< Marku 13 >

1 Ndërsa ai po dilte nga tempulli, një nga dishepujt e vet i tha: “Mësues, shih ç’gurë e ç’ndërtesa!”.
Anih tempul thung hoi tacawt naah, a hnukbang maeto mah anih khaeah, Patukkung, haeah kaom thlungnawk hoi imnawk hae khenah, tiah a naa.
2 Dhe Jezusi duke iu përgjigjur i tha: “A po i shikon këto ndërtesa të mëdha? Nuk do të mbetet gur mbi gur pa u rrënuar”.
Jesu mah anih khaeah, Hae ih kalen imnawk hae na hnuk maw? Maeto nuiah maeto kamhong thlung hae, vah phaeng ai ah om mak ai, tiah a naa.
3 Dhe pasi ai ishte ulur mbi malin e Ullinjve përballë tempullit, Pjetri, Jakobi, Gjoni dhe Andrea e pyetën veçmas:
Anih tempul hma ah kaom Olive mae nuiah anghnut naah, Piter, Jakob, Johan hoi Andru cae mah tamquta hoiah lokdueng o,
4 “Na thuaj, kur do të ndodhin këto gjëra dhe cila do të jetë shenja e kohës në të cilën të gjitha këto gjëra do të duhet të mbarohen?”.
hae hmuennawk hae natuek naah maw om tih? Na thui ah, hae hmuennawk boih akoep tom naah kawbaktih angmathaih maw om tih? tiah a naa o.
5 Dhe Jezusi duke u përgjigjur atyre nisi të flasë: “Kini kujdes që të mos ju mashtrojë njeri.
Jesu mah nihcae khaeah, Minawk mah ang ling o han ai ah acoe oh:
6 Sepse do të vijnë shumë në emrin tim duke thënë: “Unë jam!”; dhe do të mashtrohen shumë veta.
kai ih ahmin hoiah paroeai kaminawk angzo o ueloe, kai loe Kri ni, tiah paroeai kaminawk to aling o tih.
7 Por, kur të dëgjoni të flitet për luftëra dhe për ushtime luftërash, mos u shqetësoni; sepse këto gjëra duhet të ndodhin; por nuk do të jetë ende mbarimi.
Misa angtukhaih hoi misa angkahhaih tamthangnawk to na thaih o naah, tasoeh takuenhaih hoiah om o hmah: to baktih hmuennawk loe kaom han roe ni; toe boenghaih to pha ai vop.
8 Në fakt do të ngrihet kombi kundër kombit dhe mbretëria kundër mbretërisë; do të ndodhin tërmete në vende të ndryshme, zi buke dhe turbullira. Këto gjëra nuk do të jenë tjetër veçse fillimi i dhembjeve të lindjes.
Acaeng maeto hoi maeto misa ah angkat o ueloe, prae maeto hoi maeto angtuh o tih: ahmuen kruekah talihnawh tih, takang thohhaih hoi paroeai raihaih to om tih: hae hmuennawk loe karai amtonghaih ah ni oh vop.
9 Kujdesuni për veten! Sepse do t’ju dorëzojnë gjyqeve dhe do t’ju rrahin ndër sinagoga; do t’ju nxjerrin përpara guvernatorëve dhe mbretërve, për shkakun tim, që të dëshmoni përpara tyre.
Nangcae loe acoehaih hoiah om oh: nihcae mah lokcaekhaih ahmuennawk ah na thak o ueloe, Sinekonawk ah na bop o tih: nihcae khaeah kai hnukung ah na oh o hanah, kai pongah prae ukkungnawk hoi siangpahrangnawk hma ah na hoi o tih.
10 Por më parë duhet që t’u përhapet ungjilli gjithë popujve.
Kahoih tamthanglok to acaeng kaminawk boih khaeah taphong hmaloe vop tih.
11 Tani, kur t’ju çojnë për t’ju dorëzuar në duart e tyre, mos u shqetësoni që më parë për atë që do të duhet të thoni dhe mos e paramendoni; por thoni çfarë t’ju jepet në atë çast, sepse nuk jeni ju që flisni, por Fryma e Shenjtë.
Nangcae ang naeh o moe, lokcaekhaih ahmuen ah ang hoih o naah, timaw ka thuih han, tito mawn o hmah, na thuih han ih lok to poek o hmaloe hmah: to atue nathuem roe ah ang paek ih loknawk to thui oh: thuikung loe nang na ai, Kacai Muithla ni.
12 Tani vëllai do të dorëzojë vëllanë në vdekje dhe ati birin; dhe bijtë do të çohen kundër prindërve dhe do t’i bëjnë të vdesin.
Nawkamya mah nawkamya, ampa mah a capa kaduek hanah paek o tih; caanawk mah amno ampa to misa ah suem ueloe, dueksak hanah sah o tih.
13 Dhe ju do të jeni të urryer nga të gjithë për shkak të emrit tim; por ai që do të ngulmojë deri në fund, do të shpëtohet”.
Kai pongah kami boih mah na hnuma o tih: toe boeng khoek to pauep kami loe, pahlong ah om tih.
14 Dhe kur të shihni neverinë e shkatërrimit, të parathënë nga profeti Daniel, e cila qëndron atje ku nuk duhej të ishte (ai që lexon le ta kuptojë), atëherë ata që do të jenë në Jude, le të ikin maleve.
Tahmaa Daniel mah thuih ih lok baktih toengah, Angdoet han koi ai ahmuen ah angdoe, panuet thok, amrosak thaih hmuen na hnuk o naah, (caa kroek kami loe thaih nasoe) Judea prae thungah kaom kaminawk loe mae nuiah cawn o nasoe:
15 Dhe ai që ndodhet mbi çatinë e shtëpisë, të mos zbresë, dhe as të hyjë në shtëpi për të marrë ndonjë gjë nga shtëpia e vet.
imphu ah kaom kami loe imthung ah anghum tathuk hmah nasoe, a imthung ih hmuenmae lak han ih doeh a thungah akun hmah nasoe.
16 Dhe ai që do të jetë në arë, të mos kthehet prapa për të marrë rrobën e vet.
Lawk ah kaom kami loe a khukbuen lak hanah im ah amlaem hmah nasoe.
17 Tani mjerë gratë shtatzëna dhe ato me fëmijë në gji në ato ditë!
To na niah zokpom nongpata hoi tahnu nae li nawkta tawn nongpata loe kawkrukmaw rai tih!
18 Dhe lutuni që ikja juaj të mos ndodhë në dimër.
Na cawnh o haih loe siktue ah phak han ai ah lawkthui oh.
19 Sepse në atë ditë do të jetë një mundim i madh, më i madhi që ka ndodhur që nga zanafilla e krijimit që kreu Perëndia deri më sot, dhe të tillë nuk do të ketë më kurrë.
To atue thuem ih raihaih loe Sithaw mah long sak tangsuek nathuem hoi vaihi khoek to kaom vai ai raihaih ah om tih, to raihaih loe natuek naah doeh om let mak ai boeh.
20 Dhe, nëse Zoti nuk do t’i kishte shkurtuar ato ditë, asnjë i gjallë nuk do të shpëtonte; por Zoti i shkurtoi ato ditë për shkak të të zgjedhurve, që ai i zgjodhi.
Angraeng mah to aninawk to duemsak ai nahaeloe, mi kawbaktih doeh loih thai mak ai: toe a qoih ih kaminawk rang hoiah to aninawk to a duemsak.
21 Atëherë, nëse dikush do t’ju thotë: “Ja, Krishti është këtu!”; ose “Éshtë atje”, mos e besoni.
To nathuem ah mi kawbaktih mah doeh nangcae khaeah, Khenah, Kri loe hae ah oh; to tih ai boeh loe khenah, anih loe ho ah oh; tiah na thui o cadoeh, anih to tang o hmah.
22 Sepse do të dalin krishtër të rremë dhe profetë të rremë dhe do të bëjnë shenja e çudi për të gënjyer, po të jetë e mundur, edhe të zgjedhurit.
Kri angsah cop kaminawk hoi kamro tahmaanawk to tacawt o ueloe, angmathaih hoi dawnraihaihnawk to sah o tih, angcoeng thai nahaeloe, qoih tangcae ih kaminawk mataeng doeh, aling o tih.
23 Por ju kini kujdes; ja, unë ju paralajmërova çdo gjë”.
Toe nangcae loe acoe hoiah khosah oh: khenah, hmuennawk boih kang thuih o coek boeh.
24 “Por në ato ditë, pas atij mundimi, dielli do të erret dhe hëna nuk do të japë shkëlqimin e vet;
Toe to na niah, patangkhanghaih tue phak pacoengah loe, ni to ving tih, khrah doeh amdueng mak ai boeh,
25 yjet e qiellit do të bien dhe fuqitë që janë në qiej do të lëkunden.
van ih cakaehnawk to krah o tathuk ueloe, van thacakhaihnawk to anghuen tih.
26 Atëherë do ta shohin Birin e njeriut duke ardhur në re, me pushtet të madh e me lavdi.
To pacoengah lensawkhaih, thacakhaih hoiah tamai nuiah angzo Kami Capa to nihcae mah hnu o tih.
27 Atëherë ai do të dërgojë engjëjt e vet dhe do t’i mbledhë të zgjedhurit e vet nga të katër erërat, nga skaji i tokës deri në skaj të qiellit.
To pacoengah loe anih mah angmah ih van kaminawk to patoeh ueloe, long boenghaih hoi vang boenghaih khoek to takii palito ahmuen bang hoiah a qoih ih kaminawk to nawnto tacuu tih.
28 Tani mësoni nga shëmbëlltyra e fikut: kur degët e tij njomësohen dhe nxjerrin gjethe, ju e dini se vera është afër.
Thaiduet kung patahhaih to amtuk oh; tanghang pongah tadok tacawt moe, kanawk aqam tacawt naah, nipui tue loe zoi boeh, tiah na panoek o:
29 Kështu edhe ju, kur do të shihni se po ndodhin këto gjëra, ta dini se ai është afër, madje te dera.
to baktih toengah hae tiah kaom hmuennawk hae na hnuk o naah, atue loe zoi boeh, thok taengah phak boeh, tiah panoek oh.
30 Në të vërtetë po ju them se ky brez nuk do të kalojë, derisa e gjithë kjo të ketë ndodhur.
Loktang kang thuih o, hae hmuennawk boih pha ai karoek to, hae dung ih kaminawk hae anghma o mak ai.
31 Qielli dhe toka do të kalojnë, por fjalët e mia nuk do të kalojnë”.
Van hoi long anghma tih: toe ka lok loe anghmaa mak ai.
32 “Sa për atë ditë dhe atë orë, askush nuk e di, as engjëjt në qiell, as Biri, por vetëm Ati.
To ani hoi atue loe mi mah doeh panoek ai, panoek thai ai, van ah kaom van kaminawk mah doeh panoek ai, Capa mah doeh panoek ai, toe Ampa khue mah ni panoek.
33 Tregoni kujdes, rrini zgjuar dhe lutuni, sepse nuk e dini kur do të jetë ai moment.
Angzo han koi atue to na panoek o ai pongah, acoehaih hoiah khosah oh loe, lawkthuihaih hoiah zing oh.
34 Éshtë sikurse një njeriu i cili, duke u nisur për rrugë, lë shtëpinë e vet duke u dhënë autoritet shërbëtorëve të tij, secilit në detyrën e tij, dhe portjerin e urdhëron të rrije zgjuar.
Kami Capa angzohhaih atue loe, a tamnanawk khaeah toksak thaihaih kapaek, kami boih mah sak han ih tok kapaek, khongkha toep kami khaeah doeh im kahoihah toep hanah thuih pae pacoengah, a im hoiah tacawt kangthla ah kholong kacaeh kami maeto hoiah anghmong.
35 Rrini zgjuar, pra, sepse nuk e dini kur do të vijë i zoti i shtëpisë: në mbrëmje a në mesnatë, kur këndon gjeli a në mëngjes;
Im tawnkung loe duembang ah maw, aqum ah maw, aakhong naah maw, to tih ai boeh loe akhawnbang ah maw angzo tih, tito na panoek o ai pongah, acoehaih hoiah zing oh:
36 që ai, duke u kthyer papritmas, të mos ju gjejë në gjumë.
to tih ai nahaeloe, poek ai naah angzo ueloe, ka iip nangcae to anih mah hnu moeng tih.
37 Tani, këtë që po ju them juve, ua them të gjithëve: Rrini zgjuar!”.
Kang thuih o ih lok loe, kaminawk boih khaeah thuih ih lok ah oh, zing coek hoiah om oh, tiah a naa.

< Marku 13 >