< Marku 5 >

1 Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.
Amate tuili ngalkhat Gadarenes ngam theng uh hi.
2 Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,
Jesus ngunkuang sung pan a pusua pociang, than pan in hongpai doai vei khat taw kisi hi,
3 i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.
Ama than ah om a; kuama in hen thei ngawl a, thikkol taw nangawn in khit thei ngawl hi:
4 Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.
Banghangziam cile thikkol le saikhau taw tu le tu khit uh hi kale, saikhau te bot tan in, thikkol te santham hi: kuama in zualsak zo ngawl hi.
5 Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.
Sun le zan in, mual tung tatuam le than ah om a, au tawntung in, ama le ama suang taw ki kui hi.
6 Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,
Ahihang a khuala mama na pan Jesus a mu ciang, hong tai in bia hi,
7 dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;”.
Taciang a nging tak in au a, Jesus awng, nang, a sangbel Pathian Tapa, nang taw bang kisai na nei khi ziam? Nong vawtsiat ngawl natu in Pathian min taw hong ngen khi hi, ci hi.
8 Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!”.
Banghangziam cile Jesus in ama tung ah, Nang doai ngilo, hisia pa sung pan in pusuak in, ci hi.
9 Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë”.
Jesus in, Na min kua ziam? ci in dong hi. Tua pa in, ka min sia Legion hi, banghangziam cile ka tam mama uh hi, ci in zo kik hi.
10 Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.
Ama in tua ngam pan hawlkhia ngawl tu in thum hi.
11 Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.
Mual te taw a ki nai na mun ah vokhon tampi anne keukho hi.
12 Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta”.
Doai ngilo te theampo in, vok sung ah tum tu in hong sawl tan, ci ngen uh hi.
13 Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.
Tasia pociang Jesus in paisak hi. Doai ngilo te pusuak a, vokhon sung ah tum uh hi: taciang vokhon te liang pan in manlang tak in tai uh a, tuili sung ah tuita in thi siat hi. Tua vok te tul ni kiim pha uh hi.
14 Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.
Vokcing te tai in, khuapi le ngam sung ah son hi. Mipi te tabang thu piang te en tu in hongpai tek uh hi.
15 Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.
Amate Jesus kung ah hongpai uh a, legion a kici doai ngilo vei pa sia puansil in, a thin ciim in a to mu uh hi: amate lau mama uh hi.
16 Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.
Tua thu a mu te in doai ngilo vei pa le vokhon tung ah thu piang te ngualdang tung ah son uh hi.
17 Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.
Tasiaciang amate in Jesus sia amate ngam pan pusuak tu in ngen uh hi.
18 Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;
Jesus ngunkuang sung a tum ciang in, doai ngilo vei ngei pa in, Ama taw kikop tu in ngen hi.
19 por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty”.
Ahihang Jesus in zuisak ngawl a, ama kung ah, Na inn ah cia tan a, na lawmte kung ah, Topa in nangma atu hong vawtsak te bangza in lian ci le, na tung ah hesuakna a nei nate son in, ci hi.
20 Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.
Tua pa zong pai in, Decapolis ngam sung theampo ah Jesus in ama atu a vawtsak nate bangza in lian ziam, ci thu te tangko hi: a za theampo in lamdangsa uh hi.
21 Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.
Jesus sia ngunkuang taw ngalkhat ah paikik a, mi tampi te a kung ah hong ki kaikhawm hi: Ama sia tuili nai na ah om hi.
22 Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,
Taciang, en vun, Jairus a kici synagogue lampui khat Jesus kung ah hongpai a; a mu ciang in a peang ah bok in,
23 dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!”.
Ka tanu sia a thi dektak in lum hi: hongpai tan a tung ah na khut nga tu in hong ngen khi hi, tasiaciang ama dam tu a; nungta tu hi, ci in nasiatak in thum hi.
24 Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.
Taciang Jesus in paipui a; mi tampi in zui hi, a kiim a pam pan phul ngawp uh hi.
25 Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh
Taciang kum sawm le kum ni sung thisuak numei khat,
26 dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,
Syavuan tam mama kungah ki lak zo a, a neisa theampo zang siat zo hi kale, dam tuan ngawl bekdom ngawl in lawmawk seseam hi,
27 kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,
Jesus thu a zak ciang in, mihon sung ah a nung pan pai in, a puan tham hi.
28 sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem”.
Banghangziam cile, a puan thamtha po leng dam tu khi hi, ci hi.
29 Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.
Takhatthu in a thi suak kang a; tua natna pan dam khi hi, ci phawk hi.
30 Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?
Jesus in, a sung pan vangletna pusuak hi, ci he lian ahikom, mihonpi sang ah kiheak in, A kua in ka puan hong tham nu ziam? ci hi.
31 Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?”.
A nungzui te in, mihonpi in hong phul ngawp mu nginge napi, banghang in, kua na tham nu ziam na ci? ci uh hi.
32 Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.
Jesus in a puan tham sia nu mu nuam in a kiim teng en hi.
33 Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.
Ahihang numei nu in a sung ah thu piang he ahikom, lau le ling kawm in, Jesus mai ah pai in bok a, thu piang theampo a man in son hi.
34 Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!”.
Jesus in a kung ah, Ka ta nu awng, na upna in hong damsak zo hi; thinnuam in pai tan a, vawtsiat na pan in suakta ta in, ci hi.
35 Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?”.
Jesus a pau laitak in, synagogue lampui pa inn pan in hongpai te in, na tanu thi zo hi: banghang in syapa nawngkaisak lai ni ziam? ci uh hi.
36 Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!”.
Tua thu Jesus in a zak pociang, synagogue lampui pa kung ah, Lau heak in, um bek po in, ci hi.
37 Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.
Jesus in, Peter, James le a suapui pa John simngawl kuama zuisak ngawl hi.
38 Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.
Jesus synagogue lampui pa inn a thet ciang in, nasiatak in kap le tau in ngamlum lialua mu hi.
39 Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle”.
Amate kung ah hong sungtan ciang in, Banghang in ngamlum lialua in kap nu ziam? numeino sia a thi hi ngawl hi, a mu hi, ci hi.
40 Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.
Amate in Jesus selno in nuisan uh hi. Ahihang amate a vekpi a puasang ah pusuaksak siat a, numeino i a nu le pa le a paipui teng bek sam in, numeino nu lupna mun inndoi sung ah tum tek uh hi.
41 E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi”, që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!”.
Taciang Jesus in numeino a khut pan len in, Talitha kumi, ci hi; a khiakna sia, numeino, tho in kong ci hi, a cinopna hi.
42 Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.
Taciang numeino sia thakhatthu in hong tho a, lampai hi; ama sia kum sawmleni kiim hi. Amate in lamdangsa mama uh hi.
43 Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.
Jesus in, hi thu te kuama hesak heak vun, ci in nasiatak in vaitha hi; tua nu i neak tu khatpo a piak natu in thu pia hi.

< Marku 5 >