Marku 5
1 Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.
They came to the other side of the sea, to the region of the Gerasenes.
2 Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,
When Jesus was getting out of the boat, immediately there came up to him out of the tombs a man with an unclean spirit.
3 i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.
The man lived in the tombs. No one could restrain him anymore, not even with a chain.
4 Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.
He had been bound many times with shackles and with chains. He tore the chains apart and his shackles were shattered. No one had the strength to subdue him.
5 Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.
Every night and day in the tombs and in the mountains, he cried out and cut himself with sharp stones.
6 Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,
When he saw Jesus from a distance, he ran to him and bowed down before him.
7 dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;”.
He cried out with a loud voice, “What do I have to do with you, Jesus, Son of the Most High God? I beg you by God himself, do not torment me.”
8 Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!”.
For he had been saying to him, “Come out of the man, you unclean spirit.”
9 Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë”.
He asked him, “What is your name?” He answered him, “My name is Legion, for we are many.”
10 Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.
He begged him again and again not to send them out of the region.
11 Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.
Now a great herd of pigs was there feeding on the hill,
12 Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta”.
and they begged him, saying, “Send us into the pigs; let us enter into them.”
13 Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.
So he allowed them; the unclean spirits came out and entered into the pigs, and they rushed down the steep hill into the sea, and about two thousand pigs drowned in the sea.
14 Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.
Then those who were feeding the pigs ran away and reported what had happened in the city and in the countryside, and so people went out to see what had happened.
15 Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.
Then they came to Jesus and they saw the demon-possessed man, the one who had been possessed by Legion, sitting there, clothed and in his right mind; and they were afraid.
16 Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.
Those who had seen what happened to the demon-possessed man told them about it in detail, and they also them told about the pigs.
17 Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.
Then they started to beg him to leave their region.
18 Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;
When he was getting into the boat, the demon-possessed man begged him that he might be with him.
19 por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty”.
But Jesus did not permit him, but said to him, “Go to your house and to your people and tell them what the Lord has done for you, and how he has shown you mercy.”
20 Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.
So he went away and began to proclaim the great things that Jesus had done for him in the Decapolis, and everyone was amazed.
21 Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.
Now when Jesus had crossed over again to the other side, in the boat, a great crowd gathered around him, as he was beside the sea.
22 Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,
Then one of the leaders of the synagogue, named Jairus, came, and when he saw him, fell at his feet.
23 dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!”.
He begged again and again, saying, “My little daughter is near death. I beg you, come and lay your hands on her that she may be made well and live.”
24 Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.
So he went with him, and a great crowd followed him and pressed close around him.
25 Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh
Now a woman was there who had a flow of blood for twelve years.
26 dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,
She had suffered much from many doctors and had spent everything that she had, but instead of getting better she grew worse.
27 kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,
When she had heard the reports about Jesus, she came up behind him in the crowd and touched his cloak.
28 sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem”.
For she said, “If I touch just his clothes, I will be healed.”
29 Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.
When she touched him, the bleeding stopped, and she felt in her body that she was healed from her affliction.
30 Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?
Jesus immediately realized in himself that power had gone out from him. He turned around in the crowd and said, “Who touched my clothes?”
31 Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?”.
His disciples said to him, “You see this crowd pressed around you, and you say, 'Who touched me?'”
32 Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.
But Jesus looked around to see who had done it.
33 Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.
The woman, knowing what had happened to her, feared and trembled. She came and fell down before him and told him the whole truth.
34 Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!”.
He said to her, “Daughter, your faith has made you well. Go in peace and be healed from your disease.”
35 Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?”.
While he was speaking, some people came from the leader of the synagogue, saying, “Your daughter is dead. Why trouble the teacher any longer?”
36 Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!”.
But when Jesus overheard what they said, he said to the leader of the synagogue, “Do not be afraid. Just believe.”
37 Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.
He did not permit anyone to accompany him, except Peter, James, and John, the brother of James.
38 Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.
They came to the house of the leader of the synagogue and he saw there people making a lot of noise; they were weeping and wailing loudly.
39 Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle”.
When he entered the house, he said to them, “Why are you upset and why do you weep? The child is not dead but sleeps.”
40 Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.
They laughed at him. But he put them all outside and took the father of the child and the mother and those who were with him, and he went in where the child was.
41 E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi”, që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!”.
He took the hand of the child and said to her, “Talitha, koum!” which being translated would be, “Little girl, I say to you, get up.”
42 Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.
Immediately the child got up and walked (for she was twelve years of age). They were immediately astonished with overwhelming amazement.
43 Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.
He strictly ordered them that no one should know about this. Then he told them to give her something to eat.
