Marku 5
1 Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.
Eles vieram para o outro lado do mar, para o país dos gadarenos.
2 Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,
Quando ele saiu do barco, imediatamente um homem com um espírito impuro o encontrou fora dos túmulos.
3 i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.
Ele vivia nos túmulos. Ninguém mais podia amarrá-lo, nem mesmo com correntes,
4 Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.
porque ele havia sido frequentemente amarrado com grilhões e correntes, e as correntes haviam sido rasgadas por ele, e os grilhões quebrados em pedaços. Ninguém tinha a força para domá-lo.
5 Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.
Sempre, noite e dia, nos túmulos e nas montanhas, ele gritava, e se cortava com pedras.
6 Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,
Quando viu Jesus de longe, ele correu e se curvou diante dele,
7 dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;”.
e gritando com voz alta, disse: “O que tenho a ver com você, Jesus, seu Filho do Deus Altíssimo? Eu te conjuro por Deus, não me atormentes”.
8 Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!”.
Pois ele lhe disse: “Saia do homem, seu espírito impuro!”
9 Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë”.
Ele lhe perguntou: “Qual é o seu nome?” Ele lhe disse: “Meu nome é Legião, pois somos muitos”.
10 Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.
Ele lhe implorou muito que não os mandasse para fora do país.
11 Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.
Agora na encosta da montanha havia um grande rebanho de porcos alimentando-se.
12 Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta”.
Todos os demônios lhe imploraram, dizendo: “Mande-nos para os porcos, para que possamos entrar neles”.
13 Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.
Imediatamente Jesus lhes deu permissão. Os espíritos impuros saíram e entraram nos porcos. O rebanho de cerca de dois mil pessoas apressou-se a descer a margem íngreme para o mar, e eles foram afogados no mar.
14 Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.
Aqueles que alimentaram os porcos fugiram e o contaram na cidade e no campo. As pessoas vieram para ver o que tinha acontecido.
15 Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.
Eles vieram a Jesus, e viram aquele que tinha sido possuído por demônios sentados, vestidos e em seu juízo perfeito, até mesmo aquele que tinha a legião; e ficaram com medo.
16 Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.
Aqueles que o viram declararam-lhes o que aconteceu com ele que estava possuído por demônios, e sobre os porcos.
17 Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.
Eles começaram a implorar para que ele saísse de sua região.
18 Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;
Ao entrar no barco, aquele que tinha sido possuído por demônios implorou-lhe que pudesse estar com ele.
19 por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty”.
Ele não o permitiu, mas lhe disse: “Vá a sua casa, a seus amigos, e diga-lhes que grandes coisas o Senhor fez por você e como ele teve misericórdia de você”.
20 Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.
Ele seguiu seu caminho, e começou a proclamar na Decápolis como Jesus havia feito grandes coisas por ele, e todos se maravilharam.
21 Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.
Quando Jesus atravessou de volta no barco para o outro lado, uma grande multidão foi reunida a ele; e ele estava junto ao mar.
22 Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,
Eis que veio um dos chefes da sinagoga, Jairo pelo nome; e vendo-o, caiu a seus pés
23 dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!”.
e implorou-lhe muito, dizendo: “Minha filhinha está a ponto de morrer”. Por favor, venha e ponha suas mãos sobre ela, para que ela se torne saudável, e viva”.
24 Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.
Ele foi com ele, e uma grande multidão o seguiu, e eles o pressionaram de todos os lados.
25 Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh
Uma certa mulher que teve uma descarga de sangue durante doze anos,
26 dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,
e que tinha sofrido muitas coisas por muitos médicos, e tinha gasto tudo o que tinha, e não era melhor, mas sim piorou,
27 kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,
having ouviu as coisas relativas a Jesus, veio atrás dele na multidão e tocou suas roupas.
28 sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem”.
Pois ela disse: “Se eu apenas tocar suas roupas, eu ficarei bem”.
29 Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.
Imediatamente o fluxo de seu sangue secou, e ela sentiu em seu corpo que estava curada de sua aflição.
30 Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?
Imediatamente Jesus, percebendo em si mesmo que o poder havia saído dele, virou-se na multidão e perguntou: “Quem tocou minhas roupas?
31 Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?”.
Seus discípulos lhe disseram: “Você vê a multidão pressionando contra você, e você diz: 'Quem me tocou?
32 Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.
Ele olhou à sua volta para ver quem tinha feito isto.
33 Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.
Mas a mulher, temendo e tremendo, sabendo o que havia sido feito com ela, veio e caiu diante dele, e lhe disse toda a verdade.
34 Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!”.
Ele disse a ela: “Filha, sua fé a fez bem. Vá em paz, e seja curada de sua doença”.
35 Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?”.
Enquanto ele ainda falava, as pessoas vinham da casa do dirigente da sinagoga, dizendo: “Sua filha está morta”. Por que incomodar mais o Professor”?
36 Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!”.
Mas Jesus, ao ouvir a mensagem, disse imediatamente ao dirigente da sinagoga: “Não tenha medo, apenas acredite”.
37 Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.
Ele não permitiu que ninguém o seguisse, exceto Pedro, Tiago e João, o irmão de Tiago.
38 Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.
Ele veio à casa do regente da sinagoga, e viu um alvoroço, choroço e grande pranto.
39 Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle”.
Quando ele entrou, disse-lhes: “Por que vocês fazem um alvoroço e choram? A criança não está morta, mas está dormindo”.
40 Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.
Eles o ridicularizaram. Mas ele, depois de expulsá-los a todos, levou o pai da criança, sua mãe e aqueles que estavam com ele, e entrou onde a criança estava deitada.
41 E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi”, që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!”.
Tomando a criança pela mão, ele lhe disse: “Talitha cumi!” que significa, sendo interpretado: “Menina, eu lhe digo, levante-se!”
42 Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.
Imediatamente a menina se levantou e caminhou, pois tinha doze anos de idade. Eles ficaram maravilhados com grande espanto.
43 Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.
Ele lhes ordenou estritamente que ninguém soubesse disso e ordenou que algo fosse dado a ela para comer.
