Marku 3
1 Pastaj ai hyri përsëri në sinagogë dhe aty ishte një njeri që kishte një dorë të tharë.
And he entride eftsoone in to the synagoge, and there was a man hauynge a drye hoond.
2 Dhe ata po e ruanin në se do ta shëronte në ditën e së shtunës, që pastaj ta paditnin.
And thei aspieden hym, if he helide in the sabatis, to accuse him.
3 Dhe ai i tha njeriut që e kishte dorën të tharë: “Çohu në mes të të gjithëve!”.
And he seide to the man that hadde a drie hoond, Rise in to the myddil.
4 Dhe u tha atyre: “A është e lejueshme ditën e së shtunës të bësh të mirë apo të keqe, të shpëtosh një jetë apo ta vrasësh?”. Por ata heshtnin.
And he seith to hem, Is it leeueful to do wel in the sabatis, ether yuel? to make a soul saaf, ether to leese? And thei weren stille.
5 Atëherë ai, si i shikoi rreth e qark me zemërim, i hidhëruar për ngurtësinë e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: “Shtrije dorën tënde!”. Ai e shtriu, dhe dora e tij u shëndosh përsëri si tjetra.
And he biheeld hem aboute with wraththe, and hadde sorewe on the blyndnesse of her herte, and seith to the man, Hold forth thin hoond. And he helde forth, and his hoond was restorid to hym.
6 Dhe farisenjtë dolën jashtë e menjëherë bënin këshill bashkë me herodianët kundër tij, se si ta vrasin.
Sotheli Farisees yeden out anoon, and maden a counsel with Erodians ayens hym, hou thei schulden lese hym.
7 Por Jezusi me dishepujt e vet u tërhoq drejt detit; dhe një turmë e madhe nga Galilea i ndoqi; edhe nga Judea;
But Jhesus with hise disciplis wente to the see; and myche puple fro Galilee and Judee suede hym,
8 dhe nga Jeruzalemi, nga Idumea, nga përtej Jordanit; gjithashtu një turmë e madhe nga rrethinat Etiros dhe të Sidonit, kur dëgjoi gjërat e medha që ai bënte, erdhi tek ai.
and fro Jerusalem, and fro Ydume, and fro biyondis Jordan, and thei that weren aboute Tire and Sidon, a greet multitude, heringe the thingis that he dide, and cam to hym.
9 Atëherë ai u tha dishepujve të tij të kenë gjithnjë gati një barkë, që populli mos e shtynte.
And Jhesus seide to hise disciplis, that the boot schulde serue hym, for the puple, lest thei thristen hym;
10 Sepse ai kishte shëruar shumë veta, të gjithë që kishin sëmundje dyndeshin rreth tij që ta preknin.
for he heelide many, so that thei felden fast to hym, to touche hym. And hou many euer hadde syknessis, and vnclene spirits,
11 Dhe frymërat e ndyrë, kur e shihnin, binin përmbys para tij dhe bërtitnin, duke thënë: “Ti je Biri i Perëndisë!”.
whanne thei seyen hym, felden doun to hym, and crieden, seiynge, Thou art the sone of God.
12 Por ai i qortoi rreptësisht që të mos thonin se kush ishte ai.
And greetli he manasside hem, that thei schulden not make hym knowun.
13 Pastaj ai u ngjit në mal dhe thirri pranë vetes ata që deshi. Dhe ata erdhën tek ai.
And he wente in to an hille, and clepide to hym whom he wolde; and thei camen to hym.
14 Dhe ai i caktoi dymbëdhjetë që të rrinin me të dhe që mund t’i dërgonte të predikojnë,
And he made, that there weren twelue with hym, to sende hem to preche.
15 dhe të kishin pushtet të shëronin sëmundjet dhe të dëbonin demonët.
And he yaf to hem pouwer to heele sijknessis, and to caste out feendis.
16 Ata ishin: Simoni, të cilit ia vuri emrin Pjetër;
And to Symount he yaf a name Petre, and he clepide James of Zebede and Joon,
17 Jakobi, bir i Zebedeut, dhe Gjoni, vë-llai i Jakobit, të cilave ua vuri emrin Boanerges, që do të thotë: “Bij të bubullimës”;
the brother of James, and he yaf to hem names Boenarges, that is, sones of thundryng.
18 Andrea, Filipi, Bartolomeu, Mateu, Thomai, Jakobi i Alfeut, Tadeu, Simon Kananeasi,
And he clepide Andrew and Filip, and Bartholomew and Matheu, and Thomas and James Alfey, and Thadee,
19 dhe Juda Iskarioti, i cili më pas e tradhëtoi.
and Symount Cananee, and Judas Scarioth, that bitraiede hym.
20 Pastaj hynë në një shtëpi. Dhe u mblodh përsëri një turmë aq e madhe, sa që as bukë s’mund të hanin.
And thei camen to an hous, and the puple cam togidere eftsoone, so that thei miyten not ete breed.
21 Dhe kur të afërmit e tij e morën vesh, shkuan ta marrin atë, sepse flitej: “Nuk është në vete”.
And whanne his kynnysmen hadden herd, thei wenten out `to holde him; for thei seiden, that he is turned in to woodnesse.
22 Kurse skribët, që kishin zbritur nga Jeruzalemi, thoshnin: “Ai e ka Beelzebubin dhe i dëbon demonët me princin e demonëve”.
And the scribis that camen doun fro Jerusalem, seiden, That he hath Belsabub, and that in the prince of deuelis he castith out fendis.
23 Por ai i thirri pranë vetes dhe u foli me anë të shëmbëlltyrave: “Si mund Satanai të dëbojë Satananë?
And he clepide hem togidir, and he seide to hem in parablis, Hou may Sathanas caste out Sathanas?
24 Në qoftë se një mbretëri është përçarë kundër vetvetes, ajo mbretëri nuk mund të qëndrojë.
And if a rewme be departid ayens it silf, thilke rewme may not stonde.
25 Dhe në qoftë se një shtëpi përçahet kundër vetvetes, ajo shtëpi nuk mund të qëndrojë.
And if an hous be disparpoilid on it silf, thilke hous may not stonde.
26 Kështu, në se Satanai ngrihet kundër vetvetes dhe është përçarë, nuk mbahet dot, por i erdhi fundi!
And if Sathanas hath risun ayens hym silf, he is departid, and he schal not mowe stonde, but hath an ende.
27 Askush nuk mund të hyjë në shtëpinë e njeriut të fortë dhe t’ia grabitë pasuritë e tij, pa e lidhur më parë njeriun e fortë; vetëm atëherë mund t’ia plaçkitë shtëpinë.
No man may go in to a stronge mannus hous, and take awey hise vessels, but he bynde first the stronge man, and thanne he schal spoile his hous.
28 Në të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t’u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;
Treuli Y seie to you, that alle synnes and blasfemyes, bi whiche thei han blasfemed, schulen be foryouun to the sones of men.
30 Sepse ata thoshnin: “Ai ka një frymë të ndyrë!”.
For thei seiden, He hath an vnclene spirit.
31 Ndërkaq erdhën vëllezërit e tij dhe e ëma dhe, si ndaluan përjashta, dërguan ta thërrasin.
And his modir and britheren camen, and thei stoden withoutforth, and senten to hym, and clepiden hym.
32 Turma ishte ulur përreth tij; dhe i thanë: “Ja, nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta dhe po të kërkojnë”.
And the puple sat aboute hym; and thei seien to hym, Lo! thi modir and thi britheren with outforth seken thee.
33 Por ai u përgjigj atyre duke thënë: “Kush është nëna ime, ose vëllezërit e mi?”.
And he answeride to hem, and seide, Who is my modir and my britheren?
34 Pastaj duke vështruar rreth e qark mbi ata që ishin ulur rreth tij, tha: “Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi!
And he bihelde thilke that saten aboute hym, and seide, Lo! my modir and my britheren.
35 Sepse kushdo që bën vullnetin e Perëndisë, ai është vëllai im, motra ime dhe nëna!”.
For who that doith the wille of God, he is my brothir, and my sistir, and modir.
