< Marku 3 >

1 Pastaj ai hyri përsëri në sinagogë dhe aty ishte një njeri që kishte një dorë të tharë.
KADEKADEO a pil kotin pur ong nan sinakoke. Ari, aramas amen mia, me pa a motor.
2 Dhe ata po e ruanin në se do ta shëronte në ditën e së shtunës, që pastaj ta paditnin.
Irail ari masamasaneki, ma a pan kakelada i ni ran en sapat, pwe irail en karaun i.
3 Dhe ai i tha njeriut që e kishte dorën të tharë: “Çohu në mes të të gjithëve!”.
I ari kotin masani ong aramas o, me pa a motor: Uda kodo met!
4 Dhe u tha atyre: “A është e lejueshme ditën e së shtunës të bësh të mirë apo të keqe, të shpëtosh një jetë apo ta vrasësh?”. Por ata heshtnin.
A ap kotin masani ong irail: Me pung, wia mau ni ran en sapat de wia sued? Kamaur de kamela? Ir ari nenenla.
5 Atëherë ai, si i shikoi rreth e qark me zemërim, i hidhëruar për ngurtësinë e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: “Shtrije dorën tënde!”. Ai e shtriu, dhe dora e tij u shëndosh përsëri si tjetra.
I ari angiang aupwili sili po’rail, kupurokila ar kapitakai, ap kotin masani ong aramas o: Kapawei pa om! I ari kapawei. Pa a ap kelailada.
6 Dhe farisenjtë dolën jashtë e menjëherë bënin këshill bashkë me herodianët kundër tij, se si ta vrasin.
Parisär oko ap madangalang ren iang en Erodes. Re ap kapakaparok duen ar pan kamatala i.
7 Por Jezusi me dishepujt e vet u tërhoq drejt detit; dhe një turmë e madhe nga Galilea i ndoqi; edhe nga Judea;
A Iesus kotin kapitawei sang pein i o sapwilim a tounpadak kan, koti wong liman sed. Pokon kalaimun ap idauen i sang Kaliläa, o Iudäa.
8 dhe nga Jeruzalemi, nga Idumea, nga përtej Jordanit; gjithashtu një turmë e madhe nga rrethinat Etiros dhe të Sidonit, kur dëgjoi gjërat e medha që ai bënte, erdhi tek ai.
O sang Ierusalem, o sang Idumäa, o sang palilan Iordan, o toun liman Tirus o Sidon, pokon kalaimun, re rongada duen a kotin wiada manaman kaualap, re ap pokon dong re a.
9 Atëherë ai u tha dishepujve të tij të kenë gjithnjë gati një barkë, që populli mos e shtynte.
A kotin masani ong sapwilim a tounpadak kan, kisin sop kis en kaonop ong i, pweki pokon o, pwe re de koi dong i.
10 Sepse ai kishte shëruar shumë veta, të gjithë që kishin sëmundje dyndeshin rreth tij që ta preknin.
Pwe a kotin kakelada me toto, irail ari pakoideda, pwe me somau ko me sair i.
11 Dhe frymërat e ndyrë, kur e shihnin, binin përmbys para tij dhe bërtitnin, duke thënë: “Ti je Biri i Perëndisë!”.
O ni en ngen saut akan ngar i, re pupedi mo i, weriwer, indada: Sapwilim en Kot komui!
12 Por ai i qortoi rreptësisht që të mos thonin se kush ishte ai.
I ari kotin kalik irail edi, ren der kaireki i.
13 Pastaj ai u ngjit në mal dhe thirri pranë vetes ata që deshi. Dhe ata erdhën tek ai.
I ari kotidala nan nana o, ap molipei dong i, me a kotin kupura, re ap poto dong re a.
14 Dhe ai i caktoi dymbëdhjetë që të rrinin me të dhe që mund t’i dërgonte të predikojnë,
I ari kotin kileledi ekriamen, pwe re en ieiang i, pwen poroporone ir sili padapadak.
15 dhe të kishin pushtet të shëronin sëmundjet dhe të dëbonin demonët.
O manamanla kakelada me somau kan o kakaus tewil akan;
16 Ata ishin: Simoni, të cilit ia vuri emrin Pjetër;
Simon a kotiki ong ad a Petrus.
17 Jakobi, bir i Zebedeut, dhe Gjoni, vë-llai i Jakobit, të cilave ua vuri emrin Boanerges, që do të thotë: “Bij të bubullimës”;
O Iakopus nain Iepedäus, o Ioanes ri en Iakopus, a kotiki ong ad ara Poanerkes. Iet wewe: Nain nansapwe.
18 Andrea, Filipi, Bartolomeu, Mateu, Thomai, Jakobi i Alfeut, Tadeu, Simon Kananeasi,
O Andreas, o Pilipus, o Partolomäus, o Matäus, o Tomas, o Iakopus, nain Alpäus, o Tadäus, o Simon men Kana,
19 dhe Juda Iskarioti, i cili më pas e tradhëtoi.
O Iudas Iskariot, me pangala i.
20 Pastaj hynë në një shtëpi. Dhe u mblodh përsëri një turmë aq e madhe, sa që as bukë s’mund të hanin.
Irail ari ko dong nan im eu. Pil pokon eu pokon pena. Irail ari sola kak manga.
21 Dhe kur të afërmit e tij e morën vesh, shkuan ta marrin atë, sepse flitej: “Nuk është në vete”.
Ni kompokepa ko rongada, re kodo, pwen wala sang i; pwe re inda, me a iakala.
22 Kurse skribët, që kishin zbritur nga Jeruzalemi, thoshnin: “Ai e ka Beelzebubin dhe i dëbon demonët me princin e demonëve”.
A saunkawewe ko, me kodido sang Ierusalem inda: A katia Peelsepup o saumas en tewil akan; iei me a kakauseki tewil akan.
23 Por ai i thirri pranë vetes dhe u foli me anë të shëmbëlltyrave: “Si mund Satanai të dëbojë Satananë?
I ari molipe ir do, masani ong irail ni karaseras akan: Ia pan duen Satan a kausawei Satan?
24 Në qoftë se një mbretëri është përçarë kundër vetvetes, ajo mbretëri nuk mund të qëndrojë.
O ma toun wei eu u pena nan pung ar, wei o sota pan kak pwaida.
25 Dhe në qoftë se një shtëpi përçahet kundër vetvetes, ajo shtëpi nuk mund të qëndrojë.
O ma penainai eu u pena nan pung ar, penainai o sota pan kak pwaida.
26 Kështu, në se Satanai ngrihet kundër vetvetes dhe është përçarë, nuk mbahet dot, por i erdhi fundi!
O ma Satan u ong pein i, a sota pan kak pwaida, a pan imwisokela.
27 Askush nuk mund të hyjë në shtëpinë e njeriut të fortë dhe t’ia grabitë pasuritë e tij, pa e lidhur më parë njeriun e fortë; vetëm atëherë mund t’ia plaçkitë shtëpinë.
Sota amen me pan kak ko ong nan im en kelail amen kulia a kapwa, ma a so saliedi mas me kelail o. A ap pan kak kawela im a.
28 Në të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t’u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;
Melel I indai ong komail: Dip akan karos pan lapwa sang nain aramas akan, o laue, me re lalaueki.
29 po për atë që do të blasfemojë kundër Frymës së Shenjtë nuk do të ketë falje përjetë; ai është fajtor për dënim të përjetshëm”. (aiōn g165, aiōnios g166)
A meamen lalaue Ngen saraui sota pan lapwada, a a pan puk ong kamekam soutuk. (aiōn g165, aiōnios g166)
30 Sepse ata thoshnin: “Ai ka një frymë të ndyrë!”.
Pweki ar inda: A katia ngen saut.
31 Ndërkaq erdhën vëllezërit e tij dhe e ëma dhe, si ndaluan përjashta, dërguan ta thërrasin.
Ari in a, o ri a ol akan ap kodo, mi liki o iloke dong.
32 Turma ishte ulur përreth tij; dhe i thanë: “Ja, nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta dhe po të kërkojnë”.
A pokon me momod impa o ap potoan ong i: Re mangi, in ar o ri ar ol akan mimi liki kainoma komui.
33 Por ai u përgjigj atyre duke thënë: “Kush është nëna ime, ose vëllezërit e mi?”.
A ap kotin sapeng irail masani: Is in ai de ri ai kan?
34 Pastaj duke vështruar rreth e qark mbi ata që ishin ulur rreth tij, tha: “Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi!
A ap kotin aupwil sili po’rail, me mod impa ko, masani: Kilang, in ai o ri ai ol akan!
35 Sepse kushdo që bën vullnetin e Perëndisë, ai është vëllai im, motra ime dhe nëna!”.
Pwe meamen wiawia kupur en Kot, iei me ri ai ol o ri ai li o in ai.

< Marku 3 >