Marku 12
1 Pastaj ai filloi t’u flasë me shëmbëlltyra: “Një njeri mbolli një vresht, e thuri me gardh, gërmoi një vend për të shtrydhur rrushin, ndërtoi një kullë dhe ua besoi disa vreshtarëve dhe pastaj shkoi larg.
たとえで彼らに語り始めた。「ある人がブドウ園を造り，その周りに垣根を巡らし，ブドウ搾り場の穴を掘り，塔を建て，それを耕作人に貸して，外国に出かけた。
2 Në kohën e të vjelave dërgoi shërbëtorin te vreshtarët për të marrë prej tyre pjesën e vet të frutave të vreshtit.
時が来ると，彼は召使いを耕作人のところに送って，耕作人からブドウ園の産物の分け前を得ようとした。
3 Por ata e kapën, e rrahën dhe e kthyen duarbosh.
彼らはその召使いを捕まえて打ちたたき，何も持たせずに送り返した。
4 Ai u nisi përsëri një shërbëtor tjetër, por ata, mbasi e gjuajtën me gurë, e plagosën në kokë dhe e kthyen të turpëruar.
主人は再び別の召使いを彼らのところに送ったが，彼らはその召使いに石を投げつけ，頭に傷を負わせ，ひどい扱いをして送り返した。
5 Përsëri dërgoi edhe një tjetër, por ata e vranë. Më pas dërgoi shumë të tjerë dhe nga këta disa i rrahën, të tjerët i vranë.
主人は再び別の者を遣わしたが，彼らはこれを殺した。そしてほかの大勢の者たちを，ある者は打ちたたき，ある者は殺した。
6 I ngeli edhe një për të dërguar: birin e tij të dashur. Më së fundi ua dërgoi edhe atë duke thënë: “Për djalin tim do të kenë respekt”.
それで，彼にはもう一人，彼の愛する息子がいたが，『わたしの息子なら敬うだろう』と言って，最後にこの者を彼らに送った。
7 Por ata vreshtarë i thanë njeri tjetrit: “Ky është trashëgimtari, ejani ta vrasim dhe do të na mbesë trashëgimia”.
ところがそれらの耕作人たちは互いに言った，『これは相続人だ。さあ，こいつを殺そう。そうすれば，相続財産は我々の物になるのだ』。
8 Dhe e kapën, e vranë dhe e hodhën jashtë vreshtit.
彼らは彼を捕まえて殺し，そのブドウ園の外に投げ出した。
9 Çfarë do të bëjë, pra, i zoti i vreshtit? Ai do të vijë dhe do t’i shfarosë vreshtarët dhe vreshtin do t’ua japë të tjerëve.
それで，ブドウ園の主人はどうするだろうか。やって来て耕作人たちを滅ぼし，そのブドウ園をほかの者たちに与えるだろう。
10 Po a nuk e keni lexuar këtë shkrim: “Guri, që ndërtuesit e hodhën poshtë, u bë guri i qoshes.
あなた方はこの聖句を読んだことがないのか。 『建てる者たちが退けた石，それが隅の親石となった。
11 Kjo është bërë nga Zoti dhe është një gjë e mrekullueshme në sytë tanë”?”.
これは主から生じたことで，わたしたちの目には不思議なことだ』」。
12 Atëherë ata kërkuan ta kapin, sepse kuptuan se ai e kishte thënë atë shëmbëlltyrë kundër tyre; por kishin frikë nga turma; dhe e lanë e ikën.
彼らは，このたとえが自分たちに当てつけて話されたことに気づいたので，彼を捕まえようとしたが，群衆を恐れた。彼らは彼を残して立ち去った。
13 Pastaj i dërguan disa farisenj dhe herodianë për ta zënë në gabim në fjalë.
彼らはファリサイ人たちとヘロデ党の者たちのある者たちを彼のもとに遣わした。言葉によって彼を陥れようとしてであった。
14 Këta erdhën dhe i thanë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë pa pyetur për njeri, sepse nuk merr parasysh dukjen e njerëzve, por u mëson udhën e Perëndisë sipas së vërtetës. A është e ligjëshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo? Duhet t’ia paguajmë apo jo?
やって来て，彼に言った，「先生，わたしたちはあなたが正直な方で，だれにも妥協なさらないことを知っています。あなたはだれをもえこひいきすることなく，神の道を正しく教えられるからです。カエサルに税金を払うことは許されているでしょうか，許されていないでしょうか
15 Por ai, duke njohur hipokrizinë e tyre, u tha atyre: “Përse më tundoni? Më sillni një denar që ta shoh!”.
支払うべきでしょうか，支払ってはいけないでしょうか」。 しかし彼は，彼らの偽善を見抜いて，彼らに言った，「なぜあなた方はわたしを試すのか。一デナリオスを持って来て，それをわたしに見せなさい」 。
16 Ata ia prunë. Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”. Ata i thanë: “E Cezarit”.
彼らはそれを持って来た。 彼は彼らに言った，「これはだれの像と銘なのか」 。 彼らは彼に言った，「カエサルのです」。
17 Atëherë Jezusi u përgjigj dhe u tha atyre: “I jepni Cezarit atë që është e Cezarit, dhe Perëndisë atë që është e Perëndisë”. Dhe ata u çuditën nga ai.
イエスは彼らに答えた，「カエサルのものはカエサルに，神のものは神に返しなさい」 。 彼らは彼のことで大いに驚嘆した。
18 Pastaj iu paraqitën disa saducenj, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën duke thënë:
サドカイ人たちが彼のもとにやって来た。復活などはないと言う者たちである。彼に尋ねて言った，
19 “Mësues, Moisiu na la të shkruar që, nëse vdes vëllai i dikujt dhe e lë gruan pa fëmijë, vëllai i tij duhet të martohet me të venë për t’i lindur pasardhës vëllait të tij.
「先生，モーセはわたしたちに，『もしある人の兄が死に，妻を後に残したが子供を残さなかった場合には，彼の弟がその妻をめとり，自分の兄のために子孫を起こさなければならない』と書きました。
20 Tani ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq pa lënë fëmijë.
七人の兄弟がいました。最初の者が妻をめとりましたが，子孫を残さずに死にました。
21 E mori, pra, i dyti, por edhe ky vdiq pa lënë fëmijë; po kështu i treti.
二番目の者が彼女をめとりましたが，子供を後に残さずに死にました。三番目の者も同様でした。
22 Që të shtatë e morën për grua dhe vdiqën pa lënë fëmijë. E fundit, pas të gjithëve, vdiq edhe gruaja.
そして，七人が彼女をめとりましたが，子供を残しませんでした。みんなの最後にその女も死にました。
23 Në ringjallje, pra, kur të ringjallen, gruaja e kujt do të jetë ajo? Sepse që të shtatë e patën grua”.
復活において，彼らが生き返る時，彼女は彼らのうちのだれの妻になるのですか。七人が彼女を妻としたのですから」。
24 Jezusi, duke u përgjigjur, tha atyre: “A nuk është pikërisht për këtë që jeni në gabim, sepse nuk i njihni as shkrimet as pushtetin e Perëndisë?
イエスは彼らに答えた，「あなた方が思い違いをしているのは，聖書も神の力も知っていないからではないか。
25 Sepse kur njerëzit do të ringjallen së vdekuri, as do të martohen as do të martojnë, por do të jenë si engjëjt në qiell.
死んだ者たちの中から生き返る時には，彼らはめとったり嫁いだりせず，天のみ使いたちのようになるからだ。
26 Sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk keni lexuar në librin e Moisiut se si foli Perëndia nga ferrishta duke thënë: “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe Perëndia i Jakobit”?
だが，死んだ者たちについて，つまり彼らが起こされることについて，あなた方はモーセの書の『茂み』のくだりで，神が彼にどのように語られたかを読んだことがないのか。『わたしはアブラハムの神，イサクの神，ヤコブの神だ』と言われたのを。
27 Ai nuk është Perëndia i të vdekurve, por Perëndia i të gjallëve. Ju, pra, po gaboni shumë”.
この方は死んだ者たちの神ではなく，生きている者たちの神なのだ。それで，あなた方は大変な思い違いをしている」 。
28 Atëherë një nga skribët që e kishte dëgjuar diskutimin e tyre, duke kuptuar se ai u ishte përgjigjur mirë, iu afrua dhe e pyeti: “Cili është i pari i të gjithë urdhërimeve?”.
律法学者たちの一人が来て，一緒に彼らの議論を聞いていた。イエスが彼らにみごとに答えたのを知って，彼に尋ねた，「すべてのおきてのうち最大のものはどれですか」。
29 Dhe Jezusi u përgjigj: “Urdhërimi i parë i të gjithëve është: “Dëgjo, o Izrael: Zoti, Perëndia ynë, është i vetmi Zot”,
イエスは答えた，「最大のものはこれだ。『聞け，イスラエルよ，わたしたちの神なる主はただひとりの主である。
30 dhe: “Duaje Zotin, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd, me gjithë mendjen tënde e me gjithë forcën tënde!”. Ky është i pari urdhërim.
あなたは，心を尽くし，魂を尽くし，思いを尽くし，力を尽くして，あなたの神なる主を愛さなければならない』。これが第一のおきてだ。
31 Dhe i dyti i ngjan këtij: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”. Nuk ka urdhërim tjetër më të madh se këta”.
第二はこのようなものだ。『あなたは隣人を自分自身のように愛さなければならない』。これらより大きなおきてはほかにない」 。
32 Atëherë skribi i tha: “Mirë, Mësues. The, sipas së vërtetës, se ka vetëm një Perëndi dhe s’ka asnjë tjetër përveç tij;
その律法学者は彼に言った，「先生，まさしく，主はただおひとりであってほかにはいないとは，よくぞ言われました。
33 dhe ta duash me gjithë zemër, me gjithë mendje, me gjithë shpirt dhe me gjithë forcë, dhe ta duash të afërmin porsi vetvetja vlen më tepër se sa gjithë olokaustet dhe flijimet”.
そして，心を尽くし，理解力を尽くし，魂を尽くし，力を尽くして主を愛すること，また隣人を自分自身のように愛することは，すべての全焼のささげ物や犠牲よりも大切です」。
34 Dhe Jezusi, duke parë se ai ishte përgjigjur me mend, i tha: “Ti nuk je larg nga mbretëria e Perëndisë”. Dhe kurrkush nuk guxoi më ta pyesë.
イエスは彼が賢く答えたのを見て，彼に言った，「あなたは神の王国から遠くない」 。 その後は，イエスにあえて何かを尋ねる者はいなかった。
35 Dhe Jezusi, duke i mësuar në tempull, tha: “Vallë, si mund të thonë skribët se Krishti është Bir i Davidit?
神殿で教えていた際，イエスは答えた，「どうして律法学者たちはキリストがダビデの子だと言うのか。
36 Sepse vetë Davidi, nëpërmjet Frymës së Shenjtë, tha: “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, derisa t’i bëj armiqtë e tu stol të këmbëve të tua”.
ダビデ自身，聖霊によってこう言ったのだ。 『主はわたしの主に言われた，「わたしの右に座っていなさい，わたしがあなたの敵たちをあなたの足台とするまで」』。
37 Vetë Davidi, pra, e quan Zot; si mund të jetë vallë bir i tij?”. Dhe pjesa më e madhe e dëgjonte me ëndje.
それで，ダビデ自身が彼を主と呼んでいるのなら，どうして彼はダビデの子であり得るのか」 。 民衆は彼の言うことを喜んで聞いていた。
38 Dhe ai u thoshte atyre në doktrinën e vet: “Ruhuni nga skribët, të cilëve u pëlqen të shëtisin me rroba të gjata dhe t’i përshëndetin në sheshe,
彼はその教えの中で彼らに言った，「律法学者たちに用心しなさい。彼らが好むのは，長い衣をまとって歩き回ることや，市場であいさつされること，
39 dhe të kenë vendet e para në sinagoga dhe vendet e para në gosti,
そして会堂での上席や祝宴での上座だ。
40 që i gllabërojnë shtëpitë e të vejave dhe, për t’u dukur, luten gjatë; ata do të marrin një gjykim më të rreptë!”.
彼らは，やもめたちの家々を食い物にし，見せかけのために長い祈りをする者たちだ。こうした者たちはは最も厳しい裁きを受けるだろう」 。
41 Dhe Jezusi u ul përballë arkës së thesarit dhe vërente se njerëzit hidhnin aty denar; shumë të pasur hidhnin shumë.
イエスは宝物庫に向かい合って座り，群衆がお金を投げ入れる様子を見ていた。大勢の富んだ人たちがたくさん投げ入れていた。
42 Erdhi një e ve e varfër dhe hodhi dy monedha të vogla, domethënë një kuadrant.
一人の貧しいやもめがやって来て，小さな真ちゅうの硬貨二つを投げ入れた。これは一クァドランス硬貨に相当する。
43 Dhe Jezusi i thirri dishepujt e vet pranë vetes dhe u tha atyre: “Ju them në të vërtetë se kjo e ve e varfër ka hedhur në thesar më shumë se të gjithë të tjerët.
彼は弟子たちを自分のところに呼んで，彼らに言った，「本当にはっきりとあなた方に言う。この貧しいやもめは，宝物庫に差し出しているすべての人たちよりも多くを差し出したのだ。
44 Sepse të gjithë hodhën aty nga teprica e tyre, kurse ajo, me skamjen e vet, hodhi gjithë sa kishte për të jetuar”.
彼らはみな自分のあり余る中から差し出したが，彼女は，その乏しい中から，彼女が生活のために持っていたものすべてを差し出したからだ」 。
