Marku 7
1 Atëherë rreth tij u mblodhën farisenjtë dhe disa skribë që kishin ardhur nga Jeruzalemi.
Alors les pharisiens et quelques scribes, venus de Jérusalem, se rassemblèrent près de Jésus;
2 Ata vunë re se disa nga dishepujt e tij po hanin bukë me duar të papastra, domethënë të palara, dhe i paditën.
et ils virent que quelques-uns de ses disciples prenaient leur repas avec des mains qui n'avaient pas été purifiées, c'est-à-dire non lavées.
3 Në fakt farisenjtë dhe të gjithë Judenjtë nuk hanë pa i larë më parë me shumë kujdes duart, duke iu përmbajtur traditës së pleqve;
Or, les pharisiens, et les Juifs en général, ne mangent pas sans se laver les mains soigneusement, observant en cela la tradition des anciens;
4 dhe, kur kthehen nga tregu, nuk hanë pa u pastruar më parë. Ka shumë gjëra të tjera që ata duhet të respektojnë për shkak të traditës: larjen e kupave, të brokave, të enëve prej bakri dhe të shtretërve.
et, lorsqu'ils reviennent des places publiques, ils ne mangent pas non plus sans faire leurs ablutions. Il y a aussi beaucoup d'autres coutumes qu'ils observent par tradition, comme de laver les coupes et les vases de terre ou de cuivre.
5 Pastaj farisenjtë dhe skribët e pyetën: “Përse dishepujt e tu nuk sillen sipas traditës së pleqve, por hanë bukë pa i larë duart?”.
Les pharisiens et les scribes demandèrent donc à Jésus: Pourquoi tes disciples ne suivent-ils pas la tradition des anciens, et prennent-ils leur repas avec des mains qu'ils n'ont pas purifiées?
6 Por ai duke u përgjigjur u tha atyre: “Mirë profetizoi Isaia për ju, hipokritë, siç është shkruar: “Ky popull me buzë më nderon, por zemra e tyre rri larg meje.
Il leur répondit: Ésaïe a bien prophétisé à votre sujet, hypocrites, ainsi qu'il est écrit: «Ce peuple m'honore des lèvres; mais son coeur est bien éloigné de moi.
7 Por kot më bëjnë një kult, duke mësuar doktrina, të cilat janë porosi nga njerëzit”.
C'est en vain qu'ils me rendent un culte, enseignant des préceptes qui ne sont que des commandements d'hommes.»
8 Duke lënë pas dore, pra, urdhërimin e Perëndisë, ju i përmbaheni traditës së njerëzve: larje brokash dhe kupash; dhe bëni shumë gjëra të tjera të ngjashme”.
Vous abandonnez le commandement de Dieu, et vous observez la tradition des hommes!
9 U tha atyre akoma: “Ju jeni të shkathët për të anuluar urdhërimin e Perëndisë, për të zbatuar traditën tuaj.
Il leur disait aussi: Vous annulez fort bien le commandement de Dieu, pour maintenir votre tradition.
10 E në fakt Moisiu tha: “Ndero atin tënd dhe nënën tënde”, dhe: “Ai që mallkon atin ose nënën, të dënohet me vdekje”.
Car Moïse a dit: «Honore ton père et ta mère» et: «Que celui qui maudira son père ou sa mère soit puni de mort.»
11 Por ju thoni: “Në qoftë se dikush i thotë atit të vet ose nënës së vet: Gjithçka që mund të bëjë për ty është kurban, domethënë një ofertë Perëndisë”,
Mais vous, vous dites: Si un homme dit à son père ou à sa mère: Tout ce dont je pourrais t'assister est corban, — c'est-à-dire: un don fait à Dieu —,
12 nuk e lejoni atë të bëjë asgjë për atin e vet ose për nënën e vet,
dans ce cas, il ne lui est plus permis de rien faire pour son père ou pour sa mère.
13 duke e anuluar kështu fjalën e Perëndisë me traditën tuaj, që ju e keni trashëguar. Dhe ju po bëni shumë gjëra të tjera të ngjashme”.
Voilà comment vous anéantissez la parole de Dieu par la tradition que vous avez établie! Et vous faites beaucoup d'autres choses semblables.
14 Pastaj thirri gjithë turmën rreth vetes dhe i tha: “Më dëgjoni të gjithë dhe kuptoni:
Alors, ayant appelé de nouveau la foule, il leur dit: Écoutez-moi tous et comprenez:
15 Nuk ka asgjë jashtë njeriut që, duke hyrë në të, mund ta ndotë atë; përkundrazi janë ato gjëra që dalin prej tij që e ndotin.
Rien de ce qui est hors de l'homme et qui entre en lui, ne peut le souiller; mais ce qui sort de lui, voilà ce qui souille l'homme!
16 Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!
[Si quelqu'un a des oreilles pour entendre, qu'il entende!]
17 Më pas, kur ai u kthye në shtëpi, larg turmës, dishepujt e vet e pyetën për kuptimin e shëmbëlltyrës.
Quand il fut rentré dans la maison, loin de la foule, ses disciples l'interrogèrent sur cette parabole.
18 Dhe ai u tha atyre: “Edhe ju qënkeni kaq të pamend? A nuk e kuptoni se çdo gjë që nga jashtë hyn te njeriu nuk mund ta ndotë,
Et il leur dit: Vous aussi, vous êtes donc sans intelligence? Ne comprenez-vous pas que rien de ce qui entre, du dehors, dans l'homme, ne peut le souiller?
19 sepse nuk i hyn në zemër, por në bark, dhe pastaj jashtëqitet në gjiriz?”. Duke folur kështu, ai i deklaroi të pastra të gjitha ushqimet.
En effet, cela n'entre pas dans son cœur, mais passe dans le ventre et est rejeté dans quelque lieu secret: ainsi sont purifiés tous les aliments.
20 Tha akoma: “Ajo që del nga njeriu, e bën atë të ndotur.
Il disait donc: Ce qui sort de l'homme, voilà ce qui souille l'homme!
21 Sepse nga brenda, domethënë nga zemra e njeriut, dalin mendimet e mbrapshta, shkeljet e kurorës, kurvërimi, vrasjet,
Car, c'est du dedans, c'est du cœur des hommes que sortent les mauvaises pensées, les impudicités,
22 vjedhjet, lakmitë, ligësitë, mashtrimet, pafytyrësia, smira, blasfemia, kryelartësia, budallallëku.
les vols, les meurtres, les adultères, la cupidité, les méchancetés, la fraude, la débauche, le regard envieux, la calomnie, l'orgueil, le dérèglement de l'esprit.
23 Të gjitha këto të mbrapshta dalin nga brenda dhe e ndotin njeriut”.
Toutes ces mauvaises passions sortent du dedans et, souillent l'homme.
24 Pastaj u nis që andej dhe shkoi në krahinën e Tiros dhe të Sidonit; hyri në një shtëpi dhe donte që askush të mos e dinte, por nuk mundi të qëndrojë i fshehur.
Puis Jésus partit de là, et il s'en alla vers les frontières de Tyr et de Sidon. Étant entré dans une maison, il ne voulait pas que personne le sût; mais il ne put rester caché.
25 Në fakt një grua, vajza e së cilës kishte një frymë e ndyrë, duke dëgjuar për Jezusin, erdhi dhe u hodh para këmbëve të tij.
En effet, une femme, dont la fille était possédée d'un esprit impur, ayant entendu parler de lui, entra aussitôt et, se jeta à ses pieds.
26 Tani ajo grua ishte greke, me prejardhje sirofenikase; dhe iu lut që ta dëbonte demonin nga e bija;
Cette femme était grecque, syro-phénicienne de nation. Et elle le suppliait de chasser le démon hors de sa fille.
27 por Jezusi i tha: “Lëri më parë fëmijët të ngopen, sepse nuk është mirë të merret buka e fëmijëve e t’u hidhet këlyshëve të qenve”.
Jésus lui dit: Laisse d'abord les enfants se rassasier; car il ne convient pas de prendre le pain des enfants pour le jeter aux petits chiens.
28 Por ajo u përgjigj dhe i tha: “Mirë po flet, o Zot, por edhe këlyshët nën tryezë hanë thërimet e fëmijëve!”
Mais elle répondit et lui dit: Assurément, Seigneur; pourtant les petits chiens mangent, sous la table, quelques miettes des enfants.
29 Atëherë ai i tha: “Për këtë fjalën tënde, shko; demoni doli nga vajza jote!”.
Alors il lui dit: A cause de cette parole, va, le démon est sorti de ta fille!
30 Dhe ajo, kur u kthye në shtëpinë e vet, e gjeti të bijën në shtrat, dhe demoni i kishte dalë.
Et quand elle fut de retour dans sa maison, elle trouva l'enfant couchée sur le lit, et le démon chassé.
31 Mbasi u nis përsëri nga krahina e Tiros dhe e Sidonit, Jezusi arriti te deti i Galilesë, në mes të krahinës së Dekapolit.
Jésus, ayant quitté les frontières de Tyr, revint par Sidon vers la mer de Galilée, en traversant le territoire de la Décapole.
32 Dhe i paraqitën një të shurdhët që mezi fliste, dhe iu lutën t’i vërë duart mbi të.
On lui amena un sourd, qui parlait difficilement; et on le pria de poser la main sur lui.
33 Si e mori veçmas, larg turmës, ia shtiu gishtrinjtë në vesh dhe mbasi e pështyu ia preku gjuhën.
L'ayant emmené à l'écart, loin de la foule, Jésus lui mit les doigts dans les oreilles, et, avec sa salive, il lui toucha la langue.
34 Pastaj i drejtoi sytë nga qielli, psherëtiu dhe i tha: “Effatha”, që do të thotë: “Hapu!”.
Puis, levant les yeux au ciel, il soupira et lui dit: Ephphatah! c'est-à-dire: Ouvre toi!
35 Dhe menjëherë iu hapën veshët, iu zgjidh nyja e gjuhës dhe foli rrjedhshëm.
Alors les oreilles du sourd furent ouvertes; sa langue fut aussitôt déliée, et il parlait distinctement.
36 Dhe Jezusi i urdhëroi ata që të mos i tregojnë askujt; por sa më tepër ua ndalonte, aq më tepër ata e përhapnin.
Jésus leur défendit de le dire à personne; mais plus il le leur défendait, plus ils en parlaient.
37 Dhe, të habitur shumë, thonin: “Ai çdo gjë e ka bërë mirë: ai i bën që të shurdhët të dëgjojnë dhe memecët të flasin!”.
Et ils étaient dans le plus grand étonnement et disaient: Il a bien fait toutes choses: il fait entendre les sourds et, parler les muets!
