Marku 8
1 Në ato ditë, duke qenë se u mblodh një turmë shumë e madhe dhe s’kishin ç’të hanin, Jezusi i thirri dishepujt e vet dhe u tha atyre:
To na niah kami pop o parai moe, caak han tidoeh tawn o ai, Jesu mah a hnukbang kaminawk to angmah khaeah kawk moe, nihcae khaeah,
2 “Kam mëshirë për këtë turmë, sepse u bënë tri ditë që po rri me mua, dhe nuk ka ç’të hajë.
hae kaminawk loe tahmen thoh parai, nihcae loe caak han tidoeh tawn ai ah, kai hoi nawnto ni thumto thung oh o boeh:
3 Dhe po t’i nis të pa ngrënë në shtëpitë e tyre, do të mbeten udhës; disa prej tyre kanë ardhur që nga larg”.
nihcae hae zok kamthlam ah im ah ka ptoeh nahaeloe, loklam ah thazok o sut tih: thoemto kaminawk loe angthla parai ahmuen hoiah ni angzoh o, tiah a naa.
4 Dhe dishepujt e tij iu përgjigjën: “Si do të mund t’i ngopte me bukë këta dikush, këtu në shkretëtirë?”.
A hnukbang kaminawk mah anih khaeah, Hae praezaek ah hae kaminawk caak khawt takaw naa ah maw a hnu o tih? tiah a naa o.
5 Dhe ai i pyeti: “Sa bukë keni?”. Ata i thanë: “Shtatë”.
Anih mah nihcae khaeah, Takaw kae nazetto maw na tawnh o? tiah a dueng, nihcae mah, Sarihto tiah a naa o.
6 Atëherë ai e urdhëroi turmën të ulet për tokë; dhe mori të shtatë bukët, falënderoi, i theu dhe ua dha dishepujve të vet që t’ia shpërndajnë turmës; dhe ata ia shpërndanë.
Anih mah pop parai kaminawk to long ah anghnutsak hanah a thuih pae: takaw kae sarihto a lak moe, anghoehaih lawkthuih pacoengah, a aeh, nihcae to pazet hanah a hnukbang kaminawk khaeah a paek; nihcae mah pop parai kaminawk hma ah patoemh pae o.
7 Kishin edhe disa peshq të vegjël; mbasi i bekoi, urdhëroi që edhe ata t’i shpërndahen turmës.
A tawnh o ih tanga tetta doeh a lak moe, tahamhoihhaih a paek: kaminawk hma ah patoem pae hanah a thuih pae.
8 Kështu ata hëngrën dhe u ngopën; dhe dishepujt çuan shtatë kosha me copat që tepruan.
Nihcae mah caak o moe, zok amhah o: caaknoi to nihcae mah phromh o naah benthang sarihto koi.
9 Ata që hëngrën ishin rreth katër mijë veta; pastaj i lejoi.
Buhcaa kaminawk loe sang palito oh duih: to pacoengah anih mah to kaminawk to caehsak.
10 Dhe menjëherë hypi në barkë me dishepujt e vet dhe shkoi në rrethinën e Dalmanutës.
To pacoengah akra ai ah anih loe a hnukbang kaminawk hoi palong thungah akun o moe, Dalmanutha prae bangah caeh o.
11 Atëherë erdhën farisenjtë dhe nisën të diskutojnë me të, duke i kërkuar një shenjë nga qielli për ta vënë në provë.
Farasinawk angzoh o moe, anih khaeah tanoekhaih lok dueng o pacoengah, anih khae hoi van bang ih angmathaih to pakrong o.
12 Por ai, duke psherëtirë në frymë, tha: “Përse ky brez kërkon një shenjë? Në të vërtetë po ju them se këtij brezi nuk do t’i jepet asnjë shenjë”.
Anih loe kasawkah takhi to hroek moe, nihcae khaeah, Vaihi dung ih kaminawk loe tih pongah maw angmathaih to pakrong o? Loktang kang thuih o, Vaihi dung ih kaminawk khaeah angmathaih tidoeh paek mak ai boeh, tiah a naa.
13 Atëherë i la, hipi përsëri në barkë dhe kaloi në bregun tjetër.
Nihcae to a caeh taak, palong thungah akun let moe, tuipui yaeh ah a caeh.
14 Tani dishepujt kishin harruar të marrin bukë me vete, dhe në barkë s’kishin asgjë përveç një buke.
A hnukbang kaminawk loe takaw sin han pahnet o ving, palong thungah angmacae han takaw kae maeto khue ni a tawnh o boeh.
15 Dhe Jezusi i qortoi duke thënë: “Kini kujdes, ruhuni nga majaja e farisenjve dhe nga majaja e Herodit!”.
Anih mah nihcae khaeah, palungha hoi khosah oh loe, Farasinawk hoi Herod ih taeh hoiah acoe oh, tiah a naa.
16 Por ata diskutonin midis tyre duke thënë: “Nuk kemi bukë”.
Nihcae mah takaw tawn o ai boeh pongah mue to tiah lok a thuih, tiah poek o.
17 Jezusi e vuri re dhe u tha: “Përse dis-kutoni që s’keni bukë? Ende nuk po e kuptoni e nuk e merrni vesh? Ende e keni zemrën të ngurtë?
A poek o haih to Jesu mah panoek pae naah, nihcae khaeah, Tikhoe takaw na sin o ai pongah to tiah lok na thuih o loe? Palung thungah na pakuem o ai moe, na thaih o kop ai vop maw? Vaihi khoek to palung nam tak o sak vop maw?
18 Keni sy dhe nuk shihni, keni veshë dhe nuk dëgjoni? Dhe nuk po mbani mend?
Mik na tawnh o to mah, na hnu o ai maw? Naa na tawnh o to mah, na thaih o ai maw? Na panoek o ai boeh maw?
19 Kur ndava të pesë bukët për të pesë mijtë, sa kosha plot me copa mblodhët?”. Ata thanë: “Dymbëdhjetë”.
Kami sang pangato hanah takaw kae pangato ka aeh naah, caaknoi kamtlai benthang nazetto maw na phromh o? tiah a naa. Nihcae mah anih khaeah, Benthang hatlai hnetto, tiah a naa o.
20 “Po kur theva të shtatë bukët për të katër mijtët, sa shporta plot me bukë mblodhët?”. Dhe ata thanë: “Shtatë”.
Kami sang palito hanah takaw kae sarihto ka aeh naah, caaknoi kamtlai nazetto maw na phromh o? tiah a naa. Nihcae mah, benthang sarihto, tiah a naa o.
21 Dhe ai u tha atyre: “Po si, ende nuk po kuptoni?”.
Anih mah nihcae khaeah, Tipongah na panoek o thai ai loe? tiah a naa.
22 Pastaj arriti në Betsaida; dhe i prunë një të verbër e iu lutën ta prekte.
Anih Bethsaida vangpui ah angzoh o naah; anih khaeah mikmaeng maeto angzoh o haih, mikmaeng to sui hanah anih khaeah tahmenhaih hnik pae o.
23 Atëherë e mori për dore të verbërin, e nxori jashtë fshatit dhe, pasi i pështyu në sy dhe vuri duart mbi të, e pyeti nëse shihte gjë.
Anih mah mikmaeng to ban ah zaeh moe, vangpui tasa bangah caeh haih, anih mah mikmaeng ih mik to tamtui hoiah pathoih pae moe, a nuiah ban koeng pae pacoengah, mikmaeng khaeah hmuen maeto na hnuk thaih maw, tiah a naa.
24 Dhe ai, duke hapur sytë, tha: “Po shoh njerëz si pemë që ecin”.
Mikmaeng mah khet tahang moe, Thingkungnawk baktiah lam kacaeh, kaminawk to ka hnuk, tiah a naa.
25 Atëherë Jezusi i vuri përsëri duart mbi sytë dhe e bëri të shikojë lart; dhe atij iu kthye të parit dhe shikonte qartë gjithçka.
To naah anih mah mikmaeng ih mik nuiah ban to koeng pae let, mikmaeng to van bangah a khetsak: to naah a mik to hoih pae moe, kaminawk to kamtuengah a hnuk.
26 Dhe Jezusi e nisi të shkojë në shtëpinë e tij duke i thënë: “Mos hyr në fshat dhe mos ia trego askujt në fshat”.
Anih mah mikmaeng khaeah, Vangpui ah caeh hmah, vangpui ah mi khaeah doeh thui hmah, tiah thuih pae pacoengah, angmah im bangah patoeh ving.
27 Pastaj Jezusi shkoi bashkë me dishepujt e vet ndër fshatrat e Cesaresë së Filipit; dhe gjatë rrugës i pyeti dishepujt e vet duke u thënë atyre: “Kush thonë njerëzit se jam unë?”.
Jesu loe Caesarea Philipi vangpui ah, a hnukbang kaminawk hoi nawnto caeh o: loklam ah a hnukbang kaminawk khaeah, Minawk mah kai hae kawbangah maw a thuih o? tiah lok a dueng.
28 Ata u përgjigjën: “Disa Gjon Pagëzori, të tjerë Elia, dhe të tjerë një nga profetët”.
Nihcae mah, Tuinuem paekkung Johan, tiah pathim pae o; toe thoemto kaminawk mah loe Elijah; kalah kaminawk mah loe tahmaanawk thungah kaom tahmaa maeto ah oh, tiah a thuih o, tiah a naa o.
29 Dhe ai u tha atyre: “Po ju, kush thoni se jam?”. Dhe Pjetri, duke iu përgjigjur i tha: “Ti je Krishti”.
Anih mah nihcae khaeah, Nangcae mah loe kai hae kawbaktih kami ah maw na poek o? tiah a naa. To naah Piter mah anih khaeah, Nang loe Kri ni, tiah a naa.
30 Atëherë ai i urdhëroi rreptësisht që të mos i tregojnë askujt për të.
Anih mah angmah kawng to mi khaeah doeh thuih han ai ah lok a thuih pae.
31 Pastaj nisi t’u mësojë atyre se Birit të njeriut i duhet të vuajë shumë gjëra, do të hidhet poshtë nga pleqtë, nga krerët e priftërinjve dhe nga skribët; se do të vritet dhe pas tri ditësh do të ringjallet.
Kami Capa loe paroeai patangkhang tih, kacoehtanawk, kalen koek qaima hoi ca tarik kaminawk mah pahnawt o ueloe, hum o tih, toe ni thumto pacoengah angthawk let tih, tiah nihcae to patuk amtong.
32 Dhe ai i tha këto gjëra haptas. Atëherë Pjetri e mori mënjanë dhe filloi ta qortojë.
Angmah kawng to angphat ai ah a thuih. To pongah Piter mah anih to kawk moe, a thuitaek.
33 Por ai u kthye, shikoi dishepujt e vet dhe e qortoi Pjetrin, duke thënë: “Largohu nga unë, Satana, se ti nuk ke shqisën për gjërat e Perëndisë, por për gjërat e njerëzve!”.
Toe anih loe a hnukbang kaminawk khaeah angqoi moe, Piter to a zoeh, Setan, ka hnukah angnawn ah: Sithaw ih hmuen palung thungah na suem ai, kaminawk ih hmuen to na suek lat, tiah a naa.
34 Pastaj e thirri pranë vetes turmën me dishepujt e vet dhe iu tha: “Kushdo që don të vijë pas meje, të mohojë vetveten, të marrë kryqin e vet dhe të më ndjekë,
Anih mah kaminawk to a hnukbang kaminawk hoi nawnto angmah khaeah kawk moe, nihcae khaeah, Mi kawbaktih doeh ka hnukah angzoh koeh kami loe, angmah hoi angmah to amhnawt nasoe, angmah ih thinglam to apu nasoe loe, ka hnukah bang nasoe.
35 sepse ai që don të shpëtojë jetën e vet, do ta humbasë; por ai që do të humbasë jetën e vet për hirin tim e për ungjillin, do të shpëtojë.
Mi kawbaktih doeh a hinghaih pahlong kami loe pathlong tih, toe mi kawbaktih doeh Kai hoi tamthanglok hoih pongah a hinghaih pathlong kami loe pahlong ah om tih.
36 Ç’dobi do të ketë njeriu të fitojë gjithë botën, nëse më pas do të humbë shpirtin e vet?
Kami maeto mah long pum tawn langlacadoeh, a hinghaih to pathlong nahaeloe, timaw avanghaih oh?
37 Ose çfarë mund të japë njeriu në shkëmbim të shpirtit të vet?
To tih ai boeh loe kami maeto mah a hinghaih to tih hmuen hoiah maw alai thai tih?
38 Sepse kujtdo që do t’i vijë turp për mua dhe për fjalët e mia në mes të këtij brezi kurorëshkelës dhe mëkatar, për atë do t’i vijë turp edhe Birit të njeriut, kur të arrijë në lavdinë e Atit të vet, me engjëjt e shenjtë”.
To pongah mi kawbaktih doeh daan ai ah zae sakhaih hoi zae sak koehhaih adung thungah Kai hoi Ka lok azat haih kami loe, kami Capa mah doeh Ampa lensawkhaih hoiah kacai van kaminawk hoi nawnto angzoh naah azat haih toeng tih, tiah a naa.
