Marku 6
1 Pastaj doli prej andej dhe erdhi në vendlindjen e tij, dhe dishepujt e vet e ndiqnin.
And he went out from thence, and came into his own country; and his disciples follow him.
2 Dhe kur erdhi e shtuna, filloi t’i mësojë në sinagogë. Dhe shumë, kur e dëgjonin, habiteshin dhe thoshnin: “Nga i vijnë këtij këto? Vallë ç’dituri është kjo që i është dhënë? Dhe si kryhen këto vepra të mëdha nëpërmjet dorës së tij?
And when the sabbath day was come, he began to teach in the synagogue: and many hearing him were astonished, saying, From whence has this man these things? and what wisdom is this which is given unto him, that even such mighty works are wrought by his hands?
3 A s’është ky zdrukthëtar i biri Marisë, vëllai i Jakobit, i Joses, i Judës dhe i Simonit? Dhe nuk janë këtu midis nesh motrat e tij?”. Dhe skandalizoheshin për shkak të tij.
Is not this the carpenter, the son of Mary, the brother of James, and Joses, and of Juda, and Simon? and are not his sisters here with us? And they were offended at him.
4 Por Jezusi u tha atyre: “Asnjë profet s’është i përbuzur përveç në vendlindjen e tij, në farefisin e vet dhe në shtëpinë e vet”.
But Jesus, said unto them, A prophet is not without honour, but in his own country, and among his own kin, and in his own house.
5 Dhe nuk mundi të kryejë aty asnjë vepër të pushtetshme, përveçse shëroi disa të lëngatë, duke vënë mbi ta duart.
And he could there do no mighty work, save that he laid his hands upon a few sick folk, and healed them.
6 Dhe çuditej për mosbesimin e tyre; dhe dilte nëpër fshatra përreth e i mësonte.
And he marvelled because of their unbelief. And he went round about the villages, teaching.
7 Pastaj ai i thirri te vetja të dymbëdhjetët dhe filloi t’i dërgojë dy nga dy; dhe u dha pushtet mbi frymët e ndyra.
And he called unto him the twelve, and began to send them forth by two and two; and gave them power over unclean spirits; (pneuma)
8 Dhe i urdhëroi të mos marrin asgjë tjetër udhës, përveç një shkop vetëm: as trasta, as bukë, as denar në brez;
And commanded them that they should take nothing for their journey, save a staff only; no pouch, no bread, no money in their purse:
9 dhe të mbathin vetëm sandalet e të mos veshin dy palë tunika.
But be shod with sandals; and not put on two coats.
10 U tha akoma: “Kudo që të hyni në një shtëpi, rrini aty derisa të largoheni nga ai vend.
And he said unto them, In what place whatsoever all of you enter into an house, there abide till all of you depart from that place.
11 Në qoftë se disa nuk ju presin dhe nuk ju dëgjojnë, kur të largoheni që andej, shkundni pluhurin nga këmbët tuaja si dëshmi kundër tyre. Në të vërtetë ju them se ditën e gjyqit Sodoma dhe Gomorra do të trajtohen me më shumë tolerancë se sa ai qytet”.
And whosoever shall not receive you, nor hear you, when all of you depart thence, shake off the dust under your feet for a testimony against them. Verily I say unto you, It shall be more tolerable for Sodom and Gomorrha in the day of judgment, than for that city.
12 Kështu ata shkuan dhe u predikonin njerëzve që të pendoheshin;
And they went out, and preached that men should repent.
13 dhe dëbonin shumë demonë dhe vajosnin me vaj shumë të lëngatë dhe i shëronin.
And they cast out many devils, and anointed with oil many that were sick, and healed them.
14 Tani mbreti Herod dëgjoi të flitej për Jezusin, sepse emri i tij ishte bërë i njohur, dhe ai tha: “Ky Gjoni që pagëzonte u ngjall së vdekuri; prandaj në të po veprojnë pushtete çudibërëse”.
And king Herod heard of him; (for his name was spread abroad: ) and he said, That John the Baptist was risen from the dead, and therefore mighty works do show forth themselves in him.
15 Disa të tjerë thonin: “Éshtë Elia”; dhe disa të tjerë: “Éshtë një profet, ose si një nga profetët”.
Others said, That it is Elijah. And others said, That it is a prophet, or as one of the prophets.
16 Por kur i dëgjoi Herodi të gjitha këto, tha: “Ky Gjoni, të cilit ia pata prerë kokën, u ngjall së vdekuri!”.
But when Herod heard thereof, he said, It is John, whom I beheaded: he has risen from the dead.
17 Në fakt Herodi vet kishte dhënë urdhër të arrestohej Gjoni dhe të mbahej i lidhur në burg për shkak të Herodiadës, gruas së Filipit, vëllait të tij, sepse e kishte marrë për grua.
For Herod himself had sent forth and laid hold upon John, and bound him in prison for Herodias' sake, his brother Philip's wife: for he had married her.
18 Gjoni, pra, i thoshte Herodit: “Nuk është e lejueshme të kesh gruan e vëllait tënd!”
For John had said unto Herod, It is not lawful for you to have your brother's wife.
19 Dhe Herodiada e urrente dhe dëshironte ta vriste, por nuk mundte.
Therefore Herodias had a quarrel against him, and would have killed him; but she could not:
20 Herodi, pra, i druhej Gjonit, të cilin e dinte si njeri të drejtë dhe të shenjtë, dhe e mbronte; dhe, mbasi e dëgjonte, kryente shumë gjëra dhe e dëgjonte me dëshirë.
For Herod feared John, knowing that he was a just man and an holy, and observed him; and when he heard him, he did many things, and heard him gladly.
21 Por erdhi dita e volitshme dhe Herodi, për ditëlindjen e vet, shtroi një gosti për të mëdhenjtë e tij, për komandantët dhe për parinë e Galilesë.
And when a convenient day was come, that Herod on his birthday made a supper to his lords, high captains, and chief estates of Galilee;
22 Hyri vetë e bija e Herodiadës, kërceu dhe i pëlqeu Herodit e atyre që ishin bashkë me të në tryezë, atëherë mbreti i tha vajzës: “Më kërko ç’të duash dhe unë do të ta jap”.
And when the daughter of the said Herodias came in, and danced, and pleased Herod and them that sat with him, the king said unto the damsel, Ask of me whatsoever you will, and I will give it you.
23 Dhe iu betua: “Gjithçka që të më kërkosh, do të ta jap, deri gjysmën e mbretërisë sime!”.
And he swore unto her, Whatsoever you shall ask of me, I will give it you, unto the half of my kingdom.
24 Ajo doli dhe i tha s’ëmës: “Çfarë duhet t’i kërkoj?” Ajo u përgjigj: “Kokën e Gjon Pagëzorit!”.
And she went forth, and said unto her mother, What shall I ask? And she said, The head of John the Baptist.
25 Ajo u kthye menjëherë te mbreti dhe i kërkoi me nxitim: “Unë dëshiroj që ti të më japësh menjëherë, mbi një pjatë, kokën e Gjon Pagëzorit”.
And she came in immediately with haste unto the king, and asked, saying, I will that you give me by and by in a charger the head of John the Baptist.
26 Dhe mbreti, megjithëse u trishtua shumë nga kjo, nuk deshi të refuzojë për shkak të betimit dhe për respekt të të ftuarve.
And the king was exceeding sorry; yet for his oath's sake, and for their sakes which sat with him, he would not reject her.
27 Kështu mbreti dërgoi menjëherë një roje me urdhër që ti sillnin kokën e Gjonit.
And immediately the king sent an executioner, and commanded his head to be brought: and he went and beheaded him in the prison,
28 Dhe ky shkoi, ia preu kokën në burg, dhe e solli kokën e tij mbi një pjatë, ia dha vajzës dhe vajza ia dha s’ëmës.
And brought his head in a charger, and gave it to the damsel: and the damsel gave it to her mother.
29 Kur dishepujt e Gjonit i dëgjuan këto, erdhën, morën trupin e tij dhe e vunë në varr.
And when his disciples heard of it, they came and took up his corpse, and laid it in a tomb.
30 Tani apostujt u mblodhën tek Jezusi dhe i treguan të gjitha ato që kishin bërë dhe i kishin mësuar.
And the apostles gathered themselves together unto Jesus, and told him all things, both what they had done, and what they had taught.
31 Dhe ai u tha atyre: “Ejani veçmas në një vend të vetmuar dhe pushoni pak”. Sepse njerëzit që vinin dhe shkonin ishin aq shumë, sa s’u dilte koha as për të ngrënë.
And he said unto them, Come all of you yourselves apart into a desert place, and rest a while: for there were many coming and going, and they had no leisure so much as to eat.
32 U nisën, pra, me një barkë drejt një vend të vetmuar e të mënjanuar.
And they departed into a desert place by ship privately.
33 Porsa turma i pa që u nisën, dhe shumë veta e njohën; dhe nga të gjitha qytetet erdhën aty me këmbë dhe mbërritën përpara tyre; dhe u mblodhën rreth tij.
And the people saw them departing, and many knew him, and ran on foot thither out of all cities, and advanced before them, and came together unto him.
34 Kur Jezusi doli nga barka, pa një turmë të madhe dhe iu dhimbs, sepse ishin si delet pa bari; dhe nisi t’u mësojë shumë gjëra.
And Jesus, when he came out, saw much people, and was moved with compassion toward them, because they were as sheep not having a shepherd: and he began to teach them many things.
35 Duke qenë se u bë vonë, dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: “Ky vend është i shkretë, dhe tashmë është vonë.
And when the day was now far spent, his disciples came unto him, and said, This is a desert place, and now the time is far passed:
36 Lejoi këta njerëz që të shkojnë në fushat dhe në fshatrat rreth e qark që të blejnë bukë, se s’kanë gjë për të ngrënë”.
Send them away, that they may go into the country round about, and into the villages, and buy themselves bread: for they have nothing to eat.
37 Por ai, duke iu përgjigjur, u tha atyre: “U jepni ju të hanë!” Ata i thanë: “A duhet të shkojmë ne të blejmë për dyqind denarë bukë dhe t’u japim të hanë?”.
He answered and said unto them, Give all of you them to eat. And they say unto him, Shall we go and buy two hundred pennyworth of bread, and give them to eat?
38 Dhe ai u tha atyre: “Sa bukë keni? Shkoni e shikoni”. Ata, mbasi shikuan, thanë: “Pesë bukë e dy peshq”.
He says unto them, How many loaves have all of you? go and see. And when they knew, they say, Five, and two fishes.
39 Atëherë ai i urdhëroi ata që t’i rregullojnë të gjithë, ulur në grupe, mbi barin e njomë.
And he commanded them to make all sit down by companies upon the green grass.
40 Kështu ata u ulën në grupe nga njëqind e nga pesëdhjetë.
And they sat down in ranks, by hundreds, and by fifties.
41 Pastaj ai mori pesë bukët dhe dy peshqit, i ngriti sytë nga qielli, i bekoi; i theu bukët dhe ua dha dishepujve të vet, që t’ua shpërndanin atyre; ua ndau gjithashtu dy peshqit të gjithëve.
And when he had taken the five loaves and the two fishes, he looked up to heaven, and blessed, and brake the loaves, and gave them to his disciples to set before them; and the two fishes divided he among them all.
42 Të gjithë hëngrën sa u ngopën.
And they did all eat, and were filled.
43 Dhe mblodhën dymbëdhjetë shporta me copa buke dhe me mbetje peshku.
And they took up twelve baskets full of the fragments, and of the fishes.
44 Ata që hëngrën nga ato bukë ishin pesë mijë burra.
And they that did eat of the loaves were about five thousand men.
45 Menjëherë Jezusi i detyroi dishepujt e vet të hyjnë në barkë dhe t’i prijnë në bregun tjetër drejt Betsaidas, derisa ai ta lejonte turmën.
And immediately he constrained his disciples to get into the ship, and to go to the other side before unto Bethsaida, while he sent away the people.
46 Sapo e lejoi, ai iu ngjit malit për t’u lutur.
And when he had sent them away, he departed into a mountain to pray.
47 U ngrys, barka ishte në mes të detit dhe ai ishte i vetëm fare në tokë.
And when even was come, the ship was in the midst of the sea, and he alone on the land.
48 Dhe kur i pa dishepujt që po mundoheshin duke vozitur, sepse era ishte kundër tyre, aty nga roja e katërt e natës, ai u nis drejt tyre duke ecur përmbi det dhe donte t’i kalonte.
And he saw them toiling in rowing; for the wind was contrary unto them: and about the fourth watch of the night he comes unto them, walking upon the sea, and would have passed by them.
49 Por ata, kur e panë që po ecte mbi det, menduan se ishte një fantazmë dhe filluan të bërtasin,
But when they saw him walking upon the sea, they supposed it had been a spirit, and cried out:
50 sepse e kishin parë të gjithë dhe ishin trembur; por ai menjëherë filloi të flasë me ta dhe tha: “Merrni zemër, jam unë, mos kini frikë!”
For they all saw him, and were troubled. And immediately he talked with them, and says unto them, Be of good cheer: it is I; be not afraid.
51 Pastaj hipi në barkë me ta dhe era pushoi; dhe ata mbetën jashtëzakonisht të habitur në veten e tyre dhe u mrekulluan,
And he went up unto them into the ship; and the wind ceased: and they were sore amazed in themselves beyond measure, and wondered.
52 sepse nuk e kishin kuptuar ndodhinë e bukëve, sepse zemra e tyre ishte ngurtësuar.
For they considered not the miracle of the loaves: for their heart was hardened.
53 Mbasi kaluan, arritën në krahinën e Gjenasaretit dhe aty e lidhën barkën.
And when they had passed over, they came into the land of Gennesaret, and drew to the shore.
54 Dhe kur dolën nga barka, njerëzit e njohën menjëherë
And when they were come out of the ship, immediately they knew him,
55 dhe, duke përshkuar me vrap mbarë krahinën përreth, filluan të sjellin të sëmurë në vigje, kudo që dëgjonin se gjendej;
And ran through that whole region round about, and began to carry about in beds those that were sick, where they heard he was.
56 dhe kudo ku ai vinte, në fshatra, në qytete a në lagje, njerëzit i vendosnin të lënguarit në sheshe dhe e lutnin që të paktën të mund të preknin cepin e rrobes së tij; dhe të gjithë ata që e preknin, shëroheshin.
And anywhere he entered, into villages, or cities, or country, they laid the sick in the streets, and besought him that they might touch if it were but the border of his garment: and as many as touched him were made whole.
