< Marku 5 >

1 Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.
Basa naa ma, Yesus no mana tungga nara losa dano Galilea seriꞌ, sia mamanaꞌ esa nara na Gerasa.
2 Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,
Sa naa hambu atahori touꞌ esa, nitu ra tao e losa namulu. Ana leo sia rates ra. Hatuꞌ-rerelon ana koo-koo rereoꞌ mbuku-mbukuꞌ sa naa ra no maꞌaholaꞌ. Nameli nakandooꞌ a. Ana tutu tao nabisuꞌ ao na no fatu. Huu maꞌadere na seli, naa de nda hambu atahori bisa paꞌa nala e sa, mae no rante besi. Atahori ra paꞌa rasafafali ei-lima nara no rante besi, te naꞌetuꞌ rante a. Yesus se rae onda mia ofa a boe, atahori muluꞌ naa mete-nita se ma dꞌooꞌ-dꞌooꞌ. Ana kalua mia rates, nela nisiꞌ Yesus, de sendeꞌ lululangga na neu mata Na.
3 i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.
4 Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.
5 Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.
6 Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,
7 dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;”.
Yesus mete-nita e boe, Ana olaꞌ nae “Woi! Nitu deꞌulakaꞌ! Lao hela atahori ia!” Basa ma, atahori naa randu nahereꞌ nae, “Woi! Ho mae tao saa mbali au! Au bubꞌuluꞌ Ho ia, Yesus, Lamatualain fo mana koasa Ana na. Au oꞌe fo Ho nda tao doidꞌoso neu au sa!”
8 Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!”.
9 Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë”.
Boe ma Yesus natane mbali e oi, “Ho nara ma, seka?” Atahori naa nataa nae, “Au nara ngga Legion, sosoa na hetar, huu hai nitu naeꞌ seli!”
10 Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.
Basa ma nitu ra pake atahori naa fo noꞌe Yesus afiꞌ denu sira lao hela nusaꞌ naa.
11 Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.
Deka mia naa, hambu atahori ranea fafi lalaet esa. Mbei ma fafi rifon rua. Ara sosoꞌa sia mbukuꞌ a suu na.
12 Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta”.
Nitu ra roꞌe Yesus oi, “Denu hai fo masoꞌ misiꞌ fafi naa ra.
13 Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.
Rena taꞌo naa, Yesus nau. Nitu naa ra, rela lao hela atahori naa risiꞌ fafi ra. Fafi rifon rua naa ra, onda leli mia mbuku suu na, risiꞌ dano rala. De basa se mate, tena sia naa.
14 Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.
Rita taꞌo na boe, atahori mana ranea fafi ra, relaꞌ reu rafadꞌe rereoꞌ basa atahori sia kambo-kamboꞌ ra. Atahori naeꞌ rema nau rita saa mana dadꞌiꞌ naa.
15 Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.
Ara rema randaa ro Yesus, ma rita atahori nitu taoꞌ a endoꞌ sia naa. Eni dudꞌuꞌa na malole baliꞌ, no pake baliꞌ bua-baꞌus ena. Rita taꞌo naa boe, atahori naa ra basa se ramatau, huu ara rahine mana oi hendi nitu ra mia atahori naa, memaꞌ mana seli.
16 Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.
Atahori mana rita no mata nara dui atahori muluꞌ naa hahai na, ma fafi mana mate tena hendiꞌ ra.
17 Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.
Boe ma atahori kambo-kamboꞌ naa ra rema roꞌe fo Yesus lao hela sira mamana na.
18 Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;
Yesus nae hene nisiꞌ ofaꞌ ataꞌ, boe ma atahori nitu taoꞌ a nema, nae “Papa e, fee au tungga boe.
19 por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty”.
Te Yesus nda nau sa. Ana nafadꞌe nae, “Malole lenaꞌ ho baliꞌ fo mufadꞌe basa bobꞌonggi mara saa fo Lamatualain tao fee ho ena. Muu mufadꞌe mae Lamatualain sue ho.”
20 Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.
Basa ma, atahori naa baliꞌ de neu rereoꞌ nusaꞌ esa no kamboꞌ sanahulu fo sira roꞌe rae ‘Dekapolis’. Eni dui saa fo Yesus tao basa neu e. Basa atahori mana rena dudꞌuit naa, ara titindindii.
21 Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.
Basa ma, Yesus se lea laa baliꞌ risiꞌ dano a seriꞌ. Ara onda mia ofaꞌ, atahori naeꞌ rema heo rala E.
22 Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,
Sa naa atahori sa, nara na Yairus. Eni malangga ume hule-oꞌe sia nusaꞌ naa. Ana nita Yesus, ma sendeꞌ lululangga na neu mata na,
23 dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!”.
de noꞌe nae, “Papa! Au ana feto ngga feꞌe too sanahulu rua, mera nae a mate. Papa tulun nema fo muꞌuhahaiꞌ e dei.”
24 Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.
Boe ma Yesus tungga Yairus, de nisiꞌ ume na. Ara lao boe ma, atahori naeꞌ tungga Eni losa rakaseseti dii-onaꞌ.
25 Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh
Sia atahori naa ra taladꞌan na, inaꞌ esa hambu fulan na nda nateꞌe malole sa losa too sanahulu rua.
26 dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,
Ana fee basa doi na no hata-heto na fo bae neu dokter ra. Te nda hambu esa naꞌahahaiꞌ nala e sa. Hedꞌi na foe nakandooꞌ a.
27 kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,
Inaꞌ naa rena dudꞌuit naeꞌ soꞌal Yesus. De ana sususi sia atahori naeꞌ taladꞌan naa, fo nae deka-deka Yesus dea na. Ana dꞌua nae, “Sadꞌi au kois badꞌu na, au hai!” Ana kois badꞌu na boe, nggengger ma, hedꞌi na naloeꞌ ena. Ana medꞌa, eni hai tebꞌe ena.
28 sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem”.
29 Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.
30 Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?
Nandaa no leleꞌ naa, Yesus medꞌa koasa kalua mia E. Ana heoꞌ deaꞌ de seꞌu atahori naa ra. Ana natane nae, “Seka kois Au badꞌu ngga?”
31 Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?”.
Mana tungga nara rataa rae, “Papa seꞌu neuꞌ ena. Atahori naeꞌ rakaseseti basa ia naa. Papa feꞌe mutane mae, ‘Seka kois badꞌu ma?’”
32 Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.
Te Yesus mete rereoꞌ, fo nae sangga tiro, seka kois Eni.
33 Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.
Rena Yesus natane taꞌo naa boe, inaꞌ naa namatau seli. Ana sendeꞌ lululangga na neu mata na, de nataa nae, “Papa! Au mana kois Papa badꞌu na.”
34 Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!”.
Ana nataa e oi, “Huu mama namahere tebꞌe-tebꞌeꞌ Au, naa de mama hai ena. Ia naa, mama baliꞌ no nemehoꞌot ena.”
35 Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?”.
Ana feꞌe ola-olaꞌ taꞌo naa, atahori sa nema mia Yairus ume na, de nafadꞌe nae, “Kasian! Anaꞌ a mate ena. De onaꞌ neꞌe-bebꞌenggeꞌ Papa Meser fali. Afiꞌ neu fali.”
36 Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!”.
Te Yesus nda fadꞌuli atahori naa oꞌola na sa. Nafadꞌe Yairus nae, “Ho onaꞌ mumutau! Mumuhere neu a Lamatuaꞌ.”
37 Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.
Boe ma Yesus lao hela mana tungga laen nara. Ana no Petrus, Yakobis no odꞌi na Yohanis, de ara lao rakandoo.
38 Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.
Losa Yairus ume na, ara rita atahori naeꞌ selu-sole ma rena se nggae ei-ei.
39 Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle”.
Yesus masoꞌ rala neu, de natane mbali se nae, “Saa de hei nggae taꞌo ia? Anaꞌ ia nda mate sa. Ana sungguꞌ a.”
40 Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.
Ara rena E, ma basa se mali. Te Ana denu basa se dea reu. Ana noꞌe anaꞌ na papa na no mama na, no mana tungga nara atahori telu, de ara risiꞌ ana a kama na.
41 E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi”, që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!”.
Yesus toꞌu anaꞌ lima na, ma olaꞌ dedꞌea Aram nae, “Talitakum”! Sosoa na nae, “Anaꞌ fetoꞌ! Fela leon!”
42 Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.
Nggengger ma, ana fetoꞌ naa fela, de laoꞌ. Yesus denu mama na nae, “Fee ne naa leon!” Basa atahori mana rita mana dꞌadꞌiꞌ naa, ara titindindii. Te Yesus ira se nae, “Afiꞌ mifadꞌe see-see mae Au tao usodꞌa baliꞌ e!”
43 Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.

< Marku 5 >