Marku 4
1 Pastaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një turmë aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte ulur në det, ndërsa gjithë turma ishte në tokë pranë detit.
Lao esa, Yesus se reu seluꞌ sia dano Galilea. Atahori naeꞌ rema heo rala E. Basa ma Ana hene neu endoꞌ nisiꞌ ofaꞌ sa ata mana nafuꞌ sia naa, de nanori. Basa atahori mana sia madꞌaꞌ ata ra, rena E.
2 Dhe ai u mësonte atyre shumë gjëra në shëmbëlltyra, dhe u thoshte atyre në mësimin e tij:
Ana nanori naeꞌ neu se nendiꞌ nekendandaaꞌ nae,
3 “Dëgjoni! Ja, doli mbjellësi të mbjellë.
“Rena matalolole! Atahori sa neu nggari fini sia osi na.
4 Dhe ndodhi që kur hidhte farën, një pjesë e farës ra gjatë rrugës dhe zogjtë e qiellit erdhën dhe e hëngrën.
Fini naa ra, ruma tudꞌa sia dala ata. De mbuiꞌ ra rema bito hendi basa fini ra.
5 Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s’kishte një tokë të thellë.
Fini ruma tudꞌa sia rae fatu-fatuꞌ. Ara mori halalai, te huu rae a niꞌis,
6 Por, kur doli dielli, u dogj; dhe me që nuk kishte rrënjë, u tha.
relo a botiꞌ boe, numbuꞌ naa ra male meto hendi se. Huu oka nara nda masoꞌ losa rala sa.
7 Një pjesë tjetër ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.
Fini ruma tudꞌa sia unu hau anaꞌ. Boe ma unu hau anaꞌ a hapi nisa numbuꞌ naa ra, de nda bisa mori sa.
8 Një pjesë tjetër ra në tokë të mirë, dhe solli frut që rritej, dhe u zhvillua për të dhënë njëra tridhjetë, tjetra gjashtëdhjetë dhe tjetra njëqind”.
Fini ruma tudꞌa sia rae isiꞌ a. De ranumbu, raꞌamoko, rabuna, no rabꞌoa. Ruma rabꞌoa telu nulu, ruma nee nulu, ma ruma losa natun esa.
9 Pastaj ai u tha atyre: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”.
Se mandikiꞌ, rena matalolole!’
10 Tani kur ishte vetëm, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për shëmbëlltyrën.
Leleꞌ Yesus mesaꞌ ne, mana tungga kasanahulu ruaꞌ ra, ro atahori laen baꞌubꞌe mana rena basa Eni nenori na, ara rema randaa ro E. Ara roꞌe Eni nafadꞌe nekendandaaꞌ naa sosoa na.
11 Dhe ai u tha atyre: “Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra,
Boe ma Yesus nataa nae, ‘Huu hei mae mihine tebꞌe-tebꞌeꞌ Lamatualain parenda na, de Au ufadꞌe memaꞌ nekendandaaꞌ naa sosoa na. Te mete ma atahori laen naa, Au unori noꞌ a nekendandaaꞌ.
12 që: “Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen””.
Te mia dalahulu na Lamatualain mana dui-bꞌengga nara suraꞌ hela atahori naa ra hadꞌaꞌ nara rae, ‘Sira rita ena, te nda nau rahine sa. Sira rena ena, te nda nau bubꞌuluꞌ sa. Hela fo afiꞌ ramahere Lamatualain, fo Lamatualain afiꞌ parlu fee ambon neu sala nara.”
13 Pastaj u tha atyre: “Nuk e kuptoni këtë shëmbëlltyrë? Po atëhere si do t’i kuptoni të gjitha shëmbëlltyrat e tjera?
Basa naa boe, Yesus nafadꞌe se nekendandaaꞌ naa sosoa na nae, “Wei! Mete ma hei nda feꞌe mihine nekendandaaꞌ ia sosoa na sa, taꞌo bee fo hei bisa mihine nekendandaaꞌ laen sosoa na?
14 Mbjellësi mbjell fjalën.
De eni sosoa na, taꞌo ia: Atahori mana nggari fini naa, eni onaꞌ a atahori mana dui-bꞌengga Lamatualain Hara-lii na.
15 Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.
Fini mana tudꞌa sia dalaꞌ ata losa mbuiꞌ ra bito hendi, onaꞌ atahori mana rena Lamatualain hara-lii na. Te nda doo saꞌ ma, malanga nitu ra nema de haꞌi nendi hara-lii naa mia atahori naa rala na.
16 Po ashtu ata që e marrin farën mbi nje gurishte janë ata që, kur e kanë dëgjuar fjalën, e pranojnë menjëherë me gëzim;
Fini mana tudꞌa sia rae fafatuꞌ naa, onaꞌ atahori mana rena ma simbo nala hara-lii naa no rala nemehoꞌot.
17 por nuk kanë rrënjë në vetvete, dhe janë të përkohshëm; dhe kur vjen mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohen menjëherë.
Te hara-lii naa nda naꞌoka sa. Naa de ana nda nenembedꞌa dooꞌ sia atahori rala na sa. Mete ma atahori laen naꞌasususaꞌ e, ana mboꞌi hendi e neuꞌ ena.
18 Ata përkundrazi të cilët e marrin farën midis ferrave, janë ata që e dëgjojnë fjalën,
Fini mana tudꞌa sia unu hau anaꞌ a, onaꞌ atahori mana rena nala hara-lii naa.
19 por shqetësimet e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të tjera që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme. (aiōn g165)
Te ana akaꞌ tasibꞌu no tataos mataꞌ-mataꞌ, fo namasuꞌi. Tataos naa ra seti hendi hara-lii mia rala na, de nda nendi papakeꞌ sa. (aiōn g165)
20 Kurse ata që e morën farën në tokë të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një tridhjetë, tjetri gjashtëdhjetë dhe tjetri njëqind”.
Fini mana tudꞌa sia rae isiꞌ a, onaꞌ a atahori mana rena no simbo nala hara-lii naa, ma tungga Lamatuaꞌ hihii na. Ana tao saa-saa akaꞌ maloleꞌ, onaꞌ a fini mana maboaꞌ. Hambu ruma boaꞌ telunulu, ruma neenulu, ma ruma losa natun esa.”
21 Pastaj u tha atyre: “A merret vallë llamba për ta vënë nën babunë ose nën shtrat? A nuk vihet mbi dritëmbajtësen?
Yesus olaꞌ nakandoo mia ofaꞌ ata. Ana fee seluꞌ nekendandaaꞌ esa nae, “Taꞌo bee! Atahori pake lambu, basa ma tatana sia boa rala? Do mbedꞌa e sia mamana susungguꞌ a raeꞌ? Hokoꞌ, to? Mete ma tao taꞌo naa, nda manggareloꞌ saꞌ ena. Atahori musi tao lambu neu mamana naruꞌ fo manggareloꞌ.
22 Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos zbulohet, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.
De saa fo maꞌafuniꞌ aleꞌ ia, dei fo nene nitaꞌ. Saa fo atahori nda rahine aleꞌ ia sa, dei fo rahine.
23 Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”
Seka mandikiꞌ, rena matalolole.”
24 Dhe u tha atyre: “Vini re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t’iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t’iu jepet edhe më.
Basa ma Ana olaꞌ seluꞌ nae, “Dꞌua matalolole Au nenori ngga ia! Mete ma hei uku atahori laen tatao na, atahori o uku hei tataꞌo ma onaꞌ naa boe. Lamatualain o uku hei tatao ma boe. Te Eni uꞌuku na, bera na lenaꞌ.
25 Sepse atij që ka, do t’i jepet, por atij që s’ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
Atahori mana rae sangga Lamatualain hihii-nanau na, ana tamba mahine. Te atahori mana nda nau fadꞌuli Lamatualain hihii-nanau na sa, ana tamba namanggoa.
26 Tha akoma: “Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.
Basa naa ma Yesus olaꞌ seluꞌ nae, “Lamatualain nusaꞌ-namo na onaꞌ a fini fo atahori nggari sia osi na.
27 Dhe natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe çohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.
Mae atahori naa baliꞌ, sungguꞌ-fela, nda nasanedꞌa fini naa sa ena, te fini naa nanumbu ma naꞌamoko nakandooꞌ a.
28 Sepse dheu prodhon vetvetiu më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.
Fini naa nasodꞌa ao na sia rae a, de nadana, nabuna, losa naisi.
29 Dhe kur fryti piqet, menjëherë korrësi i vë drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.
Mete ma namatasa na, tenu osiꞌ a nahineꞌ a nema oruꞌ. Lamatualain nusaꞌ-namo na onaꞌ a naa boe. Basa naa ra, Lamatualain mana tao, nda atahori mana tao sa.”
30 Edhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me çfarë shëmbëlltyre ta paraqesim?
Basa naa ma, Yesus olaꞌ seluꞌ nae, “Au fee seluꞌ nekendandaaꞌ esa fo hei mihine Lamatualain atahori nara. Fefeu na hidꞌaꞌ a, te bau dooꞌ, sira bau ramaheta.
31 Ajo i ngjan farës së sinapit, që, kur është mbjellë në dhe, është më e vogla nga të gjitha farërat që janë mbi dhe;
Fefeu na, sira onaꞌ a deke anahikiꞌ.
32 por, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa zogjtë e qiellit mund të gjejnë strehë nën hijen e saj”.
Mete ma sela tala e naa, ana nasodꞌa dadꞌi hau huu ineꞌ. Mbui ra rema sangga mafoꞌ fo randuna sia ataꞌ.”
33 Dhe me shumë shëmbëlltyra të tilla, u shpallte atyre fjalën, ashtu si ata ishin në gjendje ta kuptojnë.
Taꞌo naa Yesus nanori se, nandaa no sisimbo nara.
34 Dhe nuk u fliste atyre pa shëmbëlltyra, ndërsa dishepujve të tij, veçmas, u shpjegonte çdo gjë.
Mete ma nanori atahori naeꞌ, ana pakeꞌ a nekendandaaꞌ. Te mete ma no mana tungga nara, Ana nafadꞌe nekendandaaꞌ no sosoa na.
35 Tani po atë ditë, si u ngrys, u tha atyre: “Kalojmë te bregu matanë!
Bobꞌo naa, Yesus feꞌe sia ofaꞌ ataꞌ. De Ana noꞌe mana tungga nara nae, “Ima tisiꞌ seriꞌ naa.”
36 Dhe dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me vete Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të tjera të vogla.
Basa ma ara sae ofaꞌ ro Yesus. De ara lea laa lao hela atahori ra sia naa. Te ruma sae tungga ofaꞌ laen.
37 Ndërkaq shpërtheu një furtunë e madhe dhe valët përplaseshin mbi barkë aq shumë sa ajo po mbushej.
Faiꞌ naa, Yesus sungguꞌ nasambeta ndae langga na neu ainulu a mia ofaꞌ deaꞌ. Nda dooꞌ saꞌ boe, sanggu anin losa. Ree ra poꞌa oe a masoꞌ nisiꞌ ofaꞌ rala, losa naeꞌ a sofe. De mana tungga nara ramatau. Ara fafae rae, “Papa! Fela dei! Hita tae molo ena! Papa nda nau hita tasodꞌa sa, do?”
38 Ai ndërkaq po flinte në kiç mbi një jastëk. Ata e zgjuan dhe i thanë: “Mësues, a nuk merakosesh që ne po marrim fund?”.
39 Dhe ai si u zgjua, e qortoi erën dhe i foli detit: “Pusho dhe fashitu!”. Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.
Ana fela de ai anin naa nae, “Muloeꞌ!” Ana o parenda dano a nae, “Muꞌumate leon!” Anin naa naloeꞌ ma dano a naꞌamate neuꞌ ena.
40 Atëherë u tha atyre: “Pse jeni ju aq frikacakë? Vallë, si nuk keni besim?”.
Basa ma Yesus natane se nae, “Saa de hei mimitau? Hei nda mimihere Au sa, do?”
41 Dhe ata i zuri një frikë e madhe dhe i thoshnin njëritjetrit: “Vallë, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?”.
Basa se ramatau ma titindindii, de olaꞌ rae, “Ia, seka e? Losa anin no ree ra rena E!”
