Marku 2
1 Pas disa ditësh, ai erdhi përsëri në Kapernaum dhe u muar vesh se ai gjendej në shtëpi;
Quelques jours après, il retourna à Capharnaüm. On apprit qu'il était dans telle maison,
2 dhe menjëherë u mblodhën aq shumë njerëz, sa nuk gjeje më vend as përpara derës; dhe ai u predikonte Fjalën.
et on y accourut en si grand nombre qu'il n'y avait plus de place même devant la porte. Il leur annonçait la parole,
3 Atëhërë i erdhën disa që i paraqitën një të paralizuar, që po e bartnin katër vetë.
lorsque survinrent des gens lui amenant un paralytique, porté par quatre hommes.
4 Por, duke qenë se nuk mund t’i afroheshin për shkak të turmës, zbuluan çatinë në vendin ku ndodhej Jezusi dhe, mbasi hapën një vrimë, e lëshuan vigun mbi të cilin rrinte shtrirë i paralizuari.
Comme il leur était impossible de parvenir jusqu'à lui à cause de la foule, ils démolirent le toit au-dessus de la place où il se trouvait; et, l'ouverture faite, ils descendirent le grabat sur lequel était couché le paralytique.
5 Jezusi, kur pa besimin e tyre, i tha të paralizuarit: “O bir, mëkatet e tua të janë falur!”.
Jésus, voyant leur foi, dit à ce paralytique: «Mon enfant, tes péchés sont pardonnés.»
6 Por aty po rrinin ulur disa shkribë, të cilët, në zemër të vet, po mendonin:
Il y avait là quelques Scribes qui se tenaient assis et ces pensées leur montaient au coeur:
7 “Pse vallë ky po flet blasfemi. Kush mund të falë mëkatet, veç Perëndisë vetë?”.
«Comment cet homme peut-il parler ainsi? Il blasphème! Qui peut pardonner des péchés que Dieu seul?»
8 Por Jezusi, i cili menjëherë kuptoi në frymën e vet se ata po i mendonin këto gjëra në veten e tyre, u tha atyre: “Pse i mendoni këto gjëra në zemrat tuaja?
Jésus connut aussitôt, par son esprit, qu'ils faisaient intérieurement ces réflexions, et il leur dit: «Pourquoi de telles pensées dans vos coeurs?
9 Çfarë është më lehtë: t’i thuash të paralizuarit: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo t’i thuash: “Çohu, merre vigun tënd dhe ec”?
Lequel est le plus facile de dire, à ce paralytique: «Tes péchés sont pardonnés»; ou de lui dire: «Lève toi, emporte ton grabat et marche!»
10 Dhe tani, që ta dini se Biri i njeriut ka pushtet të falë mëkatët mbi dhe,
Or, afin que vous sachiez que la le Fils de l'homme a sur la terre le pouvoir de pardonner des péchés...» s'adressant au paralytique: «A toi, je dis:
11 unë po të them (i tha të paralizuarit): Çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!””.
Lève-toi! emporte ton grabat et retourne dans ta maison.»
12 Dhe ai u ngrit menjëherë, mori vigun e vet dhe doli përjashta në praninë e të gjithëve dhe kështu të gjithë u habitën dhe lëvduan Perëndinë duke thënë: “Një gjë të tillë s’e kemi parë kurrë!”.
Et l'homme se leva, prit immédiatement son grabat et sortit devant tout le monde; tous en étaient stupéfaits et glorifiaient Dieu: «Jamais, disaient-ils, nous n'avons rien vu de pareil!»
13 Jezusi doli përsëri gjatë bregut të detit dhe gjithë turma erdhi tek ai dhe ai e mësonte.
De nouveau, il se dirigea vers la mer. Toutes les multitudes venaient à lui, et il les enseignait.
14 Duke kaluar, pa Levin, birin e Alfeut, i cili qe ulur në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë!”. Ai u ngrit dhe e ndoqi.
En passant, il vit Lévi, fils d'Alphée, assis au bureau du péage. Il lui dit: Suis-moi!» et il se leva et le suivit.
15 Dhe ndodhi që, kur Jezusi ishte në tryezë në shtëpinë e Levit, shumë tagrambledhës dhe mëkatarë u ulën në tryezë me Jezusin dhe me dishepujt e tij; në fakt ishin shumë ata që e ndiqnin.
Jésus était à table dans ta maison de Lévi, et il arriva que beaucoup de publicains et de pécheurs s'y trouvèrent avec lui et avec ses disciples; car ils étaient nombreux et ils l'avaient suivi,
16 Atëhërë skribët dhe farisenjtë, duke e parë se po hante me tagrambledhës dhe me mëkatarë, u thanë dishepujve të tij: “Qysh ha dhe pi ai bashkë me tagrambledhës e me mëkatarë?”.
ainsi que les Scribes d'entre les Pharisiens. Ceux-ci, le voyant manger avec les publicains et les pécheurs, dirent à ses disciples: «Pourquoi mange-t-il avec des publicains et des pécheurs?»
17 Dhe Jezusi, kur e dëgjoi, u tha atyre: “Nuk janë të shëndoshet që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët; unë nuk erdha për të thirrur të drejtët, por mëkatarët për pendim.
Ce qu'ayant entendu, Jésus leur dit: «Ce ne sont pas ceux qui se portent bien qui ont besoin de médecin, ce sont les malades. Je ne suis pas venu appeler des justes, mais des pécheurs.»
18 Atëherë dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve po agjëronin. Ata erdhen te Jezusi dhe i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve agjërojnë, kurse dishepujt e tu nuk agjërojnë?”.
Les disciples de Jean et les Pharisiens jeûnaient. Ils vinrent lui demander: «Pourquoi les disciples de Jean et ceux des Pharisiens pratiquent-ils le jeûne, tandis que tes disciples ne le pratiquent pas?
19 Dhe Jezusi u përgjigj atyre: “Vallë a mund të agjërojnë dasmorët, ndërsa dhëndri është me ta? Për sa kohë kanë më vete dhëndrin, nuk mund të agjërojnë!
Jésus leur répondit: «Les amis de l'époux peuvent-ils jeûner pendant que l'époux est avec eux. Tout le temps que l'époux est avec eux, ils ne peuvent jeûner.
20 Por do të vijnë ditët kur do t’u merret dhëndri dhe atëhërë, në ato ditë, ata do të agjërojnë.
Des jours viendront où l'époux leur sera enlevé; ils jeûneront dans ces jours.»
21 Askush nuk qep një copë stof të ri mbi një rrobe të vjetër, përndryshe copa e re e shkul gjithë arnesën dhe shqyerja bëhet më keq.
«Personne ne coud un morceau d'étoffe neuve à un vieux vêtement: autrement le morceau neuf emporte une partie du vieux vêtement qu'il recouvre et fait une plus grande déchirure.
22 Po ashtu askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër, përndryshe vera e re i prish kacekët, vera derdhet dhe kacekët shkojnë dëm; porse vera e re duhet shtënë në kacekë të rinj”.
Personne, non plus, ne verse du vin nouveau dans de vieilles outres: autrement le vin fera éclater les outres, et il sera perdu, les outres aussi.»
23 Por ndodhi që një ditë të shtunë ai po kalonte nëpër ara dhe dishepujt e tij, duke kaluar, filluan të këpusin kallinj.
Il arriva — un jour de sabbat — que Jésus passa par les blés. Ses disciples se mirent, chemin faisant, à cueillir des épis:
24 Dhe farisenjtë i thanë: “Shih, përse po bëjnë atë që nuk është e ligjshme ditën e shtunë?”.
«Vois donc», lui dirent les Pharisiens, «pourquoi font-ils ce qu'aux jours de sabbat il n'est pas permis de faire?»
25 Por ai u tha atyre: “A nuk keni lexuar vallë ç’bëri Davidi, kur pati nevojë dhe kishte uri, ai dhe ç’qenë me të?”.
Il leur répondit: «N'avez-vous jamais lu ce que fit David quand il fut contraint par la nécessité et qu'il eut faim, et ce que firent ses compagnons?
26 Se si hyri ai në shtëpinë e Perëndisë në kohën e kryepriftit Abiathar, dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohet t’i hajë askush, përveç priftërinjve, dhe u dha edhe atyre që qenë me të?”.
Comment, sous le grand-prêtre Abiathar, il entra dans la maison de Dieu et mangea les pains de proposition, qu'il n'est permis qu'aux prêtres de manger, et en donna à ceux qui étaient avec lui?»
27 Pastaj u tha atyre: “E shtuna është bërë për njeriun dhe jo njeriu për të shtunën.
Et il ajouta: «Le sabbat a été fait pour l'homme et non pas l'homme pour le sabbat.
28 Prandaj Biri i njeriut është zot edhe i së shtunës”.
C'est pourquoi le Fils de l'homme est maître aussi du sabbat.»
