Marku 3
1 Pastaj ai hyri përsëri në sinagogë dhe aty ishte një njeri që kishte një dorë të tharë.
And he entered again into the synagogue; and there was a man there who had a withered hand.
2 Dhe ata po e ruanin në se do ta shëronte në ditën e së shtunës, që pastaj ta paditnin.
And they watched him, [to see] whether he would heal him on the sabbath; that they might accuse him.
3 Dhe ai i tha njeriut që e kishte dorën të tharë: “Çohu në mes të të gjithëve!”.
And he saith to the man who had the withered hand, Stand forth.
4 Dhe u tha atyre: “A është e lejueshme ditën e së shtunës të bësh të mirë apo të keqe, të shpëtosh një jetë apo ta vrasësh?”. Por ata heshtnin.
And he saith to them, Is it lawful to do good on the sabbath, or to do evil? to save life, or to kill? but they held their peace.
5 Atëherë ai, si i shikoi rreth e qark me zemërim, i hidhëruar për ngurtësinë e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: “Shtrije dorën tënde!”. Ai e shtriu, dhe dora e tij u shëndosh përsëri si tjetra.
And when he had looked around on them with anger, being grieved for the hardness of their hearts, he saith to the man, Stretch forth thy hand. And he stretched [it] out: and his hand was restored whole as the other.
6 Dhe farisenjtë dolën jashtë e menjëherë bënin këshill bashkë me herodianët kundër tij, se si ta vrasin.
And the Pharisees went forth, and immediately took counsel with the Herodians against him, how they might destroy him.
7 Por Jezusi me dishepujt e vet u tërhoq drejt detit; dhe një turmë e madhe nga Galilea i ndoqi; edhe nga Judea;
But Jesus withdrew himself with his disciples to the sea: and a great multitude from Galilee followed him, and from Judea.
8 dhe nga Jeruzalemi, nga Idumea, nga përtej Jordanit; gjithashtu një turmë e madhe nga rrethinat Etiros dhe të Sidonit, kur dëgjoi gjërat e medha që ai bënte, erdhi tek ai.
And from Jerusalem, and from Idumea, and [from] beyond Jordan; and they about Tyre and Sidon, a great multitude, when they had heard what great things he did, came to him.
9 Atëherë ai u tha dishepujve të tij të kenë gjithnjë gati një barkë, që populli mos e shtynte.
And he spoke to his disciples, that a small boat should wait on him, because of the multitude, lest they should throng him.
10 Sepse ai kishte shëruar shumë veta, të gjithë që kishin sëmundje dyndeshin rreth tij që ta preknin.
For he had healed many; so that they pressed upon him to touch him, as many as had diseases.
11 Dhe frymërat e ndyrë, kur e shihnin, binin përmbys para tij dhe bërtitnin, duke thënë: “Ti je Biri i Perëndisë!”.
And unclean spirits, when they saw him, fell down before him, and cried, saying, Thou art the Son of God.
12 Por ai i qortoi rreptësisht që të mos thonin se kush ishte ai.
And he strictly charged them, that they should not make him known.
13 Pastaj ai u ngjit në mal dhe thirri pranë vetes ata që deshi. Dhe ata erdhën tek ai.
And he goeth up upon a mountain, and calleth [to him] whom he would: and they came to him.
14 Dhe ai i caktoi dymbëdhjetë që të rrinin me të dhe që mund t’i dërgonte të predikojnë,
And he ordained twelve, that they should be with him, and that he might send them forth to preach,
15 dhe të kishin pushtet të shëronin sëmundjet dhe të dëbonin demonët.
And to have power to heal sicknesses, and to cast out demons.
16 Ata ishin: Simoni, të cilit ia vuri emrin Pjetër;
And Simon he surnamed Peter.
17 Jakobi, bir i Zebedeut, dhe Gjoni, vë-llai i Jakobit, të cilave ua vuri emrin Boanerges, që do të thotë: “Bij të bubullimës”;
And James the [son] of Zebedee, and John the brother of James, (and he surnamed them Boanerges, which is, Sons of thunder, )
18 Andrea, Filipi, Bartolomeu, Mateu, Thomai, Jakobi i Alfeut, Tadeu, Simon Kananeasi,
And Andrew, and Philip, and Bartholomew, and Matthew, and Thomas, and James the [son] of Alpheus, and Thaddeus, and Simon the Canaanite,
19 dhe Juda Iskarioti, i cili më pas e tradhëtoi.
And Judas Iscariot, who also betrayed him: and they went into a house.
20 Pastaj hynë në një shtëpi. Dhe u mblodh përsëri një turmë aq e madhe, sa që as bukë s’mund të hanin.
And the multitude cometh together again, so that they could not so much as eat bread.
21 Dhe kur të afërmit e tij e morën vesh, shkuan ta marrin atë, sepse flitej: “Nuk është në vete”.
And when his friends heard [of it], they went out to lay hold on him: for they said, He is beside himself.
22 Kurse skribët, që kishin zbritur nga Jeruzalemi, thoshnin: “Ai e ka Beelzebubin dhe i dëbon demonët me princin e demonëve”.
And the scribes who came down from Jerusalem, said, He hath Beelzebub, and by the prince of the demons he casteth out demons.
23 Por ai i thirri pranë vetes dhe u foli me anë të shëmbëlltyrave: “Si mund Satanai të dëbojë Satananë?
And he called them [to him], and said to them in parables, How can Satan cast out Satan?
24 Në qoftë se një mbretëri është përçarë kundër vetvetes, ajo mbretëri nuk mund të qëndrojë.
And if a kingdom be divided against itself, that kingdom cannot stand.
25 Dhe në qoftë se një shtëpi përçahet kundër vetvetes, ajo shtëpi nuk mund të qëndrojë.
And if a house be divided against itself, that house cannot stand.
26 Kështu, në se Satanai ngrihet kundër vetvetes dhe është përçarë, nuk mbahet dot, por i erdhi fundi!
And if Satan rise up against himself, and be divided, he cannot stand, but hath an end.
27 Askush nuk mund të hyjë në shtëpinë e njeriut të fortë dhe t’ia grabitë pasuritë e tij, pa e lidhur më parë njeriun e fortë; vetëm atëherë mund t’ia plaçkitë shtëpinë.
No man can enter into a strong man's house, and seize his goods, except he will first bind the strong man; and then he will plunder his house.
28 Në të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t’u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;
Verily I say to you, All sins shall be forgiven to the sons of men, and any blasphemies with which they shall blaspheme:
30 Sepse ata thoshnin: “Ai ka një frymë të ndyrë!”.
Because they said, He hath an unclean spirit.
31 Ndërkaq erdhën vëllezërit e tij dhe e ëma dhe, si ndaluan përjashta, dërguan ta thërrasin.
There came then his brethren and his mother, and standing without, they sent to him, calling him.
32 Turma ishte ulur përreth tij; dhe i thanë: “Ja, nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta dhe po të kërkojnë”.
And the multitude sat about him, and they said to him, Behold, thy mother, and thy brethren without seek for thee.
33 Por ai u përgjigj atyre duke thënë: “Kush është nëna ime, ose vëllezërit e mi?”.
And he answered them, saying, Who is my mother, or my brethren?
34 Pastaj duke vështruar rreth e qark mbi ata që ishin ulur rreth tij, tha: “Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi!
And he looked around on them who sat about him, and said, Behold, my mother and my brethren!
35 Sepse kushdo që bën vullnetin e Perëndisë, ai është vëllai im, motra ime dhe nëna!”.
For whoever shall do the will of God, the same is my brother, and my sister, and mother.
