Marku 4
1 Pastaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një turmë aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte ulur në det, ndërsa gjithë turma ishte në tokë pranë detit.
Jisuh ni tuipui kongteng vah bout a cangkhai nah, tamihupui teh king a kamkhueng awh dawkvah, Jisuh teh long dawk a luen teh a tahung. Tamihupui teh a oung lah ao awh.
2 Dhe ai u mësonte atyre shumë gjëra në shëmbëlltyra, dhe u thoshte atyre në mësimin e tij:
Hatnavah bangnuenae lahoi moi a cangkhai e teh,
3 “Dëgjoni! Ja, doli mbjellësi të mbjellë.
Thai awh haw, cati kaheikung ni cati kahei hanlah a kamthaw.
4 Dhe ndodhi që kur hidhte farën, një pjesë e farës ra gjatë rrugës dhe zogjtë e qiellit erdhën dhe e hëngrën.
Cati a kahei navah, a tangawn teh lam dawkvah a bo dawkvah tavanaw ni koung a pâtu.
5 Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s’kishte një tokë të thellë.
A tangawn teh talai a rapamnae koe lungcarawk um a bo dawkvah tang a paw eiteh,
6 Por, kur doli dielli, u dogj; dhe me që nuk kishte rrënjë, u tha.
A khongyang a payang hoeh dawkvah, kanî a tâco, khumbei a thoe toteh, a kamyai teh a ke.
7 Një pjesë tjetër ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.
A tangawn teh pâkhing um a bo dawkvah, pâkhing ni a lawnglei teh a paw paw thai hoeh.
8 Një pjesë tjetër ra në tokë të mirë, dhe solli frut që rritej, dhe u zhvillua për të dhënë njëra tridhjetë, tjetra gjashtëdhjetë dhe tjetra njëqind”.
A tangawn teh talai kahawi dawk a bo dawkvah, a paw teh, a roung dawkvah, alet 30, 60,100 totouh a pung.
9 Pastaj ai u tha atyre: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”.
Thainae hnâ ka tawn pueng ni thai naseh, telah a ti.
10 Tani kur ishte vetëm, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për shëmbëlltyrën.
Jisuh ama dueng ao navah, a hnukkâbangnaw hlaikahni touh hoi alouke taminaw ni bangnuenae deingainae hah a pacei awh.
11 Dhe ai u tha atyre: “Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra,
Jisuh ni nangmouh teh Cathut uknaeram hrolawk hah panuethainae na poe awh. Alawilae taminaw hane teh bangpueng hai bangnuenae lahoi a pâpho pouh.
12 që: “Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen””.
A lungkâthung awh teh yon ngaithoum lah ao awh hoeh nahanlah a hmu a ei nout awh hoeh, a thai a ei panuek awh hoeh.
13 Pastaj u tha atyre: “Nuk e kuptoni këtë shëmbëlltyrë? Po atëhere si do t’i kuptoni të gjitha shëmbëlltyrat e tjera?
Nangmouh ni hete bangnuenae patenghai na thai panuek awh hoehpawiteh, bangtelamaw bangnuenae pueng na thai panuek awh han.
14 Mbjellësi mbjell fjalën.
Cati ka hei e tami ni Cathut lawk hah a kahei.
15 Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.
Cathut lawk lam dawk kabawt e tinae teh, a lawk a thai ei, Setan ni a tho teh a lungthung kahei pouh e Cathut lawk hah, tang a lawp ti a dei ngainae doeh.
16 Po ashtu ata që e marrin farën mbi nje gurishte janë ata që, kur e kanë dëgjuar fjalën, e pranojnë menjëherë me gëzim;
Lungcarawk um kahei ti deingainae teh a lawk a thai navah, lunghawinae lahoi tang a dâw ei,
17 por nuk kanë rrënjë në vetvete, dhe janë të përkohshëm; dhe kur vjen mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohen menjëherë.
A lungthung a khongyang a payang hoeh dawkvah, Cathut lawk kecu dawk runae hoi rektapnae a kâhmo toteh a lung tang apout awh, tingainae doeh.
18 Ata përkundrazi të cilët e marrin farën midis ferrave, janë ata që e dëgjojnë fjalën,
Pâkhing um cati kahei tie a deingainae teh Cathut lawk a thai eiteh,
19 por shqetësimet e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të tjera që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme. (aiōn g165)
talaivan hno dawk lungpuennae, hnopai ni dumyennae hoi, alouke hnonaw noenae lungthin ni a ramuk dawkvah a paw paw thai awh hoeh tingainae doeh. (aiōn g165)
20 Kurse ata që e morën farën në tokë të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një tridhjetë, tjetri gjashtëdhjetë dhe tjetri njëqind”.
Talai kahawi dawk cati kahei ti deingainae teh Cathut lawk a thai teh a dâw dawkvah, alet 30, 60, 100 totouh apung teh a paw a paw thai ti ngainae doeh.
21 Pastaj u tha atyre: “A merret vallë llamba për ta vënë nën babunë ose nën shtrat? A nuk vihet mbi dritëmbajtësen?
Hat hoiyah, hmaiim hah apinimaw tangthung hoi a ramuk boimaw. Ikhun rahim ouk a ta boimaw. Hmaiimkhok dawk hoi ouk paang nahoehmaw.
22 Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos zbulohet, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.
A hmonae koe kaawm e pueng koung a kamnue han, ramuk lah kaawm e naw pueng koung kamawng han.
23 Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”
Thainae hnâ katawnnaw ni thai naseh.
24 Dhe u tha atyre: “Vini re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t’iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t’iu jepet edhe më.
Hathnukkhu hoi Jisuh ni na thai e lawknaw kahawicalah kâhruetcuet awh. Ayâ na poe e patetlah nama ni bout na hmu awh han.
25 Sepse atij që ka, do t’i jepet, por atij që s’ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
Ka tawn e tami teh bout poe sin lah ao han. Ka mathoe e tami teh a tawn e ca patenghai la pouh lah ao han telah a ti.
26 Tha akoma: “Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.
Jisuh ni Cathut uknaeram teh tami buet touh ni law dawk cati a kahei e hoi a kâvan.
27 Dhe natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe çohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.
Ahni ni cati kahei hnukkhu karum khodai a i ao ei teh a kung a pâw teh a roung, hatei bangtelah hoi maw a roung tie teh panuek hoeh.
28 Sepse dheu prodhon vetvetiu më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.
Talai ni cati kapâw e a roung sak teh a paw a paw sak. Hmaloe vah akung, hahoi a vui, hahoi cakang a tâco sak.
29 Dhe kur fryti piqet, menjëherë korrësi i vë drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.
Cang a hmin teh canga tue a pha toteh imkung ni uet laipalah karang poung lah tangkoun hoi ouk a a telah a dei.
30 Edhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me çfarë shëmbëlltyre ta paraqesim?
Jisuh ni Cathut uknaeram teh bangtelamaw ka kamnue sak han vai, bangpatet e bangnuenae hoi maw ka bangnue han vai.
31 Ajo i ngjan farës së sinapit, që, kur është mbjellë në dhe, është më e vogla nga të gjitha farërat që janë mbi dhe;
Hot teh antam mu hoi doeh a kâvan. Antam mu teh anhla munaw hlak kathounghnawn e lah ao ei, patue toteh,
32 por, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa zogjtë e qiellit mund të gjejnë strehë nën hijen e saj”.
Anhlakungnaw hlak a roung teh tavanaw ni a kang dawk tabu a tuk awh teh a tâhlip dawk a kâhat nahane totouh akangnaw kalen lah a cawn awh.
33 Dhe me shumë shëmbëlltyra të tilla, u shpallte atyre fjalën, ashtu si ata ishin në gjendje ta kuptojnë.
Hot patet e bangnuenae hoi taminaw ni a thai panuek nahanelah, a cangkhai.
34 Dhe nuk u fliste atyre pa shëmbëlltyra, ndërsa dishepujve të tij, veçmas, u shpjegonte çdo gjë.
Bangnuenae hno laipalah ahnimouh koevah cangkhai hoeh. Amamouh dueng ao awh navah a hnukkâbangnaw koe bangpuengpa a pâpho pouh.
35 Tani po atë ditë, si u ngrys, u tha atyre: “Kalojmë te bregu matanë!
Hat hnin tangmin vah Jisuh ni namran lah cet a sei telah a hnukkâbangnaw koe atipouh.
36 Dhe dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me vete Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të tjera të vogla.
Hatdawkvah a hnukkâbangnaw ni tamimaya a ceitakhai teh long thung sut kaawm e Jisuh hoi namran lah a cei awh. Alouke longnaw hai a kâbang awh.
37 Ndërkaq shpërtheu një furtunë e madhe dhe valët përplaseshin mbi barkë aq shumë sa ajo po mbushej.
Hatnavah tûilî a tho teh, tuicapa a thaw dawkvah long dawk tui muen akawi.
38 Ai ndërkaq po flinte në kiç mbi një jastëk. Ata e zgjuan dhe i thanë: “Mësues, a nuk merakosesh që ne po marrim fund?”.
Jisuh teh long a mai koe lah, lahoung a lahoung teh muet a i. A hnukkâbangnaw ni a pâhlaw awh teh, saya maimouh due awh han toe hei, banglahai na pouk hoeh bo aw! atipouh awh.
39 Dhe ai si u zgjua, e qortoi erën dhe i foli detit: “Pusho dhe fashitu!”. Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.
Hatnavah Jisuh ni a thaw teh, tûilî hoi tuicapa a yue, hatdawkvah tûilî hoi tuicapa teh a roum.
40 Atëherë u tha atyre: “Pse jeni ju aq frikacakë? Vallë, si nuk keni besim?”.
Hat hnukkhu Bawipa ni bangkongmaw telah totouh na taki thai awh vaw. Bangkongmaw yuemnae na tawn awh hoeh vaw atipouh.
41 Dhe ata i zuri një frikë e madhe dhe i thoshnin njëritjetrit: “Vallë, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?”.
Ahnimouh ni thouk a taki awh teh, hete tami teh bangpatet e tami na mah aw, tûilî hoi tuipui ni hai a lawk a ngai pouh bo aw telah buet touh hoi buet touh a kâdei awh.
