Marku 5
1 Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.
They came to the other side of the sea – the region of the Gerasenes;
2 Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,
and, as soon as Jesus had got out of the boat, he met a man coming out of the tombs, who was under the power of a foul spirit,
3 i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.
and who made his home in the tombs. No one had ever been able to secure him, even with a chain;
4 Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.
for, though he had many times been left secured with fetters and chains, he had snapped the chains and broken the fetters to pieces, and no one could master him.
5 Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.
Night and day alike, he was continually shrieking in the tombs and among the hills, and cutting himself with stones.
6 Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,
Catching sight of Jesus from a distance, he ran and bowed to the ground before him,
7 dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;”.
shrieking out in a loud voice, “What do you want with me, Jesus, Son of the Most High God? For God’s sake do not torment me!”
8 Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!”.
For Jesus had said, “Come out from the man, you foul spirit.”
9 Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë”.
And he asked him, “What is your name?” “My name,” he said, “is Legion, for there are many of us;”
10 Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.
and he begged Jesus again and again not to send them away out of that country.
11 Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.
There was a large herd of pigs close by, feeding on the hillside;
12 Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta”.
and the spirits begged Jesus, “Send us into the pigs so that we can take possession of them.”
13 Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.
Jesus gave them leave. They came out, and entered into the pigs; and the herd – about two thousand in number – rushed down the steep slope into the sea and were drowned in the sea.
14 Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.
Then the men who tended them ran away, and carried the news to the town, and to the country around; and the people went to see what had happened.
15 Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.
When they came to Jesus, they found the possessed man sitting there, clothed and in his right mind – the man who had had the ‘Legion’ in him – and they were awe-struck.
16 Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.
Then those who had seen it related to them all that had happened to the possessed man, as well as about the pigs;
17 Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.
so they began to beg Jesus to leave their region.
18 Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;
As Jesus was getting into the boat, the possessed man begged him to let him stay with him.
19 por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty”.
But Jesus refused. “Go back to your home, to your own people,” he said, “and tell them of all that the Lord has done for you, and how he took pity on you.”
20 Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.
So the man went, and began to proclaim in the district of the Ten Towns all that Jesus had done for him; and everyone was amazed.
21 Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.
By the time Jesus had recrossed in the boat to the opposite shore, a great number of people had gathered to meet him, and were standing by the sea.
22 Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,
One of the leaders of the synagogue, whose name was Jairus, came and, as soon as he saw Jesus, threw himself at his feet and begged him repeatedly,
23 dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!”.
saying, “My little daughter is at death’s door. Please come and place your hands on her so that she may recover and live.”
24 Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.
So Jesus went with him. A great number of people followed Jesus, and kept pressing around him.
25 Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh
Meanwhile a woman who for twelve years had suffered from hemorrhage,
26 dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,
and undergone much at the hands of many doctors, (spending all she had without obtaining any relief, but, on the contrary, growing worse),
27 kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,
heard about Jesus, came behind in the crowd, and touched his cloak.
28 sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem”.
“If I can only touch his clothes,” she said, “I will get well!”
29 Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.
At once her bleeding stopped, and she felt in herself that she was cured of her affliction.
30 Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?
Jesus at once became aware of the power that had gone out from him, and, turning around in the crowd, he said, “Who touched my clothes?”
31 Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?”.
“You see the people pressing around you,” exclaimed his disciples, “and yet you say ‘Who touched me?’”
32 Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.
But Jesus looked about to see who had done it.
33 Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.
Then the woman, in fear and trembling, knowing what had happened to her, came and threw herself down before him, and told him the whole truth.
34 Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!”.
“Daughter,” he said, “your faith has delivered you. Go, and peace be with you; be free from your affliction.”
35 Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?”.
Before he had finished speaking, some people from the house of the synagogue leader came and said, “Your daughter is dead! Why should you trouble the teacher further?”
36 Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!”.
But Jesus, overhearing what they were saying, said to the synagogue leader, “Do not be afraid; only have faith.”
37 Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.
And he allowed no one to accompany him, except Peter, James, and John, the brother of James.
38 Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.
Presently they reached the leader’s house, where Jesus saw a scene of confusion – people weeping and wailing incessantly.
39 Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle”.
“Why this confusion and weeping?” he said on entering. “The little child is not dead; she is asleep.”
40 Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.
They began to laugh at him; but he sent them all out, and then, with the child’s father and mother and his companions, went into the room where she was lying.
41 E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi”, që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!”.
Taking her hand, Jesus said to her, “Talitha, koum!” – which means ‘little girl, I am speaking to you – Rise!’
42 Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.
The little girl stood up at once, and began to walk about; for she was twelve years old. And, as soon as they saw it, they were overwhelmed with amazement;
43 Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.
but Jesus repeatedly cautioned them not to let anyone know of it, and told them to give her something to eat.
