Marku 3
1 Pastaj ai hyri përsëri në sinagogë dhe aty ishte një njeri që kishte një dorë të tharë.
Sinakok dawk bout a kâen, hawvah a kutvang kamkhuen e tami buet touh ao.
2 Dhe ata po e ruanin në se do ta shëronte në ditën e së shtunës, që pastaj ta paditnin.
Sabbath hnin vah, ahnie a patawnae a dam sak han maw, dam sak mahoeh maw titeh, Jisuh yon a pen thai awh nahanlah ahnimouh ni a tuet awh.
3 Dhe ai i tha njeriut që e kishte dorën të tharë: “Çohu në mes të të gjithëve!”.
Jisuh ni kutvang kamkhuen e tami hah alungui vah kangdout atipouh.
4 Dhe u tha atyre: “A është e lejueshme ditën e së shtunës të bësh të mirë apo të keqe, të shpëtosh një jetë apo ta vrasësh?”. Por ata heshtnin.
Hathnukkhu Jisuh ni sabbath hnin vah hnokahawi maw sak han, hno kathout. Hringnae rungngang han maw, thei han maw. Telah rangpuinaw a pacei teh ahnimouh teh duem a ngam awh.
5 Atëherë ai, si i shikoi rreth e qark me zemërim, i hidhëruar për ngurtësinë e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: “Shtrije dorën tënde!”. Ai e shtriu, dhe dora e tij u shëndosh përsëri si tjetra.
Hatdawkvah, a lungkhuek laihoi ahnimae tengpam a khet teh, a lungthin a pata awh dawkvah, a lungmathoe teh, na kut dâw haw atipouh. Ahni ni a kut a dâw nah, kamkhuen e a kut teh bout a dam.
6 Dhe farisenjtë dolën jashtë e menjëherë bënin këshill bashkë me herodianët kundër tij, se si ta vrasin.
Hatnavah, Farasinaw a tâco teh, Jisuh thei thai nahan karanglah Herod e taminaw hoi a ka dei awh.
7 Por Jezusi me dishepujt e vet u tërhoq drejt detit; dhe një turmë e madhe nga Galilea i ndoqi; edhe nga Judea;
Hahoi Jisuh teh a hnukkâbangnaw hoi cungtalah tuipui teng a cei awh navah,
8 dhe nga Jeruzalemi, nga Idumea, nga përtej Jordanit; gjithashtu një turmë e madhe nga rrethinat Etiros dhe të Sidonit, kur dëgjoi gjërat e medha që ai bënte, erdhi tek ai.
Galilee ram, Judah ram, Jerusalem, Idumea, Jordan tui namran lahoi Taire hoi Sidon kho tengpam hoi Bawipa hnosak e kong a thai awh dawkvah, tami moikapap ni ama koe a tho awh.
9 Atëherë ai u tha dishepujve të tij të kenë gjithnjë gati një barkë, që populli mos e shtynte.
Rangpui teh moiapap awh dawkvah, Jisuh ni taminaw ni a tek awh hoeh nahanelah, kathoenge long buet touh coungkacoe tat awh, telah a hnukkâbangnaw koe a thai sak.
10 Sepse ai kishte shëruar shumë veta, të gjithë që kishin sëmundje dyndeshin rreth tij që ta preknin.
Bangkongtetpawiteh, Jisuh ni tami moikapap a dam sak dawkvah, ka damhoehnaw ni ama tek thai nahanlah a kâen awh.
11 Dhe frymërat e ndyrë, kur e shihnin, binin përmbys para tij dhe bërtitnin, duke thënë: “Ti je Biri i Perëndisë!”.
Kakhine muithanaw ni hai Jisuh a hmu awh navah a tabo awh teh nang teh Cathut Capa doeh telah a hram awh.
12 Por ai i qortoi rreptësisht që të mos thonin se kush ishte ai.
Jisuh ni amae kong a kamthang hoeh nahan hote muitha kathoutnaw hah kâhruetcuetnae a poe.
13 Pastaj ai u ngjit në mal dhe thirri pranë vetes ata që deshi. Dhe ata erdhën tek ai.
Hathnukkhu hoi Jisuh teh mon a luen teh, a ngai e taminaw a kaw teh ama koe a tho awh.
14 Dhe ai i caktoi dymbëdhjetë që të rrinin me të dhe që mund t’i dërgonte të predikojnë,
Hatnavah, Bawipa ni hlaikahni touh hah a rawi teh gunceinaw telah a kaw.
15 dhe të kishin pushtet të shëronin sëmundjet dhe të dëbonin demonët.
Ahnimouh teh ama hoi rei o han, patoun teh phung dei sak han hoi, kahraituilinaw pâlei thainae kâ tawn sak hanlah doeh a kaw.
16 Ata ishin: Simoni, të cilit ia vuri emrin Pjetër;
A rawi e hlaikahni touh teh: Piter telah kaw e Simon,
17 Jakobi, bir i Zebedeut, dhe Gjoni, vë-llai i Jakobit, të cilave ua vuri emrin Boanerges, që do të thotë: “Bij të bubullimës”;
Zebedee capa keitat capa telah kaw e Jem hoi Jawhan,
18 Andrea, Filipi, Bartolomeu, Mateu, Thomai, Jakobi i Alfeut, Tadeu, Simon Kananeasi,
Andru, Filip, Bartholomew, Matthai, Thomas, Alfe capa Jem, Taddaeus, Kanaan tami Simon, hoi
19 dhe Juda Iskarioti, i cili më pas e tradhëtoi.
Bawipa ka pahnawt e Judah Isakarot tinaw doeh.
20 Pastaj hynë në një shtëpi. Dhe u mblodh përsëri një turmë aq e madhe, sa që as bukë s’mund të hanin.
Hahoi, Jisuh teh im bout a pha navah, tamimaya teh king bout a kamkhueng awh dawkvah, Jisuh hoi a hnukkâbangnaw teh rawca patenghai cat mang awh hoeh.
21 Dhe kur të afërmit e tij e morën vesh, shkuan ta marrin atë, sepse flitej: “Nuk është në vete”.
A imthungnaw a huikonaw ni a thai awh navah, Bawipa khoum hanelah a tâco awh. Bangkongtetpawiteh, ayânaw ni Bawipa teh a pathu toe ati awh dawk doeh.
22 Kurse skribët, që kishin zbritur nga Jeruzalemi, thoshnin: “Ai e ka Beelzebubin dhe i dëbon demonët me princin e demonëve”.
Jerusalem hoi ka tho e cakathutkungnaw ni hai ahni teh Beelzebub ni a man, kahrai kaukkung e bahu hoi kahraituilinaw a pâlei thai atipouh awh.
23 Por ai i thirri pranë vetes dhe u foli me anë të shëmbëlltyrave: “Si mund Satanai të dëbojë Satananë?
Hatdawkvah, Jisuh ni a kaw teh, ahnimouh koe bangnuenae lawk a dei pouh. Bangtelamaw Setan ni Setan a pâlei thai han.
24 Në qoftë se një mbretëri është përçarë kundër vetvetes, ajo mbretëri nuk mund të qëndrojë.
Uknaeram buet touh teh kâpo hoehpawiteh uknaeram kangdout thai mahoeh.
25 Dhe në qoftë se një shtëpi përçahet kundër vetvetes, ajo shtëpi nuk mund të qëndrojë.
Imthungkhu buet touh dawk, buet touh hoi buet touh kâpo hoehpawiteh imthungkhu kangdout thai hoeh.
26 Kështu, në se Satanai ngrihet kundër vetvetes dhe është përçarë, nuk mbahet dot, por i erdhi fundi!
Hot patetvanlah, Setan hai amahoima kâtuk pawiteh a ram kangdout thai mahoeh.
27 Askush nuk mund të hyjë në shtëpinë e njeriut të fortë dhe t’ia grabitë pasuritë e tij, pa e lidhur më parë njeriun e fortë; vetëm atëherë mund t’ia plaçkitë shtëpinë.
A thakasai e tami teh ama hmaloe katek hoehpawiteh apinimaw a im a muk vaiteh a hnopai a lawp thai han. Ama katek hnukkhu hoi doeh hnopai lat thai ti.
28 Në të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t’u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;
Atangcalah na dei pouh awh. Sak payon e yonnae aphunphun hoi Cathut pacekpahleknae pueng dawk taminaw ni ngaithoumnae a hmu thai awh.
30 Sepse ata thoshnin: “Ai ka një frymë të ndyrë!”.
Bangkongtetpawiteh, ahnimouh ni ama teh kakhine muitha a tawn atipouh dawk doeh.
31 Ndërkaq erdhën vëllezërit e tij dhe e ëma dhe, si ndaluan përjashta, dërguan ta thërrasin.
Hatnavah, Jisuh e a manu hoi a nawnghanaw a tho awh teh alawilah a kangdue awh. Tami buet touh koe Jisuh a kaw sak.
32 Turma ishte ulur përreth tij; dhe i thanë: “Ja, nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta dhe po të kërkojnë”.
A tengpam ka tahung e taminaw ni na manu hoi na nawnghanaw ni na tawng awh teh, alawilah sut a kangdue awh, telah a dei pouh awh.
33 Por ai u përgjigj atyre duke thënë: “Kush është nëna ime, ose vëllezërit e mi?”.
Jisuh ni kaie manu hoi ka nawnghanaw teh apimaw telah bout a pacei.
34 Pastaj duke vështruar rreth e qark mbi ata që ishin ulur rreth tij, tha: “Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi!
Atengpam ka tahung e taminaw a khet teh hetnaw doeh kaie manu hoi ka nawnghanaw atipouh.
35 Sepse kushdo që bën vullnetin e Perëndisë, ai është vëllai im, motra ime dhe nëna!”.
Bangkongtetpawiteh Cathut ngainae ka tarawi e tami doeh kaie ka nawngha, ka tawn canu, ka manu telah atipouh.
