Marku 8
1 Në ato ditë, duke qenë se u mblodh një turmë shumë e madhe dhe s’kishin ç’të hanin, Jezusi i thirri dishepujt e vet dhe u tha atyre:
Hathnukkhu hoi, tami moikapap bout a kamkhueng awh teh, canei han ao hoeh dawkvah, Jisuh ni a hnukkâbangnaw a kaw teh,
2 “Kam mëshirë për këtë turmë, sepse u bënë tri ditë që po rri me mua, dhe nuk ka ç’të hajë.
Hete taminaw heh kai ni ka pahren. Bangkongtetpawiteh, hnin thum touh thung kai koe ao awh toe. Canei han rawca banghai tawn awh hoeh.
3 Dhe po t’i nis të pa ngrënë në shtëpitë e tyre, do të mbeten udhës; disa prej tyre kanë ardhur që nga larg”.
Tami tangawn teh ahlanae koehoi a tho awh dawkvah, rawca cat laipalah hoi amamouh im ka ban sak pawiteh lam vah a tâwn awh han doeh atipouh.
4 Dhe dishepujt e tij iu përgjigjën: “Si do të mund t’i ngopte me bukë këta dikush, këtu në shkretëtirë?”.
A hnukkâbangnaw ni apimaw kahrawngum vah na e vaiyei maw sin vaiteh kaboumcalah paca thai han vaw telah bout atipouh awh.
5 Dhe ai i pyeti: “Sa bukë keni?”. Ata i thanë: “Shtatë”.
Jisuh ni, nangmouh koe vaiyei na yit touh maw kaawm telah a pacei navah, ahnimouh ni vaiyei sari touh ao telah atipouh awh.
6 Atëherë ai e urdhëroi turmën të ulet për tokë; dhe mori të shtatë bukët, falënderoi, i theu dhe ua dha dishepujve të vet që t’ia shpërndajnë turmës; dhe ata ia shpërndanë.
Hatnavah Jisuh ni taminaw teh talai dawk tahung a naseh telah kâ a poe. Vaiyei sari touh a la teh, lunghawinae lawk a dei hnukkhu, vaiyei a raen teh, taminaw rei hanelah a hnukkâbangnaw koe a poe. A hnukkâbangnaw ni hai taminaw hah a rei awh.
7 Kishin edhe disa peshq të vegjël; mbasi i bekoi, urdhëroi që edhe ata t’i shpërndahen turmës.
Ahnimouh koe tanga kathoenge youn touh ao teh hot hanelah hai lunghawinae a dei hnukkhu rei hanelah kâ a poe.
8 Kështu ata hëngrën dhe u ngopën; dhe dishepujt çuan shtatë kosha me copat që tepruan.
Ahnimanaw ni a von paha a hnukkhu, acawi bout a pâkhueng awh navah tangthung sari touh akawi.
9 Ata që hëngrën ishin rreth katër mijë veta; pastaj i lejoi.
Ka cat e taminaw teh 4,000 touh hane a pha awh.
10 Dhe menjëherë hypi në barkë me dishepujt e vet dhe shkoi në rrethinën e Dalmanutës.
Hote taminaw bout a ban sak hnukkhu, a hnukkâbangnaw hoi long thung a kâen awh teh, Dalamanutha kho lah a cei awh.
11 Atëherë erdhën farisenjtë dhe nisën të diskutojnë me të, duke i kërkuar një shenjë nga qielli për ta vënë në provë.
Hatnavah Jisuh tanouk hanelah Farasinaw a tho awh teh, ahni hoi a kâoun awh. Kalvan lahoi e mitnoutnae a hei awh.
12 Por ai, duke psherëtirë në frymë, tha: “Përse ky brez kërkon një shenjë? Në të vërtetë po ju them se këtij brezi nuk do t’i jepet asnjë shenjë”.
Jisuh ni phokâha laihoi, hete miphunnaw ni bangkongmaw mitnoutnae a hei awh. Atangcalah na dei pouh awh. Hete miphunnaw koe mitnoutnae ka kamnuek sak mahoeh atipouh.
13 Atëherë i la, hipi përsëri në barkë dhe kaloi në bregun tjetër.
Ahnimanaw a ceitakhai teh long dawk bout a luen teh namran lah bout a ban.
14 Tani dishepujt kishin harruar të marrin bukë me vete, dhe në barkë s’kishin asgjë përveç një buke.
A hnukkâbangnaw ni vaiyei a sin hane a pahnim awh dawkvah, ahnimouh koe vaiyei buet touh dueng doeh kaawm.
15 Dhe Jezusi i qortoi duke thënë: “Kini kujdes, ruhuni nga majaja e farisenjve dhe nga majaja e Herodit!”.
Hatnavah Jisuh ni Farasinaw e ton hoi Herod e tonnaw hah kâhruetcuet a nateh, roun awh, telah kâ a poe.
16 Por ata diskutonin midis tyre duke thënë: “Nuk kemi bukë”.
A hnukkâbangnaw ni ama koe vaiyei a sin hoeh dawk doeh hete lawk a dei telah buet touh hoi buet touh a kâpankhai awh.
17 Jezusi e vuri re dhe u tha: “Përse dis-kutoni që s’keni bukë? Ende nuk po e kuptoni e nuk e merrni vesh? Ende e keni zemrën të ngurtë?
Telah a kâdei awh e hah Jisuh ni a panue navah, Nangmouh ni vaiyei na sin awh hoeh e bangkongmaw buet touh hoi buet touh na kâpankhai a vaw. Atu totouh na thai panuek awh hoeh rah maw. Na lungthin a pata rah maw.
18 Keni sy dhe nuk shihni, keni veshë dhe nuk dëgjoni? Dhe nuk po mbani mend?
Mit ao nahlangva na hmawt awh hoeh maw. Hnâ na tawn awh nahlangva na thai panuek awh hoeh maw, na pâkuem awh hoeh maw.
19 Kur ndava të pesë bukët për të pesë mijtë, sa kosha plot me copa mblodhët?”. Ata thanë: “Dymbëdhjetë”.
Tami 5,000 touh hane vaiyei panga touh ka rei navah tangthung nâyittouh maw na racawng awh, telah a pacei navah ahnimouh ni, tangthung hlaikahni touh ka racawng awh telah atipouh awh.
20 “Po kur theva të shtatë bukët për të katër mijtët, sa shporta plot me bukë mblodhët?”. Dhe ata thanë: “Shtatë”.
Tami 4,000 touh hanelah vaiyei sari touh e ka rei navah na yit touh maw na racawng awh, telah bout a pacei navah, tangthung sari touh telah bout atipouh awh.
21 Dhe ai u tha atyre: “Po si, ende nuk po kuptoni?”.
Boipawiteh, Nangmouh ni bangtelamaw thai panuek laipalah khuet na o a vaw atipouh.
22 Pastaj arriti në Betsaida; dhe i prunë një të verbër e iu lutën ta prekte.
Jisuh teh Bethsaida kho a pha navah, taminaw ni a mit ka dawn e ahni koe a thokhai awh. Ahnimouh ni a mit ka dawn e tek sak hanlah Jisuh koe a kâhei awh.
23 Atëherë e mori për dore të verbërin, e nxori jashtë fshatit dhe, pasi i pështyu në sy dhe vuri duart mbi të, e pyeti nëse shihte gjë.
Hatdawkvah, Jisuh ni mit ka dawn e tami hah a kut dawk a kuet teh kho alawilah a hrawi. Ahnie mit dawk tamtui hoi a tamthawi hnukkhu avan vah a kut toung sin teh, na hmu thai maw telah a pacei.
24 Dhe ai, duke hapur sytë, tha: “Po shoh njerëz si pemë që ecin”.
A mit ka dawn e tami ni a moung teh a khet navah, oe taminaw thingkung patetlah ao teh lam a cei awh e hah ka hmu atipouh.
25 Atëherë Jezusi i vuri përsëri duart mbi sytë dhe e bëri të shikojë lart; dhe atij iu kthye të parit dhe shikonte qartë gjithçka.
Jisuh ni a kut hoi a mit a tek teh bout a khet sak navah, bangpuengpa kacairoelah ka hmu toe atipouh. Bangkongtetpawiteh, a mit a ang toung dawk doeh.
26 Dhe Jezusi e nisi të shkojë në shtëpinë e tij duke i thënë: “Mos hyr në fshat dhe mos ia trego askujt në fshat”.
Jisuh ni a ma im a ban sak teh, khothung kâen hanh, api koehai dei hanh telah atipouh.
27 Pastaj Jezusi shkoi bashkë me dishepujt e vet ndër fshatrat e Cesaresë së Filipit; dhe gjatë rrugës i pyeti dishepujt e vet duke u thënë atyre: “Kush thonë njerëzit se jam unë?”.
Jisuh teh a hnukkâbangnaw hoi Kaisarea Filippi kho tengpam, khotenaw koe kahlong a cei nah lam vah, a hnukkâbangnaw koe, taminaw ni Kai hah api ati a na maw, telah a pacei.
28 Ata u përgjigjën: “Disa Gjon Pagëzori, të tjerë Elia, dhe të tjerë një nga profetët”.
Tami tangawn ni Bawipa nang teh baptisma ka poe e Jawhan ati awh, a tangawn ni Elijah ati awh. A tangawn ni profet buetbuet touh doeh telah atipouh awh.
29 Dhe ai u tha atyre: “Po ju, kush thoni se jam?”. Dhe Pjetri, duke iu përgjigjur i tha: “Ti je Krishti”.
Bawipa ni hai nangmouh ni teh Kai heh api na ti a maw telah a pacei navah Piter ni Bawipa, nang teh Khrih doeh telah atipouh.
30 Atëherë ai i urdhëroi rreptësisht që të mos i tregojnë askujt për të.
Hatnavah, Bawipa ni amae akong hah api koehai a dei hoeh nahanelah kâhruetcuetnae a poe.
31 Pastaj nisi t’u mësojë atyre se Birit të njeriut i duhet të vuajë shumë gjëra, do të hidhet poshtë nga pleqtë, nga krerët e priftërinjve dhe nga skribët; se do të vritet dhe pas tri ditësh do të ringjallet.
Hahoi, Bawipa ni tami Capa teh rucatnae moi a khang vaiteh, tami kacuenaw, vaihma bawinaw hoi cakathutkungnaw ni a pahnawt awh vaiteh a thei awh hnukkhu hnin pâthum nah bout a thaw han tie hah a hnukkâbangnaw a cangkhai.
32 Dhe ai i tha këto gjëra haptas. Atëherë Pjetri e mori mënjanë dhe filloi ta qortojë.
Bawipa ni hote akong kamcengcalah a dei pouh torei teh Piter ni Bawipa hah alouklah a kaw teh koe a yue.
33 Por ai u kthye, shikoi dishepujt e vet dhe e qortoi Pjetrin, duke thënë: “Largohu nga unë, Satana, se ti nuk ke shqisën për gjërat e Perëndisë, por për gjërat e njerëzve!”.
Hatei, Bawipa ni a kamlang teh a hnukkâbangnaw a khet teh, nang Setan ka hnukkhu lah kâhnawnh. Bangkongtetpawiteh nang teh Cathut hoi kâkuen e hnonaw dawk na lungpen laipalah, talai hoi kâkuen e hnopai dawk doeh na lungpen telah atipouh teh a yue.
34 Pastaj e thirri pranë vetes turmën me dishepujt e vet dhe iu tha: “Kushdo që don të vijë pas meje, të mohojë vetveten, të marrë kryqin e vet dhe të më ndjekë,
Hahoi, Bawipa ni a hnukkâbangnaw hoi tamimaya a kaw teh, apihai ka hnukkâbang han na ngai awh pawiteh amahoima kâpahnawt vaiteh, amae thingpalam hrawm hoi ka hnukkâbang awh naseh.
35 sepse ai që don të shpëtojë jetën e vet, do ta humbasë; por ai që do të humbasë jetën e vet për hirin tim e për ungjillin, do të shpëtojë.
Apihai amae hringnae ka rungngang e teh hringnae asung han. Kai hane hoi kaie kamthang kahawi kecu dawk a hringnae ka pasoung e tami teh a hringnae a rungngang han.
36 Ç’dobi do të ketë njeriu të fitojë gjithë botën, nëse më pas do të humbë shpirtin e vet?
Tami ni talaivan pueng koung ka coe nakunghai a hringnae muitha sung pawiteh bangmaw aphu kaawm han.
37 Ose çfarë mund të japë njeriu në shkëmbim të shpirtit të vet?
A muitha hah bang hno hoi maw a ratang thai han.
38 Sepse kujtdo që do t’i vijë turp për mua dhe për fjalët e mia në mes të këtij brezi kurorëshkelës dhe mëkatar, për atë do t’i vijë turp edhe Birit të njeriut, kur të arrijë në lavdinë e Atit të vet, me engjëjt e shenjtë”.
Bangkongtetpawiteh, Cathut banglah ka pouk hoeh e miphun kathoutnaw koe, apihai kai thoseh, ka lawk thoseh, kayakkhai pawiteh, tami Capa teh a na Pa Cathut e bawilennae a kâmahrawk teh kathounge kalvantaminaw hoi a tho torei teh hote tami hah a kayakhai van han.
