Marku 8
1 Në ato ditë, duke qenë se u mblodh një turmë shumë e madhe dhe s’kishin ç’të hanin, Jezusi i thirri dishepujt e vet dhe u tha atyre:
Manoori aawwotsitse aani ay ashuwots kakwe bowtsi, bometwono deshatsno bo tesh, mann Iyesus b́ danifwotsi s'eegdek't boosh hank'o bí eti,
2 “Kam mëshirë për këtë turmë, sepse u bënë tri ditë që po rri me mua, dhe nuk ka ç’të hajë.
«Ashaanots hamb, taanton keez aawo teshrnee, bometwo eegor bo deshawotse boosh t maac'o k'ewere,
3 Dhe po t’i nis të pa ngrënë në shtëpitë e tyre, do të mbeten udhës; disa prej tyre kanë ardhur që nga larg”.
Hank'on bo k'ak'tsok'on bo gálomants ameree err t fakshiyal weerindatse maawniye bowtsiti, dab boyitse ik ikwots wokooke waaknee.»
4 Dhe dishepujt e tij iu përgjigjën: “Si do të mund t’i ngopte me bukë këta dikush, këtu në shkretëtirë?”.
B́ danifwotswere, «Béré worwotse jam ashaanotssh bodet misho kone daatso faliti?» ett bísh bo aani.
5 Dhe ai i pyeti: “Sa bukë keni?”. Ata i thanë: “Shtatë”.
Iyesuswere, «Ambts misho detsfte?» ett boon bíaati, boowere, «Shawat misho detsfone» bo eti.
6 Atëherë ai e urdhëroi turmën të ulet për tokë; dhe mori të shtatë bukët, falënderoi, i theu dhe ua dha dishepujve të vet që t’ia shpërndajnë turmës; dhe ata ia shpërndanë.
Ashuwots datsats beewne bíeti, shawat mishono dets dek't Ik'osh mango b́ ími, tiitsdek't ash ashosh bo imetwok'o b́ danifwotssh b́ ími, boowere ash ashosh bo t'intsi.
7 Kishin edhe disa peshq të vegjël; mbasi i bekoi, urdhëroi që edhe ata t’i shpërndahen turmës.
Ay woterawo mus' nana'úwotsno detsfno botesh, mus' manots jangosho Ik'o b́údiyakon ash ashosh bo t'intsitwok'o b́ danifwotssh b́ keewi.
8 Kështu ata hëngrën dhe u ngopën; dhe dishepujt çuan shtatë kosha me copat që tepruan.
Jam ashuwots máát bowori, méére oorts mishi tiish tishono kakut shawat een een maron s'eeno bo k'aaúwi.
9 Ata që hëngrën ishin rreth katër mijë veta; pastaj i lejoi.
Maats ashuwotsu awd kumok'o wotituno botesh, Iyesus bono ameree ett faksh b́ k'ri.
10 Dhe menjëherë hypi në barkë me dishepujt e vet dhe shkoi në rrethinën e Dalmanutës.
Maniyere il b́ danifwotsnton jelbats wotdek't Dalmanut awrajo maants k'azbíami.
11 Atëherë erdhën farisenjtë dhe nisën të diskutojnë me të, duke i kërkuar një shenjë nga qielli për ta vënë në provë.
Ferisawino eteyirwotsitse Iyesus maants waat bínton moosho dek' botwi, bín fadosh gawt darotse adits keew iko boosh b́kitsitwok'o bín bo'aati.
12 Por ai, duke psherëtirë në frymë, tha: “Përse ky brez kërkon një shenjë? Në të vërtetë po ju them se këtij brezi nuk do t’i jepet asnjë shenjë”.
Iyesus ah ett kashowosht, «Dúranatsi s'oot'o adits keewo bísh k'aleyish eegosh geefa? Aroniye itsh t keewiri, dúranatsi na'osh b́ jamon adits keewo kitseratse!» bí eti.
13 Atëherë i la, hipi përsëri në barkë dhe kaloi në bregun tjetër.
Boon k'az k'rat aani jelbats wotdek't bak'etsomand k'az b́ kimi.
14 Tani dishepujt kishin harruar të marrin bukë me vete, dhe në barkë s’kishin asgjë përveç një buke.
B́ danifwots misho bo battsatse tuutson jelbotse ik mishuniye okoon eegor deshatsno bo tesh.
15 Dhe Jezusi i qortoi duke thënë: “Kini kujdes, ruhuni nga majaja e farisenjve dhe nga majaja e Herodit!”.
Iyesuswere «Ferisawino eteefwotsnat Herodis boot' shashatse it atso korde'ere, » ett bí azazi.
16 Por ata diskutonin midis tyre duke thënë: “Nuk kemi bukë”.
Bowere «Han bí etir, daneraka misho no t'ut'tsosha b́wotiti» ett boatsatseyewo bokeewi.
17 Jezusi e vuri re dhe u tha: “Përse dis-kutoni që s’keni bukë? Ende nuk po e kuptoni e nuk e merrni vesh? Ende e keni zemrën të ngurtë?
Iyesusewere bo gawirwo dandek't hank'o boosh bí eti. «Misho no t'út'tsosha etaat eegoshe it gawiri? Andoor eegor t'iwintso falawwotsnat danawots itneya? It nibo andoor b́ dungtsok'oneya b́fa'oni?
18 Keni sy dhe nuk shihni, keni veshë dhe nuk dëgjoni? Dhe nuk po mbani mend?
Ááwo detsfetsat be'aatsteya? Waazono detsfetsat shiyatsteya? Aak'oneya gaweyo itsh b́ k'azi?
19 Kur ndava të pesë bukët për të pesë mijtë, sa kosha plot me copa mblodhët?”. Ata thanë: “Dymbëdhjetë”.
Úts misho úts kúm ashosh t titsor b́ ooro ambts mari s'eene it k'aaúwi?» Bo were «Tatse git mari s'eena» bo eti.
20 “Po kur theva të shtatë bukët për të katër mijtët, sa shporta plot me bukë mblodhët?”. Dhe ata thanë: “Shtatë”.
«Mank'o shawat mishono awd kúm ashuwotssh t titsor oortso ambts mari s'eene it k'aaúwi?» Et boon bí aati. Bowere «Shawat mari s'eena» bo eti.
21 Dhe ai u tha atyre: “Po si, ende nuk po kuptoni?”.
Bíwere «Beree, andoor t'iwitsratsteya?» Bosh bí eti.
22 Pastaj arriti në Betsaida; dhe i prunë një të verbër e iu lutën ta prekte.
Betesayid maantsowere ambobodtsok'on ashuwots dog iko Iyesus maants dek' boweyi, shodtsman b́ shuuítwok'o bok'oni.
23 Atëherë e mori për dore të verbërin, e nxori jashtë fshatit dhe, pasi i pështyu në sy dhe vuri duart mbi të, e pyeti nëse shihte gjë.
Bíwere bek'falaw ashman b́ kisho detsdek't jishfere gálotse b́kishi, ashman ááwats s'udo tuf ett b́ kisho bíats gedt «Ik jago bek'irwiya?» ett bí aati.
24 Dhe ai, duke hapur sytë, tha: “Po shoh njerëz si pemë që ecin”.
Ááw doogonu kááw dek't, «Ee ashuwots taash be'eyirune, ernmó shaíru mitwotsiye taash bo ariri, » bí eti.
25 Atëherë Jezusi i vuri përsëri duart mbi sytë dhe e bëri të shikojë lart; dhe atij iu kthye të parit dhe shikonte qartë gjithçka.
Ando aani Iyesus asho aawwotsats b́ kisho b́ gedi, manoor ashman t'iwitsdek' b́ s'iili, kashatnu jam keewo s'ayintsdek't b́ bek'i.
26 Dhe Jezusi e nisi të shkojë në shtëpinë e tij duke i thënë: “Mos hyr në fshat dhe mos ia trego askujt në fshat”.
Maniye il Iyesus «Galots kindk'aye, » ett b́ galomand bí ametuwok'o fakshb́k'ri.
27 Pastaj Jezusi shkoi bashkë me dishepujt e vet ndër fshatrat e Cesaresë së Filipit; dhe gjatë rrugës i pyeti dishepujt e vet duke u thënë atyre: “Kush thonë njerëzit se jam unë?”.
Iyesusnat b́ danifwotsn Filip'os K'isariya eteyiru dats kayu ganoke fa'a galwots maants botwi, weeratse bobefere Iyesus, «Ash ashuwots taan koni etfnó?» Ett b́ danifwotsi bí aati.
28 Ata u përgjigjën: “Disa Gjon Pagëzori, të tjerë Elia, dhe të tjerë një nga profetët”.
Bowere, «Ik ikwots gupfo Yohansiye, k'atswots Eliyasiye, ando k'atswotswere nebiyiwotsitsi ikoniye etfne neesha, » ett bo aaniyi.
29 Dhe ai u tha atyre: “Po ju, kush thoni se jam?”. Dhe Pjetri, duke iu përgjigjur i tha: “Ti je Krishti”.
«Itmo taan koni etfte?» ett bí aati. P'et'roswe «Nee he, Ik'o futtso neene, » ett bí aani.
30 Atëherë ai i urdhëroi rreptësisht që të mos i tregojnë askujt për të.
Iyesusere, «T jango konshor keewk'ayere, » ett kúp'shdek' boosh b́ izi.
31 Pastaj nisi t’u mësojë atyre se Birit të njeriut i duhet të vuajë shumë gjëra, do të hidhet poshtë nga pleqtë, nga krerët e priftërinjve dhe nga skribët; se do të vritet dhe pas tri ditësh do të ringjallet.
Iyesus b́ danifwotsi hank'o ett daniyo dek'́ b́twi. «Ash na'o ay gond bek'o daatso bísh geyife, eenashwotsoke, kahni naashwotsnat Muse nemo danifwotsoke gac'etwe, úd'etwe, ernmó keez aawoniye okoon k'iro da'ar twitwe.»
32 Dhe ai i tha këto gjëra haptas. Atëherë Pjetri e mori mënjanë dhe filloi ta qortojë.
Keewano bek'shdek't boosh b́keewi, manóór P'et'ros bín bíaali ash aalok s'eegdek't fayo b́tuwi. «Hank'ó et k'aye» eton bín b́ fay.
33 Por ai u kthye, shikoi dishepujt e vet dhe e qortoi Pjetrin, duke thënë: “Largohu nga unë, Satana, se ti nuk ke shqisën për gjërat e Perëndisë, por për gjërat e njerëzve!”.
Iyesusmó wongr ett aanat b́ danifwotsi s'ilt́ P'et'rosi, «Nee shed'anan t shutsomandan amee! nee ashka bako Ik'iko gawratsne!» ett b́ fay.
34 Pastaj e thirri pranë vetes turmën me dishepujt e vet dhe iu tha: “Kushdo që don të vijë pas meje, të mohojë vetveten, të marrë kryqin e vet dhe të më ndjekë,
Maniyere il Iyesus ash asho b́ danifwotsnton s'eegdek't boosh hank'o bí et, «T jafrats woo shuntso fa'e wotiyal b́ tooko juk'rowe, b́ mask'aliyono kurde'er tshuutso wowe,
35 sepse ai që don të shpëtojë jetën e vet, do ta humbasë; por ai që do të humbasë jetën e vet për hirin tim e për ungjillin, do të shpëtojë.
B́ kashu faridek'o geyiru jamo bin t'ut'etwe, s'uznmó t jangonat doo shishiyi jangosh b́ kasho beshide imetwo fari dek'etwe,
36 Ç’dobi do të ketë njeriu të fitojë gjithë botën, nëse më pas do të humbë shpirtin e vet?
Asho dats jamatsi gaal jamo daatsrr b́ kasho b́t'ut'al eege bísh b́ k'aliti?
37 Ose çfarë mund të japë njeriu në shkëmbim të shpirtit të vet?
Asho b́ kashu woriyosh aak'o k'awntse dashosh b́ faliti?
38 Sepse kujtdo që do t’i vijë turp për mua dhe për fjalët e mia në mes të këtij brezi kurorëshkelës dhe mëkatar, për atë do t’i vijë turp edhe Birit të njeriut, kur të arrijë në lavdinë e Atit të vet, me engjëjt e shenjtë”.
Haalirwotsnat morrets, dúranatsi s'oot'anots shinatse taanat tkeewi jangosh jitsitu jamosh, ash na'o tnih mangon S'ayin melakiwotston t wóór b́ jangosh taawere jitsitwe.»
