Marku 2
1 Pas disa ditësh, ai erdhi përsëri në Kapernaum dhe u muar vesh se ai gjendej në shtëpi;
தத³நந்தரம்’ யீஸை² கதிபயதி³நாநி விலம்ப்³ய புந: கப²ர்நாஹூம்நக³ரம்’ ப்ரவிஷ்டே ஸ க்³ரு’ஹ ஆஸ்த இதி கிம்’வத³ந்த்யா தத்க்ஷணம்’ தத்ஸமீபம்’ ப³ஹவோ லோகா ஆக³த்ய ஸமுபதஸ்து²: ,
2 dhe menjëherë u mblodhën aq shumë njerëz, sa nuk gjeje më vend as përpara derës; dhe ai u predikonte Fjalën.
தஸ்மாத்³ க்³ரு’ஹமத்⁴யே ஸர்வ்வேஷாம்’ க்ரு’தே ஸ்தா²நம்’ நாப⁴வத்³ த்³வாரஸ்ய சதுர்தி³க்ஷ்வபி நாப⁴வத், தத்காலே ஸ தாந் ப்ரதி கதா²ம்’ ப்ரசாரயாஞ்சக்ரே|
3 Atëhërë i erdhën disa që i paraqitën një të paralizuar, që po e bartnin katër vetë.
தத: பரம்’ லோகாஸ்²சதுர்பி⁴ ர்மாநவைரேகம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ வாஹயித்வா தத்ஸமீபம் ஆநிந்யு: |
4 Por, duke qenë se nuk mund t’i afroheshin për shkak të turmës, zbuluan çatinë në vendin ku ndodhej Jezusi dhe, mbasi hapën një vrimë, e lëshuan vigun mbi të cilin rrinte shtrirë i paralizuari.
கிந்து ஜநாநாம்’ ப³ஹுத்வாத் தம்’ யீஸோ²: ஸம்முக²மாநேதும்’ ந ஸ²க்நுவந்தோ யஸ்மிந் ஸ்தா²நே ஸ ஆஸ்தே தது³பரிக்³ரு’ஹப்ரு’ஷ்ட²ம்’ க²நித்வா சி²த்³ரம்’ க்ரு’த்வா தேந மார்கே³ண ஸஸ²ய்யம்’ பக்ஷாகா⁴திநம் அவரோஹயாமாஸு: |
5 Jezusi, kur pa besimin e tyre, i tha të paralizuarit: “O bir, mëkatet e tua të janë falur!”.
ததோ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ விஸ்²வாஸம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ ப³பா⁴ஷே ஹே வத்ஸ தவ பாபாநாம்’ மார்ஜநம்’ ப⁴வது|
6 Por aty po rrinin ulur disa shkribë, të cilët, në zemër të vet, po mendonin:
ததா³ கியந்தோ(அ)த்⁴யாபகாஸ்தத்ரோபவிஸ²ந்தோ மநோபி⁴ ர்விதர்கயாஞ்சக்ரு: , ஏஷ மநுஷ்ய ஏதாத்³ரு’ஸீ²மீஸ்²வரநிந்தா³ம்’ கதா²ம்’ குத: கத²யதி?
7 “Pse vallë ky po flet blasfemi. Kush mund të falë mëkatet, veç Perëndisë vetë?”.
ஈஸ்²வரம்’ விநா பாபாநி மார்ஷ்டும்’ கஸ்ய ஸாமர்த்²யம் ஆஸ்தே?
8 Por Jezusi, i cili menjëherë kuptoi në frymën e vet se ata po i mendonin këto gjëra në veten e tyre, u tha atyre: “Pse i mendoni këto gjëra në zemrat tuaja?
இத்த²ம்’ தே விதர்கயந்தி யீஸு²ஸ்தத்க்ஷணம்’ மநஸா தத்³ பு³த்³வ்வா தாநவத³த்³ யூயமந்த: கரணை: குத ஏதாநி விதர்கயத²?
9 Çfarë është më lehtë: t’i thuash të paralizuarit: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo t’i thuash: “Çohu, merre vigun tënd dhe ec”?
தத³நந்தரம்’ யீஸு²ஸ்தத்ஸ்தா²நாத் புந: ஸமுத்³ரதடம்’ யயௌ; லோகநிவஹே தத்ஸமீபமாக³தே ஸ தாந் ஸமுபதி³தே³ஸ²|
10 Dhe tani, që ta dini se Biri i njeriut ka pushtet të falë mëkatët mbi dhe,
கிந்து ப்ரு’தி²வ்யாம்’ பாபாநி மார்ஷ்டும்’ மநுஷ்யபுத்ரஸ்ய ஸாமர்த்²யமஸ்தி, ஏதத்³ யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயிதும்’ (ஸ தஸ்மை பக்ஷாகா⁴திநே கத²யாமாஸ)
11 unë po të them (i tha të paralizuarit): Çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!””.
உத்திஷ்ட² தவ ஸ²ய்யாம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸ்வக்³ரு’ஹம்’ யாஹி, அஹம்’ த்வாமித³ம் ஆஜ்ஞாபயாமி|
12 Dhe ai u ngrit menjëherë, mori vigun e vet dhe doli përjashta në praninë e të gjithëve dhe kështu të gjithë u habitën dhe lëvduan Perëndinë duke thënë: “Një gjë të tillë s’e kemi parë kurrë!”.
தத: ஸ தத்க்ஷணம் உத்தா²ய ஸ²ய்யாம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸாக்ஷாத் ஜகா³ம; ஸர்வ்வே விஸ்மிதா ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம வயம் கதா³பி நாபஸ்²யாம, இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யித்வேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யமப்³ருவந்|
13 Jezusi doli përsëri gjatë bregut të detit dhe gjithë turma erdhi tek ai dhe ai e mësonte.
தத³நந்தரம்’ யீஸு²ஸ்தத்ஸ்தா²நாத் புந: ஸமுத்³ரதடம்’ யயௌ; லோகநிவஹே தத்ஸமீபமாக³தே ஸ தாந் ஸமுபதி³தே³ஸ²|
14 Duke kaluar, pa Levin, birin e Alfeut, i cili qe ulur në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë!”. Ai u ngrit dhe e ndoqi.
அத² க³ச்ச²ந் கரஸஞ்சயக்³ரு’ஹ உபவிஷ்டம் ஆல்பீ²யபுத்ரம்’ லேவிம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தமாஹூய கதி²தவாந் மத்பஸ்²சாத் த்வாமாமச்ச² தத: ஸ உத்தா²ய தத்பஸ்²சாத்³ யயௌ|
15 Dhe ndodhi që, kur Jezusi ishte në tryezë në shtëpinë e Levit, shumë tagrambledhës dhe mëkatarë u ulën në tryezë me Jezusin dhe me dishepujt e tij; në fakt ishin shumë ata që e ndiqnin.
அநந்தரம்’ யீஸௌ² தஸ்ய க்³ரு’ஹே போ⁴க்தும் உபவிஷ்டே ப³ஹவ: கரமஞ்சாயிந: பாபிநஸ்²ச தேந தச்சி²ஷ்யைஸ்²ச ஸஹோபவிவிஸு²: , யதோ ப³ஹவஸ்தத்பஸ்²சாதா³ஜக்³மு: |
16 Atëhërë skribët dhe farisenjtë, duke e parë se po hante me tagrambledhës dhe me mëkatarë, u thanë dishepujve të tij: “Qysh ha dhe pi ai bashkë me tagrambledhës e me mëkatarë?”.
ததா³ ஸ கரமஞ்சாயிபி⁴: பாபிபி⁴ஸ்²ச ஸஹ கா²த³தி, தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வாத்⁴யாபகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச தஸ்ய ஸி²ஷ்யாநூசு: கரமஞ்சாயிபி⁴: பாபிபி⁴ஸ்²ச ஸஹாயம்’ குதோ பு⁴ம்’க்தே பிவதி ச?
17 Dhe Jezusi, kur e dëgjoi, u tha atyre: “Nuk janë të shëndoshet që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët; unë nuk erdha për të thirrur të drejtët, por mëkatarët për pendim.
தத்³வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா யீஸு²: ப்ரத்யுவாச, அரோகி³லோகாநாம்’ சிகித்ஸகேந ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தி, கிந்து ரோகி³ணாமேவ; அஹம்’ தா⁴ர்ம்மிகாநாஹ்வாதும்’ நாக³த: கிந்து மநோ வ்யாவர்த்தயிதும்’ பாபிந ஏவ|
18 Atëherë dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve po agjëronin. Ata erdhen te Jezusi dhe i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve agjërojnë, kurse dishepujt e tu nuk agjërojnë?”.
தத: பரம்’ யோஹந: பி²ரூஸி²நாஞ்சோபவாஸாசாரிஸி²ஷ்யா யீஸோ²: ஸமீபம் ஆக³த்ய கத²யாமாஸு: , யோஹந: பி²ரூஸி²நாஞ்ச ஸி²ஷ்யா உபவஸந்தி கிந்து ப⁴வத: ஸி²ஷ்யா நோபவஸந்தி கிம்’ காரணமஸ்ய?
19 Dhe Jezusi u përgjigj atyre: “Vallë a mund të agjërojnë dasmorët, ndërsa dhëndri është me ta? Për sa kohë kanë më vete dhëndrin, nuk mund të agjërojnë!
ததா³ யீஸு²ஸ்தாந் ப³பா⁴ஷே யாவத் காலம்’ ஸகி²பி⁴: ஸஹ கந்யாயா வரஸ்திஷ்ட²தி தாவத்காலம்’ தே கிமுபவஸ்தும்’ ஸ²க்நுவந்தி? யாவத்காலம்’ வரஸ்தை: ஸஹ திஷ்ட²தி தாவத்காலம்’ த உபவஸ்தும்’ ந ஸ²க்நுவந்தி|
20 Por do të vijnë ditët kur do t’u merret dhëndri dhe atëhërë, në ato ditë, ata do të agjërojnë.
யஸ்மிந் காலே தேப்⁴ய: ஸகாஸா²த்³ வரோ நேஷ்யதே ஸ கால ஆக³ச்ச²தி, தஸ்மிந் காலே தே ஜநா உபவத்ஸ்யந்தி|
21 Askush nuk qep një copë stof të ri mbi një rrobe të vjetër, përndryshe copa e re e shkul gjithë arnesën dhe shqyerja bëhet më keq.
கோபி ஜந: புராதநவஸ்த்ரே நூதநவஸ்த்ரம்’ ந ஸீவ்யதி, யதோ நூதநவஸ்த்ரேண ஸஹ ஸேவநே க்ரு’தே ஜீர்ணம்’ வஸ்த்ரம்’ சி²த்³யதே தஸ்மாத் புந ர்மஹத் சி²த்³ரம்’ ஜாயதே|
22 Po ashtu askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër, përndryshe vera e re i prish kacekët, vera derdhet dhe kacekët shkojnë dëm; porse vera e re duhet shtënë në kacekë të rinj”.
கோபி ஜந: புராதநகுதூஷு நூதநம்’ த்³ராக்ஷாரஸம்’ ந ஸ்தா²பயதி, யதோ நூதநத்³ராக்ஷாரஸஸ்ய தேஜஸா தா: குத்வோ விதீ³ர்ய்யந்தே ததோ த்³ராக்ஷாரஸஸ்²ச பததி குத்வஸ்²ச நஸ்²யந்தி, அதஏவ நூதநத்³ராக்ஷாரஸோ நூதநகுதூஷு ஸ்தா²பநீய: |
23 Por ndodhi që një ditë të shtunë ai po kalonte nëpër ara dhe dishepujt e tij, duke kaluar, filluan të këpusin kallinj.
தத³நந்தரம்’ யீஸு² ர்யதா³ விஸ்²ராமவாரே ஸ²ஸ்யக்ஷேத்ரேண க³ச்ச²தி ததா³ தஸ்ய ஸி²ஷ்யா க³ச்ச²ந்த: ஸ²ஸ்யமஞ்ஜரீஸ்²சே²த்தும்’ ப்ரவ்ரு’த்தா: |
24 Dhe farisenjtë i thanë: “Shih, përse po bëjnë atë që nuk është e ligjshme ditën e shtunë?”.
அத: பி²ரூஸி²நோ யீஸ²வே கத²யாமாஸு: பஸ்²யது விஸ்²ராமவாஸரே யத் கர்ம்ம ந கர்த்தவ்யம்’ தத்³ இமே குத: குர்வ்வந்தி?
25 Por ai u tha atyre: “A nuk keni lexuar vallë ç’bëri Davidi, kur pati nevojë dhe kishte uri, ai dhe ç’qenë me të?”.
ததா³ ஸ தேப்⁴யோ(அ)கத²யத் தா³யூத்³ தத்ஸம்’ங்கி³நஸ்²ச ப⁴க்ஷ்யாபா⁴வாத் க்ஷுதி⁴தா: ஸந்தோ யத் கர்ம்ம க்ரு’தவந்தஸ்தத் கிம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்ந படி²தம்?
26 Se si hyri ai në shtëpinë e Perëndisë në kohën e kryepriftit Abiathar, dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohet t’i hajë askush, përveç priftërinjve, dhe u dha edhe atyre që qenë me të?”.
அபி³யாத²ர்நாமகே மஹாயாஜகதாம்’ குர்வ்வதி ஸ கத²மீஸ்²வரஸ்யாவாஸம்’ ப்ரவிஸ்²ய யே த³ர்ஸ²நீயபூபா யாஜகாந் விநாந்யஸ்ய கஸ்யாபி ந ப⁴க்ஷ்யாஸ்தாநேவ பு³பு⁴ஜே ஸங்கி³லோகேப்⁴யோ(அ)பி த³தௌ³|
27 Pastaj u tha atyre: “E shtuna është bërë për njeriun dhe jo njeriu për të shtunën.
ஸோ(அ)பரமபி ஜகா³த³, விஸ்²ராமவாரோ மநுஷ்யார்த²மேவ நிரூபிதோ(அ)ஸ்தி கிந்து மநுஷ்யோ விஸ்²ராமவாரார்த²ம்’ நைவ|
28 Prandaj Biri i njeriut është zot edhe i së shtunës”.
மநுஷ்யபுத்ரோ விஸ்²ராமவாரஸ்யாபி ப்ரபு⁴ராஸ்தே|
