< Marku 3 >

1 Pastaj ai hyri përsëri në sinagogë dhe aty ishte një njeri që kishte një dorë të tharë.
And again Jesus entered into a synagogue. And there was a man there, whose hand was withered.
2 Dhe ata po e ruanin në se do ta shëronte në ditën e së shtunës, që pastaj ta paditnin.
And they watched him, that if he should heal on the sabbath, they might accuse him.
3 Dhe ai i tha njeriut që e kishte dorën të tharë: “Çohu në mes të të gjithëve!”.
And he said to the man of the withered hand: Stand up in the midst.
4 Dhe u tha atyre: “A është e lejueshme ditën e së shtunës të bësh të mirë apo të keqe, të shpëtosh një jetë apo ta vrasësh?”. Por ata heshtnin.
And he said also to them: Is it lawful to do good on the sabbath, or to do evil? to give life to a person, or to destroy? But they were silent
5 Atëherë ai, si i shikoi rreth e qark me zemërim, i hidhëruar për ngurtësinë e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: “Shtrije dorën tënde!”. Ai e shtriu, dhe dora e tij u shëndosh përsëri si tjetra.
And he looked on them with indignation, being grieved with the hardness of their heart. And he said to the man: Stretch forth thy hand. And he stretched forth, and his hand was restored.
6 Dhe farisenjtë dolën jashtë e menjëherë bënin këshill bashkë me herodianët kundër tij, se si ta vrasin.
And the Pharisees went out, that very hour, with the domestics of Herod, and held a consultation against him, how they might destroy him.
7 Por Jezusi me dishepujt e vet u tërhoq drejt detit; dhe një turmë e madhe nga Galilea i ndoqi; edhe nga Judea;
And Jesus retired with his disciples to the sea. And many people joined him from Galilee, and from Judaea,
8 dhe nga Jeruzalemi, nga Idumea, nga përtej Jordanit; gjithashtu një turmë e madhe nga rrethinat Etiros dhe të Sidonit, kur dëgjoi gjërat e medha që ai bënte, erdhi tek ai.
and from Jerusalem, and from Idumaea, and from beyond Jordan, and from Tyre, and from Sidon: great multitudes, when they heard all that he did, came to him.
9 Atëherë ai u tha dishepujve të tij të kenë gjithnjë gati një barkë, që populli mos e shtynte.
And he told his disciples to bring him a ship, on account of the multitude, lest they should crowd upon him
10 Sepse ai kishte shëruar shumë veta, të gjithë që kishin sëmundje dyndeshin rreth tij që ta preknin.
For he had healed many, so that they rushed upon him, in order to touch him.
11 Dhe frymërat e ndyrë, kur e shihnin, binin përmbys para tij dhe bërtitnin, duke thënë: “Ti je Biri i Perëndisë!”.
And they who were afflicted with unclean spirits, when they saw him, fell down and cried out, and said: Thou art the Son of God.
12 Por ai i qortoi rreptësisht që të mos thonin se kush ishte ai.
And he charged them much, not to make him known.
13 Pastaj ai u ngjit në mal dhe thirri pranë vetes ata që deshi. Dhe ata erdhën tek ai.
And he ascended a mountain, and called whom he pleased; and they came to him.
14 Dhe ai i caktoi dymbëdhjetë që të rrinin me të dhe që mund t’i dërgonte të predikojnë,
And he chose twelve to be with him, whom he would send out to preach,
15 dhe të kishin pushtet të shëronin sëmundjet dhe të dëbonin demonët.
and who would have power to heal the sick, and to cast out demons.
16 Ata ishin: Simoni, të cilit ia vuri emrin Pjetër;
And to Simon he gave the name of Cephas.
17 Jakobi, bir i Zebedeut, dhe Gjoni, vë-llai i Jakobit, të cilave ua vuri emrin Boanerges, që do të thotë: “Bij të bubullimës”;
And to James the son of Zebedee and to John the brother of James, he gave the name of Boanerges, that is, Sons of thunder.
18 Andrea, Filipi, Bartolomeu, Mateu, Thomai, Jakobi i Alfeut, Tadeu, Simon Kananeasi,
And he chose also Andrew, and Philip, and Bartholomew, and Matthew, and Thomas, and James the son of Alpheus, and Thaddeus, and Simon the Canaanite,
19 dhe Juda Iskarioti, i cili më pas e tradhëtoi.
And Judas Iscariot, who betrayed him. And they came to the house:
20 Pastaj hynë në një shtëpi. Dhe u mblodh përsëri një turmë aq e madhe, sa që as bukë s’mund të hanin.
and the multitude assembled again, so that they could not eat bread.
21 Dhe kur të afërmit e tij e morën vesh, shkuan ta marrin atë, sepse flitej: “Nuk është në vete”.
And his kinsmen heard, and went out to take him; for they said: He is out of his reason.
22 Kurse skribët, që kishin zbritur nga Jeruzalemi, thoshnin: “Ai e ka Beelzebubin dhe i dëbon demonët me princin e demonëve”.
And those Scribes that had come down from Jerusalem, said: Beelzebub is in him; and by the prince of demons he expelleth demons.
23 Por ai i thirri pranë vetes dhe u foli me anë të shëmbëlltyrave: “Si mund Satanai të dëbojë Satananë?
And Jesus called them, and said to them, by similitudes: How can Satan cast out Satan?
24 Në qoftë se një mbretëri është përçarë kundër vetvetes, ajo mbretëri nuk mund të qëndrojë.
For if a kingdom be divided against itself, that kingdom cannot stand.
25 Dhe në qoftë se një shtëpi përçahet kundër vetvetes, ajo shtëpi nuk mund të qëndrojë.
And if a house be divided against itself, that house cannot stand.
26 Kështu, në se Satanai ngrihet kundër vetvetes dhe është përçarë, nuk mbahet dot, por i erdhi fundi!
And if Satan rise up against himself and be divided, he cannot stand, but is at an end.
27 Askush nuk mund të hyjë në shtëpinë e njeriut të fortë dhe t’ia grabitë pasuritë e tij, pa e lidhur më parë njeriun e fortë; vetëm atëherë mund t’ia plaçkitë shtëpinë.
No one can enter the house of a strong man, and plunder his goods, unless he first bind the strong man; and then he may rob his house.
28 Në të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t’u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;
Verily I say to you: All sins, and the blasphemies that men may utter, may be forgiven them:
29 po për atë që do të blasfemojë kundër Frymës së Shenjtë nuk do të ketë falje përjetë; ai është fajtor për dënim të përjetshëm”. (aiōn g165, aiōnios g166)
but whoever shall blaspheme against the Holy Spirit, to him for ever there is no forgiveness; but he is obnoxious to eternal judgment. (aiōn g165, aiōnios g166)
30 Sepse ata thoshnin: “Ai ka një frymë të ndyrë!”.
Because they had said: An unclean spirit is in him.
31 Ndërkaq erdhën vëllezërit e tij dhe e ëma dhe, si ndaluan përjashta, dërguan ta thërrasin.
And his mother and his brothers came, and, standing without, sent to call him to them.
32 Turma ishte ulur përreth tij; dhe i thanë: “Ja, nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta dhe po të kërkojnë”.
And the multitude were sitting around him, and they said to him: Lo, thy mother and thy brothers, without, call for thee.
33 Por ai u përgjigj atyre duke thënë: “Kush është nëna ime, ose vëllezërit e mi?”.
He replied, and said to them: Who is my mother? and who are my brothers?
34 Pastaj duke vështruar rreth e qark mbi ata që ishin ulur rreth tij, tha: “Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi!
And he looked upon those who sat by him, and said: Behold my mother! and, behold my brothers!
35 Sepse kushdo që bën vullnetin e Perëndisë, ai është vëllai im, motra ime dhe nëna!”.
For whoever shall do the pleasure of God, he is my brother, and my sister, and my mother.

< Marku 3 >