Marku 2
1 Pas disa ditësh, ai erdhi përsëri në Kapernaum dhe u muar vesh se ai gjendej në shtëpi;
A MAHOPE iho o ia mau la, hele hou aku la no o Iesu i Kaperenauma, a loheia'e la kona noho ana iloko o ka hale.
2 dhe menjëherë u mblodhën aq shumë njerëz, sa nuk gjeje më vend as përpara derës; dhe ai u predikonte Fjalën.
A hoakoakoa koke ia mai la na kanaka he nui loa, aole loa he wahi kaawale iki, aole no hoi ma ka ipuka, a hai mai la ia i ka olelo ia lakou.
3 Atëhërë i erdhën disa që i paraqitën një të paralizuar, që po e bartnin katër vetë.
Hele mai la lakou io na la, e halihali pu mai ana i kekahi mai lolo, i kaikaiia e na mea eha.
4 Por, duke qenë se nuk mund t’i afroheshin për shkak të turmës, zbuluan çatinë në vendin ku ndodhej Jezusi dhe, mbasi hapën një vrimë, e lëshuan vigun mbi të cilin rrinte shtrirë i paralizuari.
Aole hiki ia lakou ke komo aku io na la, no ka paapu i kanaka, nolaila wawahi lakou maluna o ka hale, ma kona wahi; a hemo ia lakou, alaila kuu iho la lakou i kahi moe i moe iho ai ka mai lolo.
5 Jezusi, kur pa besimin e tyre, i tha të paralizuarit: “O bir, mëkatet e tua të janë falur!”.
Ike mai la Iesu i ko lakou manaoio, olelo iho la ia i ua lolo la, E ke kamaiki, ua kalaia kou hewa.
6 Por aty po rrinin ulur disa shkribë, të cilët, në zemër të vet, po mendonin:
E noho ana kekahi poe kakauolelo malaila, a ohumu iho la lakou iloko o ko lakou naau;
7 “Pse vallë ky po flet blasfemi. Kush mund të falë mëkatet, veç Perëndisë vetë?”.
No ke aha la oia nei e olelo ai i na olelo hoino? Owai la ka meae hiki ai ke kala i ka hala, o ke Akua wale no?
8 Por Jezusi, i cili menjëherë kuptoi në frymën e vet se ata po i mendonin këto gjëra në veten e tyre, u tha atyre: “Pse i mendoni këto gjëra në zemrat tuaja?
I ko Iesu ike koke ana ma kona naau, ua ohumu malu lakou pela, i aku la oia ia lakou, No ke aha la oukou e ohumu nei i keia mau mea iloko o ko oukou naau?
9 Çfarë është më lehtë: t’i thuash të paralizuarit: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo t’i thuash: “Çohu, merre vigun tënd dhe ec”?
Mahea ka hiki pono o ka olelo i ka mai lolo, Ua kalaia kou hewa; a o ka olelo paha, E ala'e, e kaikai i kou wahi moe, a e hele?
10 Dhe tani, që ta dini se Biri i njeriut ka pushtet të falë mëkatët mbi dhe,
Aka, i ike oukou, he mana ko ke Keiki a ke kanaka ke kala aku i ka hala ma ka honua nei, (i ae la ia i ka mai lolo, )
11 unë po të them (i tha të paralizuarit): Çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!””.
Ke olelo aku nei au ia oe, E ala mai, e kaikai i kou wahi moe, a e hoi aku i kou hale.
12 Dhe ai u ngrit menjëherë, mori vigun e vet dhe doli përjashta në praninë e të gjithëve dhe kështu të gjithë u habitën dhe lëvduan Perëndinë duke thënë: “Një gjë të tillë s’e kemi parë kurrë!”.
Ala koke ae la ia, kaikai ae la i kona wahi moe, a hele aku la iwaho, imua o lakou a pau; nolaila, mahalo aku la lakou a pau, hoonani aku la i ke Akua, i iho la, Akahi na kakou i ike i keia.
13 Jezusi doli përsëri gjatë bregut të detit dhe gjithë turma erdhi tek ai dhe ai e mësonte.
Hele hou aku la ia ma kapa o ka moanawai; a hele mai la na kanaka a pau io na la, a ao mai la oia ia lakou.
14 Duke kaluar, pa Levin, birin e Alfeut, i cili qe ulur në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë!”. Ai u ngrit dhe e ndoqi.
A i kona hele ana'e, ike iho la oia ia Levi a Alapaio, e noho ana i kahi auhau, i mai la ia ia, E hahai mai oe ia'u. Ku ae la ia, a hahai aku la ia ia.
15 Dhe ndodhi që, kur Jezusi ishte në tryezë në shtëpinë e Levit, shumë tagrambledhës dhe mëkatarë u ulën në tryezë me Jezusin dhe me dishepujt e tij; në fakt ishin shumë ata që e ndiqnin.
Eia kekahi, i kona noho ana i ka aina iloko o kona hale, he nui loa na lunaauhau a me na mea lawehala i noho pu me Iesu a me kana poe haumana; no ka mea, ua nui loa ka poe i hahai mamuli ona.
16 Atëhërë skribët dhe farisenjtë, duke e parë se po hante me tagrambledhës dhe me mëkatarë, u thanë dishepujve të tij: “Qysh ha dhe pi ai bashkë me tagrambledhës e me mëkatarë?”.
A ike aku la ka poe kakauolelo, a me ka poe Parisaio ia ia e ai pu ana me ua lunaauhau, a me na lawehala, ninau ae la lakou i kana poe haumana, No ko aha la oia neie ai pu ai a inu pu hoi me na lunaauhau a me na lawehala?
17 Dhe Jezusi, kur e dëgjoi, u tha atyre: “Nuk janë të shëndoshet që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët; unë nuk erdha për të thirrur të drejtët, por mëkatarët për pendim.
Lohe ae la Iesu, i aku la oia ia lakou, Aole no ka poe ola ke kahuna lapaau, no ka poe mai no ia. I hele mai nei au e ao aku i ka poe lawehala e mihi, aole i ka poe pono.
18 Atëherë dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve po agjëronin. Ata erdhen te Jezusi dhe i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve agjërojnë, kurse dishepujt e tu nuk agjërojnë?”.
He poe hookeai na haumana a Ioane, a me na Parisaio; a hele mai la lakou, ninau mai la ia ia, No ke aha la e hookeai ai na haumana a Ioane, a me na Parisaio, aole hoi hookeai kau poe haumana?
19 Dhe Jezusi u përgjigj atyre: “Vallë a mund të agjërojnë dasmorët, ndërsa dhëndri është me ta? Për sa kohë kanë më vete dhëndrin, nuk mund të agjërojnë!
Ninau aku la Iesu ia lakou, E hiki anei i na hoa o ke kanemare ke hookeai i ka wa e noho pu ana ke kanemare me lakou? I ka wa e noho pu ana ke kanemare me lakou, aole e hiki ia lakou ke hookeai.
20 Por do të vijnë ditët kur do t’u merret dhëndri dhe atëhërë, në ato ditë, ata do të agjërojnë.
Aka, e hiki mai ana no na la e laweia'ku ai ke kanemare, mai o lakou aku, alaila lakou e hookeai ai, i kela la.
21 Askush nuk qep një copë stof të ri mbi një rrobe të vjetër, përndryshe copa e re e shkul gjithë arnesën dhe shqyerja bëhet më keq.
Aole no kekahi e pinai i ka apana lole hou, ma ka lole kahiko, o haehaeia ka mea kahiko, e ka mea hou i pinaiia, a nui aku ka nahae.
22 Po ashtu askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër, përndryshe vera e re i prish kacekët, vera derdhet dhe kacekët shkojnë dëm; porse vera e re duhet shtënë në kacekë të rinj”.
Aole no hoi kekahi i ukuhi i ka waina hou iloko o ka hue ili kahiko, o nahae na hue i ka waina hou, a kahe aku ka waina, a pau pu na hue, aka, e ukuhiia no ka waina hou iloko o na hoe hou.
23 Por ndodhi që një ditë të shtunë ai po kalonte nëpër ara dhe dishepujt e tij, duke kaluar, filluan të këpusin kallinj.
Eia kekahi, i kona hele ana iwaena o na mahinaai i ka la Sabati, ako aku na haumana ana i na huhui palaoa, i ko lakou hele ana.
24 Dhe farisenjtë i thanë: “Shih, përse po bëjnë atë që nuk është e ligjshme ditën e shtunë?”.
I mai la ka poe Parisaio ia ia, No ke aha la e hana nei lakou, i ka la Sabati, i ka mea ku ole ma ka pono?
25 Por ai u tha atyre: “A nuk keni lexuar vallë ç’bëri Davidi, kur pati nevojë dhe kishte uri, ai dhe ç’qenë me të?”.
I aku la oia ia lakou, Aole anei oukou i heluhelu i ka mea a Davida i hana'i i kona wa i haiki ai i ka pololi, a me ka poe me ia?
26 Se si hyri ai në shtëpinë e Perëndisë në kohën e kryepriftit Abiathar, dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohet t’i hajë askush, përveç priftërinjve, dhe u dha edhe atyre që qenë me të?”.
I kona komo ana iloko o ka hale o ke Akua, i ka wa o Abiatara, ke kahuna nui, a ai iho la i ka berena hoike, i ka mea ku pono ole ke ai, na na kahuna wale no, a haawi ae la no hoi na ka poe me ia.
27 Pastaj u tha atyre: “E shtuna është bërë për njeriun dhe jo njeriu për të shtunën.
I mai la ia ia lakou, ua hanaia ka la Sabati no kekanaka, aole ke kanaka no ka Sabati.
28 Prandaj Biri i njeriut është zot edhe i së shtunës”.
Nolaila, o ke Keiki a ke kanaka, oia ka Haku o ka la Sabati.
