Marku 6
1 Pastaj doli prej andej dhe erdhi në vendlindjen e tij, dhe dishepujt e vet e ndiqnin.
Iyesus manoke kesht b́datsomand b́ weyi, b́ danifwotswere b́shuutso shoydek't boweyi.
2 Dhe kur erdhi e shtuna, filloi t’i mësojë në sinagogë. Dhe shumë, kur e dëgjonin, habiteshin dhe thoshnin: “Nga i vijnë këtij këto? Vallë ç’dituri është kjo që i është dhënë? Dhe si kryhen këto vepra të mëdha nëpërmjet dorës së tij?
Sanbati aawon ayhudiwots Ik' k'oni mootse daniyo dek' b́twi, ash ayonwere manoke daatseyat bín bok'ebfera botesh, boowere «Ashaan keew jaman eewkneya b́daatsi? Eegi naari dane bísh imetsani? Adits keewanotsi aak'o k'aldek'tnya b́finiri?» ett bo adi.
3 A s’është ky zdrukthëtar i biri Marisë, vëllai i Jakobit, i Joses, i Judës dhe i Simonit? Dhe nuk janë këtu midis nesh motrat e tij?”. Dhe skandalizoheshin për shkak të tij.
Aaninwere dabt «Han Mariyam naay mit gashfoniyoshna? Yak'obsho, Yosasho, Yihudsho, Simonsho bo eshwi woshna? B́mishots hanoke nontoniyosha bofa'oni?» ett gac'at bín de'aniyere bo oori.
4 Por Jezusi u tha atyre: “Asnjë profet s’është i përbuzur përveç në vendlindjen e tij, në farefisin e vet dhe në shtëpinë e vet”.
Iyesusmó, «Nebiyiyo k'osh dats ashoknee mango b́ datsiti, ernmó b́ took datsatse, b́ jagi datsatsnat b́ meyitsi ashuwots dagotsnmo gac'etwe, » ett boosh bíaany.
5 Dhe nuk mundi të kryejë aty asnjë vepër të pushtetshme, përveçse shëroi disa të lëngatë, duke vënë mbi ta duart.
Manokno k'ats shodetswotsats b́ kisho gedt kashiyoniye okoon adits finwotsi k'alo falratse.
6 Dhe çuditej për mosbesimin e tyre; dhe dilte nëpër fshatra përreth e i mësonte.
Ash asho amaneraniyere bo'ortsatse tuutso ayi dek't bí'adi, maniyakon Iyesus gál gálots ananatni b́ danifo.
7 Pastaj ai i thirri te vetja të dymbëdhjetët dhe filloi t’i dërgojë dy nga dy; dhe u dha pushtet mbi frymët e ndyra.
Tatse gitwotsi bíyok s'eegdek't git gito woshdek't b́woshi, kim shayirwotsatse alo boosh bí imi,
8 Dhe i urdhëroi të mos marrin asgjë tjetër udhës, përveç një shkop vetëm: as trasta, as bukë, as denar në brez;
Boamor weerindatse gumboniye okoon mish wotowa, k'arc'itono, gizono bo edots desh bode'aawok'o boon bí azazi.
9 dhe të mbathin vetëm sandalet e të mos veshin dy palë tunika.
Boshowere hank'o bí eti, «It tufots c'aamo gerde'ere bako git kito dab kark'ayere,
10 U tha akoma: “Kudo që të hyni në një shtëpi, rrini aty derisa të largoheni nga ai vend.
Aawoknoor ash maa ikots it kindor, datsman itfakshfetsosh itkindts maamanitsne it tesheti.
11 Në qoftë se disa nuk ju presin dhe nuk ju dëgjojnë, kur të largoheni që andej, shkundni pluhurin nga këmbët tuaja si dëshmi kundër tyre. Në të vërtetë ju them se ditën e gjyqit Sodoma dhe Gomorra do të trajtohen me më shumë tolerancë se sa ai qytet”.
Ashuwots iti ibiyo k'ayr it keewo k'ebono bok'azts jamoke it tufatsi k'undo tebk'rar keer k'ayamere, manwere bo ats gawe b́ wotitiye.»
12 Kështu ata shkuan dhe u predikonin njerëzve që të pendoheshin;
Woshetswotswere manoke kesht, ash jamo naandrone bí'etetwok'o bodany.
13 dhe dëbonin shumë demonë dhe vajosnin me vaj shumë të lëngatë dhe i shëronin.
Fo'eraw aywotsnowere bokishi, ay ashuwotsatso zeyito futt bokashiyi.
14 Tani mbreti Herod dëgjoi të flitej për Jezusin, sepse emri i tij ishte bërë i njohur, dhe ai tha: “Ky Gjoni që pagëzonte u ngjall së vdekuri; prandaj në të po veprojnë pushtete çudibërëse”.
Iyesus shútso eent jamoke daneb́wtstsotse, nugúso Herodiswor b́ jangman shishb́k'ri. Ik ik ashuwots, «Gupfo Yohans k'irotse tuure, manshe adits keew jamanotsi k'aliruwo bíne» boetfere botesh.
15 Disa të tjerë thonin: “Éshtë Elia”; dhe disa të tjerë: “Éshtë një profet, ose si një nga profetët”.
K'oshwotswere, «Bíwo Eliyasiye» bo etfera botesh, oortswotswere «Yotsi nebiywotsitsi ikok'oyiye» bo etiri.
16 Por kur i dëgjoi Herodi të gjitha këto, tha: “Ky Gjoni, të cilit ia pata prerë kokën, u ngjall së vdekuri!”.
Herodismó jam man shisht, «Han b́biimb tk'ut'itso Yohansiye, hambe! bík'irotse k'az tuure, » bí et.
17 Në fakt Herodi vet kishte dhënë urdhër të arrestohej Gjoni dhe të mbahej i lidhur në burg për shkak të Herodiadës, gruas së Filipit, vëllait të tij, sepse e kishte marrë për grua.
Herodis bí'eshu Filip'os máátsu Herodyadi b́dek'tsosh, Yohansi biyatse tuutson detsidek't típmoo gedt́ bín tipitni b́ b́tesh.
18 Gjoni, pra, i thoshte Herodit: “Nuk është e lejueshme të kesh gruan e vëllait tënd!”
Yohans b́tipewere, Herodisish «Ni eshu máátsu dek'o nemotse aaliye!» err b́ keewfosha b́tesh.
19 Dhe Herodiada e urrente dhe dëshironte ta vriste, por nuk mundte.
Herodiyadu mansh iirat Yohansi úd'iyosha b́geefo b́teshi, ernmó falratsa.
20 Herodi, pra, i druhej Gjonit, të cilin e dinte si njeri të drejtë dhe të shenjtë, dhe e mbronte; dhe, mbasi e dëgjonte, kryente shumë gjëra dhe e dëgjonte me dëshirë.
Herodiswere maniye shin Yohans kááwonat S'ayn b́woto b́ dantsotse bín sharfetsni b́ kotiifo. Herodis Yohans keewo b́ shishtsi taawo kic'a b́ kic'efo, b́woteferor geneeúwona bín b́ k'eebfo.
21 Por erdhi dita e volitshme dhe Herodi, për ditëlindjen e vet, shtroi një gosti për të mëdhenjtë e tij, për komandantët dhe për parinë e Galilesë.
Herodis b́ shuweyi aawo mangiyosh naash naashwotssh, kes' jishirwotssh, Gelilitse fa'a daneets ik ikwotssh moonat ushon k'ani b́k'ri. Mannowere Herodiyad sheeng weero datsbdek'i.
22 Hyri vetë e bija e Herodiadës, kërceu dhe i pëlqeu Herodit e atyre që ishin bashkë me të në tryezë, atëherë mbreti i tha vajzës: “Më kërko ç’të duash dhe unë do të ta jap”.
Manno Herodiyad ni'i móónat ushi moots kindat k'afefetsat Herodisnat bínton teshts ibwotsi b gene'ushi, naashonwere na'úsh, «N geets keewo b́wottso b́wotiyalor taan aatwe neesh imetwe» bí et.
23 Dhe iu betua: “Gjithçka që të më kërkosh, do të ta jap, deri gjysmën e mbretërisë sime!”.
«Dab t mengsti badonor b́wotiyal, ni'aatts jamo neesh imetwe!» ett bish b́ taari.
24 Ajo doli dhe i tha s’ëmës: “Çfarë duhet t’i kërkoj?” Ajo u përgjigj: “Kokën e Gjon Pagëzorit!”.
Biwere bi'indok amaat, «Eego aatuta?» bieti, bi'indwere « ‹Gupfo Yohans tooko taash imewe› err aatwe» bi et.
25 Ajo u kthye menjëherë te mbreti dhe i kërkoi me nxitim: “Unë dëshiroj që ti të më japësh menjëherë, mbi një pjatë, kokën e Gjon Pagëzorit”.
Na'únwere manoor kááron naashomand aanat, «Gupfo Yohans tooko saniyots gerde and taash imeyish geefe, » etaat bi'ati.
26 Dhe mbreti, megjithëse u trishtua shumë nga kjo, nuk deshi të refuzojë për shkak të betimit dhe për respekt të të ftuarve.
Nugúsonwere keewmaanatse tuutso ayidek't shiyanbwtsi, wotowa bako s'eegets ashuwots shinatse b́ taartsotse bi attsman bish baziyo geeratse.
27 Kështu mbreti dërgoi menjëherë një roje me urdhër që ti sillnin kokën e Gjonit.
Mansh nuguso manoor kotiru kes' kes'fwotsitse, iko Yohans tooko k'ut'de b́ weetwok'o b́ wosh, kes'fonwere tipi maa manits amt Yohans tooko b́ k'ut'i,
28 Dhe ky shkoi, ia preu kokën në burg, dhe e solli kokën e tij mbi një pjatë, ia dha vajzës dhe vajza ia dha s’ëmës.
K'ut'ets tokmano sahaniyots ged dek'wat na'úsh bí imi, na'únwere b indsh imbk'eri.
29 Kur dishepujt e Gjonit i dëgjuan këto, erdhën, morën trupin e tij dhe e vunë në varr.
Yohans danifwotswere man bo shishtsok'on waat b́ duuno dek't bo duuki.
30 Tani apostujt u mblodhën tek Jezusi dhe i treguan të gjitha ato që kishin bërë dhe i kishin mësuar.
Wosheetsots boon woshetsoke aani waat Iyesus shinatse kakwe bowtsi, bo danitsonat bo k'alts jamo bísh bokeewi.
31 Dhe ai u tha atyre: “Ejani veçmas në një vend të vetmuar dhe pushoni pak”. Sepse njerëzit që vinin dhe shkonin ishin aq shumë, sa s’u dilte koha as për të ngrënë.
Bíwere «Itiye itaal ash aaloke ikmaants amr muk'i kashde'ere, » bí eti, man bí'etwere b́maand weyirwonat amiruwon bo aytsotse misho dab bo metwoko bo t'ut'tsotsne.
32 U nisën, pra, me një barkë drejt një vend të vetmuar e të mënjanuar.
Mansh boaali wotosh jelbots kind dek't ash aalok k'az boami.
33 Porsa turma i pa që u nisën, dhe shumë veta e njohën; dhe nga të gjitha qytetet erdhën aty me këmbë dhe mbërritën përpara tyre; dhe u mblodhën rreth tij.
Bo amfere ay ashuwots boon bek't danbok'r, kit kitotse kesht tufoon wos'fere boshino beshat book kakwebowtsi.
34 Kur Jezusi doli nga barka, pa një turmë të madhe dhe iu dhimbs, sepse ishin si delet pa bari; dhe nisi t’u mësojë shumë gjëra.
Iyesus jelbutse b́ oot'or ay ashuwotsi b́ bek'i. Jints deshaw mereerwotskok'o bowottsotse boosh maac'o k'ewbwtsi, ay keewonowere boosh daniyo dek' b́ tuwi.
35 Duke qenë se u bë vonë, dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: “Ky vend është i shkretë, dhe tashmë është vonë.
Datso ilefere bí amtsotse b́ danifwotsi b́ maants t'int bísh hank'o bo et, «Hanokhaniye worwe, datsonwe ilere,
36 Lejoi këta njerëz që të shkojnë në fushat dhe në fshatrat rreth e qark që të blejnë bukë, se s’kanë gjë për të ngrënë”.
Bo metwonu bí altsotse gúranatse fa'a gat'ariwotsnat gal galotse amr misho keew bodek'etwok'o hanotsi deenk'rowe.»
37 Por ai, duke iu përgjigjur, u tha atyre: “U jepni ju të hanë!” Ata i thanë: “A duhet të shkojmë ne të blejmë për dyqind denarë bukë dhe t’u japim të hanë?”.
Iyesusmó, «Bo bometwo boosh it imere» ett boosh bíaani. Bowere «Beree am bo meet misho git bal dinariyon kewde boosh imonowa?» boet.
38 Dhe ai u tha atyre: “Sa bukë keni? Shkoni e shikoni”. Ata, mbasi shikuan, thanë: “Pesë bukë e dy peshq”.
Bíwere, «Ambts mishe it detsi? Aab amr s'iilere, » bí eti, s'iiltnwere «Úts mishonat git mus'on fa'ee, » boeti.
39 Atëherë ai i urdhëroi ata që t’i rregullojnë të gjithë, ulur në grupe, mbi barin e njomë.
Iyesuswere ash ashosh kakuwe kakuwede'er, atts sismanats bo bezitwok'o b́ danifwotssh bí azazi.
40 Kështu ata u ulën në grupe nga njëqind e nga pesëdhjetë.
Mansh ashuwots ikok balo ikoko balk'atso kakuwe kakuweyat be bodek'i
41 Pastaj ai mori pesë bukët dhe dy peshqit, i ngriti sytë nga qielli, i bekoi; i theu bukët dhe ua dha dishepujve të vet, që t’ua shpërndanin atyre; ua ndau gjithashtu dy peshqit të gjithëve.
Iyesuswere úts mishmannat git mus' manotsi k'aaú dek't daro maants kááw dek't s'iilt b́ deeri, mish mano tiitsdek't ashuwotssh bo kayitwok'o b́ danifwotssh bí ími, mank'o mus' gitwotsno jamwotssh b́ kayi.
42 Të gjithë hëngrën sa u ngopën.
Jamwots máát bowori
43 Dhe mblodhën dymbëdhjetë shporta me copa buke dhe me mbetje peshku.
B́ danifwotswere meere oorts mishi tiish tisho tatse git mari s'eeno bo kaakwi.
44 Ata që hëngrën nga ato bukë ishin pesë mijë burra.
Mishman maats nungshwots taawó úts kumok'oy b́ tesh.
45 Menjëherë Jezusi i detyroi dishepujt e vet të hyjnë në barkë dhe t’i prijnë në bregun tjetër drejt Betsaidas, derisa ai ta lejonte turmën.
Iyesus manór ashuwotssh ameree etfetst b́ danifwots jelbots wotde'e bak'ets Bete Sayd maants kimr b́shino bok'ut'itwok'o boon bíazazi.
46 Sapo e lejoi, ai iu ngjit malit për t’u lutur.
Maniyere hakon bo atse k'aleyat Ik'o k'onosh guromants b́ keshi.
47 U ngrys, barka ishte në mes të detit dhe ai ishte i vetëm fare në tokë.
Datsonwere b́ ilor jelbu aats k'ari taalotsa b tesh, bímo bíyal datsatsa b́ tesh.
48 Dhe kur i pa dishepujt që po mundoheshin duke vozitur, sepse era ishte kundër tyre, aty nga roja e katërt e natës, ai u nis drejt tyre duke ecur përmbi det dhe donte t’i kalonte.
B́ danifwots bo shinatse jongiru jongatse tuutson jelbu joko maawt bo kic'efere bek'b́k'ri, t'úwotse jed'iy sa'atonat tatse git sa'ati dagotse aats k'aratse shaawefere bo maants b́ weyi, boyere beshar amosha b́ tesh.
49 Por ata, kur e panë që po ecte mbi det, menduan se ishte një fantazmë dhe filluan të bërtasin,
Ernmó bí aats k'ari abaatse shaawefere bí'amfere meyo boosh bíartsosh bo kuhi.
50 sepse e kishin parë të gjithë dhe ishin trembur; por ai menjëherë filloi të flasë me ta dhe tha: “Merrni zemër, jam unë, mos kini frikë!”
Jamwots bín bo bek'tsok'on tekbowtsi. Bímó manoor, «Kup'ore shenúwotso! taane! shatk'ayere!» bíet,
51 Pastaj hipi në barkë me ta dhe era pushoi; dhe ata mbetën jashtëzakonisht të habitur në veten e tyre dhe u mrekulluan,
Jelbots kindt, bonton beb́dok'tsok'on jongo ned'b́wtsi, b́ danifwotsu ay dek't bo adí.
52 sepse nuk e kishin kuptuar ndodhinë e bukëve, sepse zemra e tyre ishte ngurtësuar.
Bo nibo dungwtsat, mishatse wotts adits keewman bo t'iwintsrawo ooratni bako, keewan boon adirawnk'e b́ tesh.
53 Mbasi kaluan, arritën në krahinën e Gjenasaretit dhe aty e lidhën barkën.
Aats k'aro bo kimtsok'on, Genseret'its am bo bodi, jelbu datsats t'intsdek't tipbok'ri.
54 Dhe kur dolën nga barka, njerëzit e njohën menjëherë
Jelbu'abatse bo ot'tsok'ón manóór ashuwots Iyesusi danbok'ri.
55 dhe, duke përshkuar me vrap mbarë krahinën përreth, filluan të sjellin të sëmurë në vigje, kudo që dëgjonin se gjendej;
Bowere datsman gúratse hake bako wos'fetst Iyesus b́beyiru kááw jamok shodetswotsi es'ats kurdek't woo bo tuwi.
56 dhe kudo ku ai vinte, në fshatra, në qytete a në lagje, njerëzit i vendosnin të lënguarit në sheshe dhe e lutnin që të paktën të mund të preknin cepin e rrobes së tij; dhe të gjithë ata që e preknin, shëroheshin.
Bí amts jamoke gal galotse, kitotse, gat'ariyotsno shodtswotsi jebats kisht b́ shinats bo t'intsfera boteshi, b́ shemi jilo dab t'awiyosh bín bok'onfo, bíats bodts jamwotswere kasha bokashefo.
