Marku 5
1 Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.
IRAIL ari kotela sed o koti dong nan wein Katara;
2 Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,
A lao kotidi sang nin sop, aramas me ngen saut ti poa, madang ap tang dong i sang nin sousou kan.
3 i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.
Pwe a kin kaukauson nin sousou kan, sota amen, me kak saliedi i, sal mata sota pil kak.
4 Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.
Pwe pan toto a salikidi sal en nä o sal mata, ari a kin kamueit pasang sal mata o sal en nä; sota amen me kak kamandala i.
5 Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.
Ansau karos, pong o ran, a kin mimi nan sousou kan o nana, weriwer o pein lokeki i takai.
6 Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,
A ni a kilang Iesus wasa doo, a ap tangalang dairukedi.
7 dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;”.
Weriwer laudeda indada: Menda re omui ngai Iesus, Sapwilim en Kot lapalap? I kaukilang komui Kot, komui ender kawairok ia!
8 Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!”.
Pwe a kotin masani ong i: Koti sang aramas en, ngen saut koe!
9 Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë”.
I ari kotin kainoma re a: Is ad om? A ap sapeng potoan ong i: Iet ad ai lekion, pwe kit me toto.
10 Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.
A ap poeki, ender kotin kaus ir ala nin sap o.
11 Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.
Ari, pwin pwik kalaimun eu mimi impan nana o, mangamanga sili.
12 Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta”.
Irail ap poekipoeki potoan ong: Re kotin kadar kit ala, pwe sen til ong nan pwik oko.
13 Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.
Iesus ari kotin mueid ong. Ngen saut akan ap koiei sang, ko ong nan pwik oko. Pwik oko ap tangedi wei ni aul ong nan sed ap mopila nan sed. Irail impan riakid.
14 Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.
Silepa kan ap tangdaui, kaireki sili nan kanim o nan sap; re ap koieila pwen kilang duen me wiaui;
15 Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.
Irail ari poto dong ren Iesus, kilang, me tanwar en tewil o a momod, o likauer, o lolekonglar; iei i me lekion mier re a. Re ap masapwekada,
16 Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.
Irail me kilanger ap indai ong irail duen me wiaui ong me tanwar en tewil o, o duen pwik akan.
17 Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.
Re ap poekipoeki, a en kotiwei sang sap arail.
18 Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;
Ni a koti dong nin sop o, me tanwar en tewil o poeki re a en iang i.
19 por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty”.
A i sota mueid ong i, ap masani ong i: Ko ong ni im om ren sau om, kaire kin ir duen manaman lapalap, me Kaun o wiai ong uk er o poke uk alar.
20 Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.
I ari kola, kaloki sili nan Dekapolis duen manaman lapalap, me Iesus kotin wiai ong i; irail karos ap puriamui kila.
21 Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.
Iesus lao pil kotela sed o ong palio, pokon kalaimun eu ap ko pena re a. A kotikot pon oror.
22 Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,
Ari, saumas en sinakoke amen, me ad a Iairus kotido. Ni a tu ong i, ap dairukedi sang.
23 dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!”.
Poekipoeki kaualap, potoan ong: Nai kisin seripein kis koren iong mela; i poeki, komui en kotido en pwil lim omui poa, pwen kelailada, ap pan maurela.
24 Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.
I ap kotin iangala, aramas toto ap idauenla, koi dong pena.
25 Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh
Li amen, me nta pwilipwil par ngaulriau.
26 dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,
O lokolokki me toto ren saunwini toto o kida a kapwa karos, ap sota katepe, pwe a totorela eta.
27 kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,
Ni a rongada duen Iesus, a ap dilongedo muri nan pokon o, o sair sapwilim a likau.
28 sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem”.
Pwe a inda: Ma i sair sapwilim a likau eta, i pan kelailada.
29 Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.
Ari, pwilipwil en nta madang matata. I ari pamada nan war a, me a kelada sanger somau o.
30 Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?
Iesus ap madang kotin kaanda, me roson kis ko sanger. A ap saupei dong pokon o masani: Is me sair ai likau?
31 Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?”.
A sapwilim a tounpadak kan potoan ong: Komui masani, pokon et koi dong komui penaer; a komui masani: Is me sair ia?
32 Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.
I ari kotin aupwil sili, pwe a men masani, me wia me o.
33 Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.
Li o ari masapwekada, rerer, asaer me wiaui ong i ap potodo, dairukedi mo a, potoan ong duen melel en me wiaui o.
34 Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!”.
A ap kotin masani ong i: Nai om poson me kakelail uk adar. Ukowei popol, o kelada sang om somau!
35 Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?”.
Ni a kotin mamasan, irail kodo sang ren saumas en sinakoke indada: Noum serepein o melar. Menda kom kangiri saunpadak en?
36 Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!”.
Ni en Iesus a angi kair o, ap masani ong saumas en sinokoke o: Kom der masak poson eta!
37 Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.
A ap sota kotin mueid ong meamen en idauenla i, Petrus eta, o Iakopus o Ioanes ri en Iakopus.
38 Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.
Irail koti dong ni im en saumas en sinakoke o, ap masani arail moromorong o mamaiei kaualap.
39 Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle”.
A ni a kotilong, a masani ong irail: Da me komail moromorongki o mamaukeki? Seri en sota melar, a mamair eta.
40 Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.
Re ap kakaurureki i. I ari kotikiiei sang irail karos, ap kotin ukada sam o in en seri o me iang i ko; a ap pedelong ong wasa, me seri o wonon ia;
41 E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi”, që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!”.
I ari kotin ale pa en seri o masani ong i: Talita kumi! Iet wewe: Seripein i indai ong uk, paurida!
42 Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.
Seripein ap madang paurida, alu; pwe a saunpar eisokriau; irail ap malamalaua kila kaualap.
43 Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.
I ari kotin kalik irail edi, pwe meamen de asada, ap masani, kisin manga en ko ong.
