Marku 2
1 Pas disa ditësh, ai erdhi përsëri në Kapernaum dhe u muar vesh se ai gjendej në shtëpi;
Khawnghi iqyt nu a di coengawh Kaperanaum a pha law tlaih awh, imawh anih awm hy tice thlangkhqi ing za uhy.
2 dhe menjëherë u mblodhën aq shumë njerëz, sa nuk gjeje më vend as përpara derës; dhe ai u predikonte Fjalën.
Imawh chawmkeng dyna awmnaak amak hoengna be law khoep usaw, cawhce ami venawh awi kqawn pekkhqi hy.
3 Atëhërë i erdhën disa që i paraqitën një të paralizuar, që po e bartnin katër vetë.
Cawh thlang pupthli ing, ak khawn thlang pynoet ce lawpyi uhy.
4 Por, duke qenë se nuk mund t’i afroheshin për shkak të turmës, zbuluan çatinë në vendin ku ndodhej Jezusi dhe, mbasi hapën një vrimë, e lëshuan vigun mbi të cilin rrinte shtrirë i paralizuari.
Thlang a thet aih awh Jesu venna am law pyi thai usaw anih a awmnaak tawng awh iptih phen unawh thlang ak khawn ce amik kawhnaak hiphaih mahna nuk thla uhy.
5 Jezusi, kur pa besimin e tyre, i tha të paralizuarit: “O bir, mëkatet e tua të janë falur!”.
Jesu ing amik cangnaak ce a huh awh, thlak tlo ak khawn a venna, “Ka capa, na thawlh qeenna awm hawh hyk ti,” tina hy.
6 Por aty po rrinin ulur disa shkribë, të cilët, në zemër të vet, po mendonin:
Cawh cawngpyikungkhqi thlang vang awm cawhce ngawi lawt unawh amik kawk khuiawh,
7 “Pse vallë ky po flet blasfemi. Kush mund të falë mëkatet, veç Perëndisë vetë?”.
“Ikawtih ve ak thlang ing vemyihna awi ak kqawn hy voei? Khawsa ni ak kqawnseet haw! Khawsa doeng kaa taw u ing nu thawlh am qeen thai?” ti uhy.
8 Por Jezusi, i cili menjëherë kuptoi në frymën e vet se ata po i mendonin këto gjëra në veten e tyre, u tha atyre: “Pse i mendoni këto gjëra në zemrat tuaja?
Amik kawlung awh cemyihna poek uhy ti Jesu ing sim nawh, ami venawh, “Ikawtih cemyihna kaw namik poek?
9 Çfarë është më lehtë: t’i thuash të paralizuarit: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo t’i thuash: “Çohu, merre vigun tënd dhe ec”?
Ak khawn a venawh, 'Na thawlhnaak qeenna awm hawh hy,' ti aw, 'Na ihphak lo nawh na khaw ing cet hlah,' ti han nu kqawn ak zoei bet?
10 Dhe tani, që ta dini se Biri i njeriut ka pushtet të falë mëkatët mbi dhe,
Cehlai thlanghqing capa ing ve khawmdek awh thawlh qeennaak tathai hy tice nami sim naak ham, tinawh, ak khawn thlang venawh,
11 unë po të them (i tha të paralizuarit): Çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!””.
“Tho nawh, na ihphak lo nawh, na im na cet, ni tina nyng,”tina hy.
12 Dhe ai u ngrit menjëherë, mori vigun e vet dhe doli përjashta në praninë e të gjithëve dhe kështu të gjithë u habitën dhe lëvduan Perëndinë duke thënë: “Një gjë të tillë s’e kemi parë kurrë!”.
Anih ce tho nawh, a ihphak ce lo nawh, thlang khawzah mik huh na cet saw; thlang boeih a ming ngaih a kyi doena, “Vemyih ve amni hu man hy,” ti unawh Khawsa ce kyihcah uhy.
13 Jezusi doli përsëri gjatë bregut të detit dhe gjithë turma erdhi tek ai dhe ai e mësonte.
Jesu taw cawn nawh tuili kengna cet tlaih bai hy. Cawh thlang khawzah ing a ven pan usaw, cawngpyi khqi hy.
14 Duke kaluar, pa Levin, birin e Alfeut, i cili qe ulur në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë!”. Ai u ngrit dhe e ndoqi.
A ceh doena mangmu cawinaak hynawh ak awm Alphai capa, Levi ce hu nawh, a venawh, “Ka hu awh bat lah,” tina hy. Tho nawh a hu awh bat pahoei hy.
15 Dhe ndodhi që, kur Jezusi ishte në tryezë në shtëpinë e Levit, shumë tagrambledhës dhe mëkatarë u ulën në tryezë me Jezusin dhe me dishepujt e tij; në fakt ishin shumë ata që e ndiqnin.
Jesu ing Levi a im awh buh vel unawh, mangmu ak cawi thlang khawzah ingkaw a hubatkhqi mi buh vel haih uhy. A hu ak batkhqi awm thlang khawzah ni.
16 Atëhërë skribët dhe farisenjtë, duke e parë se po hante me tagrambledhës dhe me mëkatarë, u thanë dishepujve të tij: “Qysh ha dhe pi ai bashkë me tagrambledhës e me mëkatarë?”.
Thlak thawlhkhqi ingkaw mangmu ak cawikhqi venawh buh a vel ce Farasikhqi ing ami huh awh, a hubatkhqi venawh, “Ikawtih mangmu ak cawikhqi ingkaw thlak thawlhkhqi venawh buh a vel?” tina uhy.
17 Dhe Jezusi, kur e dëgjoi, u tha atyre: “Nuk janë të shëndoshet që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët; unë nuk erdha për të thirrur të drejtët, por mëkatarët për pendim.
Cek awi ce Jesu ing ang zaak awh, “Sak dip thlang ing siboei am ngoe nawh thlak tlo ing ni siboei a ngoe. Thlak dyngkhqi khy ham am law nyng, thlak thawlhkhqi khy ham ni ka law,” tinak khqi hy.
18 Atëherë dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve po agjëronin. Ata erdhen te Jezusi dhe i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve agjërojnë, kurse dishepujt e tu nuk agjërojnë?”.
Johan a hubatkhqi ingkaw Farasikhqi ingtaw buh zeih uhy. Cedawngawh cet unawh Jesu venna, “Ikawtih Johan a hubatkhqi ingkaw Farasikhqi ingtaw buh zeih usaw na hubatkhqi ingtaw ama mi zeih,” tina uhy.
19 Dhe Jezusi u përgjigj atyre: “Vallë a mund të agjërojnë dasmorët, ndërsa dhëndri është me ta? Për sa kohë kanë më vete dhëndrin, nuk mund të agjërojnë!
Jesu ing, “ikawmyihna zuk lokung a awm hyn awh zulawh poei ak pankhqi ing buh ami zeih kaw? Anih a awm khui awhtaw buh am zeih kawm uh.
20 Por do të vijnë ditët kur do t’u merret dhëndri dhe atëhërë, në ato ditë, ata do të agjërojnë.
Cehlai zuk lokung ce a mingmih a ven awhkawng ak chang na khyn valhnaak a tym ce pha law kaw, cawh buh zeih dam bit kawm uh.
21 Askush nuk qep një copë stof të ri mbi një rrobe të vjetër, përndryshe copa e re e shkul gjithë arnesën dhe shqyerja bëhet më keq.
“U ingawm hi ak kqym ce hi ak thai ing am bu man na. A bunaak mantaw, hi ak thai ing hi ak kqym ce dawk kawmsaw sek khqoet kaw.
22 Po ashtu askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër, përndryshe vera e re i prish kacekët, vera derdhet dhe kacekët shkojnë dëm; porse vera e re duhet shtënë në kacekë të rinj”.
U ingawm misur tui ak thai ce cikthlyng ak kqym khuiawh am than khawi hy. A than mantaw misur tui ing cikthlyng ce seet kawmsaw misur tui ingkaw cikthlyng ce se haih kaw. Amni, misur tui ak thai taw cikthlyng ak thai awh ni ami than,” tinak khqi hy.
23 Por ndodhi që një ditë të shtunë ai po kalonte nëpër ara dhe dishepujt e tij, duke kaluar, filluan të këpusin kallinj.
Sabbath nyn khaw hypoet awh, Jesu taw lo awhkawng cet hy, a hubatkhqi ing ami ceh awh cang a vui ce dy uhy.
24 Dhe farisenjtë i thanë: “Shih, përse po bëjnë atë që nuk është e ligjshme ditën e shtunë?”.
Farasikhqi ing a venawh, “Toek lah, kawtih Sabbath nyn awh sai aham amak thym ce na hubatkhqi ing ami sai?” tina uhy.
25 Por ai u tha atyre: “A nuk keni lexuar vallë ç’bëri Davidi, kur pati nevojë dhe kishte uri, ai dhe ç’qenë me të?”.
Anih ing, “David ing a pyikhqi mi amik phoen a cawih awh a ngoe dawngawh ik-oeih a sai ce am nami noet khawi nawh nu?
26 Se si hyri ai në shtëpinë e Perëndisë në kohën e kryepriftit Abiathar, dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohet t’i hajë askush, përveç priftërinjve, dhe u dha edhe atyre që qenë me të?”.
Abiathar khawsoeih boeikhyt na a awm awh, David ing Khawsa im khuina kun nawh, khawsoeihkhqi doeng ing ai aham ak tyng phaihpi ami nawn a ai ce ti. A pyikhqi awm pe sawkaw,” tinak khqi hy.
27 Pastaj u tha atyre: “E shtuna është bërë për njeriun dhe jo njeriu për të shtunën.
Cekcoengawh a mingmih a venawh, “Thlang aham ni Sabbath ve a sai, Sabbath aham thlang am sai hy.
28 Prandaj Biri i njeriut është zot edhe i së shtunës”.
Cedawngawh thlanghqing Capa ve Sabbath a boei na awm awm hy,” tinak khqi hy.
