< Marku 4 >

1 Pastaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një turmë aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte ulur në det, ndërsa gjithë turma ishte në tokë pranë detit.
អនន្តរំ ស សមុទ្រតដេ បុនរុបទេឞ្ដុំ ប្រារេភេ, តតស្តត្រ ពហុជនានាំ សមាគមាត៑ ស សាគរោបរិ នៅកាមារុហ្យ សមុបវិឞ្ដះ; សវ៌្វេ លោកាះ សមុទ្រកូលេ តស្ថុះ។
2 Dhe ai u mësonte atyre shumë gjëra në shëmbëlltyra, dhe u thoshte atyre në mësimin e tij:
តទា ស ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាភិ រ្ពហូបទិឞ្ដវាន៑ ឧបទិឝំឝ្ច កថិតវាន៑,
3 “Dëgjoni! Ja, doli mbjellësi të mbjellë.
អវធានំ កុរុត, ឯកោ ពីជវប្តា ពីជានិ វប្តុំ គតះ;
4 Dhe ndodhi që kur hidhte farën, një pjesë e farës ra gjatë rrugës dhe zogjtë e qiellit erdhën dhe e hëngrën.
វបនកាលេ កិយន្តិ ពីជានិ មាគ៌បាឝ្វេ បតិតានិ, តត អាកាឝីយបក្ឞិណ ឯត្យ តានិ ចខាទុះ។
5 Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s’kishte një tokë të thellë.
កិយន្តិ ពីជានិ ស្វល្បម្ឫត្តិកាវត្បាឞាណភូមៅ បតិតានិ តានិ ម្ឫទោល្បត្វាត៑ ឝីឃ្រមង្កុរិតានិ;
6 Por, kur doli dielli, u dogj; dhe me që nuk kishte rrënjë, u tha.
កិន្តូទិតេ សូយ៌្យេ ទគ្ធានិ តថា មូលានោ នាធោគតត្វាត៑ ឝុឞ្កាណិ ច។
7 Një pjesë tjetër ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.
កិយន្តិ ពីជានិ កណ្ដកិវនមធ្យេ បតិតានិ តតះ កណ្ដកានិ សំវ្ឫទ្វ្យ តានិ ជគ្រសុស្តានិ ន ច ផលិតានិ។
8 Një pjesë tjetër ra në tokë të mirë, dhe solli frut që rritej, dhe u zhvillua për të dhënë njëra tridhjetë, tjetra gjashtëdhjetë dhe tjetra njëqind”.
តថា កិយន្តិ ពីជាន្យុត្តមភូមៅ បតិតានិ តានិ សំវ្ឫទ្វ្យ ផលាន្យុត្បាទិតានិ កិយន្តិ ពីជានិ ត្រិំឝទ្គុណានិ កិយន្តិ ឞឞ្ដិគុណានិ កិយន្តិ ឝតគុណានិ ផលានិ ផលិតវន្តិ។
9 Pastaj ai u tha atyre: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”.
អថ ស តានវទត៑ យស្យ ឝ្រោតុំ កណ៌ៅ ស្តះ ស ឝ្ឫណោតុ។
10 Tani kur ishte vetëm, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për shëmbëlltyrën.
តទនន្តរំ និជ៌នសមយេ តត្សង្គិនោ ទ្វាទឝឝិឞ្យាឝ្ច តំ តទ្ទ្ឫឞ្ដាន្តវាក្យស្យាត៌្ហំ បប្រច្ឆុះ។
11 Dhe ai u tha atyre: “Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra,
តទា ស តានុទិតវាន៑ ឦឝ្វររាជ្យស្យ និគូឍវាក្យំ ពោទ្ធុំ យុឞ្មាកមធិការោៜស្តិ;
12 që: “Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen””.
កិន្តុ យេ វហិព៌្ហូតាះ "តេ បឝ្យន្តះ បឝ្យន្តិ កិន្តុ ន ជានន្តិ, ឝ្ឫណ្វន្តះ ឝ្ឫណ្វន្តិ កិន្តុ ន ពុធ្យន្តេ, ចេត្តៃ រ្មនះសុ កទាបិ បរិវត៌្តិតេឞុ តេឞាំ បាបាន្យមោចយិឞ្យន្ត," អតោហេតោស្តាន៑ ប្រតិ ទ្ឫឞ្ដាន្តៃរេវ តានិ មយា កថិតានិ។
13 Pastaj u tha atyre: “Nuk e kuptoni këtë shëmbëlltyrë? Po atëhere si do t’i kuptoni të gjitha shëmbëlltyrat e tjera?
អថ ស កថិតវាន៑ យូយំ កិមេតទ៑ ទ្ឫឞ្ដាន្តវាក្យំ ន ពុធ្យធ្វេ? តហ៌ិ កថំ សវ៌្វាន៑ ទ្ឫឞ្ដាន្តាន ភោត្ស្យធ្វេ?
14 Mbjellësi mbjell fjalën.
ពីជវប្តា វាក្យរូបាណិ ពីជានិ វបតិ;
15 Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.
តត្រ យេ យេ លោកា វាក្យំ ឝ្ឫណ្វន្តិ, កិន្តុ ឝ្រុតមាត្រាត៑ ឝៃតាន៑ ឝីឃ្រមាគត្យ តេឞាំ មនះសូប្តានិ តានិ វាក្យរូបាណិ ពីជាន្យបនយតិ តឯវ ឧប្តពីជមាគ៌បាឝ៌្វេស្វរូបាះ។
16 Po ashtu ata që e marrin farën mbi nje gurishte janë ata që, kur e kanë dëgjuar fjalën, e pranojnë menjëherë me gëzim;
យេ ជនា វាក្យំ ឝ្រុត្វា សហសា បរមានន្ទេន គ្ឫហ្លន្តិ, កិន្តុ ហ្ឫទិ ស្ថៃយ៌្យាភាវាត៑ កិញ្ចិត៑ កាលមាត្រំ តិឞ្ឋន្តិ តត្បឝ្ចាត៑ តទ្វាក្យហេតោះ
17 por nuk kanë rrënjë në vetvete, dhe janë të përkohshëm; dhe kur vjen mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohen menjëherë.
កុត្រចិត៑ ក្លេឝេ ឧបទ្រវេ វា សមុបស្ថិតេ តទៃវ វិឃ្នំ ប្រាប្នុវន្តិ តឯវ ឧប្តពីជបាឞាណភូមិស្វរូបាះ។
18 Ata përkundrazi të cilët e marrin farën midis ferrave, janë ata që e dëgjojnë fjalën,
យេ ជនាះ កថាំ ឝ្ឫណ្វន្តិ កិន្តុ សាំសារិកី ចិន្តា ធនភ្រាន្តិ រ្វិឞយលោភឝ្ច ឯតេ សវ៌្វេ ឧបស្ថាយ តាំ កថាំ គ្រសន្តិ តតះ មា វិផលា ភវតិ (aiōn g165)
19 por shqetësimet e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të tjera që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme. (aiōn g165)
តឯវ ឧប្តពីជសកណ្ដកភូមិស្វរូបាះ។
20 Kurse ata që e morën farën në tokë të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një tridhjetë, tjetri gjashtëdhjetë dhe tjetri njëqind”.
យេ ជនា វាក្យំ ឝ្រុត្វា គ្ឫហ្លន្តិ តេឞាំ កស្យ វា ត្រិំឝទ្គុណានិ កស្យ វា ឞឞ្ដិគុណានិ កស្យ វា ឝតគុណានិ ផលានិ ភវន្តិ តឯវ ឧប្តពីជោវ៌្វរភូមិស្វរូបាះ។
21 Pastaj u tha atyre: “A merret vallë llamba për ta vënë nën babunë ose nën shtrat? A nuk vihet mbi dritëmbajtësen?
តទា សោៜបរមបិ កថិតវាន៑ កោបិ ជនោ ទីបាធារំ បរិត្យជ្យ ទ្រោណស្យាធះ ខដ្វាយា អធេ វា ស្ថាបយិតុំ ទីបមានយតិ កិំ?
22 Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos zbulohet, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.
អតោហេតោ រ្យន្ន ប្រកាឝយិឞ្យតេ តាទ្ឫគ៑ លុក្កាយិតំ កិមបិ វស្តុ នាស្តិ; យទ៑ វ្យក្តំ ន ភវិឞ្យតិ តាទ្ឫឝំ គុប្តំ កិមបិ វស្តុ នាស្តិ។
23 Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”
យស្យ ឝ្រោតុំ កណ៌ៅ ស្តះ ស ឝ្ឫណោតុ។
24 Dhe u tha atyre: “Vini re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t’iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t’iu jepet edhe më.
អបរមបិ កថិតវាន៑ យូយំ យទ៑ យទ៑ វាក្យំ ឝ្ឫណុថ តត្រ សាវធានា ភវត, យតោ យូយំ យេន បរិមាណេន បរិមាថ តេនៃវ បរិមាណេន យុឞ្មទត៌្ហមបិ បរិមាស្យតេ; ឝ្រោតារោ យូយំ យុឞ្មភ្យមធិកំ ទាស្យតេ។
25 Sepse atij që ka, do t’i jepet, por atij që s’ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
យស្យាឝ្រយេ វទ៌្ធតេ តស្មៃ អបរមបិ ទាស្យតេ, កិន្តុ យស្យាឝ្រយេ ន វទ៌្ធតេ តស្យ យត៑ កិញ្ចិទស្តិ តទបិ តស្មាន៑ នេឞ្យតេ។
26 Tha akoma: “Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.
អនន្តរំ ស កថិតវាន៑ ឯកោ លោកះ ក្ឞេត្រេ ពីជាន្យុប្ត្វា
27 Dhe natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe çohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.
ជាគរណនិទ្រាភ្យាំ ទិវានិឝំ គមយតិ, បរន្តុ តទ្វីជំ តស្យាជ្ញាតរូបេណាង្កុរយតិ វទ៌្ធតេ ច;
28 Sepse dheu prodhon vetvetiu më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.
យតោហេតោះ ប្រថមតះ បត្រាណិ តតះ បរំ កណិឝានិ តត្បឝ្ចាត៑ កណិឝបូណ៌ានិ ឝស្យានិ ភូមិះ ស្វយមុត្បាទយតិ;
29 Dhe kur fryti piqet, menjëherë korrësi i vë drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.
កិន្តុ ផលេឞុ បក្កេឞុ ឝស្យច្ឆេទនកាលំ ជ្ញាត្វា ស តត្ក្ឞណំ ឝស្យានិ ឆិនត្តិ, អនេន តុល្យមីឝ្វររាជ្យំ។
30 Edhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me çfarë shëmbëlltyre ta paraqesim?
បុនះ សោៜកថយទ៑ ឦឝ្វររាជ្យំ កេន សមំ? កេន វស្តុនា សហ វា តទុបមាស្យាមិ?
31 Ajo i ngjan farës së sinapit, që, kur është mbjellë në dhe, është më e vogla nga të gjitha farërat që janë mbi dhe;
តត៑ សឞ៌បៃកេន តុល្យំ យតោ ម្ឫទិ វបនកាលេ សឞ៌បពីជំ សវ៌្វប្ឫថិវីស្ថពីជាត៑ ក្ឞុទ្រំ
32 por, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa zogjtë e qiellit mund të gjejnë strehë nën hijen e saj”.
កិន្តុ វបនាត៑ បរម៑ អង្កុរយិត្វា សវ៌្វឝាកាទ៑ ព្ឫហទ៑ ភវតិ, តស្យ ព្ឫហត្យះ ឝាខាឝ្ច ជាយន្តេ តតស្តច្ឆាយាំ បក្ឞិណ អាឝ្រយន្តេ។
33 Dhe me shumë shëmbëlltyra të tilla, u shpallte atyre fjalën, ashtu si ata ishin në gjendje ta kuptojnë.
ឥត្ថំ តេឞាំ ពោធានុរូបំ សោៜនេកទ្ឫឞ្ដាន្តៃស្តានុបទិឞ្ដវាន៑,
34 Dhe nuk u fliste atyre pa shëmbëlltyra, ndërsa dishepujve të tij, veçmas, u shpjegonte çdo gjë.
ទ្ឫឞ្ដាន្តំ វិនា កាមបិ កថាំ តេភ្យោ ន កថិតវាន៑ បឝ្ចាន៑ និជ៌នេ ស ឝិឞ្យាន៑ សវ៌្វទ្ឫឞ្ដាន្តាត៌្ហំ ពោធិតវាន៑។
35 Tani po atë ditë, si u ngrys, u tha atyre: “Kalojmë te bregu matanë!
តទ្ទិនស្យ សន្ធ្យាយាំ ស តេភ្យោៜកថយទ៑ អាគច្ឆត វយំ បារំ យាម។
36 Dhe dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me vete Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të tjera të vogla.
តទា តេ លោកាន៑ វិស្ឫជ្យ តមវិលម្ពំ គ្ឫហីត្វា នៅកយា ប្រតស្ថិរេ; អបរា អបិ នាវស្តយា សហ ស្ថិតាះ។
37 Ndërkaq shpërtheu një furtunë e madhe dhe valët përplaseshin mbi barkë aq shumë sa ajo po mbushej.
តតះ បរំ មហាឈញ្ភ្ឝគមាត៑ នៅ រ្ទោលាយមានា តរង្គេណ ជលៃះ បូណ៌ាភវច្ច។
38 Ai ndërkaq po flinte në kiç mbi një jastëk. Ata e zgjuan dhe i thanë: “Mësues, a nuk merakosesh që ne po marrim fund?”.
តទា ស នៅកាចឝ្ចាទ្ភាគេ ឧបធានេ ឝិរោ និធាយ និទ្រិត អាសីត៑ តតស្តេ តំ ជាគរយិត្វា ជគទុះ, ហេ ប្រភោ, អស្មាកំ ប្រាណា យាន្តិ កិមត្រ ភវតឝ្ចិន្តា នាស្តិ?
39 Dhe ai si u zgjua, e qortoi erën dhe i foli detit: “Pusho dhe fashitu!”. Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.
តទា ស ឧត្ថាយ វាយុំ តជ៌ិតវាន៑ សមុទ្រញ្ចោក្តវាន៑ ឝាន្តះ សុស្ថិរឝ្ច ភវ; តតោ វាយៅ និវ្ឫត្តេៜព្ធិន៌ិស្តរង្គោភូត៑។
40 Atëherë u tha atyre: “Pse jeni ju aq frikacakë? Vallë, si nuk keni besim?”.
តទា ស តានុវាច យូយំ កុត ឯតាទ្ឫក្ឝង្កាកុលា ភវត? កិំ វោ វិឝ្វាសោ នាស្តិ?
41 Dhe ata i zuri një frikë e madhe dhe i thoshnin njëritjetrit: “Vallë, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?”.
តស្មាត្តេៜតីវភីតាះ បរស្បរំ វក្តុមារេភិរេ, អហោ វាយុះ សិន្ធុឝ្ចាស្យ និទេឝគ្រាហិណៅ កីទ្ឫគយំ មនុជះ។

< Marku 4 >