< Marku 5 >

1 Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.
Ayant passé la mer, ils arrivèrent au pays des Géraséniens.
2 Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,
Et comme Jésus sortait de la barque, tout à coup vint à lui, du milieu des sépulcres, un homme possédé d'un esprit impur.
3 i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.
Il avait sa demeure dans les sépulcres; et nul ne pouvait plus le tenir attaché, même avec une chaîne.
4 Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.
Car on l'avait souvent chargé de liens aux pieds et de chaînes, et il avait brisé les chaînes et rompu ses liens, de sorte que personne ne pouvait en être maître.
5 Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.
Sans cesse, le jour et la nuit, il errait au milieu des sépulcres et sur les montagnes, criant et se meurtrissant avec des pierres.
6 Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,
Ayant aperçu Jésus de loin, il accourut, se prosterna devant lui,
7 dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;”.
et, ayant poussé un cri, il dit d'une voix forte: " Qu'avez-vous à faire avec moi, Jésus, fils du Dieu très haut? Je vous adjure au nom de Dieu, ne me tourmentez point. "
8 Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!”.
Car Jésus lui disait: " Esprit impur, sors de cet homme. "
9 Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë”.
Et il lui demanda: " Quel est ton nom? " Et il lui dit: " Mon nom est Légion, car nous sommes nombreux. "
10 Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.
Et il le priait instamment de ne pas les envoyer hors de ce pays.
11 Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.
Or, il y avait là, le long de la montagne, un grand troupeau de porcs qui paissaient.
12 Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta”.
Et les démons suppliaient Jésus, disant: " Envoyez-nous dans ces pourceaux, afin que nous y entrions. "
13 Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.
Il le leur permit aussitôt, et les esprits impurs, sortant du possédé, entrèrent dans les pourceaux, et le troupeau, qui était d'environ deux mille, se précipita des pentes escarpées dans la mer et s'y noya.
14 Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.
Ceux qui les gardaient s'enfuirent, et répandirent la nouvelle dans la ville et dans les campagnes. Les gens allèrent voir ce qui était arrivé;
15 Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.
ils vinrent à Jésus, et virent le démoniaque, celui qui avait eu la légion, assis, vêtu, et sain d'esprit, et ils furent saisis de frayeur.
16 Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.
Et ceux qui en avaient été témoins leur ayant raconté ce qui était arrivé au possédé et aux pourceaux,
17 Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.
ils se mirent à prier Jésus de s'éloigner de leurs frontières.
18 Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;
Comme Jésus montait dans la barque, celui qui avait été possédé lui demanda la permission de le suivre.
19 por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty”.
Jésus ne le lui permit pas, mais il lui dit: " Va dans ta maison, auprès des tiens, et raconte-leur tout ce que le Seigneur a fait pour toi, et comment il a eu pitié de toi. "
20 Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.
Il s'en alla, et se mit à publier dans la Décapole tout ce que Jésus avait fait pour lui: et tous étaient dans l'admiration.
21 Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.
Jésus ayant de nouveau traversé la mer dans la barque, comme il était près du rivage, une grande foule s'assembla autour de lui.
22 Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,
Alors vint un des chefs de la synagogue, nommé Jaïre, qui en le voyant, se jeta à ses pieds,
23 dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!”.
et le pria avec instance, disant: " Ma fille est à l'extrémité; venez, imposez votre main sur elle, afin qu'elle soit guérie et qu'elle vive. "
24 Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.
Et il s'en alla avec lui, et une grande multitude le suivait et le pressait.
25 Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh
Or il y avait une femme affligée d'un flux de sang depuis douze années;
26 dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,
elle avait beaucoup souffert de plusieurs médecins, et dépensé tout son bien, et loin d'avoir éprouvé quelque soulagement, elle avait vu son mal empirer.
27 kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,
Ayant entendu parler de Jésus, elle vint dans la foule et toucha par derrière son manteau.
28 sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem”.
Car elle disait: " Si je touche seulement ses vêtements, je serai guérie. "
29 Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.
Aussitôt le flux de sang s'arrêta et elle sentit en son corps qu'elle était guérie de son infirmité.
30 Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?
Au même moment, Jésus connut en lui-même qu'une vertu était sortie de lui, et, se retournant au milieu de la foule, il dit: " Qui a touché mes vêtements? "
31 Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?”.
Ses disciples lui dirent: " Vous voyez la foule qui vous presse de tous côtés, et vous demandez: Qui m'a touché? "
32 Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.
Et il regardait autour de lui pour voir celle qui l'avait touché.
33 Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.
Cette femme, tremblante de crainte, sachant ce qui s'était passé en elle, vint se jeter à ses pieds, et lui dit toute la vérité.
34 Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!”.
Jésus lui dit: " Ma fille, ta foi t'a sauvée; va en paix, et sois guérie de ton infirmité. "
35 Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?”.
Il parlait encore, lorsqu'on vint de la maison du chef de synagogue lui dire: " Ta fille est morte, pourquoi fatiguer davantage le Maître? "
36 Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!”.
Mais Jésus entendant la parole qui venait d'être proférée, dit au chef de synagogue: " Ne crains rien, crois seulement. "
37 Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.
Et il ne permit à personne de l'accompagner, si ce n'est à Pierre, à Jacques et à Jean, frère de Jacques.
38 Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.
On arrive à la maison du chef de synagogue, et là il voit une troupe confuse de gens qui pleurent et poussent de grands cris.
39 Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle”.
Il entre et leur dit: " Pourquoi tout ce bruit et ces pleurs? L'enfant n'est pas morte, mais elle dort. "
40 Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.
Et ils se moquaient de lui. Mais lui, les ayant tous fait sortir, prit avec lui le père et la mère de l'enfant, et les disciples qui l'accompagnaient, et entra dans le lieu où l'enfant était couchée.
41 E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi”, që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!”.
Et lui prenant la main, il lui dit: " Talitha qoumi, " c'est à dire: " Jeune fille, lève-toi, je te le dis. "
42 Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.
Aussitôt la jeune fille se leva et se mit à marcher, car elle avait douze ans; et ils furent frappés de stupeur.
43 Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.
Et Jésus leur défendit fortement d'en rien faire savoir à personne; puis il dit de donner à manger à la jeune fille.

< Marku 5 >