< Marku 4 >

1 Pastaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një turmë aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte ulur në det, ndërsa gjithë turma ishte në tokë pranë detit.
Jesus tuili hui ah thuhil kipan kik hi: a kung ah mihon tampi te hong ki kaikhop ciang in tuili sung ngunkuang sung ah tuak in to a; mihonpi te sia tuili hui ah om uh hi.
2 Dhe ai u mësonte atyre shumë gjëra në shëmbëlltyra, dhe u thoshte atyre në mësimin e tij:
Tasiaciang sontena te zang in thuhil a,
3 “Dëgjoni! Ja, doli mbjellësi të mbjellë.
Ngai vun a; en vun, thaici poaipa khat thaici poai tu in pai hi:
4 Dhe ndodhi që kur hidhte farën, një pjesë e farës ra gjatë rrugës dhe zogjtë e qiellit erdhën dhe e hëngrën.
Tabang a poai ciang in, thaici pawlkhat te sia lampi ah tak a, tungleang te hongpai in ne siat hi.
5 Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s’kishte një tokë të thellë.
Pawlkhat te suang tam na mun ah tak a, lei tawm a hi man in thaici te hong po pai hi, banghangziam cile lei thuk ngawl hi:
6 Por, kur doli dielli, u dogj; dhe me që nuk kishte rrënjë, u tha.
Ni hong sua ciang in, nisa in kang a; zung tha ngawl ahikom ngawtak hi.
7 Një pjesë tjetër ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.
Pawlkhat te sia lingphung sung ah tak a, lingkung te a khan ciang in deapcip in, nga zo ngawl hi.
8 Një pjesë tjetër ra në tokë të mirë, dhe solli frut që rritej, dhe u zhvillua për të dhënë njëra tridhjetë, tjetra gjashtëdhjetë dhe tjetra njëqind”.
A dang te sia lei pha na tung ah tak hi, taciang po in hong khang a, a nga hong nga hi; pawlkhat te a se sawmthum, pawlkhat te a se sawmluk, pawlkhat te a se zakhat dong in khang hi, ci hi.
9 Pastaj ai u tha atyre: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”.
Taciang Jesus in amate tung ah, Zak natu bil a nei peuma in za tahen, ci hi.
10 Tani kur ishte vetëm, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për shëmbëlltyrën.
Ama nguak a om laitak in, a nungzui sawmleni te taw a om te in sontena thu dong uh hi.
11 Dhe ai u tha atyre: “Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra,
Jesus in amate tung ah, Pathian kumpingam thuku heak theina hong pia zo hi: ahihang a puasang a omte tung ah, tua thu te theampo sia sontena te taw son hi:
12 që: “Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen””.
Amate in mu tu hi napi, a he bua tu uh hi; ngai tu hi napi, a tel thei bua tu uh hi; tabang hi bua le hun khatpo ah amate ki kheal in, amate i mawna ki maisak tu hi, ci hi.
13 Pastaj u tha atyre: “Nuk e kuptoni këtë shëmbëlltyrë? Po atëhere si do t’i kuptoni të gjitha shëmbëlltyrat e tjera?
Jesus in amate tung ah, Hi sontena te he ngawl nu ziam? taciang sontena theampo bangbang in tel thei tu nu ziam?
14 Mbjellësi mbjell fjalën.
Thaici poaipa in Pathian kammal poai hi.
15 Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.
Lampi ah a tak thaici te thu sia hibang te a hihi, amate in Pathian kammal a zak uh ciang in Satan manlang tak in hongpai a, amate thinsung pan Pathian kammal te laksak hi.
16 Po ashtu ata që e marrin farën mbi nje gurishte janë ata që, kur e kanë dëgjuar fjalën, e pranojnë menjëherë me gëzim;
Suang tam na mun ah a tak thaici te sia hibang te a hihi; amate sia Pathian kammal a zak uh ciang in thakhatthu in lungdamna taw sang hi napi;
17 por nuk kanë rrënjë në vetvete, dhe janë të përkohshëm; dhe kur vjen mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohen menjëherë.
Amate sung ah zungtha ngawl ahikom, tawmvei sung bek khom hi: Pathian thu hang in haksatna le vawtsiatna a thet ciang in, thakhathu in pukkik hi.
18 Ata përkundrazi të cilët e marrin farën midis ferrave, janë ata që e dëgjojnë fjalën,
Lingsung a tak thaici te thu sia hibang te a hihi, Pathian kammal za napi,
19 por shqetësimet e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të tjera që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme. (aiōn g165)
Hi leitung thinngimna, hauna i theamna, nadang tampi te lungngul nate tum in Pathian thu sia deapcip ahikom, a nga toai ngawl hi. (aiōn g165)
20 Kurse ata që e morën farën në tokë të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një tridhjetë, tjetri gjashtëdhjetë dhe tjetri njëqind”.
Lei pha na a tak thaici te thu sia hibang a hihi; Pathian thu za in sang a, pawlkhat te a se sawmthum, pawlkhat te a se sawmluk, pawlkhat te a se zakhat in a nga hong toai hi, ci hi.
21 Pastaj u tha atyre: “A merret vallë llamba për ta vënë nën babunë ose nën shtrat? A nuk vihet mbi dritëmbajtësen?
Jesus in amate tung ah, Khuaimei sia khum nuai ah, a hibale, lupna nuai ah koi tu in ki keng ngei ziam? meivak na tung ah a ki koi tu hi ngawl ziam?
22 Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos zbulohet, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.
Banghangziam cile a ki lang ngawl tu in phualcip thei bangma a om ngawl bangma; pualak ngawl tu thuku zong om ngawl hi.
23 Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”
Zak natu bil nei theampo in za tahen, ci hi.
24 Dhe u tha atyre: “Vini re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t’iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t’iu jepet edhe më.
Jesus in amate tung ah, Na zak thu uh kidawm vun: ngualdang nate uh bangma in noma zong hong ki tekik tu hi: taciang a za te a tamzaw hong ki piakik tu hi.
25 Sepse atij që ka, do t’i jepet, por atij që s’ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
Banghangziam cile a nei te ki pia thua tu a: a nei ngawl te a neisun ki laksak tu hi, ci hi.
26 Tha akoma: “Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.
Jesus in, Pathian kumpingam sia, a lo ah thaici poai tu hi;
27 Dhe natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe çohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.
Taciang mu in, le tho in a, sun le zan in thaici bangbang in po tu le bangbang in khang tu ci a he ngawl thaici poaipa taw kibang hi.
28 Sepse dheu prodhon vetvetiu më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.
Banghangziam cile leitang in ama thu in ngasak a; a masabel in a te meangsak hi, tua zawkciang vui a, a vui zawkciang a tang hong suak hi.
29 Dhe kur fryti piqet, menjëherë korrësi i vë drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.
Ahihang anlak hun hong thet ciang in, ama in phiau taw manlangtak in at hi, banghangziam cile anlak hun cing zo hi,
30 Edhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me çfarë shëmbëlltyre ta paraqesim?
Jesus in, Kumpingam sia bangtaw sonte tu khi ziam? a hibale bangtaw tekak tu khi ziam?
31 Ajo i ngjan farës së sinapit, që, kur është mbjellë në dhe, është më e vogla nga të gjitha farërat që janë mbi dhe;
Hisia in ankam cii taw kibang hi, lei ah a poai ciang in thaici dang theampo sang in no zaw hi:
32 por, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa zogjtë e qiellit mund të gjejnë strehë nën hijen e saj”.
Ahihang a poai zawkciang in hong khang a, an te theampo sung pan a lianbel hong suak hi, van a vacim te a lim ah tawlnga thei zadong in a bak te nei hi, ci hi.
33 Dhe me shumë shëmbëlltyra të tilla, u shpallte atyre fjalën, ashtu si ata ishin në gjendje ta kuptojnë.
Amate i zak thei tuh in sontena tampi taw thuhil hi.
34 Dhe nuk u fliste atyre pa shëmbëlltyra, ndërsa dishepujve të tij, veçmas, u shpjegonte çdo gjë.
Sontena kihel ngawl in amate tung ah thuhil ngawl hi: taciang amate bek a om uh ciang in a nungzui te kung ah tua thu te son thiang hi.
35 Tani po atë ditë, si u ngrys, u tha atyre: “Kalojmë te bregu matanë!
Tua ni nitak sang in, Jesus in a nungzui te kung ah, Ngalkhat ah pai tawng, ci hi.
36 Dhe dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me vete Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të tjera të vogla.
Amate in mihonpi te a paisak zawk uh ciang in, Ama sia nungzui te in ngunkuang taw paipui hi. Tua mun ah a dang ngunkuang no te zong om hi.
37 Ndërkaq shpërtheu një furtunë e madhe dhe valët përplaseshin mbi barkë aq shumë sa ajo po mbushej.
Tasiaciang huipi suangval nasiatak in hong tho a, tuihual te in ngunkuang sia nuaicip ahikom, ngunkuang sung ah tui hong dim hi.
38 Ai ndërkaq po flinte në kiç mbi një jastëk. Ata e zgjuan dhe i thanë: “Mësues, a nuk merakosesh që ne po marrim fund?”.
Jesus sia ngunkuang nungsang kham in mu hi: amate in phong uh a, Syapa awng, ka thisiat tu uh phamaw hong sa ngawl ni ziam? ci uh hi.
39 Dhe ai si u zgjua, e qortoi erën dhe i foli detit: “Pusho dhe fashitu!”. Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.
Jesus hong tho in, huipi tei hi, taciang tuipi tung ah, Thim in, ci hi. Taciang hui thim in, dai dide hi.
40 Atëherë u tha atyre: “Pse jeni ju aq frikacakë? Vallë, si nuk keni besim?”.
Jesus in nungzui te kung ah, Banghang in hibang lalawm in lau nu ziam? bangbang lalawm in upna nei ngawl nu ziam? ci hi.
41 Dhe ata i zuri një frikë e madhe dhe i thoshnin njëritjetrit: “Vallë, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?”.
Amate lau mama uh a, hisia pa sia bangbang mihing ziam, hui le tuipi in a thuni hi? ci in khat le khat kici uh hi.

< Marku 4 >