Marku 12
1 Pastaj ai filloi t’u flasë me shëmbëlltyra: “Një njeri mbolli një vresht, e thuri me gardh, gërmoi një vend për të shtrydhur rrushin, ndërtoi një kullë dhe ua besoi disa vreshtarëve dhe pastaj shkoi larg.
Jésus se mit donc à leur parler en paraboles. " Un homme planta une vigne; il l'entoura d'une haie, y creusa un pressoir et y bâtit une tour; puis il la loua à des vignerons et partit pour un autre pays.
2 Në kohën e të vjelave dërgoi shërbëtorin te vreshtarët për të marrë prej tyre pjesën e vet të frutave të vreshtit.
En temps convenable, il envoya un serviteur aux vignerons pour recevoir d'eux une part de la récolte.
3 Por ata e kapën, e rrahën dhe e kthyen duarbosh.
Mais s'étant saisis de lui, ils le battirent et le renvoyèrent les mains vides.
4 Ai u nisi përsëri një shërbëtor tjetër, por ata, mbasi e gjuajtën me gurë, e plagosën në kokë dhe e kthyen të turpëruar.
Il leur envoya encore un autre serviteur, et ils le blessèrent à la tête, et le chargèrent d'outrages.
5 Përsëri dërgoi edhe një tjetër, por ata e vranë. Më pas dërgoi shumë të tjerë dhe nga këta disa i rrahën, të tjerët i vranë.
Il en envoya un troisième, qu'ils tuèrent; beaucoup d'autres furent encore, les uns battus, les autres tués par eux.
6 I ngeli edhe një për të dërguar: birin e tij të dashur. Më së fundi ua dërgoi edhe atë duke thënë: “Për djalin tim do të kenë respekt”.
Il restait au maître un fils unique qui lui était très cher; il l'envoya aussi vers eux le dernier, se disant: Ils respecteront mon fils.
7 Por ata vreshtarë i thanë njeri tjetrit: “Ky është trashëgimtari, ejani ta vrasim dhe do të na mbesë trashëgimia”.
Mais ces vignerons dirent entre eux: Celui-ci est l'héritier; venez, tuons-le, et l'héritage sera à nous.
8 Dhe e kapën, e vranë dhe e hodhën jashtë vreshtit.
Et ils se saisirent de lui, le tuèrent et le jetèrent hors de la vigne.
9 Çfarë do të bëjë, pra, i zoti i vreshtit? Ai do të vijë dhe do t’i shfarosë vreshtarët dhe vreshtin do t’ua japë të tjerëve.
Maintenant que fera le maître de la vigne? Il viendra, il exterminera les vignerons et donnera sa vigne à d'autres.
10 Po a nuk e keni lexuar këtë shkrim: “Guri, që ndërtuesit e hodhën poshtë, u bë guri i qoshes.
N'avez-vous pas lu cette parole de l'Ecriture: La pierre qu'ont rejetée ceux qui bâtissaient, est devenue le sommet de l'angle:
11 Kjo është bërë nga Zoti dhe është një gjë e mrekullueshme në sytë tanë”?”.
c'est le Seigneur qui a fait cela, et c'est une merveille à nos yeux? "
12 Atëherë ata kërkuan ta kapin, sepse kuptuan se ai e kishte thënë atë shëmbëlltyrë kundër tyre; por kishin frikë nga turma; dhe e lanë e ikën.
Et ils cherchaient à se saisir de lui, sachant qu'ils les avait en vue dans cette parabole; mais ils craignaient le peuple, et le laissant, ils s'en allèrent.
13 Pastaj i dërguan disa farisenj dhe herodianë për ta zënë në gabim në fjalë.
Alors ils lui envoyèrent quelques-uns des Pharisiens et des Hérodiens pour le surprendre dans ses paroles.
14 Këta erdhën dhe i thanë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë pa pyetur për njeri, sepse nuk merr parasysh dukjen e njerëzve, por u mëson udhën e Perëndisë sipas së vërtetës. A është e ligjëshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo? Duhet t’ia paguajmë apo jo?
Ceux-ci étant venus, lui dirent: " Maître, nous savons que vous êtes véridique, et n'avez souci de personne; car vous ne considérez point l'extérieur des hommes, mais vous enseignez la voie de Dieu dans la vérité. Est-il permis, ou non, de payer le tribut à César? Devons-nous payer, ou non? "
15 Por ai, duke njohur hipokrizinë e tyre, u tha atyre: “Përse më tundoni? Më sillni një denar që ta shoh!”.
Connaissant leur perfidie, il leur dit: " Pourquoi me tentez-vous? Apportez-moi un denier, que je le voie. "
16 Ata ia prunë. Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”. Ata i thanë: “E Cezarit”.
Ils le lui apportèrent; et il leur dit: " De qui sont cette image et cette inscription? — De César ", lui dirent-ils.
17 Atëherë Jezusi u përgjigj dhe u tha atyre: “I jepni Cezarit atë që është e Cezarit, dhe Perëndisë atë që është e Perëndisë”. Dhe ata u çuditën nga ai.
Alors Jésus leur répondit: " Rendez donc à César ce qui est à César, et à Dieu ce qui est à Dieu. " Et ils les frappa d'étonnement.
18 Pastaj iu paraqitën disa saducenj, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën duke thënë:
Des Sadducéens, qui nient la résurrection, l'abordèrent ensuite et lui firent cette question:
19 “Mësues, Moisiu na la të shkruar që, nëse vdes vëllai i dikujt dhe e lë gruan pa fëmijë, vëllai i tij duhet të martohet me të venë për t’i lindur pasardhës vëllait të tij.
" Maître, Moïse nous a prescrit que, si un frère meurt, laissant une femme sans enfants, son frère doit prendre sa femme, et susciter des enfants à son frère.
20 Tani ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq pa lënë fëmijë.
Or, il y avait sept frères; le premier prit une femme, et mourut sans laisser d'enfants.
21 E mori, pra, i dyti, por edhe ky vdiq pa lënë fëmijë; po kështu i treti.
Le second la prit ensuite, et mourut aussi sans laisser d'enfants. Il en arriva de même au troisième,
22 Që të shtatë e morën për grua dhe vdiqën pa lënë fëmijë. E fundit, pas të gjithëve, vdiq edhe gruaja.
et chacun des sept la prit, et ne laissa pas d'enfants. Après eux tous, mourut aussi la femme.
23 Në ringjallje, pra, kur të ringjallen, gruaja e kujt do të jetë ajo? Sepse që të shtatë e patën grua”.
Eh bien, dans la résurrection, lorsqu'ils seront ressuscités, duquel d'entre eux sera-t-elle la femme? car les sept l'ont eue pour femme. "
24 Jezusi, duke u përgjigjur, tha atyre: “A nuk është pikërisht për këtë që jeni në gabim, sepse nuk i njihni as shkrimet as pushtetin e Perëndisë?
Jésus leur répondit: " N'êtes-vous pas dans l'erreur, parce que vous ne comprenez ni les Ecritures, ni la puissance de Dieu?
25 Sepse kur njerëzit do të ringjallen së vdekuri, as do të martohen as do të martojnë, por do të jenë si engjëjt në qiell.
Car, une fois ressuscités des morts, les hommes ne prennent point de femmes, ni les femmes de maris; mais ils sont comme les anges dans le ciel.
26 Sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk keni lexuar në librin e Moisiut se si foli Perëndia nga ferrishta duke thënë: “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe Perëndia i Jakobit”?
Et touchant la résurrection des morts, n'avez-vous pas lu dans le livre de Moïse, au passage du Buisson, ce que Dieu lui dit: Je suis le Dieu d'Abraham, le Dieu d'Isaac, et le Dieu de Jacob?
27 Ai nuk është Perëndia i të vdekurve, por Perëndia i të gjallëve. Ju, pra, po gaboni shumë”.
Il n'est pas le Dieu des morts, mais des vivants. Vous êtes donc grandement dans l'erreur. "
28 Atëherë një nga skribët që e kishte dëgjuar diskutimin e tyre, duke kuptuar se ai u ishte përgjigjur mirë, iu afrua dhe e pyeti: “Cili është i pari i të gjithë urdhërimeve?”.
Un des Scribes, qui avait entendu cette discussion, voyant que Jésus leur avait bien répondu, s'approcha et lui demanda: " Quel est le premier de tous les commandements? "
29 Dhe Jezusi u përgjigj: “Urdhërimi i parë i të gjithëve është: “Dëgjo, o Izrael: Zoti, Perëndia ynë, është i vetmi Zot”,
Jésus lui répondit: " Le premier de tous est celui-ci: Ecoute Israël: le Seigneur notre Dieu, est seul le Seigneur.
30 dhe: “Duaje Zotin, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd, me gjithë mendjen tënde e me gjithë forcën tënde!”. Ky është i pari urdhërim.
Tu aimeras donc le Seigneur ton Dieu, de tout ton cœur, de toute ton âme, de tout ton esprit, et de toute ta force. C'est là le premier commandement.
31 Dhe i dyti i ngjan këtij: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”. Nuk ka urdhërim tjetër më të madh se këta”.
Le second lui est semblable: Tu aimeras ton prochain comme toi-même. Il n'y a pas d'autre commandement plus grand que ceux-là. "
32 Atëherë skribi i tha: “Mirë, Mësues. The, sipas së vërtetës, se ka vetëm një Perëndi dhe s’ka asnjë tjetër përveç tij;
Le Scribe lui dit: " Bien, Maître, vous avez dit selon la vérité que Dieu est unique, et qu'il n'y en a point d'autre que lui;
33 dhe ta duash me gjithë zemër, me gjithë mendje, me gjithë shpirt dhe me gjithë forcë, dhe ta duash të afërmin porsi vetvetja vlen më tepër se sa gjithë olokaustet dhe flijimet”.
et que l'aimer de tout son cœur, de tout son esprit, de toute son âme et de toute sa force, et aimer son prochain comme soi-même, c'est plus que tous les holocaustes et tous les sacrifices. "
34 Dhe Jezusi, duke parë se ai ishte përgjigjur me mend, i tha: “Ti nuk je larg nga mbretëria e Perëndisë”. Dhe kurrkush nuk guxoi më ta pyesë.
Jésus, voyant qu'il avait répondu avec sagesse, lui dit: " Tu n'es pas loin du royaume de Dieu. " Et personne n'osait plus lui poser de questions.
35 Dhe Jezusi, duke i mësuar në tempull, tha: “Vallë, si mund të thonë skribët se Krishti është Bir i Davidit?
Jésus, continuant à enseigner dans le temple, dit: " Comment les Scribes disent-ils que le Christ est fils de David?
36 Sepse vetë Davidi, nëpërmjet Frymës së Shenjtë, tha: “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, derisa t’i bëj armiqtë e tu stol të këmbëve të tua”.
Car David lui-même parle ainsi par l'Esprit-Saint: Le Seigneur a dit à mon Seigneur: Asseyez-vous à ma droite jusqu'à ce que je fasse de vos ennemis l'escabeau de vos pieds. —
37 Vetë Davidi, pra, e quan Zot; si mund të jetë vallë bir i tij?”. Dhe pjesa më e madhe e dëgjonte me ëndje.
David lui-même l'appelle Seigneur, comment donc est-il son fils? " Et la foule nombreuse prenait plaisir à l'entendre.
38 Dhe ai u thoshte atyre në doktrinën e vet: “Ruhuni nga skribët, të cilëve u pëlqen të shëtisin me rroba të gjata dhe t’i përshëndetin në sheshe,
Il leur disait encore dans son enseignement: " Gardez-vous des Scribes qui aiment à se promener en longues robes, à recevoir les salutations dans les places publiques,
39 dhe të kenë vendet e para në sinagoga dhe vendet e para në gosti,
les premiers sièges dans les synagogues et les premières places dans les festins:
40 që i gllabërojnë shtëpitë e të vejave dhe, për t’u dukur, luten gjatë; ata do të marrin një gjykim më të rreptë!”.
ces gens qui dévorent les maisons des veuves et font par ostentation de longues prières, subiront une plus forte condamnation. "
41 Dhe Jezusi u ul përballë arkës së thesarit dhe vërente se njerëzit hidhnin aty denar; shumë të pasur hidhnin shumë.
S'étant assis vis-à-vis du Tronc, Jésus considérait comment le peuple y jetait de la monnaie; plusieurs riches y mettaient beaucoup.
42 Erdhi një e ve e varfër dhe hodhi dy monedha të vogla, domethënë një kuadrant.
Une pauvre veuve étant venue, elle y mit deux petites pièces, valant ensemble le quart d'un as.
43 Dhe Jezusi i thirri dishepujt e vet pranë vetes dhe u tha atyre: “Ju them në të vërtetë se kjo e ve e varfër ka hedhur në thesar më shumë se të gjithë të tjerët.
Alors Jésus, appelant ses disciples, leur dit: " Je vous le dis, en vérité, cette pauvre veuve a donné plus que tous ceux qui ont mis dans le Tronc.
44 Sepse të gjithë hodhën aty nga teprica e tyre, kurse ajo, me skamjen e vet, hodhi gjithë sa kishte për të jetuar”.
Car tous ont mis de leur superflu, mais cette femme a donné de son nécessaire, tout ce qu'elle possédait, tout ce qu'elle avait pour vivre. "
