< Marku 3 >

1 Pastaj ai hyri përsëri në sinagogë dhe aty ishte një njeri që kishte një dorë të tharë.
Jesus synagogue sung ah tumkik a; tuaksung ah khut langzaw khat om hi.
2 Dhe ata po e ruanin në se do ta shëronte në ditën e së shtunës, që pastaj ta paditnin.
Ama maw zong nuam te in sabbath ni in damsak maw, damsak ngawl; ci encik uh hi.
3 Dhe ai i tha njeriut që e kishte dorën të tharë: “Çohu në mes të të gjithëve!”.
Jesus in tua khut langzaw pa tung ah, A maisang ah hong ding tan, ci hi.
4 Dhe u tha atyre: “A është e lejueshme ditën e së shtunës të bësh të mirë apo të keqe, të shpëtosh një jetë apo ta vrasësh?”. Por ata heshtnin.
Taciang Jesus in amate tung ah, Sabbath ni in a pha sep tu kilawm ziam maw, a hibale a pha ngawl sep tu kilawm ziam? ngual nuntakna ngum tu maw, that tuh?, ci hi. Ahihang amate a huthe bua uh hi.
5 Atëherë ai, si i shikoi rreth e qark me zemërim, i hidhëruar për ngurtësinë e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: “Shtrije dorën tënde!”. Ai e shtriu, dhe dora e tij u shëndosh përsëri si tjetra.
Jesus in a kimkot teng thin-uk kawm in en a, amate thinpui uh hu in khuangai a, tua pa kung ah, Na khut phal in, ci hi. Tasiaciang ama in a khut phal a: tua a khut sia a langkhat bangma in dam kik hi.
6 Dhe farisenjtë dolën jashtë e menjëherë bënin këshill bashkë me herodianët kundër tij, se si ta vrasin.
Tasia pociang, Pharisee te pai in Herod mihing te taw Jesus suksiat thei natu thu kikum pai uh hi.
7 Por Jezusi me dishepujt e vet u tërhoq drejt detit; dhe një turmë e madhe nga Galilea i ndoqi; edhe nga Judea;
Ahihang Jesus a nungzui te taw tuili sang ah pai uh a: a zui mihon tampi te sia, Galilee le Judah,
8 dhe nga Jeruzalemi, nga Idumea, nga përtej Jordanit; gjithashtu një turmë e madhe nga rrethinat Etiros dhe të Sidonit, kur dëgjoi gjërat e medha që ai bënte, erdhi tek ai.
Jerusalem, Idumea le Jordan ngunngal; Tyre le Sidon kim teng pan hongpai te a hi uh hi. Tua mihon tampi te sia Jesus i na lianpi a vawt te a zak uh ciang in, a kung ah hongpai tek uh hi.
9 Atëherë ai u tha dishepujve të tij të kenë gjithnjë gati një barkë, që populli mos e shtynte.
Mihonpi te in phulcip tha tu a hi ciang in ngunkuang no khat taw ngak khol tu in a nungzui te sawl hi.
10 Sepse ai kishte shëruar shumë veta, të gjithë që kishin sëmundje dyndeshin rreth tij që ta preknin.
Banghangziam cile mi tam mama damsak zo a; natna a thuak te theampo in ama tham tu in kitu ngawp uh hi.
11 Dhe frymërat e ndyrë, kur e shihnin, binin përmbys para tij dhe bërtitnin, duke thënë: “Ti je Biri i Perëndisë!”.
Doai ngilo te in Ama a mu uh ciang in, a mai ah bok uh a, nang sia Pathian Tapa ni hi, ci in au uh hi.
12 Por ai i qortoi rreptësisht që të mos thonin se kush ishte ai.
Jesus in amate tung ah, Ama thu kuama hesak ngawl tu in nasiatak in vaitha hi.
13 Pastaj ai u ngjit në mal dhe thirri pranë vetes ata që deshi. Dhe ata erdhën tek ai.
Jesus mualtung ah kato hi, taciang Ama i dei te teal a: tua te a kungah hongpai hi.
14 Dhe ai i caktoi dymbëdhjetë që të rrinin me të dhe që mund t’i dërgonte të predikojnë,
Mihing sawmleni te sia ama kung ah om tu in ahizong, thuhil tu in paisak tu ahizong, nasep pia in,
15 dhe të kishin pushtet të shëronin sëmundjet dhe të dëbonin demonët.
Natna te damsak tu in ahizong, doai te hawlkhiat zawk na vangletna nei tu in ahizong:
16 Ata ishin: Simoni, të cilit ia vuri emrin Pjetër;
Peter kici Simon;
17 Jakobi, bir i Zebedeut, dhe Gjoni, vë-llai i Jakobit, të cilave ua vuri emrin Boanerges, që do të thotë: “Bij të bubullimës”;
Zebedee tapa James le John; amate sia Boanerges ci in min kivaw a, a khiakna sia vanto tate, cinopna a hihi:
18 Andrea, Filipi, Bartolomeu, Mateu, Thomai, Jakobi i Alfeut, Tadeu, Simon Kananeasi,
Andrew, Philip, Bartholomew, Matthew, Thomas, Alphaeus tapa James, Thaddaeus, Canaan mi Simon,
19 dhe Juda Iskarioti, i cili më pas e tradhëtoi.
Jesus leheakpa Judas Iscariot te a hi uh hi: Tacciang amate innsung ah tum tek uh hi.
20 Pastaj hynë në një shtëpi. Dhe u mblodh përsëri një turmë aq e madhe, sa që as bukë s’mund të hanin.
Taciang mihonpi te hongpai kik uh hi, tua ahikom amate anneak hun zong a nei bua hi.
21 Dhe kur të afërmit e tij e morën vesh, shkuan ta marrin atë, sepse flitej: “Nuk është në vete”.
Tua thu a mealheak te in a zak uh ciang in, Jesus sia a thin-am zo hi, a ci uh hu in Ama pui tu in pai tek uh hi.
22 Kurse skribët, që kishin zbritur nga Jeruzalemi, thoshnin: “Ai e ka Beelzebubin dhe i dëbon demonët me princin e demonëve”.
Jerusalem pan hongpai thukhamhil te in, Jesus sung ah Beelzabub om hi, doai ngilo le topa vang taw in doai te hawlkhia hi, ci uh hi.
23 Por ai i thirri pranë vetes dhe u foli me anë të shëmbëlltyrave: “Si mund Satanai të dëbojë Satananë?
Taciang Jesus in amate a kung ah sam a, sontena te taw thu son a, Bangbang in Satan in Satan hawlkhia thei tu ziam?
24 Në qoftë se një mbretëri është përçarë kundër vetvetes, ajo mbretëri nuk mund të qëndrojë.
Kumpingam khat kikhen in kido a hile, tua kumpingam sia kho ngawl tu hi.
25 Dhe në qoftë se një shtëpi përçahet kundër vetvetes, ajo shtëpi nuk mund të qëndrojë.
Inn khat sia kikhen in kido a hile, tua inn kho ngawl tu hi.
26 Kështu, në se Satanai ngrihet kundër vetvetes dhe është përçarë, nuk mbahet dot, por i erdhi fundi!
Tasia bangma in Satan zong ama le ama kikhen in a kido le, kho ngawl tu a, bo in mangthang tu hi.
27 Askush nuk mund të hyjë në shtëpinë e njeriut të fortë dhe t’ia grabitë pasuritë e tij, pa e lidhur më parë njeriun e fortë; vetëm atëherë mund t’ia plaçkitë shtëpinë.
“Kuama in mihing thahatpa hencip masa ngawl in, a innsung ah tum in a neisa te sut thei ngawl tu hi, mihing thahatpa sia a hencip zawkciang bek in; a innsung van te sut thei tu hi.
28 Në të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t’u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;
A tatak ka ci ciang, mihing te mawna namcin le sonsiatna te sia kimaisak tu hi:
29 po për atë që do të blasfemojë kundër Frymës së Shenjtë nuk do të ketë falje përjetë; ai është fajtor për dënim të përjetshëm”. (aiōn g165, aiōnios g166)
Ahihang Tha Thiangtho a sonsiate sia, bangmahun in ki maisak ngei ngawl tu hi, banghangziam cile tawntung thukhenna dan thuak tu kilawm hi: ci hi. (aiōn g165, aiōnios g166)
30 Sepse ata thoshnin: “Ai ka një frymë të ndyrë!”.
Amate in Jesus sung ah tha-nin om hi, a ci uh hu in Jesus in hibang in a pau a hihi.
31 Ndërkaq erdhën vëllezërit e tij dhe e ëma dhe, si ndaluan përjashta, dërguan ta thërrasin.
Tua zawkciang Jesus nu le a nau te hongpai a, a puasang ah ding in, mikhat Jesus kung ah sawl in sam hi.
32 Turma ishte ulur përreth tij; dhe i thanë: “Ja, nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta dhe po të kërkojnë”.
A kim a mihonpi te to a, a kung ah, en in, na nu le na nau te nangma zong in a puasang ah om hi, ci hi.
33 Por ai u përgjigj atyre duke thënë: “Kush është nëna ime, ose vëllezërit e mi?”.
Jesus in, Ka nu, a hibale, ka suapui te kua te ziam? ci in zo kik hi.
34 Pastaj duke vështruar rreth e qark mbi ata që ishin ulur rreth tij, tha: “Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi!
Taciang a kim a pam a to te en in, En vun, ka nu le ka suapui te!
35 Sepse kushdo që bën vullnetin e Perëndisë, ai është vëllai im, motra ime dhe nëna!”.
Banghangziam cile a kuamapo Pathian deina a seam peuma sia, ka suapui le ka nu a hihi, ci hi.

< Marku 3 >