Marku 7
1 Atëherë rreth tij u mblodhën farisenjtë dhe disa skribë që kishin ardhur nga Jeruzalemi.
ⲁ̅ⲁⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲇⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩⲱ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲉⲁⲩⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ
2 Ata vunë re se disa nga dishepujt e tij po hanin bukë me duar të papastra, domethënë të palara, dhe i paditën.
ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲥⲉⲟⲩⲱⲙ ⲙⲡⲉⲩⲟⲉⲓⲕ ⲉⲙⲡⲟⲩⲉⲓⲁⲧⲟⲟⲧⲟⲩ
3 Në fakt farisenjtë dhe të gjithë Judenjtë nuk hanë pa i larë më parë me shumë kujdes duart, duke iu përmbajtur traditës së pleqve;
ⲅ̅ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲅⲁⲣ ⲙⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲩⲧⲙⲓⲁⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲙⲁⲩⲟⲩⲱⲙ ⲉⲩⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛⲧⲡⲁⲣⲁⲇⲟⲥⲓⲥ ⲛⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ
4 dhe, kur kthehen nga tregu, nuk hanë pa u pastruar më parë. Ka shumë gjëra të tjera që ata duhet të respektojnë për shkak të traditës: larjen e kupave, të brokave, të enëve prej bakri dhe të shtretërve.
ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲩϣⲁⲛⲉⲓ ⲛⲧⲁⲅⲟⲣⲁ ⲉⲩⲧⲙϭⲉϣϭⲱϣⲟⲩ ⲙⲉⲩⲟⲩⲱⲙ ⲁⲩⲱ ϩⲉⲛⲕⲉⲥⲙⲟⲧ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲁⲩϫⲓⲧⲟⲩ ⲉⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϩⲉⲛⲁⲡⲟⲧ ⲉϩⲟⲣⲡⲟⲩ ⲛⲙϩⲉⲛⲝⲉⲥⲧⲏⲥ ⲛⲙϩⲉⲛⲭⲁⲗⲕⲓⲛ
5 Pastaj farisenjtë dhe skribët e pyetën: “Përse dishepujt e tu nuk sillen sipas traditës së pleqve, por hanë bukë pa i larë duart?”.
ⲉ̅ⲁⲩϫⲛⲟⲩϥ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲟⲩ ⲛⲉⲕⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲛⲥⲉⲙⲟⲟϣⲉ ⲁⲛ ⲕⲁⲧⲁⲧⲡⲁⲣⲁⲇⲟⲥⲓⲥ ⲛⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲁⲗⲗⲁ ⲥⲉⲟⲩⲱⲙ ⲙⲡⲉⲩⲟⲓⲕ ⲉⲣⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲧⲟⲗⲙ
6 Por ai duke u përgjigjur u tha atyre: “Mirë profetizoi Isaia për ju, hipokritë, siç është shkruar: “Ky popull me buzë më nderon, por zemra e tyre rri larg meje.
ⲋ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ ⲁⲏⲥⲁⲓⲁⲥ ⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲉⲩⲉ ϩⲁⲣⲱⲧⲛ ⲛϩⲩⲡⲟⲕⲣⲓⲧⲏⲥ ⲛⲑⲉ ⲉⲧϥⲥⲏϩ ϫⲉ ⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲧⲙⲁⲓⲟ ⲙⲙⲟⲓ ϩⲛ ⲛⲉϥⲥⲡⲟⲧⲟⲩ ⲡⲉⲩϩⲏⲧ ⲇⲉ ⲟⲩⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲟⲓ
7 Por kot më bëjnë një kult, duke mësuar doktrina, të cilat janë porosi nga njerëzit”.
ⲍ̅ⲉⲩⲟⲩⲱϣⲧ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲓ ⲉⲡϫⲓⲛϫⲏ ⲉⲩϯ ⲥⲃⲱ ⲛϩⲉⲛⲥⲃⲟⲟⲩⲉ ⲛⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲣⲣⲱⲙⲉ
8 Duke lënë pas dore, pra, urdhërimin e Perëndisë, ju i përmbaheni traditës së njerëzve: larje brokash dhe kupash; dhe bëni shumë gjëra të tjera të ngjashme”.
ⲏ̅ⲉⲁⲧⲉⲧⲛⲕⲱ ⲛⲥⲱⲧⲛ ⲛⲧⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲧⲉⲧⲛⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛⲙⲡⲁⲣⲁⲇⲟⲥⲓⲥ ⲛⲣⲣⲱⲙⲉ
9 U tha atyre akoma: “Ju jeni të shkathët për të anuluar urdhërimin e Perëndisë, për të zbatuar traditën tuaj.
ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ ⲧⲉⲧⲛⲁⲑⲉⲧⲓ ⲛⲧⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϫⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲧⲉⲧⲛⲡⲁⲣⲁⲇⲟⲥⲓⲥ
10 E në fakt Moisiu tha: “Ndero atin tënd dhe nënën tënde”, dhe: “Ai që mallkon atin ose nënën, të dënohet me vdekje”.
ⲓ̅ⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲅⲁⲣ ⲁϥϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲁⲧⲁⲓⲉⲡⲉⲕⲉⲓⲱⲧ ⲛⲙ ⲧⲉⲕⲙⲁⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲛⲁϫⲓϣⲁϫⲉ ⲉϥϩⲟⲟⲩ ⲛⲥⲁⲡⲉϥⲉⲓⲱⲧ ⲏ ⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲟⲩ ⲙⲁⲣⲉϥⲙⲟⲩ
11 Por ju thoni: “Në qoftë se dikush i thotë atit të vet ose nënës së vet: Gjithçka që mund të bëjë për ty është kurban, domethënë një ofertë Perëndisë”,
ⲓ̅ⲁ̅ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲇⲉ ⲧⲉⲧⲛϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲣϣⲁⲛⲡⲣⲱⲙⲉ ϫⲟⲟⲥ ⲙⲡⲉϥⲉⲓⲱⲧ ⲏ ⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ ϫⲉ ⲕⲟⲣⲃⲁⲛ ⲉⲧⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲇⲱⲣⲟⲛ ⲡⲉ ⲉⲕϣⲁⲛϯϩⲏⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧ
12 nuk e lejoni atë të bëjë asgjë për atin e vet ose për nënën e vet,
ⲓ̅ⲃ̅ⲙⲁⲧⲉⲧⲛⲕⲁⲁϥ ϭⲉ ⲉⲣⲗⲁⲁⲩ ⲛϩⲱⲃ ⲙⲡⲉϥⲉⲓⲱⲧ ⲏ ⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ
13 duke e anuluar kështu fjalën e Perëndisë me traditën tuaj, që ju e keni trashëguar. Dhe ju po bëni shumë gjëra të tjera të ngjashme”.
ⲓ̅ⲅ̅ⲉⲧⲉⲧⲛⲧⲥⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲛ ⲧⲉⲧⲛⲡⲁⲣⲁⲇⲟⲥⲓⲥ ⲛⲧⲁⲧⲉⲧⲛⲧⲁⲁⲥ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲁⲩⲱ ϩⲉⲛⲕⲉϩⲃⲏⲩⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲩⲧⲛⲧⲱⲛ ⲉⲛⲁⲓ ⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲣⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ
14 Pastaj thirri gjithë turmën rreth vetes dhe i tha: “Më dëgjoni të gjithë dhe kuptoni:
ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲟⲛ ⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟⲉⲓ ⲧⲏⲣⲧⲛ ⲛⲧⲉⲧⲛⲛⲟⲉⲓ
15 Nuk ka asgjë jashtë njeriut që, duke hyrë në të, mund ta ndotë atë; përkundrazi janë ato gjëra që dalin prej tij që e ndotin.
ⲓ̅ⲉ̅ⲙⲙⲛⲗⲁⲁⲩ ⲉϥⲙⲡⲃⲟⲗ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉϥⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥⲛⲁϣϫⲁϩⲙⲉϥ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲉⲧⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲛⲉⲧϫⲱϩⲙ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ
16 Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!
ⲓ̅ⲋ̅
17 Më pas, kur ai u kthye në shtëpi, larg turmës, dishepujt e vet e pyetën për kuptimin e shëmbëlltyrës.
ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲕⲁⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲏⲉⲓ ⲁⲩϫⲛⲟⲩϥ ⲛϭⲓ ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲉⲧⲡⲁⲣⲁⲃⲟⲗⲏ
18 Dhe ai u tha atyre: “Edhe ju qënkeni kaq të pamend? A nuk e kuptoni se çdo gjë që nga jashtë hyn te njeriu nuk mund ta ndotë,
ⲓ̅ⲏ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲧⲱⲧⲛ ϩⲱⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲟ ⲛⲁⲧϩⲏⲧ ϩⲓⲛⲁⲓ ⲛⲧⲉⲧⲛⲛⲟⲉⲓ ⲁⲛ ϫⲉ ⲛⲕⲁ ⲛⲓⲙ ⲉϥⲙⲡⲃⲟⲗ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉϥⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲛϥⲛⲁϣϫⲁϩⲙⲉϥ ⲁⲛ
19 sepse nuk i hyn në zemër, por në bark, dhe pastaj jashtëqitet në gjiriz?”. Duke folur kështu, ai i deklaroi të pastra të gjitha ushqimet.
ⲓ̅ⲑ̅ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲛⲉϥⲃⲏⲕ ⲁⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲫⲏⲧ ⲁⲗⲗⲁ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲏ ⲁⲩⲱ ϥⲃⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡⲙⲁ ⲛⲣⲙⲏ ⲉϥⲕⲁⲑⲁⲣⲓⲍⲉ ⲛⲛϭⲓⲛⲟⲩⲟⲟⲙ ⲧⲏⲣⲟⲩ
20 Tha akoma: “Ajo që del nga njeriu, e bën atë të ndotur.
ⲕ̅ⲛⲉϥϫⲱ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲛⲏⲩ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲡⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲡⲉϣⲁϥϫⲁϩⲙ ⲡⲣⲱⲙⲉ
21 Sepse nga brenda, domethënë nga zemra e njeriut, dalin mendimet e mbrapshta, shkeljet e kurorës, kurvërimi, vrasjet,
ⲕ̅ⲁ̅ⲉϥⲛⲏⲩ ⲅⲁⲣ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓ ϩⲟⲩⲛ ⲙⲡϩⲏⲧ ⲛⲣⲣⲱⲙⲉ ⲛϭⲓ ⲙⲙⲉⲩⲉ ⲉⲑⲟⲟⲩ ϩⲉⲛⲡⲟⲣⲛⲉⲓⲁ ϩⲉⲛϫⲓⲟⲩⲉ
22 vjedhjet, lakmitë, ligësitë, mashtrimet, pafytyrësia, smira, blasfemia, kryelartësia, budallallëku.
ⲕ̅ⲃ̅ϩⲉⲛϩⲱⲧⲃ ϩⲉⲛⲙⲛⲧⲛⲟⲉⲓⲕ ϩⲉⲛⲙⲛⲧⲙⲁⲓ ⲧⲟ ⲛϩⲟⲩⲟ ϩⲉⲛⲡⲟⲛⲏⲣⲓⲁ ⲟⲩⲙⲛⲧⲣⲉϥϫⲱϩⲙ ⲟⲩⲃⲁⲗ ⲉϥϩⲟⲟⲩ ⲟⲩⲙⲛⲧⲣⲉϥϫⲓⲟⲩⲁ ⲟⲩⲙⲛⲧϫⲁⲥⲓϩⲏⲧ ⲟⲩⲙⲛⲧⲁⲧϩⲏⲧ
23 Të gjitha këto të mbrapshta dalin nga brenda dhe e ndotin njeriut”.
ⲕ̅ⲅ̅ⲛⲁⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲑⲟⲟⲩ ⲉⲩⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓ ϩⲟⲩⲛ ⲉⲩϫⲱϩⲙ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ
24 Pastaj u nis që andej dhe shkoi në krahinën e Tiros dhe të Sidonit; hyri në një shtëpi dhe donte që askush të mos e dinte, por nuk mundi të qëndrojë i fshehur.
ⲕ̅ⲇ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲡⲱⲱⲛⲉ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲛⲧⲟϣ ⲛⲧⲩⲣⲟⲥ ⲛⲙⲥⲓⲇⲱⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲏⲉⲓ ⲙⲡϥⲟⲩⲱϣ ⲉⲧⲣⲉⲗⲁⲁⲩ ⲉⲓⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲉϥⲉϣϩⲱⲡ
25 Në fakt një grua, vajza e së cilës kishte një frymë e ndyrë, duke dëgjuar për Jezusin, erdhi dhe u hodh para këmbëve të tij.
ⲕ̅ⲉ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲛⲧⲉⲣⲉⲥⲥⲱⲧⲙ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧϥ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲥϩⲓⲙⲉ ⲉⲩⲛⲧⲥⲟⲩϣⲉⲉⲣⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲉⲣⲉⲟⲩⲡⲛⲁ ⲛⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲛⲙⲙⲁⲥ ⲁⲥⲉⲓ ⲁⲥⲡⲁϩⲧⲥ ϩⲁⲣⲁⲧϥ
26 Tani ajo grua ishte greke, me prejardhje sirofenikase; dhe iu lut që ta dëbonte demonin nga e bija;
ⲕ̅ⲋ̅ⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ ⲇⲉ ⲛⲉⲩϩⲉⲗⲗⲏⲛ ⲧⲉ ⲣⲣⲙⲧⲉⲫⲟⲓⲛⲓⲕⲏ ⲛⲧⲥⲩⲣⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉⲛⲉϫⲡⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓ ⲧⲉⲥϣⲉⲉⲣⲉ
27 por Jezusi i tha: “Lëri më parë fëmijët të ngopen, sepse nuk është mirë të merret buka e fëmijëve e t’u hidhet këlyshëve të qenve”.
ⲕ̅ⲍ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲕⲁⲛϣⲏⲣⲉ ⲉⲧⲣⲉⲩⲥⲉⲓ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲛⲛⲁⲛⲟⲩⲥ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⲉϫⲓ ⲙⲡⲟⲉⲓⲕ ⲛⲛϣⲏⲣⲉ ⲉⲛⲟϫϥ ⲛⲛⲉⲩϩⲟⲟⲣ
28 Por ajo u përgjigj dhe i tha: “Mirë po flet, o Zot, por edhe këlyshët nën tryezë hanë thërimet e fëmijëve!”
ⲕ̅ⲏ̅ⲛⲧⲟⲥ ⲇⲉ ⲁⲥⲟⲩⲱϣⲃ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲥⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲕⲉⲟⲩϩⲟⲟⲣ ϣⲁⲩⲟⲩⲱⲙ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲥⲣⲉϥⲣⲓϥⲉ ϩⲁⲧⲉⲧⲣⲁⲡⲉⲍⲁ ⲛⲛϣⲏⲣⲉ
29 Atëherë ai i tha: “Për këtë fjalën tënde, shko; demoni doli nga vajza jote!”.
ⲕ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲁⲡⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲟⲩϣⲉⲉⲣⲉ
30 Dhe ajo, kur u kthye në shtëpinë e vet, e gjeti të bijën në shtrat, dhe demoni i kishte dalë.
ⲗ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉⲡⲉⲥⲏⲓ ⲁⲥϩⲉ ⲉⲧⲉϣϣⲉⲉⲣⲉ ⲉⲥⲛⲏϫ ϩⲓⲡⲉϭⲗⲟϭ ⲉⲁⲡⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲗⲟ ϩⲓⲱⲱⲥ
31 Mbasi u nis përsëri nga krahina e Tiros dhe e Sidonit, Jezusi arriti te deti i Galilesë, në mes të krahinës së Dekapolit.
ⲗ̅ⲁ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓ ⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲧⲟϣ ⲛⲧⲩⲣⲟⲥ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲥⲓⲇⲱⲛ ⲉⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ⲛⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ ϩⲛ ⲧⲙⲏⲧⲉ ⲛⲛⲧⲟϣ ⲛⲧⲇⲉⲕⲁⲡⲟⲗⲓⲥ
32 Dhe i paraqitën një të shurdhët që mezi fliste, dhe iu lutën t’i vërë duart mbi të.
ⲗ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲉⲓⲛⲉ ⲛⲁϥ ⲛⲟⲩⲁⲗ ⲛⲙⲡⲟ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉⲕⲁⲧⲟⲟⲧϥ ϩⲓϫⲱϥ
33 Si e mori veçmas, larg turmës, ia shtiu gishtrinjtë në vesh dhe mbasi e pështyu ia preku gjuhën.
ⲗ̅ⲅ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲧϥ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲟⲩⲧⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁϥϫⲓⲧϥ ⲉⲩⲥⲁ ⲁϥⲛⲉϫⲛⲉϥⲧⲏⲏⲃⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲛⲉϥⲙⲁⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲉϫⲧⲁϥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉϩⲣⲁϥ ⲁϥϫⲱϩ ⲉⲡⲉϥⲗⲁⲥ
34 Pastaj i drejtoi sytë nga qielli, psherëtiu dhe i tha: “Effatha”, që do të thotë: “Hapu!”.
ⲗ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥϥⲓ ⲓⲁⲧϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲡⲉ ⲁϥⲁϣⲁϩⲟⲙ ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲉⲡⲫⲁⲑⲁ ⲉⲧⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲟⲩⲱⲛ
35 Dhe menjëherë iu hapën veshët, iu zgjidh nyja e gjuhës dhe foli rrjedhshëm.
ⲗ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲙⲁⲁϫⲉ ⲁⲩⲟⲩⲱⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲟⲩⲱⲛ ⲛϭⲓ ⲧⲙⲣⲣⲉ ⲙⲡⲉϥⲗⲁⲥ ⲁϥϣⲁϫⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ
36 Dhe Jezusi i urdhëroi ata që të mos i tregojnë askujt; por sa më tepër ua ndalonte, aq më tepër ata e përhapnin.
ⲗ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥϩⲱⲛ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲛⲛⲉⲩϫⲟⲟⲥ ⲗⲗⲁⲁⲩ ϩⲟⲥⲟⲛ ⲇⲉ ⲁϥϩⲱⲛ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲛϩⲟⲩⲟ ⲟⲛ ⲉⲩϯ ⲙⲡⲉϥⲥⲟⲉⲓⲧ
37 Dhe, të habitur shumë, thonin: “Ai çdo gjë e ka bërë mirë: ai i bën që të shurdhët të dëgjojnë dhe memecët të flasin!”.
ⲗ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲉⲙⲁⲧⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲁϥⲁⲁⲩ ϩⲱⲥⲧⲉ ⲛϥⲧⲉⲛⲕⲉⲁⲗ ⲥⲱⲧⲙ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲙⲡⲟ ⲛϥⲧⲣⲉⲩϣⲁϫⲉ
