Marku 4
1 Pastaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një turmë aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte ulur në det, ndërsa gjithë turma ishte në tokë pranë detit.
| اَنَنْتَرَں سَ سَمُدْرَتَٹے پُنَرُپَدیشْٹُں پْراریبھے، تَتَسْتَتْرَ بَہُجَناناں سَماگَماتْ سَ ساگَروپَرِ نَوکامارُہْیَ سَمُپَوِشْٹَح؛ سَرْوّے لوکاح سَمُدْرَکُولے تَسْتھُح۔ |
2 Dhe ai u mësonte atyre shumë gjëra në shëmbëlltyra, dhe u thoshte atyre në mësimin e tij:
| تَدا سَ درِشْٹانْتَکَتھابھِ رْبَہُوپَدِشْٹَوانْ اُپَدِشَںشْچَ کَتھِتَوانْ، |
3 “Dëgjoni! Ja, doli mbjellësi të mbjellë.
| اَوَدھانَں کُرُتَ، ایکو بِیجَوَپْتا بِیجانِ وَپْتُں گَتَح؛ |
4 Dhe ndodhi që kur hidhte farën, një pjesë e farës ra gjatë rrugës dhe zogjtë e qiellit erdhën dhe e hëngrën.
| وَپَنَکالے کِیَنْتِ بِیجانِ مارْگَپاشْوے پَتِتانِ، تَتَ آکاشِییَپَکْشِنَ ایتْیَ تانِ چَکھادُح۔ |
5 Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s’kishte një tokë të thellë.
| کِیَنْتِ بِیجانِ سْوَلْپَمرِتِّکاوَتْپاشانَبھُومَو پَتِتانِ تانِ مرِدولْپَتْواتْ شِیگھْرَمَنْکُرِتانِ؛ |
6 Por, kur doli dielli, u dogj; dhe me që nuk kishte rrënjë, u tha.
| کِنْتُودِتے سُورْیّے دَگْدھانِ تَتھا مُولانو نادھوگَتَتْواتْ شُشْکانِ چَ۔ |
7 Një pjesë tjetër ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.
| کِیَنْتِ بِیجانِ کَنْٹَکِوَنَمَدھْیے پَتِتانِ تَتَح کَنْٹَکانِ سَںورِدْوْیَ تانِ جَگْرَسُسْتانِ نَ چَ پھَلِتانِ۔ |
8 Një pjesë tjetër ra në tokë të mirë, dhe solli frut që rritej, dhe u zhvillua për të dhënë njëra tridhjetë, tjetra gjashtëdhjetë dhe tjetra njëqind”.
| تَتھا کِیَنْتِ بِیجانْیُتَّمَبھُومَو پَتِتانِ تانِ سَںورِدْوْیَ پھَلانْیُتْپادِتانِ کِیَنْتِ بِیجانِ تْرِںشَدْگُنانِ کِیَنْتِ شَشْٹِگُنانِ کِیَنْتِ شَتَگُنانِ پھَلانِ پھَلِتَوَنْتِ۔ |
9 Pastaj ai u tha atyre: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”.
| اَتھَ سَ تانَوَدَتْ یَسْیَ شْروتُں کَرْنَو سْتَح سَ شرِنوتُ۔ |
10 Tani kur ishte vetëm, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për shëmbëlltyrën.
| تَدَنَنْتَرَں نِرْجَنَسَمَیے تَتْسَنْگِنو دْوادَشَشِشْیاشْچَ تَں تَدّرِشْٹانْتَواکْیَسْیارْتھَں پَپْرَچّھُح۔ |
11 Dhe ai u tha atyre: “Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra,
| تَدا سَ تانُدِتَوانْ اِیشْوَرَراجْیَسْیَ نِگُوڈھَواکْیَں بودّھُں یُشْماکَمَدھِکاروسْتِ؛ |
12 që: “Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen””.
| کِنْتُ یے وَہِرْبھُوتاح "تے پَشْیَنْتَح پَشْیَنْتِ کِنْتُ نَ جانَنْتِ، شرِنْوَنْتَح شرِنْوَنْتِ کِنْتُ نَ بُدھْیَنْتے، چیتَّے رْمَنَحسُ کَداپِ پَرِوَرْتِّتیشُ تیشاں پاپانْیَموچَیِشْیَنْتَ،" اَتوہیتوسْتانْ پْرَتِ درِشْٹانْتَیریوَ تانِ مَیا کَتھِتانِ۔ |
13 Pastaj u tha atyre: “Nuk e kuptoni këtë shëmbëlltyrë? Po atëhere si do t’i kuptoni të gjitha shëmbëlltyrat e tjera?
| اَتھَ سَ کَتھِتَوانْ یُویَں کِمیتَدْ درِشْٹانْتَواکْیَں نَ بُدھْیَدھْوے؟ تَرْہِ کَتھَں سَرْوّانْ درِشْٹانْتانَ بھوتْسْیَدھْوے؟ |
14 Mbjellësi mbjell fjalën.
| بِیجَوَپْتا واکْیَرُوپانِ بِیجانِ وَپَتِ؛ |
15 Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.
| تَتْرَ یے یے لوکا واکْیَں شرِنْوَنْتِ، کِنْتُ شْرُتَماتْراتْ شَیتانْ شِیگھْرَماگَتْیَ تیشاں مَنَحسُوپْتانِ تانِ واکْیَرُوپانِ بِیجانْیَپَنَیَتِ تَایوَ اُپْتَبِیجَمارْگَپارْشْویسْوَرُوپاح۔ |
16 Po ashtu ata që e marrin farën mbi nje gurishte janë ata që, kur e kanë dëgjuar fjalën, e pranojnë menjëherë me gëzim;
| یے جَنا واکْیَں شْرُتْوا سَہَسا پَرَمانَنْدینَ گرِہْلَنْتِ، کِنْتُ ہرِدِ سْتھَیرْیّابھاواتْ کِنْچِتْ کالَماتْرَں تِشْٹھَنْتِ تَتْپَشْچاتْ تَدْواکْیَہیتوح |
17 por nuk kanë rrënjë në vetvete, dhe janë të përkohshëm; dhe kur vjen mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohen menjëherë.
| کُتْرَچِتْ کْلیشے اُپَدْرَوے وا سَمُپَسْتھِتے تَدَیوَ وِگھْنَں پْراپْنُوَنْتِ تَایوَ اُپْتَبِیجَپاشانَبھُومِسْوَرُوپاح۔ |
18 Ata përkundrazi të cilët e marrin farën midis ferrave, janë ata që e dëgjojnë fjalën,
| یے جَناح کَتھاں شرِنْوَنْتِ کِنْتُ ساںسارِکِی چِنْتا دھَنَبھْرانْتِ رْوِشَیَلوبھَشْچَ ایتے سَرْوّے اُپَسْتھایَ تاں کَتھاں گْرَسَنْتِ تَتَح ما وِپھَلا بھَوَتِ (aiōn g165) |
19 por shqetësimet e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të tjera që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme. (aiōn g165)
| تَایوَ اُپْتَبِیجَسَکَنْٹَکَبھُومِسْوَرُوپاح۔ |
20 Kurse ata që e morën farën në tokë të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një tridhjetë, tjetri gjashtëdhjetë dhe tjetri njëqind”.
| یے جَنا واکْیَں شْرُتْوا گرِہْلَنْتِ تیشاں کَسْیَ وا تْرِںشَدْگُنانِ کَسْیَ وا شَشْٹِگُنانِ کَسْیَ وا شَتَگُنانِ پھَلانِ بھَوَنْتِ تَایوَ اُپْتَبِیجورْوَّرَبھُومِسْوَرُوپاح۔ |
21 Pastaj u tha atyre: “A merret vallë llamba për ta vënë nën babunë ose nën shtrat? A nuk vihet mbi dritëmbajtësen?
| تَدا سوپَرَمَپِ کَتھِتَوانْ کوپِ جَنو دِیپادھارَں پَرِتْیَجْیَ دْرونَسْیادھَح کھَٹْوایا اَدھے وا سْتھاپَیِتُں دِیپَمانَیَتِ کِں؟ |
22 Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos zbulohet, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.
| اَتوہیتو رْیَنَّ پْرَکاشَیِشْیَتے تادرِگْ لُکّایِتَں کِمَپِ وَسْتُ ناسْتِ؛ یَدْ وْیَکْتَں نَ بھَوِشْیَتِ تادرِشَں گُپْتَں کِمَپِ وَسْتُ ناسْتِ۔ |
23 Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”
| یَسْیَ شْروتُں کَرْنَو سْتَح سَ شرِنوتُ۔ |
24 Dhe u tha atyre: “Vini re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t’iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t’iu jepet edhe më.
| اَپَرَمَپِ کَتھِتَوانْ یُویَں یَدْ یَدْ واکْیَں شرِنُتھَ تَتْرَ ساوَدھانا بھَوَتَ، یَتو یُویَں یینَ پَرِمانینَ پَرِماتھَ تینَیوَ پَرِمانینَ یُشْمَدَرْتھَمَپِ پَرِماسْیَتے؛ شْروتارو یُویَں یُشْمَبھْیَمَدھِکَں داسْیَتے۔ |
25 Sepse atij që ka, do t’i jepet, por atij që s’ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
| یَسْیاشْرَیے وَرْدّھَتے تَسْمَے اَپَرَمَپِ داسْیَتے، کِنْتُ یَسْیاشْرَیے نَ وَرْدّھَتے تَسْیَ یَتْ کِنْچِدَسْتِ تَدَپِ تَسْمانْ نیشْیَتے۔ |
26 Tha akoma: “Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.
| اَنَنْتَرَں سَ کَتھِتَوانْ ایکو لوکَح کْشیتْرے بِیجانْیُپْتْوا |
27 Dhe natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe çohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.
| جاگَرَنَنِدْرابھْیاں دِوانِشَں گَمَیَتِ، پَرَنْتُ تَدْوِیجَں تَسْیاجْناتَرُوپینانْکُرَیَتِ وَرْدّھَتے چَ؛ |
28 Sepse dheu prodhon vetvetiu më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.
| یَتوہیتوح پْرَتھَمَتَح پَتْرانِ تَتَح پَرَں کَنِشانِ تَتْپَشْچاتْ کَنِشَپُورْنانِ شَسْیانِ بھُومِح سْوَیَمُتْپادَیَتِ؛ |
29 Dhe kur fryti piqet, menjëherë korrësi i vë drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.
| کِنْتُ پھَلیشُ پَکّیشُ شَسْیَچّھیدَنَکالَں جْناتْوا سَ تَتْکْشَنَں شَسْیانِ چھِنَتِّ، اَنینَ تُلْیَمِیشْوَرَراجْیَں۔ |
30 Edhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me çfarë shëmbëlltyre ta paraqesim?
| پُنَح سوکَتھَیَدْ اِیشْوَرَراجْیَں کینَ سَمَں؟ کینَ وَسْتُنا سَہَ وا تَدُپَماسْیامِ؟ |
31 Ajo i ngjan farës së sinapit, që, kur është mbjellë në dhe, është më e vogla nga të gjitha farërat që janë mbi dhe;
| تَتْ سَرْشَپَیکینَ تُلْیَں یَتو مرِدِ وَپَنَکالے سَرْشَپَبِیجَں سَرْوَّپرِتھِوِیسْتھَبِیجاتْ کْشُدْرَں |
32 por, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa zogjtë e qiellit mund të gjejnë strehë nën hijen e saj”.
| کِنْتُ وَپَناتْ پَرَمْ اَنْکُرَیِتْوا سَرْوَّشاکادْ برِہَدْ بھَوَتِ، تَسْیَ برِہَتْیَح شاکھاشْچَ جایَنْتے تَتَسْتَچّھایاں پَکْشِنَ آشْرَیَنْتے۔ |
33 Dhe me shumë shëmbëlltyra të tilla, u shpallte atyre fjalën, ashtu si ata ishin në gjendje ta kuptojnë.
| اِتّھَں تیشاں بودھانُرُوپَں سونیکَدرِشْٹانْتَیسْتانُپَدِشْٹَوانْ، |
34 Dhe nuk u fliste atyre pa shëmbëlltyra, ndërsa dishepujve të tij, veçmas, u shpjegonte çdo gjë.
| درِشْٹانْتَں وِنا کامَپِ کَتھاں تیبھْیو نَ کَتھِتَوانْ پَشْچانْ نِرْجَنے سَ شِشْیانْ سَرْوَّدرِشْٹانْتارْتھَں بودھِتَوانْ۔ |
35 Tani po atë ditë, si u ngrys, u tha atyre: “Kalojmë te bregu matanë!
| تَدِّنَسْیَ سَنْدھْیایاں سَ تیبھْیوکَتھَیَدْ آگَچّھَتَ وَیَں پارَں یامَ۔ |
36 Dhe dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me vete Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të tjera të vogla.
| تَدا تے لوکانْ وِسرِجْیَ تَمَوِلَمْبَں گرِہِیتْوا نَوکَیا پْرَتَسْتھِرے؛ اَپَرا اَپِ ناوَسْتَیا سَہَ سْتھِتاح۔ |
37 Ndërkaq shpërtheu një furtunë e madhe dhe valët përplaseshin mbi barkë aq shumë sa ajo po mbushej.
| تَتَح پَرَں مَہاجھَنْبھْشَگَماتْ نَو رْدولایَمانا تَرَنْگینَ جَلَیح پُورْنابھَوَچَّ۔ |
38 Ai ndërkaq po flinte në kiç mbi një jastëk. Ata e zgjuan dhe i thanë: “Mësues, a nuk merakosesh që ne po marrim fund?”.
| تَدا سَ نَوکاچَشْچادْبھاگے اُپَدھانے شِرو نِدھایَ نِدْرِتَ آسِیتْ تَتَسْتے تَں جاگَرَیِتْوا جَگَدُح، ہے پْرَبھو، اَسْماکَں پْرانا یانْتِ کِمَتْرَ بھَوَتَشْچِنْتا ناسْتِ؟ |
39 Dhe ai si u zgjua, e qortoi erën dhe i foli detit: “Pusho dhe fashitu!”. Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.
| تَدا سَ اُتّھایَ وایُں تَرْجِتَوانْ سَمُدْرَنْچوکْتَوانْ شانْتَح سُسْتھِرَشْچَ بھَوَ؛ تَتو وایَو نِورِتّےبْدھِرْنِسْتَرَنْگوبھُوتْ۔ |
40 Atëherë u tha atyre: “Pse jeni ju aq frikacakë? Vallë, si nuk keni besim?”.
| تَدا سَ تانُواچَ یُویَں کُتَ ایتادرِکْشَنْکاکُلا بھَوَتَ؟ کِں وو وِشْواسو ناسْتِ؟ |
41 Dhe ata i zuri një frikë e madhe dhe i thoshnin njëritjetrit: “Vallë, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?”.
| تَسْماتّےتِیوَبھِیتاح پَرَسْپَرَں وَکْتُماریبھِرے، اَہو وایُح سِنْدھُشْچاسْیَ نِدیشَگْراہِنَو کِیدرِگَیَں مَنُجَح۔ |
