Marku 3
1 Pastaj ai hyri përsëri në sinagogë dhe aty ishte një njeri që kishte një dorë të tharë.
И вниде паки в сонмище: и бе тамо человек, суху имый руку.
2 Dhe ata po e ruanin në se do ta shëronte në ditën e së shtunës, që pastaj ta paditnin.
И назираху Его, аще в субботы изцелит его, да Нань возглаголют.
3 Dhe ai i tha njeriut që e kishte dorën të tharë: “Çohu në mes të të gjithëve!”.
И глагола человеку суху имущему руку: стани посреде.
4 Dhe u tha atyre: “A është e lejueshme ditën e së shtunës të bësh të mirë apo të keqe, të shpëtosh një jetë apo ta vrasësh?”. Por ata heshtnin.
И глагола им: достоит ли в субботы добро творити, или зло творити? Душу спасти, или погубити? Они же молчаху.
5 Atëherë ai, si i shikoi rreth e qark me zemërim, i hidhëruar për ngurtësinë e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: “Shtrije dorën tënde!”. Ai e shtriu, dhe dora e tij u shëndosh përsëri si tjetra.
И воззрев на них со гневом, скорбя о окаменении сердец их, глагола человеку: простри руку твою. И простре: и утвердися рука его цела яко другая.
6 Dhe farisenjtë dolën jashtë e menjëherë bënin këshill bashkë me herodianët kundër tij, se si ta vrasin.
И изшедше фарисее, абие со иродианы совет творяху Нань, како Его погубят.
7 Por Jezusi me dishepujt e vet u tërhoq drejt detit; dhe një turmë e madhe nga Galilea i ndoqi; edhe nga Judea;
Иисус же отиде со ученики Своими к морю: и мног народ от Галилеи по Нем иде, и от Иудеи,
8 dhe nga Jeruzalemi, nga Idumea, nga përtej Jordanit; gjithashtu një turmë e madhe nga rrethinat Etiros dhe të Sidonit, kur dëgjoi gjërat e medha që ai bënte, erdhi tek ai.
и от Иерусалима, и от Идумеи, и со онаго полу Иордана. И от Тира и Сидона множество многое, слышавше, елика творяше, (и) приидоша к Нему.
9 Atëherë ai u tha dishepujve të tij të kenë gjithnjë gati një barkë, që populli mos e shtynte.
И рече учеником Своим, да корабль будет у Него народа ради, да не стужают Ему.
10 Sepse ai kishte shëruar shumë veta, të gjithë që kishin sëmundje dyndeshin rreth tij që ta preknin.
Многи бо изцели, якоже нападати на Него, да Ему прикоснутся, елицы имеяху раны.
11 Dhe frymërat e ndyrë, kur e shihnin, binin përmbys para tij dhe bërtitnin, duke thënë: “Ti je Biri i Perëndisë!”.
И дуси нечистии, егда видяху Его, припадаху к Нему и зваху, глаголюще, яко Ты еси Сын Божий.
12 Por ai i qortoi rreptësisht që të mos thonin se kush ishte ai.
И много прещаше им, да не явлена Его сотворят.
13 Pastaj ai u ngjit në mal dhe thirri pranë vetes ata që deshi. Dhe ata erdhën tek ai.
И взыде на гору и призва, ихже хотяше Сам: и приидоша к Нему.
14 Dhe ai i caktoi dymbëdhjetë që të rrinin me të dhe që mund t’i dërgonte të predikojnë,
И сотвори дванадесяте, да будут с Ним, и да посылает их проповедати,
15 dhe të kishin pushtet të shëronin sëmundjet dhe të dëbonin demonët.
и имети власть целити недуги и изгонити бесы:
16 Ata ishin: Simoni, të cilit ia vuri emrin Pjetër;
и нарече Симону имя Петр:
17 Jakobi, bir i Zebedeut, dhe Gjoni, vë-llai i Jakobit, të cilave ua vuri emrin Boanerges, që do të thotë: “Bij të bubullimës”;
и Иакова Зеведеова и Иоанна брата Иаковля: и нарече има имена Воанергес, еже есть сына громова:
18 Andrea, Filipi, Bartolomeu, Mateu, Thomai, Jakobi i Alfeut, Tadeu, Simon Kananeasi,
и Андреа, и Филиппа, и Варфоломеа, и Матфеа, и Фому, и Иакова Алфеова, и Фаддеа, и Симона Кананита,
19 dhe Juda Iskarioti, i cili më pas e tradhëtoi.
и Иуду Искариотскаго, иже и предаде Его.
20 Pastaj hynë në një shtëpi. Dhe u mblodh përsëri një turmë aq e madhe, sa që as bukë s’mund të hanin.
И приидоша в дом: и собрася паки народ, яко не мощи им ни хлеба ясти.
21 Dhe kur të afërmit e tij e morën vesh, shkuan ta marrin atë, sepse flitej: “Nuk është në vete”.
И слышавше иже бяху у Него, изыдоша, да имут Его: глаголаху бо, яко неистов есть.
22 Kurse skribët, që kishin zbritur nga Jeruzalemi, thoshnin: “Ai e ka Beelzebubin dhe i dëbon demonët me princin e demonëve”.
И книжницы, иже от Иерусалима низшедшии, глаголаху, яко веельзевула имать и яко о князи бесовстем изгонит бесы.
23 Por ai i thirri pranë vetes dhe u foli me anë të shëmbëlltyrave: “Si mund Satanai të dëbojë Satananë?
И призвав их, в притчах глаголаше им: како может сатана сатану изгонити?
24 Në qoftë se një mbretëri është përçarë kundër vetvetes, ajo mbretëri nuk mund të qëndrojë.
И аще царство на ся разделится, не может стати царство то:
25 Dhe në qoftë se një shtëpi përçahet kundër vetvetes, ajo shtëpi nuk mund të qëndrojë.
и аще дом на ся разделится, не может стати дом той:
26 Kështu, në se Satanai ngrihet kundër vetvetes dhe është përçarë, nuk mbahet dot, por i erdhi fundi!
и аще сатана воста на ся сам и разделися, не может стати, но конец имать.
27 Askush nuk mund të hyjë në shtëpinë e njeriut të fortë dhe t’ia grabitë pasuritë e tij, pa e lidhur më parë njeriun e fortë; vetëm atëherë mund t’ia plaçkitë shtëpinë.
Никтоже может сосуды крепкаго, вшед в дом его, расхитити, аще не первее крепкаго свяжет: и тогда дом его расхитит.
28 Në të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t’u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;
Аминь глаголю вам, яко вся отпустятся согрешения сыном человеческим, и хуления, елика аще восхулят:
30 Sepse ata thoshnin: “Ai ka një frymë të ndyrë!”.
Зане глаголаху: духа нечистаго имать.
31 Ndërkaq erdhën vëllezërit e tij dhe e ëma dhe, si ndaluan përjashta, dërguan ta thërrasin.
Приидоша убо Мати и братия Его, и вне стояще послаша к Нему, зовуще Его.
32 Turma ishte ulur përreth tij; dhe i thanë: “Ja, nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta dhe po të kërkojnë”.
И седяше народ окрест Его. Реша же Ему: се, Мати Твоя и братия Твоя (и сестры Твоя) вне ищут Тебе.
33 Por ai u përgjigj atyre duke thënë: “Kush është nëna ime, ose vëllezërit e mi?”.
И отвеща им, глаголя: кто есть мати Моя, или братия Моя?
34 Pastaj duke vështruar rreth e qark mbi ata që ishin ulur rreth tij, tha: “Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi!
И соглядав окрест Себе седящыя, глагола: се, мати Моя и братия Моя:
35 Sepse kushdo që bën vullnetin e Perëndisë, ai është vëllai im, motra ime dhe nëna!”.
иже бо аще сотворит волю Божию, сей брат Мой и сестра Моя и мати (Ми) есть.
