Marku 2
1 Pas disa ditësh, ai erdhi përsëri në Kapernaum dhe u muar vesh se ai gjendej në shtëpi;
Nikho phabep jouva Yeshua Capernaum'a akile kit chun, in lama akile kittai ti muntin a ana thangsoh man kittan ahi.
2 dhe menjëherë u mblodhën aq shumë njerëz, sa nuk gjeje më vend as përpara derës; dhe ai u predikonte Fjalën.
Chomlou kah'in aumna in a chun mipi ahung kitit dim jeng in, umna ding kotphung polam jeng jong onglou khop'in mi adimlha jeng tai. Mipi chu Pathen thu ahil jing laiyin,
3 Atëhërë i erdhën disa që i paraqitën një të paralizuar, që po e bartnin katër vetë.
Pasal li-in langthi khat pheh chunga ahin pulut un ahi.
4 Por, duke qenë se nuk mund t’i afroheshin për shkak të turmës, zbuluan çatinë në vendin ku ndodhej Jezusi dhe, mbasi hapën një vrimë, e lëshuan vigun mbi të cilin rrinte shtrirë i paralizuari.
Mipi atam behseh jeh chun Yeshua kom alutthei tahih un, hijeh chun Ama luchung don tah'a inchung alhong chu aphevang un, langthipa chu alupna pumin a angsunga akhailha jeng tauvin ahi.
5 Jezusi, kur pa besimin e tyre, i tha të paralizuarit: “O bir, mëkatet e tua të janë falur!”.
Atahsan uchu Yeshuan amun, langthipa jah achun, “Chapa, na chonset naho kingaidam ahitai,” ati.
6 Por aty po rrinin ulur disa shkribë, të cilët, në zemër të vet, po mendonin:
Ahinlah danthu sun phabep khat chua touho chun alungthim uva,
7 “Pse vallë ky po flet blasfemi. Kush mund të falë mëkatet, veç Perëndisë vetë?”.
“Ibola hitia chu thu aseiham? Hiche hi kitaitomna ahi. Pathen bouvin chonset angaidam thei ahi!” tin agel un ahi.
8 Por Jezusi, i cili menjëherë kuptoi në frymën e vet se ata po i mendonin këto gjëra në veten e tyre, u tha atyre: “Pse i mendoni këto gjëra në zemrat tuaja?
Alunguva ipi agelu chu Yeshuan ahepai jeng in ajah uvah, “Ibola lung opkai le lungboi nahi uvem?
9 Çfarë është më lehtë: t’i thuash të paralizuarit: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo t’i thuash: “Çohu, merre vigun tënd dhe ec”?
Langthipa koma, ‘Na chonset naho kingaidama ahitai’ ti toh ‘Thouvin, nalupna pheh chu kichoi inlang lam jottan,’ ti chu hoijoh baijo ham?”
10 Dhe tani, që ta dini se Biri i njeriut ka pushtet të falë mëkatët mbi dhe,
Ahoi hita jongleh leiset chunga Mihem Chapan chonset ngaidamna thahat aneiye ti, nahetna diuva photchenna kavetsah ding nahiuve, ati.
11 unë po të them (i tha të paralizuarit): Çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!””.
Chuin langthipa lamah Yeshua akiheiyin, “Thouvin, nalupna pheh kichoiyin lang in lama chetan!” ati.
12 Dhe ai u ngrit menjëherë, mori vigun e vet dhe doli përjashta në praninë e të gjithëve dhe kështu të gjithë u habitën dhe lëvduan Perëndinë duke thënë: “Një gjë të tillë s’e kemi parë kurrë!”.
Chutah chun langthipa chu akichom in, alupna pheh akilah-in japi lungdong ho mitmutah chun achedoh tai. Amaho chun kidang asalheh jeng un, “Hitobang himhim kamu kha pouve,” atiuvin Pathen avahchoi avahchoi tauve.
13 Jezusi doli përsëri gjatë bregut të detit dhe gjithë turma erdhi tek ai dhe ai e mësonte.
Chuin Yeshua apotdoh in dillen pangah achekit tan, chuah mipi ahenga hungho chu thu ahil e.
14 Duke kaluar, pa Levin, birin e Alfeut, i cili qe ulur në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë!”. Ai u ngrit dhe e ndoqi.
Chuin achephei leh, Alphaeus chapa Levi chu akaidonna mun'a atou amun ahi. Hichun ajah a, “Neijuiyin lang kaseijui hitan,” atileh ama chu akipatdoh'in anung ajuitai.
15 Dhe ndodhi që, kur Jezusi ishte në tryezë në shtëpinë e Levit, shumë tagrambledhës dhe mëkatarë u ulën në tryezë me Jezusin dhe me dishepujt e tij; në fakt ishin shumë ata që e ndiqnin.
Chujouvin Levin Yeshua leh aseijuite ain'a an nedin akouvin, chuleh kaidong ho le mi chonse ho tamtah jong akou than ahi. (Yeshua nungjui ho lah-a hitobang mi chu tamtah um ahi).
16 Atëhërë skribët dhe farisenjtë, duke e parë se po hante me tagrambledhës dhe me mëkatarë, u thanë dishepujve të tij: “Qysh ha dhe pi ai bashkë me tagrambledhës e me mëkatarë?”.
Dan thuhil ho lah-a Pharisee hon Yeshuan mi chonse holeh kaidong ho toh an aneh khom chu amu phat un, aseijuite jah-a, “Itidan a kaidong ho le mi chonse ho toh an aneh khom ham?” ati tauvin ahi.
17 Dhe Jezusi, kur e dëgjoi, u tha atyre: “Nuk janë të shëndoshet që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët; unë nuk erdha për të thirrur të drejtët, por mëkatarët për pendim.
Hichu Yeshuan ajatan, hichun ajah uvah, “Atidam ten louthem angai pouve, adam louten bou angaiyui. Mi chonphate kouva hung kahipoi, lunghei dia mi chonsete kouva hungjoh kahi bouve,” atipeh un ahi.
18 Atëherë dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve po agjëronin. Ata erdhen te Jezusi dhe i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve agjërojnë, kurse dishepujt e tu nuk agjërojnë?”.
Khatvei John seijui holeh Pharisee hon an angol laiyun, mi phabep ahungun Yeshua jah-ah, “I-atileh John seijuiho le pharisee hon an angol jiuva, nangma seijui hon an angolji louham?” tin adong un,
19 Dhe Jezusi u përgjigj atyre: “Vallë a mund të agjërojnë dasmorët, ndërsa dhëndri është me ta? Për sa kohë kanë më vete dhëndrin, nuk mund të agjërojnë!
Yeshuan adonbut in, “Mou loma chehon golnop anei laiyuva an angol jiuvem? Achuti lou ding hetsa ahi. Moulang in aumpi laiseuva an angol lou diu ahi.
20 Por do të vijnë ditët kur do t’u merret dhëndri dhe atëhërë, në ato ditë, ata do të agjërojnë.
Amavang moulang chu akomuva kon'a aki puimang ni hung lhung ding ahi—chuche nileh an angol diu ahi.
21 Askush nuk qep një copë stof të ri mbi një rrobe të vjetër, përndryshe copa e re e shkul gjithë arnesën dhe shqyerja bëhet më keq.
Chujongleh, koiyin pon thah hal chu ponluiya abeh ngaiyem? Beh taleh abehna joh chun kai ehjo cheh intin, athah joh chun alui chu akaiset ding ahi.
22 Po ashtu askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër, përndryshe vera e re i prish kacekët, vera derdhet dhe kacekët shkojnë dëm; porse vera e re duhet shtënë në kacekë të rinj”.
Chule koiman Lengpitwi thah savun pengluiya akhum ngaipoi; achuti kibol leh alengpitwi chun asavun peng chu tumkeh intin, lengpitwi le savun peng akop a mang ding ahi. Lengpitwi thah chu peng thah-a akhumji bou uve,” ati.
23 Por ndodhi që një ditë të shtunë ai po kalonte nëpër ara dhe dishepujt e tij, duke kaluar, filluan të këpusin kallinj.
Cholngah ni khat hin Yeshuan buleilai ajot in ahileh, aseijui ten ache pum un changvui chu asih pan tauvin ahi.
24 Dhe farisenjtë i thanë: “Shih, përse po bëjnë atë që nuk është e ligjshme ditën e shtunë?”.
Chuin Pharisee hon Yeshua jah-a, “Vetang, ibola Cholngah nia bolngai lou abol uham?” atiuve.
25 Por ai u tha atyre: “A nuk keni lexuar vallë ç’bëri Davidi, kur pati nevojë dhe kishte uri, ai dhe ç’qenë me të?”.
Yeshuan adonbut in, “David le aloiho alhahsam uva agilkel pet'uva chu ipi-abolu nasim khah hih uvem?
26 Se si hyri ai në shtëpinë e Perëndisë në kohën e kryepriftit Abiathar, dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohet t’i hajë askush, përveç priftërinjve, dhe u dha edhe atyre që qenë me të?”.
Abiathar Thempu chungnung ahilaiyin Pathen in a alut in, Thempu tailou adang in aneh dia phal hilou changlhah ho chu anen, aloi ho jong apen ahi,” ati.
27 Pastaj u tha atyre: “E shtuna është bërë për njeriun dhe jo njeriu për të shtunën.
Yeshuan amaho jah-a aseipehben, Cholngah ni chu mihem dinga kisem ahi. Cholngahni dinga mihem kisemjoh ahipoi.
28 Prandaj Biri i njeriut është zot edhe i së shtunës”.
Hijeh chun, Mihem Chapa chu Pakai ahin, Cholngah ni Pakai jong ahi, ati.
