< Marku 3 >

1 Pastaj ai hyri përsëri në sinagogë dhe aty ishte një njeri që kishte një dorë të tharë.
Ket simrek manen ni Jesus iti sinagoga ket adda sadiay iti lalaki a kimbet ti imana.
2 Dhe ata po e ruanin në se do ta shëronte në ditën e së shtunës, që pastaj ta paditnin.
Palpaliiwen isuna ti sumagmamano a tattao no paimbagenna ti lalaki iti Aldaw a Panaginana tapno adda panggapuanda a mangakusar kenkuana.
3 Dhe ai i tha njeriut që e kishte dorën të tharë: “Çohu në mes të të gjithëve!”.
Kinuna ni Jesus iti lalaki nga addaan iti kimbet nga ima, “Tumakderka ket agtakderka ditoy nagtetengngaaan iti tunggal maysa.”
4 Dhe u tha atyre: “A është e lejueshme ditën e së shtunës të bësh të mirë apo të keqe, të shpëtosh një jetë apo ta vrasësh?”. Por ata heshtnin.
Kalpasan ket kinunana kadagiti tattao, “Nainkalintegan kadi ti mangaramid iti nasayaat iti Aldaw a Panaginana wenno iti mangdangran; ti mangisalakan iti biag, wenno ti pumatay? Ngem naulimekda.
5 Atëherë ai, si i shikoi rreth e qark me zemërim, i hidhëruar për ngurtësinë e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: “Shtrije dorën tënde!”. Ai e shtriu, dhe dora e tij u shëndosh përsëri si tjetra.
Makaung-unget nga inwarasna ti panagkitana kadakuada, agledleddaang gapu iti kinatangken dagiti puspusoda, ket kinunana iti lalaki, “Iyunnatmo dayta imam.” Inyunnatna daytoy ket pinaimbag ni Jesus ti imana.
6 Dhe farisenjtë dolën jashtë e menjëherë bënin këshill bashkë me herodianët kundër tij, se si ta vrasin.
Rimmuar dagiti Pariseo ket pinagtutungtunganda a dagus a kaduada dagiti Herodiano no kasanoda a papatayen isuna.
7 Por Jezusi me dishepujt e vet u tërhoq drejt detit; dhe një turmë e madhe nga Galilea i ndoqi; edhe nga Judea;
Kalpasanna, napan ni Jesus ken dagiti adalanna iti baybay, ket simmurot ti adu a tattao a naggapu idiay Galilea, ken idiay Judea,
8 dhe nga Jeruzalemi, nga Idumea, nga përtej Jordanit; gjithashtu një turmë e madhe nga rrethinat Etiros dhe të Sidonit, kur dëgjoi gjërat e medha që ai bënte, erdhi tek ai.
idiay Jerusalem, idiay Idumea ken idiay ballasiw ti Jordan, ken iti aglawlaw ti Tiro ken Sidon, adu unay a tattao, idi nangngeganda iti tunggal banag nga inar-aramidna, napanda kenkuana.
9 Atëherë ai u tha dishepujve të tij të kenë gjithnjë gati një barkë, që populli mos e shtynte.
Ket dinawatna kadagiti adalanna a mangisaganada iti bangka para kenkuana gapu kadagiti adu a tattao, tapno saanda nga ipiten isuna.
10 Sepse ai kishte shëruar shumë veta, të gjithë që kishin sëmundje dyndeshin rreth tij që ta preknin.
Gapu ta adu dagiti pinaimbagna, tunggal maysa nga adda sagsagabaenna ket makilinlinnetlet a mapan kenkuana tapno masagidda isuna.
11 Dhe frymërat e ndyrë, kur e shihnin, binin përmbys para tij dhe bërtitnin, duke thënë: “Ti je Biri i Perëndisë!”.
makita dagiti narugit nga espiritu isuna, matuangda iti sangoananna ken agpukkawda, ket kunada, “Sika ti Anak ti Dios.”
12 Por ai i qortoi rreptësisht që të mos thonin se kush ishte ai.
Siiinget a binilinna ida a saanda nga ipakaammo ti kinasiasinona.
13 Pastaj ai u ngjit në mal dhe thirri pranë vetes ata që deshi. Dhe ata erdhën tek ai.
Simmang-at isuna iti bantay, ken inayabanna dagidiay kayatna nga ayaban, ket napanda kenkuana.
14 Dhe ai i caktoi dymbëdhjetë që të rrinin me të dhe që mund t’i dërgonte të predikojnë,
Dinutukanna dagiti Sangapulo ket Dua (nga inawaganna nga apostol), tapno makaduana ida ken maibaonna isuda a mangasaba,
15 dhe të kishin pushtet të shëronin sëmundjet dhe të dëbonin demonët.
ken tapno maaddaanda iti turay a mangpaksiat kadagiti demonio.
16 Ata ishin: Simoni, të cilit ia vuri emrin Pjetër;
Dinutukanna dagiti Sangapulo ket dua: Ni Simon, a pinanagananna iti Pedro;
17 Jakobi, bir i Zebedeut, dhe Gjoni, vë-llai i Jakobit, të cilave ua vuri emrin Boanerges, që do të thotë: “Bij të bubullimës”;
ni Santiago nga anak a lalaki ni Zebedeo, ken ni Juan a kabsatna ni Santiago, a nangipanagananna iti Boanerges, dayta ket, annak a lalaki ti gurruod);
18 Andrea, Filipi, Bartolomeu, Mateu, Thomai, Jakobi i Alfeut, Tadeu, Simon Kananeasi,
ni Andres, ni Felipe, ni Bartolome, ni Mateo, ni Tomas, ni Santiago nga anak a lalaki ni Alfeo, ni Tadeo, ni Simon a Patriota,
19 dhe Juda Iskarioti, i cili më pas e tradhëtoi.
ken ni Judas Iscariote, a mangliputto kenkuana.
20 Pastaj hynë në një shtëpi. Dhe u mblodh përsëri një turmë aq e madhe, sa që as bukë s’mund të hanin.
Kalpasan ket nagawid isuna, ket naummong manen dagiti adu a tattao, isu a saanda payen a makapangan iti tinapay laeng koma.
21 Dhe kur të afërmit e tij e morën vesh, shkuan ta marrin atë, sepse flitej: “Nuk është në vete”.
Idi nangngeg ti pamiliana ti maipapan iti daytoy, napanda tapno pasardengenda isuna, ta kinunada, “Awan isuna iti panagpanpanunotna.”
22 Kurse skribët, që kishin zbritur nga Jeruzalemi, thoshnin: “Ai e ka Beelzebubin dhe i dëbon demonët me princin e demonëve”.
Dagiti eskriba a bimmaba manipud idiay Jerusalem ket kinunada, “Linuganan isuna ni Beelzebul,” ket, “Babaen iti mangiturturay kadagiti demonio, pakpaksiatenna dagiti demonio.”
23 Por ai i thirri pranë vetes dhe u foli me anë të shëmbëlltyrave: “Si mund Satanai të dëbojë Satananë?
Inayaban ni Jesus ida a mapan kenkuana ket imbagana kadakuada babaen kadagiti pangngarig, “Kasano a paksiaten ni Satanas ni Satanas?
24 Në qoftë se një mbretëri është përçarë kundër vetvetes, ajo mbretëri nuk mund të qëndrojë.
No ti pagarian ket nabingay a maibusor iti bagina, saan a makatakder dayta a pagarian.
25 Dhe në qoftë se një shtëpi përçahet kundër vetvetes, ajo shtëpi nuk mund të qëndrojë.
No ti balay ket nabingay a maibusor iti bagina, saanto a mabalinan dayta a balay ti tumakder.
26 Kështu, në se Satanai ngrihet kundër vetvetes dhe është përçarë, nuk mbahet dot, por i erdhi fundi!
No bilang ta busoren ni Satanas ti bagina ket mabingay isuna, saanna a mabalinan ti tumakder, ngem dimteng isuna iti paggibusanna.
27 Askush nuk mund të hyjë në shtëpinë e njeriut të fortë dhe t’ia grabitë pasuritë e tij, pa e lidhur më parë njeriun e fortë; vetëm atëherë mund t’ia plaçkitë shtëpinë.
Ngem awan ti makastrek iti balay iti napigsa a tao ken agtakaw kadagiti arwatenna no saanna nga itali nga umuna ti napigsa a tao, kalpasan ket takawenna amin dagiti arwatenna manipud iti balayna.
28 Në të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t’u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;
Pudno daytoy ibagak kadakayo, amin a basbasol dagiti tattao ket mapakawan, uray pay dagiti amin a tabbaaw nga isawangda; ngem siasinoman a mangtabbaaw iti Espiritu Santo ket saanto pulos a mapakawan,
29 po për atë që do të blasfemojë kundër Frymës së Shenjtë nuk do të ketë falje përjetë; ai është fajtor për dënim të përjetshëm”. (aiōn g165, aiōnios g166)
ngem dayta a tao ket sibabasol iti basol nga awan iti patenggana.” (aiōn g165, aiōnios g166)
30 Sepse ata thoshnin: “Ai ka një frymë të ndyrë!”.
Imbaga ni Jesus daytoy gapu ta imbagada, “Addaan isuna iti narugit nga espiritu.”
31 Ndërkaq erdhën vëllezërit e tij dhe e ëma dhe, si ndaluan përjashta, dërguan ta thërrasin.
Kalpasan ket dimteng ti inana ken dagiti kakabsatna a lallaki ket nagtakderda iti ruar. Nangibaonda iti mapan mangayab kenkuana.
32 Turma ishte ulur përreth tij; dhe i thanë: “Ja, nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta dhe po të kërkojnë”.
Ket adu a tattao iti nakatugaw iti aglawlawna ket kinunada kenkuana, “Adda ti inam ken dagiti kakabsatmo a lallaki idiay ruar, ket birbirukendaka.”
33 Por ai u përgjigj atyre duke thënë: “Kush është nëna ime, ose vëllezërit e mi?”.
Simmungbat isuna kadakuada, “Siasino ti inak ken kakabsatko?”
34 Pastaj duke vështruar rreth e qark mbi ata që ishin ulur rreth tij, tha: “Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi!
Kimmita isuna kadagiti nakatugaw iti aglawlawna, ket kinunana, “Kitaenyo, adtoy ti inak ken dagiti kakabsatko!
35 Sepse kushdo që bën vullnetin e Perëndisë, ai është vëllai im, motra ime dhe nëna!”.
Ta ti siasinoman a mangaramid iti pagayatan ti Dios, dayta a tao ket kabsatko a lalaki, ken kabsatko a babai, ken inak.”

< Marku 3 >