukë mblodhët?”. Dhe ata thanë: “Shtatë”.
«Et quand j'ai rompu les sept pains pour les quatre mille hommes, combien de corbeilles avez-vous remplies de morceaux et avez-vous emportées?» — «Sept», répondirent-ils. —
21 Dhe ai u tha atyre: “Po si, ende nuk po kuptoni?”.
Il reprit: «Est-ce que vous ne comprenez pas encore?»
22 Pastaj arriti në Betsaida; dhe i prunë një të verbër e iu lutën ta prekte.
Ils arrivèrent à Bethsaïda; on lui amena un aveugle et on le pria de le toucher.
23 Atëherë e mori për dore të verbërin, e nxori jashtë fshatit dhe, pasi i pështyu në sy dhe vuri duart mbi të, e pyeti nëse shihte gjë.
Prenant cet homme par la main, il le conduisit hors du village. Puis il lui mit de la salive sur les yeux, posa les mains sur lui et lui demanda s'il commençait à voir.
24 Dhe ai, duke hapur sytë, tha: “Po shoh njerëz si pemë që ecin”.
Celui-ci regarda et répondit: «J'aperçois des hommes, parce que je vois comme des arbres qui marchent.»
25 Atëherë Jezusi i vuri përsëri duart mbi sytë dhe e bëri të shikojë lart; dhe atij iu kthye të parit dhe shikonte qartë gjithçka.
Alors Jésus posa encore une fois ses mains sur les yeux de l'aveugle, qui regarda: il était guéri; il apercevait distinctement toutes choses.
26 Dhe Jezusi e nisi të shkojë në shtëpinë e tij duke i thënë: “Mos hyr në fshat dhe mos ia trego askujt në fshat”.
Jésus le renvoya dans sa maison en lui disant: «Ne rentre pas dans le village.»
27 Pastaj Jezusi shkoi bashkë me dishepujt e vet ndër fshatrat e Cesaresë së Filipit; dhe gjatë rrugës i pyeti dishepujt e vet duke u thënë atyre: “Kush thonë njerëzit se jam unë?”.
Jésus s'en alla, accompagné de ses disciples, vers les villages voisins de Césarée de Philippe. Durant la route, il interrogea ses disciples; il leur dit: «Qui dit-on que je suis?»
28 Ata u përgjigjën: “Disa Gjon Pagëzori, të tjerë Elia, dhe të tjerë një nga profetët”.
Ils lui répondirent: «Les uns, que tu es Jean Baptiste; les autres, Élie; d'autres encore, l'un des prophètes.»
29 Dhe ai u tha atyre: “Po ju, kush thoni se jam?”. Dhe Pjetri, duke iu përgjigjur i tha: “Ti je Krishti”.
«Mais vous, reprit-il, qui dites-vous que je suis?» Pierre répondit par ces mots: «Tu es le Christ.»
30 Atëherë ai i urdhëroi rreptësisht që të mos i tregojnë askujt për të.
Il leur défendit expressément de parler de lui à qui que ce soit.
31 Pastaj nisi t’u mësojë atyre se Birit të njeriut i duhet të vuajë shumë gjëra, do të hidhet poshtë nga pleqtë, nga krerët e priftërinjve dhe nga skribët; se do të vritet dhe pas tri ditësh do të ringjallet.
Puis il commença à leur apprendre qu'il lui fallait, lui, le Fils de l'homme: — beaucoup souffrir; — être rejeté par les Anciens, les chefs des prêtres et les Scribes; — être mis à mort; — ressusciter au bout de trois jours.
32 Dhe ai i tha këto gjëra haptas. Atëherë Pjetri e mori mënjanë dhe filloi ta qortojë.
Il exposait tout cela très clairement. Le tirant alors à l'écart, Pierre se mit à le reprendre.
33 Por ai u kthye, shikoi dishepujt e vet dhe e qortoi Pjetrin, duke thënë: “Largohu nga unë, Satana, se ti nuk ke shqisën për gjërat e Perëndisë, por për gjërat e njerëzve!”.
Mais lui, se retournant et regardant ses disciples, reprit sévèrement Pierre, lui disant: «Va-t'en! Arrière de moi, Satan! parce que tes pensées ne sont pas de Dieu, mais des hommes.»
34 Pastaj e thirri pranë vetes turmën me dishepujt e vet dhe iu tha: “Kushdo që don të vijë pas meje, të mohojë vetveten, të marrë kryqin e vet dhe të më ndjekë,
Ayant appelé à lui la foule, ainsi que ses disciples, il leur dit: «Si quelqu'un veut venir derrière moi et me suivre, qu'il renonce à lui-même, qu'il porte sa croix et qu'il me suive.
35 sepse ai që don të shpëtojë jetën e vet, do ta humbasë; por ai që do të humbasë jetën e vet për hirin tim e për ungjillin, do të shpëtojë.
Celui qui voudra sauver sa vie, la perdra; et il sauvera sa vie, celui qui l'aura perdue à cause de moi et de l'Évangile.
36 Ç’dobi do të ketë njeriu të fitojë gjithë botën, nëse më pas do të humbë shpirtin e vet?
A quoi servira-t-il à un homme de gagner le monde entier s'il perd sa vie?
37 Ose çfarë mund të japë njeriu në shkëmbim të shpirtit të vet?
Qu'est-ce qu'il donnera en échange de sa vie?
38 Sepse kujtdo që do t’i vijë turp për mua dhe për fjalët e mia në mes të këtij brezi kurorëshkelës dhe mëkatar, për atë do t’i vijë turp edhe Birit të njeriut, kur të arrijë në lavdinë e Atit të vet, me engjëjt e shenjtë”.
De celui qui, au sein de cette génération adultère et pécheresse, aura eu honte de moi et de mes paroles, le Fils de l'homme aura honte à son tour, quand il viendra dans la gloire de son Père avec les saints anges!»
