< Marku 4 >

1 Pastaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një turmë aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte ulur në det, ndërsa gjithë turma ishte në tokë pranë detit.
Alimwi Jesu wakatalika kuyiisya kali kumbali aalwizi. Inkamu yabantu bakamuzyungulukide yakali mpati loko zyakuti wakanjila mubwaato, kuchitila kuti akonzye kusosolokela mumaanzi akukkala, bantu boonse bakalitobezezye lwizi kunkomwe.
2 Dhe ai u mësonte atyre shumë gjëra në shëmbëlltyra, dhe u thoshte atyre në mësimin e tij:
Mpawo wakabayiisya zintu zyiingi kabelesya zikozyanio, alimwi mukuyiisya kwakwe wakati,
3 “Dëgjoni! Ja, doli mbjellësi të mbjellë.
“Amuswiilizye, mulimi wakaya kukumiza mbuto yakwe.
4 Dhe ndodhi që kur hidhte farën, një pjesë e farës ra gjatë rrugës dhe zogjtë e qiellit erdhën dhe e hëngrën.
Awo naakali kumiza mbuto, imwi yakawida munzila, mpawo tuyuni twakasika twiilya.
5 Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s’kishte një tokë të thellë.
Imwi yakawida amwaala, aatakwe muse mwiingi. Yakamena kufwambaana, nkaambo muse wakali muche.
6 Por, kur doli dielli, u dogj; dhe me që nuk kishte rrënjë, u tha.
Pesi zuba nilyakabala yakapya, mpawo yakayuma nkaambo kamiyanda yakatabbide.
7 Një pjesë tjetër ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.
Imwi mbuto yakawida mumaamvwa, maamvwa akakomena asyanikizya matu aayo, aboobo teeyakakonzya kuzyala.
8 Një pjesë tjetër ra në tokë të mirë, dhe solli frut që rritej, dhe u zhvillua për të dhënë njëra tridhjetë, tjetra gjashtëdhjetë dhe tjetra njëqind”.
Imwi mbuto yakawida mumuse uvubide. Yakamena, akukomena mane yazyala michelo, imwi makkumi otatwe, imwi makkumi musanu alimwi, imwi mwaanda.”
9 Pastaj ai u tha atyre: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”.
Lino wakati, “Ooyo ulaamatwi aakumvwa, ngamvwe.”
10 Tani kur ishte vetëm, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për shëmbëlltyrën.
Lino Jesu naakaba alike, mbakali aabo antoomwe abasikwiiya bakwe balikkumi ababili bakamubuzya aatala azikozyanisyo eezyo.
11 Dhe ai u tha atyre: “Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra,
Wakabaambila wati, “Insiswa ya bwami bwa Leza ilipedwe kuli ndinywe. Pesi kuli bamwi biyo bali kunze, zyoonse zyaambwa muzikozyanisyo,
12 që: “Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen””.
kuchitila kuti, lyoonse kababona pesi kabatabonesesyi, alimwi kabamvwa lyoonse, pesi kabatamvwisisisyi; kansinga balikumvwa balikunosanduka kabalekelelwa zibi zyabo.”
13 Pastaj u tha atyre: “Nuk e kuptoni këtë shëmbëlltyrë? Po atëhere si do t’i kuptoni të gjitha shëmbëlltyrat e tjera?
Lino wakati kuli mbabo, “Ani sena tamulokumvwisisisya na chikozyanisyo eechi? Na kakuli boobo nga kulakonzeka biyeni kuti mumvwisisisye zimwi zikozyanisyo?
14 Mbjellësi mbjell fjalën.
Mulimi uumiza mbuto nguwe uumiza jwi.
15 Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.
Bamwi bantu bali mbuli nzila, aawo mpulimizidwe jwi. Mpawo mbubalimvwa biyo, Satani wasika wabweza jwi lyali lyamizwa muli mbabo.
16 Po ashtu ata që e marrin farën mbi nje gurishte janë ata që, kur e kanë dëgjuar fjalën, e pranojnë menjëherë me gëzim;
Bamwi, mbuli muse ulaamwaala mpuyakamizwa mbuto, balalimvwa jwi, mpawo, akufwambaana balalitambula chakubotelwa.
17 por nuk kanë rrënjë në vetvete, dhe janë të përkohshëm; dhe kur vjen mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohen menjëherë.
Pesi nkaambo tabajisi miyanda ibbide, balajata kwachiindi chiniini biyo. Nikwasika mapenzi nikuba kusyonsegwa nkaambo kajwi, balafwambaana kuwa.
18 Ata përkundrazi të cilët e marrin farën midis ferrave, janë ata që e dëgjojnë fjalën,
Alubo bamwi, mbuli muse ulaamaamvwa muyakamizwa mbuto, balalimvwa jwi,
19 por shqetësimet e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të tjera që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme. (aiōn g165)
pesi masukusyo aanyika, kweenwa aabuvubi aziyandisyo zyazimwi zintu zyabuyo zilasika zyasyanikizya jwi, zyachita kuti litabi aamichelo. (aiōn g165)
20 Kurse ata që e morën farën në tokë të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një tridhjetë, tjetri gjashtëdhjetë dhe tjetri njëqind”.
Bamwi, mbuli muse uuvubide muyakabyalwa mbuto, balalimvwa jwi, balitambula, akuzyala michelo imwi makkumi otatwe, imwi makkumi musanu alimwi, imwi kusika mwaanda.”
21 Pastaj u tha atyre: “A merret vallë llamba për ta vënë nën babunë ose nën shtrat? A nuk vihet mbi dritëmbajtësen?
Jesu wakati kuli mbabo, “Sena nga mweeta lambi kuti mulitibbike alusuwo, na kulibika muchinkuma chabulo? Ani nga tamulibiki atala aachibikilo chalyo na?
22 Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos zbulohet, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.
Nkaambo zintu zyoonse zisisidwe ziyooyubununwa, alimwi choonse chitibbikidwe chiyotibbulwa.
23 Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”
Kufumbwa ulamatwi akumvwa ngamvwe.”
24 Dhe u tha atyre: “Vini re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t’iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t’iu jepet edhe më.
Wakaya kunembo akubaambila kuti, “Amuchenjele loko nzimumvwa. Cheelesyo nchimubelesya anywebo muyoyelesegwa anchicho, nikuba kwindilila kulindinywe.
25 Sepse atij që ka, do t’i jepet, por atij që s’ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
Nkaambo kufumbwa uujisi uyoopegwa zyiingi. Ooyo uutajisi, niziba nzyalaazyo uyoonyanzigwa.”
26 Tha akoma: “Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.
Alimwi wakati, “Mbobubede oobu bwami bwa Leza mbuli muntu uumiza mbuto aansi.
27 Dhe natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe çohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.
Mpawo uloona mansiku akubuka nibwacha, pesi mbuto ilamena akukomena, nikuba kuti tazi mbozichitika.
28 Sepse dheu prodhon vetvetiu më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.
Muse awulike: ulamezya nseke zyamayila kusaanguna munsonga, kakutobela miyungi, mane miyungi yatuba.
29 Dhe kur fryti piqet, menjëherë korrësi i vë drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.
Mayila mbaatuba biyo, ulabelesya chakunenzya, nkaambo chiindi chakutebula chasika.”
30 Edhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me çfarë shëmbëlltyre ta paraqesim?
Alimwi wakati, “Sena niinzi nchitujnga tulachikozyanisya abwami bwa Leza, nakuti tubelesye chikozyanisyoonzi kubupandulula?
31 Ajo i ngjan farës së sinapit, që, kur është mbjellë në dhe, është më e vogla nga të gjitha farërat që janë mbi dhe;
Buli mbuuli mbuto itegwa musitada, ni mbuto ndiini loko njobyala aansi.
32 por, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa zogjtë e qiellit mund të gjejnë strehë nën hijen e saj”.
Pesi niyabyalwa, ilakomena kwiinda zilimwa zyoonse zyamumuunda, kilaamitabi mipati izyakuti tuyuni tulakonzya kukala mumweenzule wayo.”
33 Dhe me shumë shëmbëlltyra të tilla, u shpallte atyre fjalën, ashtu si ata ishin në gjendje ta kuptojnë.
Jesu wakabaambila jwi kabelesya zikozyanisyo zyiingi mbuuli mbubalikumvwa,
34 Dhe nuk u fliste atyre pa shëmbëlltyra, ndërsa dishepujve të tij, veçmas, u shpjegonte çdo gjë.
mpawo taakwe nchaakabaambila pe katabelesezye chikozyanisyo. Pesi nakaba alike abasikwiiya bakwe, wakapandulula zyoonse.
35 Tani po atë ditë, si u ngrys, u tha atyre: “Kalojmë te bregu matanë!
Oobo buzuba, nilyakaba goko, wakati kuli mbabo, “Atuzubuke tuye mutala.”
36 Dhe dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me vete Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të tjera të vogla.
Bakasiya makamu makamu aabantu musule, bakamutobela, mubwaato mwakabede Jesu. Amwi maato akaliwo aalawo akamutobela.
37 Ndërkaq shpërtheu një furtunë e madhe dhe valët përplaseshin mbi barkë aq shumë sa ajo po mbushej.
Mbubakendeenda biyo kwakawunga guwo pati, alimwi mayuwe akalikukupila maanzi mubwaato, mane bwaato bwakasizule.
38 Ai ndërkaq po flinte në kiç mbi një jastëk. Ata e zgjuan dhe i thanë: “Mësues, a nuk merakosesh që ne po marrim fund?”.
Jesu wakalilede kasegede musego, kusule mubwaato. Basikwiiya bakamubusya alimwi bakati kuli nguwe, “Omuyiisyi, sena tokwe nolikataazya nikuba kuti twaamba kufwa?”
39 Dhe ai si u zgjua, e qortoi erën dhe i foli detit: “Pusho dhe fashitu!”. Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.
Wakabuka, wakalayilila guwo, alimwi wakati kumayuwe, “Umuna! Batama!” Mpawo guwo lyakuumuna, mayuwe akayosa, kuumuna kuti zii!
40 Atëherë u tha atyre: “Pse jeni ju aq frikacakë? Vallë, si nuk keni besim?”.
Wakati kuli basikwiiya bakwe, “Nkamboonzi nimuyoowa boobu? Sena ambuli sunu tamunaba lusyomo na?”
41 Dhe ata i zuri një frikë e madhe dhe i thoshnin njëritjetrit: “Vallë, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?”.
Bakayoowa loko alimwi bakabuzyania bati, “Ani ngwani ooyu, nkaambo guwo amayuwe zilamumvwa akumuswiilila?”

< Marku 4 >