Marku 4
1 Pastaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një turmë aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte ulur në det, ndërsa gjithë turma ishte në tokë pranë detit.
Jésus se mit encore à enseigner au bord de la mer. Une grande foule s'étant rassemblée autour de lui, il monta dans une barque où il s'assit; et toute la foule était à terre sur le rivage.
2 Dhe ai u mësonte atyre shumë gjëra në shëmbëlltyra, dhe u thoshte atyre në mësimin e tij:
Il leur enseignait beaucoup de choses en paraboles, et il leur disait dans son enseignement:
3 “Dëgjoni! Ja, doli mbjellësi të mbjellë.
Écoutez! Le semeur sortit pour semer.
4 Dhe ndodhi që kur hidhte farën, një pjesë e farës ra gjatë rrugës dhe zogjtë e qiellit erdhën dhe e hëngrën.
Comme il semait, il arriva qu'une partie de la semence tomba le long du chemin, et les oiseaux vinrent et la mangèrent.
5 Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s’kishte një tokë të thellë.
Une autre partie tomba sur un endroit pierreux, où elle n'avait que peu de terre, et elle leva aussitôt, parce qu'elle n'entrait pas profondément dans la terre;
6 Por, kur doli dielli, u dogj; dhe me që nuk kishte rrënjë, u tha.
mais le soleil s'étant levé, elle fut brûlée, et, parce qu'elle n'avait pas de racine, elle sécha.
7 Një pjesë tjetër ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.
Une autre partie tomba parmi les épines; les épines montèrent et l'étouffèrent, et elle ne donna point de fruit.
8 Një pjesë tjetër ra në tokë të mirë, dhe solli frut që rritej, dhe u zhvillua për të dhënë njëra tridhjetë, tjetra gjashtëdhjetë dhe tjetra njëqind”.
Une autre partie tomba dans la bonne terre, et elle donna du fruit qui grandit et se développa: un grain en rapporta trente, un autre soixante, et un autre cent.
9 Pastaj ai u tha atyre: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”.
Et il disait: Que celui qui a des oreilles pour entendre, entende!
10 Tani kur ishte vetëm, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për shëmbëlltyrën.
Quand Jésus se trouva seul, ceux qui étaient autour de lui et les Douze l'interrogèrent sur les paraboles.
11 Dhe ai u tha atyre: “Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra,
Il leur répondit: A vous, le mystère du royaume de Dieu a été révélé; mais, à ceux du dehors, tout leur est présente sous forme de paraboles,
12 që: “Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen””.
afin qu'en voyant, ils regardent et n'aperçoivent pas, et qu'en entendant, ils entendent et ne comprennent point — de peur qu'ils ne se convertissent et qu'il ne leur soit pardonné.
13 Pastaj u tha atyre: “Nuk e kuptoni këtë shëmbëlltyrë? Po atëhere si do t’i kuptoni të gjitha shëmbëlltyrat e tjera?
Puis il leur dit: Vous ne comprenez pas cette parabole? Comment donc comprendrez-vous toutes les paraboles?
14 Mbjellësi mbjell fjalën.
Le semeur sème la parole.
15 Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.
Ceux qui sont le long du chemin, ce sont ceux en qui la parole est semée; mais, à peine l'ont-ils entendue, Satan vient aussitôt et enlève la parole qui a été semée en eux.
16 Po ashtu ata që e marrin farën mbi nje gurishte janë ata që, kur e kanë dëgjuar fjalën, e pranojnë menjëherë me gëzim;
De même, ceux qui reçoivent la semence dans un endroit pierreux, ce sont ceux qui entendent la parole et la reçoivent aussitôt avec joie;
17 por nuk kanë rrënjë në vetvete, dhe janë të përkohshëm; dhe kur vjen mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohen menjëherë.
mais comme il n'y a pas de racine en eux-mêmes, ils ne sont que pour un temps, de sorte que, l'affliction ou la persécution survenant à cause de la parole, ils y trouvent aussitôt une occasion de chute.
18 Ata përkundrazi të cilët e marrin farën midis ferrave, janë ata që e dëgjojnë fjalën,
D'autres encore reçoivent la semence parmi les épines: ce sont ceux qui ont écouté la parole;
19 por shqetësimet e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të tjera që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme. (aiōn g165)
mais les soucis de ce monde, la séduction des richesses et les autres convoitises, pénètrent en eux et étouffent la parole; et elle devient infructueuse. (aiōn g165)
20 Kurse ata që e morën farën në tokë të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një tridhjetë, tjetri gjashtëdhjetë dhe tjetri njëqind”.
Enfin, ceux qui ont reçu la semence dans la bonne terre, ce sont ceux qui écoutent la parole, qui la reçoivent et portent des fruits: un grain trente, un autre soixante, un autre cent.
21 Pastaj u tha atyre: “A merret vallë llamba për ta vënë nën babunë ose nën shtrat? A nuk vihet mbi dritëmbajtësen?
Il leur disait aussi: Apporte-t-on la lampe pour la mettre sous le boisseau ou sous le lit? N'est-ce pas pour la mettre sur un support?
22 Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos zbulohet, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.
Car il n'y a rien de secret qui ne doive être manifesté, ni rien de caché qui ne doive être mis en évidence.
23 Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”
Si quelqu'un a des oreilles pour entendre, qu'il entende!
24 Dhe u tha atyre: “Vini re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t’iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t’iu jepet edhe më.
Il leur disait aussi: Prenez garde à ce que vous entendez. On se servira pour vous de la mesure avec laquelle vous mesurerez, et on y ajoutera encore.
25 Sepse atij që ka, do t’i jepet, por atij që s’ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
Car on donnera à celui qui a; mais à celui qui n'a pas, on ôtera même ce qu'il a!
26 Tha akoma: “Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.
Il disait encore: Il en est du royaume de Dieu comme d'un homme qui jette la semence en terre:
27 Dhe natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe çohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.
qu'il dorme ou qu'il veille, la nuit et le jour, la semence germe et croît, sans qu'il sache comment.
28 Sepse dheu prodhon vetvetiu më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.
Car la terre produit d'elle-même son fruit: premièrement l'herbe, ensuite l'épi, puis le grain tout formé dans l'épi.
29 Dhe kur fryti piqet, menjëherë korrësi i vë drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.
Et quand le fruit est dans sa maturité, on y met aussitôt la faucille, parce que le temps de la moisson est venu.
30 Edhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me çfarë shëmbëlltyre ta paraqesim?
Il disait encore: A quoi comparerons-nous le royaume de Dieu, ou par quelle parabole le représenterons-nous?
31 Ajo i ngjan farës së sinapit, që, kur është mbjellë në dhe, është më e vogla nga të gjitha farërat që janë mbi dhe;
Il en est de lui comme d'un grain de moutarde: lorsqu'on le sème, il est la plus petite de toutes les semences qui sont sur la terre;
32 por, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa zogjtë e qiellit mund të gjejnë strehë nën hijen e saj”.
mais quand il a été semé, il monte, devient plus grand que tous les légumes et pousse de grandes branches, en sorte que les oiseaux du ciel peuvent s'abriter sous son ombre.
33 Dhe me shumë shëmbëlltyra të tilla, u shpallte atyre fjalën, ashtu si ata ishin në gjendje ta kuptojnë.
C'est par plusieurs paraboles de ce genre qu'il leur annonçait la parole, dans la mesure où ils étaient capables de la comprendre.
34 Dhe nuk u fliste atyre pa shëmbëlltyra, ndërsa dishepujve të tij, veçmas, u shpjegonte çdo gjë.
Il ne leur parlait donc qu'en paraboles; mais, en particulier, il expliquait tout à ses disciples.
35 Tani po atë ditë, si u ngrys, u tha atyre: “Kalojmë te bregu matanë!
Ce jour-là, quand le soir fut venu, il leur dit: Passons à l'autre bord.
36 Dhe dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me vete Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të tjera të vogla.
Après avoir renvoyé la foule, ils emmenèrent Jésus dans la barque où il était; et il y avait aussi d'autres barques qui l'accompagnaient.
37 Ndërkaq shpërtheu një furtunë e madhe dhe valët përplaseshin mbi barkë aq shumë sa ajo po mbushej.
Or, il s'éleva un grand tourbillon de vent, et les vagues se jetaient dans la barque, en sorte qu'elle commençait à se remplir;
38 Ai ndërkaq po flinte në kiç mbi një jastëk. Ata e zgjuan dhe i thanë: “Mësues, a nuk merakosesh që ne po marrim fund?”.
mais lui était à la poupe, dormant sur un coussin. Ils le réveillèrent et lui dirent: Maître, cela ne te fait-il rien que nous périssions?
39 Dhe ai si u zgjua, e qortoi erën dhe i foli detit: “Pusho dhe fashitu!”. Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.
Alors, s'étant réveillé, il imposa silence au vent, et il dit à la mer: Tais-toi, sois tranquille! Le vent cessa, et il se fit un grand calme.
40 Atëherë u tha atyre: “Pse jeni ju aq frikacakë? Vallë, si nuk keni besim?”.
Puis il leur dit: Pourquoi avez-vous peur? N'avez-vous donc plus de foi?
41 Dhe ata i zuri një frikë e madhe dhe i thoshnin njëritjetrit: “Vallë, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?”.
Ils furent saisis d'une grande crainte, et ils se disaient l'un à l'autre: Qui est donc celui-ci, auquel le vent même et la mer obéissent?
