Marku 14
1 Tani dy ditë më vonë ishte Pashka dhe festa e të Ndormëve; dhe krerët e priftërinjve dhe skribët kërkonin mënyrën se si ta kapnin Jezusin me mashtrim dhe ta vrisnin.
Бе же Пасха и опресноцы по двою днию: и искаху архиерее и книжницы, како Его лестию емше убиют:
2 Por thonin: “Jo gjatë festës, që të mos ndodhë ndonjë trazirë nga populli”.
глаголаху же: (но) не в праздник, еда како молва будет людска.
3 Tani ai ishte në Betania, në shtëpinë e Simonit lebroz, dhe ndërsa ishte në tryezë, hyri një grua me një enë alabastri me vaj të parfumuar me nard të vërtetë, shumë të kushtueshëm; ajo e theu enën prej alabastri dhe ia derdhi vajin mbi krye.
И сущу Ему в Вифании, в дому Симона прокаженнаго, возлежащу Ему, прииде жена, имущи алавастр мира нарднаго пистикиа многоценна: и сокрушши алавастр, возливаше Ему на главу.
4 Disa u indinjuan midis tyre dhe thanë: “Përse bëhet gjithë ky shpenzim i kotë i vajit?
Бяху же нецыи негодующе в себе и глаголюще: почто гибель сия мирная бысть?
5 Sepse ky vaj mund të shitej për më shumë se treqind denarë dhe këto t’u jepeshin të varfërve”. Dhe ishin të indinjuar ndaj asaj.
Можаше бо сие продано быти вящше триех сот пенязь и датися нищым. И прещаху ей.
6 Por Jezusi tha: “Lëreni të qetë; pse e shqetësoni? Ajo kreu një vepër të mirë ndaj meje.
Иисус же рече: оставите ю: что ей труды даете? Добро дело содела о Мне.
7 Sepse të varfërit do t’i keni gjithmonë me ju; dhe, kur të doni, mund t’u bëni mirë; por mua nuk do të më keni gjithmonë.
Всегда бо нищыя имате с собою, и егда хощете, можете им добро творити: Мене же не всегда имате.
8 Ajo bëri atë që mundi; vajosi para kohe trupin tim për varrim.
Еже име сия, сотвори: предвари помазати Мое тело на погребение.
9 Por po ju them në të vërtetë se në gjithë botën, kudo që do të predikohet ky ungjill, do të tregojnë edhe atë që ajo bëri, në përkujtim të saj”.
Аминь глаголю вам: идеже аще проповестся Евангелие сие во всем мире, и еже сотвори сия, глаголано будет в память ея.
10 Atëherë Juda Iskarioti, një nga të dymbëdhjetët, shkoi te krerët e priftërinjve, që t’ua dorëzonte Jezusin.
И Иуда Искариотский, един от обоюнадесяте, иде ко архиереем, да предаст Его им.
11 Dhe ata, kur e dëgjuan, u gëzuan dhe i premtuan se do t’i jepnin para. Kështu ai kërkonte rastin e përshtatshëm për ta tradhtuar.
Они же слышавше возрадовашася и обещаша ему сребреники дати. И искаше, како Его в удобно время предаст.
12 Tani në ditën e parë të festës së të Ndormëve, kur flijohej Pashka, dishepujt e vet i thanë: “Ku don të shkojmë dhe të përgatisim për ta ngrënë Pashkën?”.
И в первый день опреснок, егда пасху жряху, глаголаша Ему ученицы Его: где хощеши, шедше уготоваем, да яси пасху?
13 Atëherë ai dërgoi dy nga dishepujt e vet duke u thënë: “Shkoni në qytet dhe atje do të takoni një njeri, që bart një kanë plot me ujë; ndiqeni atë.
И посла два от ученик Своих и глагола има: идита во град: и срящет вас человек в скудельнице воду нося: по нем идита,
14 Dhe atje ku ai do të hyjë, i thoni të zotit të shtëpisë: “Mësuesi pyet: Ku është dhoma ku mund të ha Pashkën me dishepujt e mi?”.
и идеже аще внидет, рцыта господину дому, яко Учитель глаголет: где есть виталница, идеже пасху со ученики Моими снем?
15 Atëherë ai do t’ju tregojë lart një sallë të madhe të mobiluar dhe gati; aty përgatitni për ne”.
И той вама покажет горницу велию, постлану, готову: ту уготовайта нам.
16 Dishepujt e tij shkuan, arritën në qytet dhe gjetën ashtu siç ai u kishte thënë; dhe përgatitën Pashkën.
И изыдоста ученика Его, и приидоста во град, и обретоста, якоже рече има: и уготоваста пасху.
17 Kur u bë darkë, ai erdhi me të dymbëdhjetët.
И вечеру бывшу прииде со обеманадесяте.
18 Dhe kur po rrinin në tryezë dhe po hanin, Jezusi tha: “Ju them në të vërtetë se njëri prej jush, që po ha me mua, do të më tradhtojë”.
И возлежащым им и ядущым, рече Иисус: аминь глаголю вам, яко един от вас предаст Мя, ядый со Мною.
19 Atëherë ata filluan të trishtohen dhe t’i thoshin njëri pas tjetrit: “Mos jam unë?”. Dhe një tjetër tha: “Mos jam unë?”.
Они же начаша скорбети и глаголати Ему един по единому: еда аз? И другий: еда аз?
20 Dhe ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Éshtë një nga të dymbëdhjetët që po ngjyen me mua në çanak.
Он же отвещав рече им: един от обоюнадесяте, омочивый со Мною в солило.
21 Po, Biri i njeriut po shkon ashtu siç është shkruar për të; por mjerë ai njeri me anë të cilit tradhtohet Biri i njeriut. Do të ishte më mirë për të, që ai njeri të mos kishte lindur kurrë!”.
Сын убо Человеческий идет, якоже есть писано о Нем: горе же человеку тому, имже Сын Человеческий предастся: добрее было бы ему, аще не бы родился человек той.
22 Dhe, ndërsa ata po hanin, Jezusi mori buk, e bekoi, e theu dhe ua dha atyre duke thënë: “Merrni, hani; ky është trupi im”.
И ядущым им, приемь Иисус хлеб, (и) благословив, преломи и даде им, и рече: приимите, ядите: сие есть Тело Мое.
23 Pastaj mori kupën, e falënderoi, ua dha atyre dhe të gjithë pinë prej saj.
И приим чашу, хвалу воздав, даде им: и пиша от нея вси.
24 Atëherë u tha: “Ky është gjaku im, gjaku i besëlidhjes së re, që derdhet për shumë veta.
И рече им: сия есть Кровь Моя Новаго Завета, за многи изливаема:
25 Në të vërtetë unë po ju them se nuk do të pi më prej frytit të hardhisë deri në atë ditë kur do ta pi të ri në mbretërinë e Perëndisë”.
аминь глаголю вам, яко ктому не имам пити от плода лознаго до дне того, егда е пию ново во Царствии Божии.
26 Dhe, mbasi kënduan një himn, dolën dhe u drejtuan nga mali i Ullinjve.
И воспевше изыдоша в гору Елеонскую.
27 Dhe Jezusi u tha atyre: Ju të gjithë do të skandalizoheni me mua sonte, sepse është shkruar: “Do ta godas Bariun dhe delet do të shpërndahen”.
И глагола им Иисус, яко вси соблазнитеся о Мне в нощь сию: писано бо есть: поражу пастыря, и разыдутся овцы.
28 Por, mbasi të ringjallem, unë do t’ju pararend në Galile”.
Но потом, егда воскресну, варяю вы в Галилеи.
29 Dhe Pjetri i tha: “Edhe sikur të gjithë të tjerët të skandalizohen me ty, unë nuk do të skandalizohem”.
Петр же рече Ему: аще и вси соблазнятся, но не аз.
30 Dhe Jezusi i tha: “Unë po të them në të vërtetë se sot, pikërisht në këtë natë, para se gjeli të këndojë dy herë, ti do të më mohosh tri herë”.
И глагола ему Иисус: аминь глаголю тебе, яко ты днесь в нощь сию, прежде даже вторицею петель не возгласит, трикраты отвержешися Мене.
31 Por ai, duke ngulur këmbë më tepër, thoshte: “Edhe sikur të më duhet të vdes me ty, nuk do të të mohoj kurrë”. Të njëjtën gjë thoshnin edhe gjithë të tjerët.
Он же множае глаголаше паче: аще (же) ми есть с Тобою и умрети, не отвергуся Тебе. Такожде и вси глаголаху.
32 Pastaj ata arritën në një vend që quhej Gjetsemani; dhe ai u tha dishepujve të vet: “Uluni këtu, deri sa unë të jem lutur”.
И приидоша в весь, ейже имя Гефсиманиа: и глагола учеником Своим: седите зде, дондеже шед помолюся.
33 Mori, pra, me vete Pjetrin, Jakobin dhe Gjonin, dhe filloi ta zërë frika dhe ankthi;
И поят Петра и Иакова и Иоанна с Собою: и начат ужасатися и тужити.
34 dhe u tha atyre: “Shpirti im është thellësisht i trishtuar, deri në vdekje; qëndroni këtu dhe rrini zgjuar”.
И глагола им: прискорбна есть душа Моя до смерти: будите зде и бдите.
35 Dhe, si shkoi pak përpara, ra përmbys përtokë dhe lutej që, po të ishte e mundur, të largohej prej tij ajo orë.
И прешед мало, паде на земли и моляшеся, да, аще возможно есть, мимо идет от Него час:
36 Dhe tha: “Abba, Atë, çdo gjë për ty është e mundur; largoje prej meje këtë kupë! Por jo atë që dua unë, por atë që do ti!”.
и глаголаше: Авва Отче, вся возможна Тебе: мимо неси от Мене чашу сию: но не еже Аз хощу, но еже Ты.
37 Pastaj u kthye mbrapa, i gjeti dishepujt duke fjetur dhe i tha Pjetrit: “Simon, po fle? S’ke qenë i zoti të rrish zgjuar një orë të vetme?
И прииде, и обрете их спящих, и глагола Петрови: Симоне, спиши ли? Не возмогл еси единаго часа побдети?
38 Rrini zgjuar dhe lutuni që të mos hyni në tundim; sigurisht fryma është e gatshme, por mishi është i dobët”.
Бдите и молитеся, да не внидете в напасть: дух убо бодр, плоть же немощна.
39 U largua përsëri dhe u lut duke thënë të njëjtat fjalë.
И паки шед помолися, тожде слово рек.
40 Kur u kthye, i gjeti përsëri në gjumë dishepujt, sepse sytë e tyre ishin rënduar dhe ata nuk dinin çfarë t’i përgjigjeshin.
И возвращься обрете я паки спящя: бяху бо очеса им тяготна: и не ведяху, что быша Ему отвещали.
41 Së fundi, kthehet për të tretën herë dhe u thotë atyre: “Ende po flini dhe pushoni? Mjaft! Erdhi ora. Ja, Biri i njeriut po dorëzohet në duart e mëkatarëve.
И прииде третицею и глагола им: спите прочее и почивайте: приспе конец, прииде час: се, предается Сын Человеческий в руки грешником:
42 Çohuni, të shkojmë; ja, ai që po më tradhton është afër!”.
востаните, идем: се, предаяй Мя приближися.
43 Dhe në atë çast, ndërsa ai ende po fliste, erdhi Juda, një nga të dymbëdhjetët, dhe me të një turmë e madhe me shpata e shkopinj, e dërguar nga krerët e priftërinjve, nga skribët dhe nga pleqtë.
И абие, еще Ему глаголющу, прииде Иуда, един сый от обоюнадесяте, и с ним народ мног со оружием и дрекольми, от архиерей и книжник и старец.
44 Dhe ai që po e tradhtonte u kishte dhënë atyre një shenjë: “Kë do të puth, ai është. Kapeni dhe çojeni me shoqërim të sigurt”.
Даде же предаяй Его знамение им, глаголя: Егоже аще лобжу, Той есть: имите Его и ведите (Его) сохранно.
45 Dhe si arriti, u afrua menjëherë tek ai dhe tha: “Rabbi, Rabbi!”; dhe e puthi përzemërsisht!
И пришед, абие приступль к Нему, глагола (Ему): Равви, Равви. И облобыза Его.
46 Atëherë ata vunë dorë mbi të dhe e arrestuan.
Они же возложиша руце Свои на него и яша Его.
47 Dhe një nga të pranishmit nxori shpatën, i ra shërbëtorit të kryepriftit dhe ia preu veshin.
Един же некто от стоящих извлек нож, удари раба архиереова и уреза ему ухо.
48 Atëherë Jezusi, duke iu përgjigjur, i tha: “Paskeni ardhur me shpata e me shkopinj që të më kapni sikurse të isha një cub?
И отвещав Иисус рече им: яко на разбойника ли изыдосте со оружием и дрекольми яти Мя?
49 E pra, përditë isha midis jush në tempull duke i mësuar njerëzit dhe ju nuk më kapët; por kjo po ndodh që të përmbushen Shkrimet!”.
По вся дни бех при вас в церкви учя, и не ясте Мене: но да сбудется Писание.
50 Atëherë dishepujt e lanë dhe ikën të gjithë.
И оставльше Его, вси бежаша.
51 Dhe një farë djaloshi, që ishte i mbështjellur me një çarçaf mbi trupin e zhveshur, po e ndiqte, por ata e kapën.
И един некто юноша иде по Нем, одеян в плащаницу по нагу: и яша того юношу.
52 Por ai e lëshoi çarçafin dhe iku lakuriq nga duart e tyre.
Он же оставль плащаницу, наг бежа от них.
53 Atëherë ata e çuan Jezusin te kryeprifti, ku u mblodhën të gjithë krerët e priftërinjve, pleqtë dhe skribët.
И ведоша Иисуса ко архиерею: и снидошася к нему вси архиерее и книжницы и старцы.
54 Dhe Pjetri e ndoqi nga larg deri brenda në pallatin e kryepriftit dhe u ul atje bashkë me rojat dhe ngrohej afër zjarrit.
И Петр издалеча вслед Его иде до внутрь во двор архиереов: и бе седя со слугами и греяся при свещи.
55 Dhe krerët e priftërinjve dhe gjithë sinedrit kërkonin dëshmi kundër Jezusit për ta vrarë, por nuk po gjenin.
Архиерее же и весь сонм искаху на Иисуса свидетелства, да умертвят Его: и не обретаху.
56 Shumë veta në fakt jepnin dëshmi të rreme kundër tij; por dëshmitë e tyre nuk përkonin.
Мнози бо лжесвидетелствоваху на Него, и равна свидетелства не бяху.
57 Atëherë disa u ngritën dhe dëshmuan rrejshëm kundër tij duke thënë:
И нецыи воставше лжесвидетелствоваху на Него, глаголюще:
58 “Ne e kemi dëgjuar se ka thënë: “Unë do ta shkatërroj këtë tempull të bërë me duar, dhe brenda tri ditësh do të ndërtoj një tjetër që nuk është bërë me duar””.
яко мы слышахом Его глаголюща, яко Аз разорю церковь сию рукотвореную и треми денми ину нерукотворену созижду.
59 Por as mbi këtë dëshmia e tyre nuk përkonte.
И ни тако равно бе свидетелство их.
60 Atëherë kryeprifti u ngrit në mes të kuvendit dhe e pyeti Jezusin duke thënë: “Nuk përgjigjesh fare? Çfarë po dëshmojnë këta kundër teje?”.
И востав архиерей посреде, вопроси Иисуса, глаголя: не отвещаваеши ли ничесоже? Что сии на Тя свидетелствуют?
61 Por ai heshti dhe nuk u përgjegj fare. Përsëri kryeprifti e pyeti dhe i tha: “A je ti Krishti, Biri i të Bekuarit?”.
Он же молчаше и ничтоже отвещаваше. Паки архиерей вопроси Его и глагола Ему: Ты ли еси Христос, Сын Благословеннаго?
62 Dhe Jezusi tha: “Unë jam. Dhe ju do ta shihni Birin e njeriut të ulur në të djathtën e Pushtetit dhe duke ardhur me retë e qiellit”.
Иисус же рече: Аз есмь: и узрите Сына Человеческаго о десную седяща силы и грядуща со облаки небесными.
63 Atëherë kryeprifti, duke i shqyer rrobat, tha: “Ç’nevojë kemi më për dëshmitarë?
Архиерей же растерзав ризы своя, глагола: что еще требуем свидетелей?
64 Ju e dëgjuat blasfeminë, ç’ju duket?”. Dhe të gjithë gjykuan se meritonte vdekjen.
Слышасте хулу: что вам мнится? Они же вси осудиша Его быти повинна смерти.
65 Atëherë disa filluan ta pështyjnë, t’ia zënë fytyrën, ta qëllojnë me shuplaka dhe t’i thonë: “Profetizo!”. Dhe rojat e godisnin.
И начаша нецыи плювати Нань, и прикрывати лице Его, и мучити Его, и глаголати Ему: прорцы. И слуги по ланитома Его бияху.
66 Ndërsa Pjetri ishte poshtë në pallat, erdhi një shërbëtore e kryepriftit.
И сущу Петрови во дворе низу, прииде едина от рабынь архиереовых,
67 Dhe kur pa Pjetrin që po ngrohej, e vështroi me kujdes dhe tha: “Edhe ti ishe me Jezusin Nazareas”.
и видевши Петра греющася, воззревши на него, глагола: и ты с Назарянином Иисусом был еси.
68 Por ai e mohoi duke thënë: “Nuk e njoh, nuk kuptoj çfarë thua”. Pastaj doli jashtë në hajat dhe gjeli këndoi.
Он же отвержеся, глаголя: не вем, ниже знаю, что ты глаголеши. И изыде вон на преддворие: и алектор возгласи.
69 Dhe shërbëtorja, duke e parë përsëri, filloi t’u flasë të pranishmëve: “Ky është një nga ata”.
И рабыня видевши его паки, начат глаголати предстоящым, яко сей от них есть.
70 Por ai përsëri e mohoi. Dhe pak më vonë të pranishmit i thanë përsëri Pjetrit: “Me të vërtetë ti je një nga ata; se ti je Galileas dhe e folura jote e zbulon”.
Он же паки отметашеся. И помале паки предстоящии глаголаху Петрови: воистинну от них еси: ибо Галилеанин еси, и беседа твоя подобится.
71 Por ai nisi të mallkojë dhe të betohet: “Unë nuk e njoh atë njeri për të cilin po flisni”.
Он же нача ротитися и клятися, яко не вем Человека Сего, Егоже вы глаголете.
72 Dhe gjeli këndoi për të dytën herë; atëherë Pjetrit iu kujtua fjala që Jezusi i kishte thënë: “Përpara se gjeli të këndojë dy herë, ti do të më mohosh tri herë”. Dhe, duke e menduar këtë, qau.
И второе алектор возгласи. И помяну Петр глаголгол, егоже рече ему Иисус, яко прежде даже петель не возгласит двакраты, отвержешися Мене трикраты. И начен плакашеся.
