Marku 3
1 Pastaj ai hyri përsëri në sinagogë dhe aty ishte një njeri që kishte një dorë të tharë.
Na Jesus el sifil folokla nu in iwen lolngok, ac oasr sie mwet we su ul la paol.
2 Dhe ata po e ruanin në se do ta shëronte në ditën e së shtunës, që pastaj ta paditnin.
Oasr kutu mwet we su kena suk mwatan Jesus, ouinge elos arulana lohang in liye lah el ac akkeyala mwet sac ke len Sabbath.
3 Dhe ai i tha njeriut që e kishte dorën të tharë: “Çohu në mes të të gjithëve!”.
Jesus el fahk nu sin mwet sac, “Fahsru nu meet uh.”
4 Dhe u tha atyre: “A është e lejueshme ditën e së shtunës të bësh të mirë apo të keqe, të shpëtosh një jetë apo ta vrasësh?”. Por ata heshtnin.
Na el siyuk sin mwet uh, “Mea Ma Sap lasr uh lela kut in oru ke len Sabbath uh? In kasru, ku in akkeokye? In molela moul lun sie mwet, ku in kunausla?” A elos tiana fahk kutena ma.
5 Atëherë ai, si i shikoi rreth e qark me zemërim, i hidhëruar për ngurtësinë e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: “Shtrije dorën tënde!”. Ai e shtriu, dhe dora e tij u shëndosh përsëri si tjetra.
Jesus el arulana kasrkusrak ke el ngetang liyalos, tusruktu el oayapa pakomutalos lah elos arulana likkeke ac tafongla. Na el fahk nu sin mwet sac, “Asroela poum.” Ac el asroela, na paol kwela.
6 Dhe farisenjtë dolën jashtë e menjëherë bënin këshill bashkë me herodianët kundër tij, se si ta vrasin.
Na mwet Pharisee elos illa liki iwen lolngok, ac som in pacl sacna in osun yurin kutu sin mwet in u lal Herod, ac elos oru pwapa lalos in unilya Jesus.
7 Por Jezusi me dishepujt e vet u tërhoq drejt detit; dhe një turmë e madhe nga Galilea i ndoqi; edhe nga Judea;
Jesus ac mwet tumal lutlut elos som nu ke Lulu Galilee ac mwet puspis fahsr tokolos. Mwet inge elos tuku liki acn Galilee, acn Judea,
8 dhe nga Jeruzalemi, nga Idumea, nga përtej Jordanit; gjithashtu një turmë e madhe nga rrethinat Etiros dhe të Sidonit, kur dëgjoi gjërat e medha që ai bënte, erdhi tek ai.
liki Jerusalem, liki acn Idumea, ac layen kutulap in Infacl Jordan, oayapa acn ma oan sisken siti Tyre ac Sidon. Mwet inge nukewa tuku nu yurin Jesus ke sripen elos lohng ke ma el oru.
9 Atëherë ai u tha dishepujve të tij të kenë gjithnjë gati një barkë, që populli mos e shtynte.
Ke sripen pusla lun mwet uh pwanang Jesus el fahk nu sin mwet tumal lutlut elos in akoela soko oak nu sel tuh mwet uh in tia itungilya.
10 Sepse ai kishte shëruar shumë veta, të gjithë që kishin sëmundje dyndeshin rreth tij që ta preknin.
El tuh akkeyala mwet puspis, na mwet mas nukewa alak nu yorol tuh elos in ku in kahlilya.
11 Dhe frymërat e ndyrë, kur e shihnin, binin përmbys para tij dhe bërtitnin, duke thënë: “Ti je Biri i Perëndisë!”.
Ac pacl nukewa mwet ma oasr ngun fohkfok yoro ac liyal uh, elos ac putati ye mutal ac wowoyak ac fahk, “Kom Wen nutin God!”
12 Por ai i qortoi rreptësisht që të mos thonin se kush ishte ai.
Jesus el kai ngun fohkfok inge elos in tia fahkulak nu sin kutena mwet.
13 Pastaj ai u ngjit në mal dhe thirri pranë vetes ata që deshi. Dhe ata erdhën tek ai.
Na Jesus el utyak nu fineol uh ac pangoneni mwet su el lungse in welul. Elos som nu yorol,
14 Dhe ai i caktoi dymbëdhjetë që të rrinin me të dhe që mund t’i dërgonte të predikojnë,
ac el sulela mwet singoul luo su el pangon mwet sap. El fahk nu selos, “Nga sulekowosla kowos in wiyu. Nga ac fah oayapa supwekowosla in fahkak,
15 dhe të kishin pushtet të shëronin sëmundjet dhe të dëbonin demonët.
na ac fah oasr ku lowos in sisla demon uh.”
16 Ata ishin: Simoni, të cilit ia vuri emrin Pjetër;
Pa inge mwet singoul luo ma el sulela: Simon (Jesus el sang inel Peter);
17 Jakobi, bir i Zebedeut, dhe Gjoni, vë-llai i Jakobit, të cilave ua vuri emrin Boanerges, që do të thotë: “Bij të bubullimës”;
James ac John ma lel, wen natul Zebedee (Jesus el pangnoltal Boanerges, kalmac pa “Wen nutin Pulahl”);
18 Andrea, Filipi, Bartolomeu, Mateu, Thomai, Jakobi i Alfeut, Tadeu, Simon Kananeasi,
Andrew, Philip, Bartholomew, Matthew, Thomas, James wen natul Alphaeus, Thaddaeus, Simon mwet Zealot
19 dhe Juda Iskarioti, i cili më pas e tradhëtoi.
ac Judas Iscariot su tukakunulak Jesus.
20 Pastaj hynë në një shtëpi. Dhe u mblodh përsëri një turmë aq e madhe, sa që as bukë s’mund të hanin.
Na Jesus el folokla nu in acn sel, ac mwet puspis sifilpa tuku nu yorol, ouinge wangin pacl in mongo lal Jesus ac mwet tumal lutlut.
21 Dhe kur të afërmit e tij e morën vesh, shkuan ta marrin atë, sepse flitej: “Nuk është në vete”.
Ke mwet in sou lal lohngak, elos som in usalu ke sripen mwet uh fahk mu, “El wella!”
22 Kurse skribët, që kishin zbritur nga Jeruzalemi, thoshnin: “Ai e ka Beelzebubin dhe i dëbon demonët me princin e demonëve”.
Kutu sin mwet luti ke Ma Sap su tuku Jerusalem me elos fahk, “Oasr ngunal Beelzebul in el! Kalem lah el pa sang ku nu sel in sisla demon uh, mweyen Beelzebul pa leum lun demon uh.”
23 Por ai i thirri pranë vetes dhe u foli me anë të shëmbëlltyrave: “Si mund Satanai të dëbojë Satananë?
Na Jesus el pangnolosme nu yorol ac fahk nu selos ke kas in pupulyuk: “Satan el ac ku in sisella Satan fuka?
24 Në qoftë se një mbretëri është përçarë kundër vetvetes, ajo mbretëri nuk mund të qëndrojë.
Sie mutunfacl fin srisrielik ac sifacna forani amei sie sin sie, mutunfacl sac ac musalla.
25 Dhe në qoftë se një shtëpi përçahet kundër vetvetes, ajo shtëpi nuk mund të qëndrojë.
Sie sou fin kitakatelik ac forani lokoalok lain sie sin sie, sou sacn ac musalla.
26 Kështu, në se Satanai ngrihet kundër vetvetes dhe është përçarë, nuk mbahet dot, por i erdhi fundi!
Ouinge tokosrai lal Satan fin kitakatelik nu in u, ac tia ku in oan paht, a ac musalla ac wanginla.
27 Askush nuk mund të hyjë në shtëpinë e njeriut të fortë dhe t’ia grabitë pasuritë e tij, pa e lidhur më parë njeriun e fortë; vetëm atëherë mund t’ia plaçkitë shtëpinë.
“Wangin sie mwet ku in utyak nu in lohm sin sie mwet ku ac usla ma lal, el fin tia kapriya mwet ku sac meet, na el fah ku in pisrala koanan lohm sel.
28 Në të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t’u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;
“Pwayena nga fahk nu suwos, mwet uh ku in eis nunak munas ke ma koluk lalos nukewa ac ke kaskou lalos nukewa.
30 Sepse ata thoshnin: “Ai ka një frymë të ndyrë!”.
(Jesus el fahk ma inge mweyen kutu mwet uh fahk mu, “Oasr ngun fohkfok in el.”)
31 Ndërkaq erdhën vëllezërit e tij dhe e ëma dhe, si ndaluan përjashta, dërguan ta thërrasin.
Na nina kial Jesus ac mwet lel elos tuku. Elos tu likinum uh ac sapak nu in lohm ah in siyukul.
32 Turma ishte ulur përreth tij; dhe i thanë: “Ja, nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta dhe po të kërkojnë”.
Mwet puspis muta raunella Jesus ac elos fahk nu sel, “Liye, nina kiom ac mwet wiom elos oasr likinum uh, ac elos siyuk kom.”
33 Por ai u përgjigj atyre duke thënë: “Kush është nëna ime, ose vëllezërit e mi?”.
Jesus el topuk ac fahk, “Su nina kiuk? Su mwet wiuk?”
34 Pastaj duke vështruar rreth e qark mbi ata që ishin ulur rreth tij, tha: “Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi!
El ngetang nu sin mwet ma muta raunella ac fahk, “Liye! Pa inge nina kiuk ac mwet wiuk!
35 Sepse kushdo që bën vullnetin e Perëndisë, ai është vëllai im, motra ime dhe nëna!”.
El su oru ma lungse lun God pa ma lik, ma louk, ac nina kiuk.”
