< Marku 3 >

1 Pastaj ai hyri përsëri në sinagogë dhe aty ishte një njeri që kishte një dorë të tharë.
And he entered again into the synagogue, and a man was there who had a withered hand.
2 Dhe ata po e ruanin në se do ta shëronte në ditën e së shtunës, që pastaj ta paditnin.
And they watched him whether he would heal him on the sabbath day, so that they might accuse him.
3 Dhe ai i tha njeriut që e kishte dorën të tharë: “Çohu në mes të të gjithëve!”.
And he says to the man who had a withered hand, Stand up in the midst.
4 Dhe u tha atyre: “A është e lejueshme ditën e së shtunës të bësh të mirë apo të keqe, të shpëtosh një jetë apo ta vrasësh?”. Por ata heshtnin.
And he says to them, Is it permitted to do good on the sabbath day or to do harm, to save life or to kill? But they were silent.
5 Atëherë ai, si i shikoi rreth e qark me zemërim, i hidhëruar për ngurtësinë e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: “Shtrije dorën tënde!”. Ai e shtriu, dhe dora e tij u shëndosh përsëri si tjetra.
And having looked around on them with anger, being grieved at the callousness of their heart, he says to the man, Stretch forth thy hand. And he stretched it out, and his hand was restored as the other.
6 Dhe farisenjtë dolën jashtë e menjëherë bënin këshill bashkë me herodianët kundër tij, se si ta vrasin.
And the Pharisees having gone out, they straightaway were making a plot with the Herodians against him, how they might destroy him.
7 Por Jezusi me dishepujt e vet u tërhoq drejt detit; dhe një turmë e madhe nga Galilea i ndoqi; edhe nga Judea;
And Jesus withdrew with his disciples to the sea, and a great multitude from Galilee followed him.
8 dhe nga Jeruzalemi, nga Idumea, nga përtej Jordanit; gjithashtu një turmë e madhe nga rrethinat Etiros dhe të Sidonit, kur dëgjoi gjërat e medha që ai bënte, erdhi tek ai.
And from Judea, and from Jerusalem, and from Idumaea, and beyond the Jordan, and around Tyre and Sidon, a great multitude, having heard how many things he did, came to him.
9 Atëherë ai u tha dishepujve të tij të kenë gjithnjë gati një barkë, që populli mos e shtynte.
And he spoke to his disciples that a small boat would stay by him because of the crowd, lest they should throng him.
10 Sepse ai kishte shëruar shumë veta, të gjithë që kishin sëmundje dyndeshin rreth tij që ta preknin.
For he healed many, so as to press upon him, so that as many as had afflictions might touch him.
11 Dhe frymërat e ndyrë, kur e shihnin, binin përmbys para tij dhe bërtitnin, duke thënë: “Ti je Biri i Perëndisë!”.
And the unclean spirits, whenever they saw him, fell down before him, and cried out, saying, Thou are the Son of God.
12 Por ai i qortoi rreptësisht që të mos thonin se kush ishte ai.
And he chided them much that they should not make him known.
13 Pastaj ai u ngjit në mal dhe thirri pranë vetes ata që deshi. Dhe ata erdhën tek ai.
And he goes up onto the mountain, and calls in those whom he himself wanted, and they went to him.
14 Dhe ai i caktoi dymbëdhjetë që të rrinin me të dhe që mund t’i dërgonte të predikojnë,
And he appointed twelve men, so that they might be with him, and that he might send them forth to preach,
15 dhe të kishin pushtet të shëronin sëmundjet dhe të dëbonin demonët.
and to have authority to heal diseases and to cast out demons.
16 Ata ishin: Simoni, të cilit ia vuri emrin Pjetër;
And he added to Simon the name Peter;
17 Jakobi, bir i Zebedeut, dhe Gjoni, vë-llai i Jakobit, të cilave ua vuri emrin Boanerges, që do të thotë: “Bij të bubullimës”;
and James the son of Zebedee, and John the brother of James, and he added to them the name Boanerges, which is, Sons of thunder;
18 Andrea, Filipi, Bartolomeu, Mateu, Thomai, Jakobi i Alfeut, Tadeu, Simon Kananeasi,
and Andrew, and Philip, and Bartholomew, and Matthew, and Thomas, and James the son of Alphaeus, and Thaddaeus, and Simon the Canaanite,
19 dhe Juda Iskarioti, i cili më pas e tradhëtoi.
and Judas Iscariot, who also betrayed him. And they come to a house.
20 Pastaj hynë në një shtëpi. Dhe u mblodh përsëri një turmë aq e madhe, sa që as bukë s’mund të hanin.
And the multitude comes together again, so as for them, no, not even to be able to eat bread.
21 Dhe kur të afërmit e tij e morën vesh, shkuan ta marrin atë, sepse flitej: “Nuk është në vete”.
And when those with him heard it, they went out to grasp him, for they said, He is beside himself.
22 Kurse skribët, që kishin zbritur nga Jeruzalemi, thoshnin: “Ai e ka Beelzebubin dhe i dëbon demonët me princin e demonëve”.
And the scholars who came down from Jerusalem said, He has Beelzebub, and, By the ruler of the demons he casts out the demons.
23 Por ai i thirri pranë vetes dhe u foli me anë të shëmbëlltyrave: “Si mund Satanai të dëbojë Satananë?
And having summoned them, he said to them in parables, How can Satan cast out Satan?
24 Në qoftë se një mbretëri është përçarë kundër vetvetes, ajo mbretëri nuk mund të qëndrojë.
And if a kingdom be divided against itself, that kingdom cannot stand.
25 Dhe në qoftë se një shtëpi përçahet kundër vetvetes, ajo shtëpi nuk mund të qëndrojë.
And if a house be divided against itself, that house cannot stand.
26 Kështu, në se Satanai ngrihet kundër vetvetes dhe është përçarë, nuk mbahet dot, por i erdhi fundi!
And if Satan has rise up against himself, and is divided, he cannot stand, but has an end.
27 Askush nuk mund të hyjë në shtëpinë e njeriut të fortë dhe t’ia grabitë pasuritë e tij, pa e lidhur më parë njeriun e fortë; vetëm atëherë mund t’ia plaçkitë shtëpinë.
But no man, having enter into the house of the strong man, can plunder his goods unless he first binds the strong man, and then he may plunder his house.
28 Në të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t’u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;
Truly I say to you, that all the sins will be forgiven the sons of men, and the blasphemies, as many as they may blaspheme.
29 po për atë që do të blasfemojë kundër Frymës së Shenjtë nuk do të ketë falje përjetë; ai është fajtor për dënim të përjetshëm”. (aiōn g165, aiōnios g166)
But whoever may blaspheme against the Holy Spirit has no forgiveness, into the age, but is deserving of eternal damnation, (aiōn g165, aiōnios g166)
30 Sepse ata thoshnin: “Ai ka një frymë të ndyrë!”.
because they said, He has an unclean spirit.
31 Ndërkaq erdhën vëllezërit e tij dhe e ëma dhe, si ndaluan përjashta, dërguan ta thërrasin.
Then his brothers and mother come, and standing outside, they sent to him, calling him.
32 Turma ishte ulur përreth tij; dhe i thanë: “Ja, nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta dhe po të kërkojnë”.
And a multitude was sitting around him, and they said to him, Behold, thy mother, and thy brothers, and thy sisters, outside seek for thee.
33 Por ai u përgjigj atyre duke thënë: “Kush është nëna ime, ose vëllezërit e mi?”.
And he answered them, saying, Who is my mother and my brothers?
34 Pastaj duke vështruar rreth e qark mbi ata që ishin ulur rreth tij, tha: “Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi!
And having looked around at those who sat about him, he says, Behold, my mother and my brothers.
35 Sepse kushdo që bën vullnetin e Perëndisë, ai është vëllai im, motra ime dhe nëna!”.
For whoever may do the will of God, the same is my brother and sister and mother.

< Marku 3 >