Marku 8
1 Në ato ditë, duke qenë se u mblodh një turmë shumë e madhe dhe s’kishin ç’të hanin, Jezusi i thirri dishepujt e vet dhe u tha atyre:
ⲁ̅ϩⲛ ⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲛⲉⲩⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲟⲛ ⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲁⲩⲱ ⲉⲙⲙⲛⲧⲟⲩ ⲡⲉⲧⲟⲩⲛⲁⲟⲩⲟⲙϥ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ
2 “Kam mëshirë për këtë turmë, sepse u bënë tri ditë që po rri me mua, dhe nuk ka ç’të hajë.
ⲃ̅ϫⲉ ϯϣⲛϩⲧⲏⲉⲓ ⲉϫⲙⲡⲙⲏⲏϣⲉ ϫⲉⲏⲇⲏ ⲉⲓⲥ ϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲥⲉⲡⲣⲟⲥⲕⲁⲣⲧⲉⲣⲉⲓ ⲉⲣⲟⲉⲓ ⲉⲙⲙⲛⲧⲟⲩ ⲡⲉⲧⲟⲩⲛⲁⲟⲩⲟⲙϥ
3 Dhe po t’i nis të pa ngrënë në shtëpitë e tyre, do të mbeten udhës; disa prej tyre kanë ardhur që nga larg”.
ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲓϣⲁⲛⲕⲁⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲙⲡⲟⲩⲱⲙ ⲥⲉⲛⲁⲥⲱϣⲙ ϩⲛ ⲧⲉϩⲓⲏ ⲉⲩⲛϩⲟⲓⲛⲉ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ϣⲟⲟⲡ ϩⲙ ⲡⲟⲩⲉ
4 Dhe dishepujt e tij iu përgjigjën: “Si do të mund t’i ngopte me bukë këta dikush, këtu në shkretëtirë?”.
ⲇ̅ⲁⲩⲟⲩⲱϣⲃ ⲇⲉ ⲛⲁϥ ⲛϭⲓ ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉⲧⲛⲁϣⲧⲥⲓⲉⲛⲁⲓ ⲛⲟⲉⲓⲕ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ϩⲛ ⲟⲩϫⲁⲓⲉ
5 Dhe ai i pyeti: “Sa bukë keni?”. Ata i thanë: “Shtatë”.
ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥϫⲛⲟⲩⲟⲩ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲧⲏⲧⲛ ⲟⲩⲏⲣ ⲙⲙⲁⲩ ⲛⲟⲉⲓⲕ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁⲩ ϫⲉ ⲥⲁϣϥ
6 Atëherë ai e urdhëroi turmën të ulet për tokë; dhe mori të shtatë bukët, falënderoi, i theu dhe ua dha dishepujve të vet që t’ia shpërndajnë turmës; dhe ata ia shpërndanë.
ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥϩⲱⲛ ⲉⲧⲟⲟⲧϥ ⲙⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲧⲣⲉⲩⲛⲟϫⲟⲩ ϩⲓⲡⲉⲥⲏⲧ ⲁϥϫⲓ ⲇⲉ ⲙⲡⲥⲁϣϥ ⲛⲟⲉⲓⲕ ⲁϥϣⲡϩⲙⲟⲧ ⲉϫⲱⲟⲩ ⲁϥⲡⲟϣⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲧⲁⲁⲩ ⲛⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲉⲩⲉⲕⲁⲁⲩ ϩⲁⲣⲱⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲕⲁⲁⲩ ϩⲁⲣⲱϥ ⲙⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲛⲉⲩⲛⲧⲟⲩ
7 Kishin edhe disa peshq të vegjël; mbasi i bekoi, urdhëroi që edhe ata t’i shpërndahen turmës.
ⲍ̅ϩⲉⲛⲕⲉϣⲏⲙ ⲇⲉ ⲛⲧⲃⲧ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲥⲙⲟⲩ ⲇⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁϥⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲉⲕⲁⲛⲉⲉⲓⲕⲟⲟⲩⲉ ϩⲁⲣⲱⲟⲩ
8 Kështu ata hëngrën dhe u ngopën; dhe dishepujt çuan shtatë kosha me copat që tepruan.
ⲏ̅ⲁⲩⲟⲩⲱⲙ ⲇⲉ ⲁⲩⲥⲓ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϥⲓ ⲛⲗⲗⲁⲕⲙ ⲉⲛⲧⲁⲩⲣϩⲟⲩⲟ ⲉⲩⲛⲁⲣⲥⲁϣϥ ⲃⲃⲓⲣ
9 Ata që hëngrën ishin rreth katër mijë veta; pastaj i lejoi.
ⲑ̅ⲛⲉⲩⲛⲁⲣϩⲙⲉ ⲇⲉ ⲛϣⲉ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲕⲁⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ
10 Dhe menjëherë hypi në barkë me dishepujt e vet dhe shkoi në rrethinën e Dalmanutës.
ⲓ̅ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲁⲗⲉ ⲉⲡϫⲟⲉⲓ ⲙⲛ ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲁϥⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲛⲥⲁ ⲛⲇⲁⲗⲙⲁⲛⲟⲩⲑⲁ
11 Atëherë erdhën farisenjtë dhe nisën të diskutojnë me të, duke i kërkuar një shenjë nga qielli për ta vënë në provë.
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩⲁⲣⲭⲉⲓ ⲉϯⲧⲱⲛ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲉⲩⲕⲱⲧⲉ ⲛⲥⲁⲟⲩⲙⲁⲉⲓⲛ ⲛⲧⲟⲟⲧϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲉⲩⲡⲉⲓⲣⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟϥ
12 Por ai, duke psherëtirë në frymë, tha: “Përse ky brez kërkon një shenjë? Në të vërtetë po ju them se këtij brezi nuk do t’i jepet asnjë shenjë”.
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲁϣⲁϩⲟⲙ ϩⲙ ⲡⲉϥⲡⲛⲁ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲟⲩ ⲧⲉⲉⲓⲅⲉⲛⲉⲁ ⲕⲱⲧⲉ ⲛⲥⲁⲟⲩⲙⲁⲉⲓⲛ ϩⲁⲙⲏⲛ ϯϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ ϫⲉ ⲉϣⲱⲡⲉ ⲥⲉⲛⲁϯⲙⲁⲉⲓⲛ ⲛⲧⲉⲓⲅⲉⲛⲉⲁ
13 Atëherë i la, hipi përsëri në barkë dhe kaloi në bregun tjetër.
ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲗⲟ ϩⲁⲣⲟⲟⲩ ⲁϥⲧⲁⲗⲉ ⲟⲛ ⲉⲡϫⲟⲉⲓ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉⲡⲓⲕⲣⲟ
14 Tani dishepujt kishin harruar të marrin bukë me vete, dhe në barkë s’kishin asgjë përveç një buke.
ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲣⲡⲱⲃϣ ⲛϫⲓⲟⲉⲓⲕ ⲛⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲙⲙⲛⲧⲁⲩ ⲙⲙⲁⲩ ⲛⲥⲁⲟⲩⲟⲉⲓⲕ ⲟⲩⲱⲧ ϩⲙ ⲡϫⲟⲉⲓ
15 Dhe Jezusi i qortoi duke thënë: “Kini kujdes, ruhuni nga majaja e farisenjve dhe nga majaja e Herodit!”.
ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥϩⲱⲛ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ϭⲱϣⲧ ⲛⲧⲉⲧⲛϯϩⲧⲏⲧⲛ ⲉⲣⲱⲧⲛ ⲉⲡⲉⲑⲁⲃ ⲛⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲙⲛ ⲡⲉⲑⲁⲃ ⲛϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ
16 Por ata diskutonin midis tyre duke thënë: “Nuk kemi bukë”.
ⲓ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲙⲉⲕⲙⲟⲩⲕⲟⲩ ⲙⲛ ⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲩ ϫⲉ ⲙⲛⲧⲟⲩⲟⲉⲓⲕ ⲙⲙⲁⲩ
17 Jezusi e vuri re dhe u tha: “Përse dis-kutoni që s’keni bukë? Ende nuk po e kuptoni e nuk e merrni vesh? Ende e keni zemrën të ngurtë?
ⲓ̅ⲍ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓⲙⲉ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲟⲩ ⲧⲉⲧⲛⲙⲟⲕⲙⲉⲕ ϫⲉ ⲙⲙⲛⲧⲏⲧⲛⲟⲉⲓⲕ ⲙⲙⲁⲩ ⲛⲧⲉⲧⲛⲛⲟⲉⲓ ⲁⲛ ⲟⲩⲇⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛϯ ⲁⲛ ⲛϩⲧⲏⲧⲛ ⲡⲉⲧⲛϩⲏⲧ ⲧⲏⲙ
18 Keni sy dhe nuk shihni, keni veshë dhe nuk dëgjoni? Dhe nuk po mbani mend?
ⲓ̅ⲏ̅ⲉⲣⲉⲛⲉⲧⲛⲃⲁⲗ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲛⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲱⲣϩ ⲁⲛ ⲁⲩⲱ ⲉⲣⲉⲛⲉⲧⲛⲙⲁⲁϫⲉ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲛⲧⲉⲧⲛⲥⲱⲧⲙ ⲁⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲧⲛⲣⲡⲙⲉⲩⲉ ⲁⲛ
19 Kur ndava të pesë bukët për të pesë mijtë, sa kosha plot me copa mblodhët?”. Ata thanë: “Dymbëdhjetë”.
ⲓ̅ⲑ̅ⲛⲧⲉⲣⲓⲡⲉϣϯⲟⲩ ⲛⲟⲉⲓⲕ ⲉⲡϭⲓⲥⲧⲃⲁ ⲣⲣⲱⲙⲉ ⲁⲧⲉⲧⲛϥⲓⲟⲩⲏⲣ ⲛⲕⲟⲧ ⲉⲩⲙⲉϩ ⲗⲗⲁⲕⲙ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ
20 “Po kur theva të shtatë bukët për të katër mijtët, sa shporta plot me bukë mblodhët?”. Dhe ata thanë: “Shtatë”.
ⲕ̅ⲛⲧⲉⲣⲓⲡⲱϣ ⲟⲛ ⲙⲡⲥⲁϣϥ ⲛⲟⲉⲓⲕ ⲉⲡⲉϩⲙⲉ ⲛϣⲉ ⲣⲣⲱⲙⲉ ⲁⲧⲉⲧⲛϥⲓⲟⲩⲏⲣ ⲃⲃⲓⲣ ⲉⲩⲙⲉϩ ⲗⲗⲁⲕⲙ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲥⲁϣϥ
21 Dhe ai u tha atyre: “Po si, ende nuk po kuptoni?”.
ⲕ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲡⲱⲥ ϭⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲛⲟⲉⲓⲉ ⲁⲛ
22 Pastaj arriti në Betsaida; dhe i prunë një të verbër e iu lutën ta prekte.
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲩⲉⲓ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲃⲏⲇⲥⲁⲓⲇⲁⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲉⲓⲛⲉ ⲛⲁϥ ⲛⲟⲩⲃⲗⲗⲉ ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ⲇⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉϫⲱϩ ⲉⲣⲟϥ
23 Atëherë e mori për dore të verbërin, e nxori jashtë fshatit dhe, pasi i pështyu në sy dhe vuri duart mbi të, e pyeti nëse shihte gjë.
ⲕ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛⲧⲟⲟⲧϥ ⲙⲡⲃⲗⲗⲉ ⲁϥⲛⲧϥ ⲉⲡⲃⲟⲗ ⲛⲧⲕⲱⲙⲏ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲉϫⲡⲁϭⲥⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ϩⲛ ⲛⲉϥⲃⲁⲗ ⲁϥⲕⲁⲧⲟⲟⲧϥ ϩⲓϫⲱϥ ⲁϥϫⲛⲟⲩϥ ⲇⲉ ϫⲉ ⲉⲕⲛⲁⲩ ⲉⲟⲩ
24 Dhe ai, duke hapur sytë, tha: “Po shoh njerëz si pemë që ecin”.
ⲕ̅ⲇ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥϥⲓ ⲓⲁⲧϥ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ϯⲛⲁⲩ ⲉⲛⲣⲱⲙⲉ ⲉⲩⲙⲟⲟϣⲉ ⲛⲑⲉ ⲛϩⲉⲛϣⲏⲛ
25 Atëherë Jezusi i vuri përsëri duart mbi sytë dhe e bëri të shikojë lart; dhe atij iu kthye të parit dhe shikonte qartë gjithçka.
ⲕ̅ⲉ̅ⲡⲁⲗⲓⲛ ⲁϥⲕⲁⲧⲟⲟⲧϥ ϩⲓϫⲛ ⲛⲉϥⲃⲁⲗ ⲁⲓⲁⲧϥ ⲥⲱⲧϥ ⲁϥⲉⲓⲱⲣϩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲛⲕⲁ ⲛⲓⲙ ⲕⲁⲗⲱⲥ
26 Dhe Jezusi e nisi të shkojë në shtëpinë e tij duke i thënë: “Mos hyr në fshat dhe mos ia trego askujt në fshat”.
ⲕ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥϫⲟⲟⲩϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲉϥⲏⲉⲓ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲙⲡⲣⲃⲱⲕ ⲣⲱ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲕⲱⲙⲏ
27 Pastaj Jezusi shkoi bashkë me dishepujt e vet ndër fshatrat e Cesaresë së Filipit; dhe gjatë rrugës i pyeti dishepujt e vet duke u thënë atyre: “Kush thonë njerëzit se jam unë?”.
ⲕ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲓⲏⲥ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲛ ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲉⲛⲕⲱⲙⲏ ⲛⲧⲕⲉⲥⲁⲣⲓⲁ ⲛⲧⲉⲫⲓⲗⲓⲡⲡⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲉϥϩⲛ ⲧⲉϩⲓⲏ ⲁϥϫⲛⲟⲩⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲉⲣⲉⲣⲣⲱⲙⲉ ϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲉⲣⲟⲉⲓ ϫⲉ ⲁⲛⲅ ⲛⲓⲙ
28 Ata u përgjigjën: “Disa Gjon Pagëzori, të tjerë Elia, dhe të tjerë një nga profetët”.
ⲕ̅ⲏ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ϩⲟⲓⲛⲉ ϫⲉ ⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲡⲉ ⲡⲃⲁⲡⲧⲓⲥⲧⲏⲥ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ϫⲉ ϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ ⲡⲉ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲁ ⲡⲉ ⲛⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ
29 Dhe ai u tha atyre: “Po ju, kush thoni se jam?”. Dhe Pjetri, duke iu përgjigjur i tha: “Ti je Krishti”.
ⲕ̅ⲑ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥϫⲛⲟⲩⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲇⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲉⲣⲟⲉⲓ ϫⲉ ⲁⲛⲅ ⲛⲓⲙ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲡⲉⲭⲥ
30 Atëherë ai i urdhëroi rreptësisht që të mos i tregojnë askujt për të.
ⲗ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲛⲁⲩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲛⲛⲉⲩϫⲟⲟⲥ ⲗⲗⲁⲁⲩ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧϥ
31 Pastaj nisi t’u mësojë atyre se Birit të njeriut i duhet të vuajë shumë gjëra, do të hidhet poshtë nga pleqtë, nga krerët e priftërinjve dhe nga skribët; se do të vritet dhe pas tri ditësh do të ringjallet.
ⲗ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲁⲣⲭⲓ ⲛⲧⲟⲩⲛⲉⲓⲁⲧⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉϥⲛⲁϫⲡⲓϣⲉⲡϩⲁϩ ⲛϩⲓⲥⲉ ⲛⲥⲉⲥⲧⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲙⲛⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲛⲥⲉⲙⲟⲟⲩⲧϥ ⲁⲩⲱ ⲙⲛⲛⲥⲁ ϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲛϥⲧⲱⲟⲩⲛ
32 Dhe ai i tha këto gjëra haptas. Atëherë Pjetri e mori mënjanë dhe filloi ta qortojë.
ⲗ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ϩⲛ ⲟⲩⲡⲁⲣⲣⲏⲥⲓⲁ ⲛⲉϥϫⲱ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲇⲉ ⲁϥϯ ⲡⲉϥⲟⲩⲟⲓ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲁϥⲁⲣⲭⲉⲓ ⲛⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲛⲁϥ
33 Por ai u kthye, shikoi dishepujt e vet dhe e qortoi Pjetrin, duke thënë: “Largohu nga unë, Satana, se ti nuk ke shqisën për gjërat e Perëndisë, por për gjërat e njerëzve!”.
ⲗ̅ⲅ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲕⲧⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲁϥⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲙⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ⲉⲡⲁϩⲟⲩ ⲙⲙⲟⲓ ⲡⲥⲁⲧⲁⲛⲁⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲛⲅⲙⲉⲉⲩⲉ ⲁⲛ ⲉⲛⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲛⲁⲛⲣⲣⲱⲙⲉ
34 Pastaj e thirri pranë vetes turmën me dishepujt e vet dhe iu tha: “Kushdo që don të vijë pas meje, të mohojë vetveten, të marrë kryqin e vet dhe të më ndjekë,
ⲗ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲙⲛ ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲟⲩⲱϣ ⲉⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱⲓ ⲙⲁⲣⲉϥⲁⲣⲛⲁ ⲙⲙⲟϥ ⲛϥϥⲓ ⲙⲡⲉϥⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲥ ⲛϥⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱⲉⲓ
35 sepse ai që don të shpëtojë jetën e vet, do ta humbasë; por ai që do të humbasë jetën e vet për hirin tim e për ungjillin, do të shpëtojë.
ⲗ̅ⲉ̅ⲡⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱϣ ⲅⲁⲣ ⲉⲛⲁϩⲙ ⲧⲉϥⲯⲩⲭⲏ ϥⲛⲁⲥⲟⲣⲙⲉⲥ ⲡⲉⲧⲛⲁⲥⲱⲣⲙ ⲇⲉ ⲛⲧⲉϥⲯⲩⲭⲏ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧ ⲙⲛ ⲡⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲟⲛ ϥⲛⲁⲧⲟⲩϫⲟⲥ
36 Ç’dobi do të ketë njeriu të fitojë gjithë botën, nëse më pas do të humbë shpirtin e vet?
ⲗ̅ⲋ̅ⲟⲩ ⲅⲁⲣ ⲉⲧⲛⲁϯϩⲏⲩ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲧⲣⲉϥϫⲡⲉⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲧⲏⲣϥ ⲁⲩⲱ ⲛϥϯⲟⲥⲉ ⲛⲧⲉϥⲯⲩⲭⲏ
37 Ose çfarë mund të japë njeriu në shkëmbim të shpirtit të vet?
ⲗ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲉⲣⲉ ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁⲧⲁⲁϥ ⲛϣⲃⲃⲓⲱ ϩⲁⲧⲉϥⲯⲩⲭⲏ
38 Sepse kujtdo që do t’i vijë turp për mua dhe për fjalët e mia në mes të këtij brezi kurorëshkelës dhe mëkatar, për atë do t’i vijë turp edhe Birit të njeriut, kur të arrijë në lavdinë e Atit të vet, me engjëjt e shenjtë”.
ⲗ̅ⲏ̅ⲡⲉⲧⲛⲁϯϣⲓⲡⲉ ⲅⲁⲣ ⲛⲁⲓ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲉⲛⲟⲩⲓ ⲛⲉ ϩⲛ ⲧⲉⲓⲅⲉⲛⲉⲁ ⲛⲛⲟⲉⲓⲕ ⲁⲩⲱ ⲛⲣⲉϥⲣⲛⲟⲃⲉ ⲡϣⲏⲣⲉ ϩⲱⲱϥ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁϯϣⲓⲡⲉ ⲛⲁϥ ⲉϥϣⲁⲛⲉⲓ ϩⲙ ⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡⲉϥⲉⲓⲱⲧ ⲙⲛⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ
