Marku 2
1 Pas disa ditësh, ai erdhi përsëri në Kapernaum dhe u muar vesh se ai gjendej në shtëpi;
И вниде паки в Капернаум по днех: и слышано бысть, яко в дому есть.
2 dhe menjëherë u mblodhën aq shumë njerëz, sa nuk gjeje më vend as përpara derës; dhe ai u predikonte Fjalën.
И абие собрашася мнози, якоже ктому не вмещатися ни при дверех: и глаголаше им слово.
3 Atëhërë i erdhën disa që i paraqitën një të paralizuar, që po e bartnin katër vetë.
И приидоша к Нему носяще разслабленна (жилами), носима четырми:
4 Por, duke qenë se nuk mund t’i afroheshin për shkak të turmës, zbuluan çatinë në vendin ku ndodhej Jezusi dhe, mbasi hapën një vrimë, e lëshuan vigun mbi të cilin rrinte shtrirë i paralizuari.
и не могущым приближитися к Нему народа ради, открыша покров, идеже бе, и прокопавше свесиша одр, на немже разслабленный лежаше.
5 Jezusi, kur pa besimin e tyre, i tha të paralizuarit: “O bir, mëkatet e tua të janë falur!”.
Видев же Иисус веру их, глагола разслабленному: чадо, отпущаются тебе греси твои.
6 Por aty po rrinin ulur disa shkribë, të cilët, në zemër të vet, po mendonin:
Бяху же нецыи от книжник ту седяще и помышляюще в сердцах своих:
7 “Pse vallë ky po flet blasfemi. Kush mund të falë mëkatet, veç Perëndisë vetë?”.
что Сей тако глаголет хулы? Кто может оставляти грехи, токмо един Бог?
8 Por Jezusi, i cili menjëherë kuptoi në frymën e vet se ata po i mendonin këto gjëra në veten e tyre, u tha atyre: “Pse i mendoni këto gjëra në zemrat tuaja?
И абие разумев Иисус духом Своим, яко тако тии помышляют в себе, рече им: что сия помышляете в сердцах ваших?
9 Çfarë është më lehtë: t’i thuash të paralizuarit: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo t’i thuash: “Çohu, merre vigun tënd dhe ec”?
Что есть удобее? Рещи разслабленному: отпущаются тебе греси? Или рещи: востани, и возми одр твой, и ходи?
10 Dhe tani, që ta dini se Biri i njeriut ka pushtet të falë mëkatët mbi dhe,
Но да увесте, яко власть имать Сын Человеческий на земли отпущати грехи: глагола разслабленному:
11 unë po të them (i tha të paralizuarit): Çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!””.
тебе глаголю: востани, и возми одр твой, и иди в дом твой.
12 Dhe ai u ngrit menjëherë, mori vigun e vet dhe doli përjashta në praninë e të gjithëve dhe kështu të gjithë u habitën dhe lëvduan Perëndinë duke thënë: “Një gjë të tillë s’e kemi parë kurrë!”.
И воста абие, и взем одр, изыде пред всеми: яко дивитися всем и славити Бога, глаголющым, яко николиже тако видехом.
13 Jezusi doli përsëri gjatë bregut të detit dhe gjithë turma erdhi tek ai dhe ai e mësonte.
И изыде паки к морю: и весь народ идяше к Нему, и учаше их.
14 Duke kaluar, pa Levin, birin e Alfeut, i cili qe ulur në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë!”. Ai u ngrit dhe e ndoqi.
И мимогрядый виде Левию Алфеова, седяща на мытнице, и глагола ему: по Мне гряди. И востав вслед Его иде.
15 Dhe ndodhi që, kur Jezusi ishte në tryezë në shtëpinë e Levit, shumë tagrambledhës dhe mëkatarë u ulën në tryezë me Jezusin dhe me dishepujt e tij; në fakt ishin shumë ata që e ndiqnin.
И бысть возлежащу Ему в дому его, и мнози мытари и грешницы возлежаху со Иисусом и со ученики Его: бяху бо мнози, и по Нем идоша.
16 Atëhërë skribët dhe farisenjtë, duke e parë se po hante me tagrambledhës dhe me mëkatarë, u thanë dishepujve të tij: “Qysh ha dhe pi ai bashkë me tagrambledhës e me mëkatarë?”.
И книжницы и фарисее, видевше Его ядуща с мытари и грешники, глаголаху учеником Его: что яко с мытари и грешники яст и пиет?
17 Dhe Jezusi, kur e dëgjoi, u tha atyre: “Nuk janë të shëndoshet që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët; unë nuk erdha për të thirrur të drejtët, por mëkatarët për pendim.
И слышав Иисус глагола им: не требуют здравии врача, но болящии: не приидох призвати праведники, но грешники на покаяние.
18 Atëherë dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve po agjëronin. Ata erdhen te Jezusi dhe i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve agjërojnë, kurse dishepujt e tu nuk agjërojnë?”.
И бяху ученицы Иоанновы и фарисейстии постящеся. И приидоша и глаголаша Ему: почто ученицы Иоанновы и фарисейстии постятся, а Твои ученицы не постятся?
19 Dhe Jezusi u përgjigj atyre: “Vallë a mund të agjërojnë dasmorët, ndërsa dhëndri është me ta? Për sa kohë kanë më vete dhëndrin, nuk mund të agjërojnë!
И рече им Иисус: еда могут сынове брачнии, дондеже жених с ними есть, поститися? Елико время с собою имут жениха, не могут поститися:
20 Por do të vijnë ditët kur do t’u merret dhëndri dhe atëhërë, në ato ditë, ata do të agjërojnë.
приидут же дние, егда отимется от них жених, и тогда постятся в тыя дни:
21 Askush nuk qep një copë stof të ri mbi një rrobe të vjetër, përndryshe copa e re e shkul gjithë arnesën dhe shqyerja bëhet më keq.
и никтоже приложения плата небелена пришивает к ризе ветсе: аще ли же ни, возмет конец его новое от ветхаго, и горша дира будет:
22 Po ashtu askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër, përndryshe vera e re i prish kacekët, vera derdhet dhe kacekët shkojnë dëm; porse vera e re duhet shtënë në kacekë të rinj”.
и никтоже вливает вина нова в мехи ветхи: аще ли же ни, просадит вино новое мехи, и вино пролиется, и меси погибнут: но вино новое в мехи новы влияти.
23 Por ndodhi që një ditë të shtunë ai po kalonte nëpër ara dhe dishepujt e tij, duke kaluar, filluan të këpusin kallinj.
И бысть мимоходити Ему в субботы сквозе сеяния, и начаша ученицы Его путь творити, востерзающе класы.
24 Dhe farisenjtë i thanë: “Shih, përse po bëjnë atë që nuk është e ligjshme ditën e shtunë?”.
И фарисее глаголаху Ему: виждь, что творят в субботы, егоже не достоит?
25 Por ai u tha atyre: “A nuk keni lexuar vallë ç’bëri Davidi, kur pati nevojë dhe kishte uri, ai dhe ç’qenë me të?”.
И Той глаголаше им: несте ли николиже чли, что сотвори Давид, егда требование име и взалка сам и иже с ним?
26 Se si hyri ai në shtëpinë e Perëndisë në kohën e kryepriftit Abiathar, dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohet t’i hajë askush, përveç priftërinjve, dhe u dha edhe atyre që qenë me të?”.
Како вниде в дом Божий при Авиафаре архиереи, и хлебы предложения снеде, ихже не достояше ясти токмо иереем, и даде и сущым с ним?
27 Pastaj u tha atyre: “E shtuna është bërë për njeriun dhe jo njeriu për të shtunën.
И глаголаше им: суббота человека ради бысть, а не человек субботы ради:
28 Prandaj Biri i njeriut është zot edhe i së shtunës”.
темже господь есть Сын Человеческий и субботе.
