Marku 2
1 Pas disa ditësh, ai erdhi përsëri në Kapernaum dhe u muar vesh se ai gjendej në shtëpi;
തദനന്തരം യീശൈ കതിപയദിനാനി വിലമ്ബ്യ പുനഃ കഫർനാഹൂമ്നഗരം പ്രവിഷ്ടേ സ ഗൃഹ ആസ്ത ഇതി കിംവദന്ത്യാ തത്ക്ഷണം തത്സമീപം ബഹവോ ലോകാ ആഗത്യ സമുപതസ്ഥുഃ,
2 dhe menjëherë u mblodhën aq shumë njerëz, sa nuk gjeje më vend as përpara derës; dhe ai u predikonte Fjalën.
തസ്മാദ് ഗൃഹമധ്യേ സർവ്വേഷാം കൃതേ സ്ഥാനം നാഭവദ് ദ്വാരസ്യ ചതുർദിക്ഷ്വപി നാഭവത്, തത്കാലേ സ താൻ പ്രതി കഥാം പ്രചാരയാഞ്ചക്രേ|
3 Atëhërë i erdhën disa që i paraqitën një të paralizuar, që po e bartnin katër vetë.
തതഃ പരം ലോകാശ്ചതുർഭി ർമാനവൈരേകം പക്ഷാഘാതിനം വാഹയിത്വാ തത്സമീപമ് ആനിന്യുഃ|
4 Por, duke qenë se nuk mund t’i afroheshin për shkak të turmës, zbuluan çatinë në vendin ku ndodhej Jezusi dhe, mbasi hapën një vrimë, e lëshuan vigun mbi të cilin rrinte shtrirë i paralizuari.
കിന്തു ജനാനാം ബഹുത്വാത് തം യീശോഃ സമ്മുഖമാനേതും ന ശക്നുവന്തോ യസ്മിൻ സ്ഥാനേ സ ആസ്തേ തദുപരിഗൃഹപൃഷ്ഠം ഖനിത്വാ ഛിദ്രം കൃത്വാ തേന മാർഗേണ സശയ്യം പക്ഷാഘാതിനമ് അവരോഹയാമാസുഃ|
5 Jezusi, kur pa besimin e tyre, i tha të paralizuarit: “O bir, mëkatet e tua të janë falur!”.
തതോ യീശുസ്തേഷാം വിശ്വാസം ദൃഷ്ട്വാ തം പക്ഷാഘാതിനം ബഭാഷേ ഹേ വത്സ തവ പാപാനാം മാർജനം ഭവതു|
6 Por aty po rrinin ulur disa shkribë, të cilët, në zemër të vet, po mendonin:
തദാ കിയന്തോഽധ്യാപകാസ്തത്രോപവിശന്തോ മനോഭി ർവിതർകയാഞ്ചക്രുഃ, ഏഷ മനുഷ്യ ഏതാദൃശീമീശ്വരനിന്ദാം കഥാം കുതഃ കഥയതി?
7 “Pse vallë ky po flet blasfemi. Kush mund të falë mëkatet, veç Perëndisë vetë?”.
ഈശ്വരം വിനാ പാപാനി മാർഷ്ടും കസ്യ സാമർഥ്യമ് ആസ്തേ?
8 Por Jezusi, i cili menjëherë kuptoi në frymën e vet se ata po i mendonin këto gjëra në veten e tyre, u tha atyre: “Pse i mendoni këto gjëra në zemrat tuaja?
ഇത്ഥം തേ വിതർകയന്തി യീശുസ്തത്ക്ഷണം മനസാ തദ് ബുദ്വ്വാ താനവദദ് യൂയമന്തഃകരണൈഃ കുത ഏതാനി വിതർകയഥ?
9 Çfarë është më lehtë: t’i thuash të paralizuarit: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo t’i thuash: “Çohu, merre vigun tënd dhe ec”?
തദനന്തരം യീശുസ്തത്സ്ഥാനാത് പുനഃ സമുദ്രതടം യയൗ; ലോകനിവഹേ തത്സമീപമാഗതേ സ താൻ സമുപദിദേശ|
10 Dhe tani, që ta dini se Biri i njeriut ka pushtet të falë mëkatët mbi dhe,
കിന്തു പൃഥിവ്യാം പാപാനി മാർഷ്ടും മനുഷ്യപുത്രസ്യ സാമർഥ്യമസ്തി, ഏതദ് യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയിതും (സ തസ്മൈ പക്ഷാഘാതിനേ കഥയാമാസ)
11 unë po të them (i tha të paralizuarit): Çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!””.
ഉത്തിഷ്ഠ തവ ശയ്യാം ഗൃഹീത്വാ സ്വഗൃഹം യാഹി, അഹം ത്വാമിദമ് ആജ്ഞാപയാമി|
12 Dhe ai u ngrit menjëherë, mori vigun e vet dhe doli përjashta në praninë e të gjithëve dhe kështu të gjithë u habitën dhe lëvduan Perëndinë duke thënë: “Një gjë të tillë s’e kemi parë kurrë!”.
തതഃ സ തത്ക്ഷണമ് ഉത്ഥായ ശയ്യാം ഗൃഹീത്വാ സർവ്വേഷാം സാക്ഷാത് ജഗാമ; സർവ്വേ വിസ്മിതാ ഏതാദൃശം കർമ്മ വയമ് കദാപി നാപശ്യാമ, ഇമാം കഥാം കഥയിത്വേശ്വരം ധന്യമബ്രുവൻ|
13 Jezusi doli përsëri gjatë bregut të detit dhe gjithë turma erdhi tek ai dhe ai e mësonte.
തദനന്തരം യീശുസ്തത്സ്ഥാനാത് പുനഃ സമുദ്രതടം യയൗ; ലോകനിവഹേ തത്സമീപമാഗതേ സ താൻ സമുപദിദേശ|
14 Duke kaluar, pa Levin, birin e Alfeut, i cili qe ulur në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë!”. Ai u ngrit dhe e ndoqi.
അഥ ഗച്ഛൻ കരസഞ്ചയഗൃഹ ഉപവിഷ്ടമ് ആൽഫീയപുത്രം ലേവിം ദൃഷ്ട്വാ തമാഹൂയ കഥിതവാൻ മത്പശ്ചാത് ത്വാമാമച്ഛ തതഃ സ ഉത്ഥായ തത്പശ്ചാദ് യയൗ|
15 Dhe ndodhi që, kur Jezusi ishte në tryezë në shtëpinë e Levit, shumë tagrambledhës dhe mëkatarë u ulën në tryezë me Jezusin dhe me dishepujt e tij; në fakt ishin shumë ata që e ndiqnin.
അനന്തരം യീശൗ തസ്യ ഗൃഹേ ഭോക്തുമ് ഉപവിഷ്ടേ ബഹവഃ കരമഞ്ചായിനഃ പാപിനശ്ച തേന തച്ഛിഷ്യൈശ്ച സഹോപവിവിശുഃ, യതോ ബഹവസ്തത്പശ്ചാദാജഗ്മുഃ|
16 Atëhërë skribët dhe farisenjtë, duke e parë se po hante me tagrambledhës dhe me mëkatarë, u thanë dishepujve të tij: “Qysh ha dhe pi ai bashkë me tagrambledhës e me mëkatarë?”.
തദാ സ കരമഞ്ചായിഭിഃ പാപിഭിശ്ച സഹ ഖാദതി, തദ് ദൃഷ്ട്വാധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച തസ്യ ശിഷ്യാനൂചുഃ കരമഞ്ചായിഭിഃ പാപിഭിശ്ച സഹായം കുതോ ഭുംക്തേ പിവതി ച?
17 Dhe Jezusi, kur e dëgjoi, u tha atyre: “Nuk janë të shëndoshet që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët; unë nuk erdha për të thirrur të drejtët, por mëkatarët për pendim.
തദ്വാക്യം ശ്രുത്വാ യീശുഃ പ്രത്യുവാച, അരോഗിലോകാനാം ചികിത്സകേന പ്രയോജനം നാസ്തി, കിന്തു രോഗിണാമേവ; അഹം ധാർമ്മികാനാഹ്വാതും നാഗതഃ കിന്തു മനോ വ്യാവർത്തയിതും പാപിന ഏവ|
18 Atëherë dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve po agjëronin. Ata erdhen te Jezusi dhe i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve agjërojnë, kurse dishepujt e tu nuk agjërojnë?”.
തതഃ പരം യോഹനഃ ഫിരൂശിനാഞ്ചോപവാസാചാരിശിഷ്യാ യീശോഃ സമീപമ് ആഗത്യ കഥയാമാസുഃ, യോഹനഃ ഫിരൂശിനാഞ്ച ശിഷ്യാ ഉപവസന്തി കിന്തു ഭവതഃ ശിഷ്യാ നോപവസന്തി കിം കാരണമസ്യ?
19 Dhe Jezusi u përgjigj atyre: “Vallë a mund të agjërojnë dasmorët, ndërsa dhëndri është me ta? Për sa kohë kanë më vete dhëndrin, nuk mund të agjërojnë!
തദാ യീശുസ്താൻ ബഭാഷേ യാവത് കാലം സഖിഭിഃ സഹ കന്യായാ വരസ്തിഷ്ഠതി താവത്കാലം തേ കിമുപവസ്തും ശക്നുവന്തി? യാവത്കാലം വരസ്തൈഃ സഹ തിഷ്ഠതി താവത്കാലം ത ഉപവസ്തും ന ശക്നുവന്തി|
20 Por do të vijnë ditët kur do t’u merret dhëndri dhe atëhërë, në ato ditë, ata do të agjërojnë.
യസ്മിൻ കാലേ തേഭ്യഃ സകാശാദ് വരോ നേഷ്യതേ സ കാല ആഗച്ഛതി, തസ്മിൻ കാലേ തേ ജനാ ഉപവത്സ്യന്തി|
21 Askush nuk qep një copë stof të ri mbi një rrobe të vjetër, përndryshe copa e re e shkul gjithë arnesën dhe shqyerja bëhet më keq.
കോപി ജനഃ പുരാതനവസ്ത്രേ നൂതനവസ്ത്രം ന സീവ്യതി, യതോ നൂതനവസ്ത്രേണ സഹ സേവനേ കൃതേ ജീർണം വസ്ത്രം ഛിദ്യതേ തസ്മാത് പുന ർമഹത് ഛിദ്രം ജായതേ|
22 Po ashtu askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër, përndryshe vera e re i prish kacekët, vera derdhet dhe kacekët shkojnë dëm; porse vera e re duhet shtënë në kacekë të rinj”.
കോപി ജനഃ പുരാതനകുതൂഷു നൂതനം ദ്രാക്ഷാരസം ന സ്ഥാപയതി, യതോ നൂതനദ്രാക്ഷാരസസ്യ തേജസാ താഃ കുത്വോ വിദീര്യ്യന്തേ തതോ ദ്രാക്ഷാരസശ്ച പതതി കുത്വശ്ച നശ്യന്തി, അതഏവ നൂതനദ്രാക്ഷാരസോ നൂതനകുതൂഷു സ്ഥാപനീയഃ|
23 Por ndodhi që një ditë të shtunë ai po kalonte nëpër ara dhe dishepujt e tij, duke kaluar, filluan të këpusin kallinj.
തദനന്തരം യീശു ര്യദാ വിശ്രാമവാരേ ശസ്യക്ഷേത്രേണ ഗച്ഛതി തദാ തസ്യ ശിഷ്യാ ഗച്ഛന്തഃ ശസ്യമഞ്ജരീശ്ഛേത്തും പ്രവൃത്താഃ|
24 Dhe farisenjtë i thanë: “Shih, përse po bëjnë atë që nuk është e ligjshme ditën e shtunë?”.
അതഃ ഫിരൂശിനോ യീശവേ കഥയാമാസുഃ പശ്യതു വിശ്രാമവാസരേ യത് കർമ്മ ന കർത്തവ്യം തദ് ഇമേ കുതഃ കുർവ്വന്തി?
25 Por ai u tha atyre: “A nuk keni lexuar vallë ç’bëri Davidi, kur pati nevojë dhe kishte uri, ai dhe ç’qenë me të?”.
തദാ സ തേഭ്യോഽകഥയത് ദായൂദ് തത്സംങ്ഗിനശ്ച ഭക്ഷ്യാഭാവാത് ക്ഷുധിതാഃ സന്തോ യത് കർമ്മ കൃതവന്തസ്തത് കിം യുഷ്മാഭി ർന പഠിതമ്?
26 Se si hyri ai në shtëpinë e Perëndisë në kohën e kryepriftit Abiathar, dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohet t’i hajë askush, përveç priftërinjve, dhe u dha edhe atyre që qenë me të?”.
അബിയാഥർനാമകേ മഹായാജകതാം കുർവ്വതി സ കഥമീശ്വരസ്യാവാസം പ്രവിശ്യ യേ ദർശനീയപൂപാ യാജകാൻ വിനാന്യസ്യ കസ്യാപി ന ഭക്ഷ്യാസ്താനേവ ബുഭുജേ സങ്ഗിലോകേഭ്യോഽപി ദദൗ|
27 Pastaj u tha atyre: “E shtuna është bërë për njeriun dhe jo njeriu për të shtunën.
സോഽപരമപി ജഗാദ, വിശ്രാമവാരോ മനുഷ്യാർഥമേവ നിരൂപിതോഽസ്തി കിന്തു മനുഷ്യോ വിശ്രാമവാരാർഥം നൈവ|
28 Prandaj Biri i njeriut është zot edhe i së shtunës”.
മനുഷ്യപുത്രോ വിശ്രാമവാരസ്യാപി പ്രഭുരാസ്തേ|
