Marku 4
1 Pastaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një turmë aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte ulur në det, ndërsa gjithë turma ishte në tokë pranë detit.
Avelin dil panga thu ahilpan kit tai. Mipi tamtah akoma ahung kikhom pai jeng un, Ama kong sunga aluttan ahi. Kong sunga chun atouvin, mipite chu vaokama atouvun ahi.
2 Dhe ai u mësonte atyre shumë gjëra në shëmbëlltyra, dhe u thoshte atyre në mësimin e tij:
Amaho chu thulem'in thu tamtah ahil in,
3 “Dëgjoni! Ja, doli mbjellësi të mbjellë.
“Ngaiyun! Muchi thepa muchi then achen ahi.
4 Dhe ndodhi që kur hidhte farën, një pjesë e farës ra gjatë rrugës dhe zogjtë e qiellit erdhën dhe e hëngrën.
Athe atheleh abang lamsih-ah achun, hiho chu vachaten ahungloh un anegam tauvin ahi.
5 Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s’kishte një tokë të thellë.
Chule abang songlheo chunga leipatna lah a achun, alei asalou jeh'in akehdoh jeng in,
6 Por, kur doli dielli, u dogj; dhe me që nuk kishte rrënjë, u tha.
Ahivang in nisan ahin kah phat in asang gon, jung aneilou jeh'in agoplha paitan ahi.
7 Një pjesë tjetër ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.
Chule abang linglah-a achun, ling hochu ahung khang in chang phung dong nalaiho chu adep lihtan, ahinga aum tapoi.
8 Një pjesë tjetër ra në tokë të mirë, dhe solli frut që rritej, dhe u zhvillua për të dhënë njëra tridhjetë, tjetra gjashtëdhjetë dhe tjetra njëqind”.
Adang ho chu leiphalaiya achun, ahung khang in agatan, hiho chu ajat somthum, ajat somgup, ajat jakhat cheng in apungtan ahi!”
9 Pastaj ai u tha atyre: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”.
Chuin Aman aseiyin, “Koihileh khojahna ding nakhang neiyin ngaihen,” ati.
10 Tani kur ishte vetëm, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për shëmbëlltyrën.
Chomkhat jouvin aseijui somleni ho toh akimvela mi dangho toh aum khom pet in, amahon athulem seiho chu ipi kiseina ham tin adong un.
11 Dhe ai u tha atyre: “Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra,
Aman adonbut in, “Pathen gam thuguh chu nangho kipea nahi tauve. Hinlah thulema kaseina jeh chu polam miho jah ding ahi,
12 që: “Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen””.
Hichu Lekhabun aseisa agui lhunna ding: ‘Ka thilbol amu tengule, ima jildoh hetdoh aneilou diu. Ka thusei ajah tengule, ima hetdoh aneilou diu. Achutiloule keima lam'ah hung kiheiyuntin, ngaidam chang get unte,’ kiti chu ahi,” ati.
13 Pastaj u tha atyre: “Nuk e kuptoni këtë shëmbëlltyrë? Po atëhere si do t’i kuptoni të gjitha shëmbëlltyrat e tjera?
Abanin Yeshuan akomuva, “Nanghon hiche thulem hi nahetlou monguham? Achutile thulem dang jouse iti nahet tadiu vem?
14 Mbjellësi mbjell fjalën.
Lou bolpan muchi athe chu Pathen thu midang koma kihil lhang tobang ahi.
15 Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.
Muchi kithe lamsih-a chuhon avetsah chu ahileh, Pathen thu ja-a ahivanga Satan in ahung kilhoh mang pai toh tekah ahi.
16 Po ashtu ata që e marrin farën mbi nje gurishte janë ata që, kur e kanë dëgjuar fjalën, e pranojnë menjëherë me gëzim;
Songlheo chung leipatna lah-a chuhon avetsah chu, athu ajah jah-a thanomtah'a joppai jengho ahi.
17 por nuk kanë rrënjë në vetvete, dhe janë të përkohshëm; dhe kur vjen mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohen menjëherë.
Ahivang in amaho chu jung neilou ahi jeh-un, apangsot jouji pouve. Pathen thutahsan jeh'a boina le suhgimna ato tengule, jung aneilou jeh-uvin alhupaiji tauve.
18 Ata përkundrazi të cilët e marrin farën midis ferrave, janë ata që e dëgjojnë fjalën,
Ling lah a muchi kithehon avetsah chu Pathen thu ja a,
19 por shqetësimet e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të tjera që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme. (aiōn g165)
Ahivanga leiset hinkho lungkhamna ten alodimsetna, haona lungthim chule thildang dang ngaichatnan thu chu adeplih jeh-a ga sodoh joulou tobang ahi. (aiōn g165)
20 Kurse ata që e morën farën në tokë të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një tridhjetë, tjetri gjashtëdhjetë dhe tjetri njëqind”.
Chule leipha laiya chuhon avetsah chu athu ja-a, hea jopte chu ahiuvin, abang ajat somthum, abang jat somgup chule abang ajat ja-a aga punsah beho ahiuve,” ati.
21 Pastaj u tha atyre: “A merret vallë llamba për ta vënë nën babunë ose nën shtrat? A nuk vihet mbi dritëmbajtësen?
Chuin Yeshuan ajah uva, “Koiyin meivah khu lo sung le jalkhun noiya atun ngaiyem? Koiman bolponte! Meivah chu avah hoiselna ding muna aki tungjin ahi.
22 Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos zbulohet, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.
Ijeh-inem itileh thil kiselguh chengse chu achaina leh kiphongdoh ding, chuleh akiselguh jouse chu vahdoh ding ahi.
23 Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”
Koihileh khojahna ding nakhang neiyin ngaihen,” ati.
24 Dhe u tha atyre: “Vini re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t’iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t’iu jepet edhe më.
Chuin ajah uva, “Najah chengseu chu lungluttah in ngaiyun. Phataha nangai chan uva, hetgilna nakipe diu ahi—chule kipehbe dingbon nahiuve.
25 Sepse atij që ka, do t’i jepet, por atij që s’ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
Koihileh kathuhil ngaiho chu hetbena kipehbe ding, ahinlah koihileh kathuhil ngailou chu ahetsa themkhat jong amahoa kon'a kilahmang peh ding ahi,” ati.
26 Tha akoma: “Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.
Yeshuan ajah uva, “Pathen gam umdol chu loubolmi khat'in leiya muchi athe tobang ahi.
27 Dhe natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe çohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.
Asun ajan'a a-imut pet chuleh aha pet hijongleh, amuchi the chu ahung kehdoh-in, akhanglen in, hinlah aman hitia chu thil iti hung umdoh ham ahepoi.
28 Sepse dheu prodhon vetvetiu më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.
Leiset'in acham in ahin gadohsah jin, amasapen in avui ahung dondoh in, chuteng achaina leh ahung gadoh in aminji tai.
29 Dhe kur fryti piqet, menjëherë korrësi i vë drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.
Aga chu amin phatleh, a atphat ahitah jeh'in loubolpa achen, koiten a atpai jitai,” ati.
30 Edhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me çfarë shëmbëlltyre ta paraqesim?
Yeshuan aseiben, “Pathen gam hi ipitoh kitekah ding hitam? Ipi thulema ka hilchet ding hitam?
31 Ajo i ngjan farës së sinapit, që, kur është mbjellë në dhe, është më e vogla nga të gjitha farërat që janë mbi dhe;
Ankam mu chang leiya kithe tobang ahi, hichu muchi lah-a aneopen ahi.
32 por, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa zogjtë e qiellit mund të gjejnë strehë nën hijen e saj”.
Ahivang in ahung kedoh tengleh hampa dang jouse sangin alenjon, abah lentah jong ahin sodoh jin, chutichun chunga leng vachate abah lim noiya ahung geh jiuvin ahi,” ati.
33 Dhe me shumë shëmbëlltyra të tilla, u shpallte atyre fjalën, ashtu si ata ishin në gjendje ta kuptojnë.
Chuin chutobang thulem tamtah mangchan amahon ahetthei diu kham thu ahil e.
34 Dhe nuk u fliste atyre pa shëmbëlltyra, ndërsa dishepujve të tij, veçmas, u shpjegonte çdo gjë.
Mihonpi jah-a thulem tilouvin imacha aseikhapoi. Ahinla aseijuite chengse vang chu guhthimin ijakai ahilchen jinai.
35 Tani po atë ditë, si u ngrys, u tha atyre: “Kalojmë te bregu matanë!
Chuin nilhah in Yeshuan aseijuite koma, “Hung un, dil khu agal langa galkaiyu hite,” ati.
36 Dhe dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me vete Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të tjera të vogla.
Chuti chun mihonpi chu adalha uvin, Yeshua chu konga akitolpi tauvin, kong dang phabep'in vang ahinjuiyun ahi.
37 Ndërkaq shpërtheu një furtunë e madhe dhe valët përplaseshin mbi barkë aq shumë sa ajo po mbushej.
Chuin khopi hui ahung nung in ahileh, twi kinong chu kong sunga ahung kinonglut matchet jeng tan, adimpai ding ahitan ahi.
38 Ai ndërkaq po flinte në kiç mbi një jastëk. Ata e zgjuan dhe i thanë: “Mësues, a nuk merakosesh që ne po marrim fund?”.
Apet chun Yeshua chu kong mei lama lukhap kikhap'in ana ihmun, aseijuiten asukhang'un ajah-a, “Houhil, kalhummang gam dingu hi imalouva nagel ham?” atitauve.
39 Dhe ai si u zgjua, e qortoi erën dhe i foli detit: “Pusho dhe fashitu!”. Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.
Yeshua akhah phat'in huipi chu aphoh-in, twi-nong jah-a, “Thipmin! Thipchet in!” tia thu apeh leh, apettah'in huipi chu athipchet jeng tan, kho aphaseltan ahi.
40 Atëherë u tha atyre: “Pse jeni ju aq frikacakë? Vallë, si nuk keni besim?”.
Chuin Aman ajah uva, “Ibola nakichat uham? Tahsanna nanei nailou uham?” atitai.
41 Dhe ata i zuri një frikë e madhe dhe i thoshnin njëritjetrit: “Vallë, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?”.
Seijui ho chu akithing jeng tauvin, “Hichepa hi koi mongmong hiya, huipi le twi-nongin jong athu angai ahitadem?” tin aki dongto tauvin ahi.
